Bak güzel kardeşim ben ana hakkı yok baba hakkı dramatizelerine karşıyım. Ben evladım bu dünyaya isteğimle gelmedim. Ana analık baba babalık edecek ki evlat da evlatlık etsin. Benim babam 14 yıl annemi sekreteriyle aldattı. Çocukluğum sürekli ağlayan, aşağılanan ve kocasını çok sevdiği için acı çeken bir kadının dizinin dibinde ağlayarak geçti. Babam eve bakardı ancak esnafı çok büyük paralar kazandığı halde yedi içti tutmadı ve bize gelecek kurmadı. Oturduğu evi bile biz alıp biz emekli ettik. Yıllar sonra öğrendik ki kumar oynuyormuş büyük servet kaybetti. Annem babam bosanmadi. Ben babami sevmiyorum, mümkün olduğu kadar da az iletişim kuruyorum. Babalık yapsaydı evlatlik görürdü. O bunları hak etmiyor. Herkes seçimlerinin bedelini ödemeli. O da bir bok yerine artık konulmayarak ödüyor. Bu arada kimse bir saygısızlık da yapmıyor. Biz olmasaydık evsizler gibi sokakta ölürdü. O bizimle ne akşam yemeği yer ne de hafta sonu evde olup kahvaltı yapardı. Birlikte hiçbir şey yapmazdik. 10 gibi işe gider gece 2,3 eve gelirdi. Hafta sonu sofrada kavga çıkarır birbirine katar ben hafta sonu ona aitim der giderdi. Annem bosanamadi çünkü ailesi bizi istemedi. Babam da bizi gostermemekle tehdit etti. Şimdi bizimle oturmadigi sofrada biz de onunla oturmuyoruz ayrı yiyor. Onunla hiçbir yere gidip hiçbir şey yapmıyoruz. Artık babalar gününü de kutlamıyorum hediye almıyorum. Yıllarca o olaylardan sonra da neler yaptık ama gördüm ki hiç kıymet bilmiyor ve geçmişe yönelik ufacık pişmanlığı yok. O kızım yavrum evladım demezdi. Ben de baba demiyorum yıllardır. Sana tavsiye babandır şunu yapma bunu yapma diyemem ama size yaşattıklarını unutmayıp ona ona göre davranın. Şuan kadın tekmeyi basmış annene ondan yanasiyor. Yine çıkar yine kendi rahatı. Asla bir daha onu kendinize bulaştırmayın. Siz onun umurunda dahi değilsiniz. Onun tek derdi kendi rahat ve çıkarı.