- 5 Eylül 2015
- 519
- 127
- 32
- Konu Sahibi Justholdme_
- #1
Son Durum : Eşime en son mesaj attım seçim sundum ona cevap vermedi .. bende herşeyimi topladım kafama koydum artık gidiyordum çünkü dayanacak gücüm kalmadı ben evden cıkmadan işten geldi ( nasıl geldi bilmiyorum ama gideceğimi anlamış) noldu nie geldin ananları seçtini demek için mi ben gidiyorum sen seçimini yaptın bebeginide benide hiçe saydın hadi şimdi anana git bana cok gördüğün hayatı onlarla yaşa dizinin dibinden ayrılma dedim yüzüne tükürdüm.. Biran da o insan döndü.. nereye gidiyorsun saçmalama bunun için yuvamı yıkılır .. oturalım konuşalım dedi.. zorladı istemiyorum dedim.. Nolur tamam bundan sonra sen nasıl istersen öyle olsun sen benim canımın parçasının bebegimde öyle o benm parçam ben seni başından beri hep anladm ama annemle babam cok yaşlı ( 65 yaşındalar) bazı şeyleri anlamıyorlar burda bir evlatları ben varm ( diğerleri başka şehirde evlililer) ister istemez bekliyorlar anlamıyorlar.. sen benim eşimsin sennle gezdiğimin tozdugumun hesabını verecek değilm vs vs.. yani çok değiştmişti dönmüştü daha doğrusu .. ben hiç birşey demedim eşyalarımı geri koydu şimdi başımdan hiç gitmiyor bekliyor artık neyi bekliyorsa 
beni bu hale getirdi ya birşey demiyorm annemide düşman etti kendisine çok doluyum su an bunları yazarken bile aglıyorum tutamıyorum kendimi biliyorum bebeğim için ağlamamam lazım ama dayanamıyorum olanlara yaşadıklarıma.. ben oysa evlenirken hiç bunları hayal etmemiştim.. Eşimin bu kadar aileci olduğunu bilse idim yemin ederim evlenmezdim asla.. eşim aslında özünde iyi birisi.. ama öyle şeyler var ki ben artık sinir hastası oldum.. Eşim 29 ben 22 yaşındayım..severek ve isteyerek evlendik
çogu konuda cok olgun öyle geldiğime ettiğine karışmaz beni sıkmaz cok kıskanç değil ama yerinde ve zamanında.. kıskanır
İçkisi kumarı arkadaş cevresi yoktur öyle belli başlı kişiler vardır sosyaldır .. evinede bağlı sorun ne diyeceksiniz sorun bu kadar anneci olması ailesine düşkün olması..
Benim babam yok kardeşim yok bir tek annem var oda ben evlennce tek kaldı ben bile bu kadar düşkün değilim..
Eşim çalışıyor sadece pazar günleri tatil..SAdece bir pazarımız var.
Ben istiyorum ki o pazarı kendimize ayıralım vakit geçirelim gezelim .. yürüyelim ne biliyim.. birlikte birşeyler yapalım birşeylere bakalım istiyorum cok mu ?
Ama eşimin her pazarında annesigile gittik.. millet eşiyle cocuklarıla hafta sonunu iple çekerken gezerken ederken biz kaynanamlardaydık bıkmıştım artık..
Eşime güzellikle anlattım olmadı kavga ettik olmadı
'' ne olur dedim artık.. pazarları gitmeyelim ne olur.. bi pazarımız var Tamam onlar senin ailen annen baban illaki gideceğiz bende anne olacağım.. evlatım gelmesse ne kadar üzülürüm ama pazar yerine hafta içi gidelim sen işten çıkınca pazarı kendimize ayıralım dedim olmadı olmadı''
Söyleyin bana ne olur ben cok mu birşey istedim ? hiç mi gitmeylim dedim eşime.. ailesinden mi koparmaya çalıştım tek isteiğim hafta sonunu birlikte geçirmekti ama olmadı.. Annemler bekler söyle olur böyle olur vs hep bir bahanesi vardı.. Oysa Hafta içi gidebiliriz..
Kaynanam arar pazarları ee gelmiyomusunuz cok yorulmuştum artık evlendik evleneli doğru düzgün vakit bile geçiremedik eşimle bir yerde oturup bir çay dahi içemedik zamanla düzelir dedim içime attm 29 ekimde eşime tatil vardı.. cok mutluydmm 2 gündü tatili..
Plan yapıyordum eşimede diyordum hayatım ne güzel tatil geliyor havalarda güzel gezeriz birşeylere bakarz birlikte yemek yeriz diyordum planlar yapıyordum..
Eşimin bana dediği o gün gelsinde bakarız( meğerse ailesine gitmek varmış kafasında) Ve o gün geldi eşim ögleden sonra izni başlıyordu..
Ben saçlarımı yapmıştım süslenmiştim güzelce giyinmiştim eşim gelecekti ve dışarı cıkacaktık gezecetik cok mutluydum bebegimize birşeyler bakarız diyordum havada mis gibidi..
VE eşim bana mesaj attı.. Geliyimde annemlere gidelim....!!
Bu kadar da olmaz dı artık sinir krizleri geçirdim ben ne planlar yaptım ve üstelik dedim kendisine
'Tek dediğim hayatım biz gezip dolaşmıyacakmıydık.. plan ypmadık mı annenlere yine gideriz tatil gününümü buldun gidecek dedim'
.. sonra olay büyüdü kavgaya döndü.. Neymişde bi annesigile gidelim die.. ben kavga cıkarmışım halbisem durum öyle değil ben agladm cok agladmm titriyordum artık eve geldi..
Lanet olsun sanada evlendiğimiz günede bıktm artık yeter madem bu kadar annecidin neden evlendin benden ne istedin gençliğimden gide ananın dibinde oturaydın günler cuvala mı girdi.. başka gün mü yoktu hep bunu yaptın dedim bağırdım çağırdım o bağırdı çağırdı..
Canım cıkana kadar ağladm nefret ediyorum senden diye yüzüne bağırdım..
Ve olan oldu kananam gelmişti üzüntüden gidiyordu bebegim hastaneye gittik bunun yüzüne tükürdüm.. bu bebege birşey olursa seni affetmem allah belanı versin dedim beddualar ettim Hayatımda hiç beddua etmemiştim kimseye.. beni bu noktaya getirdi..
Geçti gitti allaha şükür bebeğim benimle..
2 hafta annemde kaldım annem baktı bana annem birşey bilmiyor eğer bilse maffeder eşimi beni alır giderdi diyemedim derdimi anlatamadım Ders çalışıyorum ya anne ondan dedim
eşimden artık cok sogudum.. evimdeyim 2 gün önce geldim.. ve yine pazar..dün öyle konuşuyorduk yarın pazara markete giderim ordan annemlere ugrar gelirim dedi bana Bana gel diyemedi gel dese o an cok kötü olurdu.. Hala hala annesigil düşünebiliyormusunuz ? hala pazar günü annesigile gitme peşinde hafta içi cuvala girmiş gibi. Hafta içi nie gitmiyoruz be adam nie..
İçimden dedim ki allahım ne olur birşey olsunda gidemesin.. VE telefon geldi eşime ek iş çıktı 1 de gidece su an pazara gitti evin ihtiyaçlarını almaya.. gece oldu ' ne garip değil mi millet hafta sonu gelsede eşimle cocugumle vakit geçirsem gezzem die bakar biz de ne deyse boşver diyerek yattım.'.
sabah kalktık .. ek işten 4 de gelecek geliyimde cıkalım gezelim dolaşım film izlemeye gidelim yemek yiyelim dedi..Yok istemiyorum dedim.. gönlümü almaya çalıştı
Şimdi pazara gitti.. meyve sebze almaya..
Ben görüyorum ki eşime hiç bir olay ders olmuyor cok bunaldım artık bu evlilik bana cok agır geliyor..
Eşim değişmeyecek beni anlamaycak cok caresizim..
beni bu hale getirdi ya birşey demiyorm annemide düşman etti kendisine çok doluyum su an bunları yazarken bile aglıyorum tutamıyorum kendimi biliyorum bebeğim için ağlamamam lazım ama dayanamıyorum olanlara yaşadıklarıma.. ben oysa evlenirken hiç bunları hayal etmemiştim.. Eşimin bu kadar aileci olduğunu bilse idim yemin ederim evlenmezdim asla.. eşim aslında özünde iyi birisi.. ama öyle şeyler var ki ben artık sinir hastası oldum.. Eşim 29 ben 22 yaşındayım..severek ve isteyerek evlendikçogu konuda cok olgun öyle geldiğime ettiğine karışmaz beni sıkmaz cok kıskanç değil ama yerinde ve zamanında.. kıskanır
İçkisi kumarı arkadaş cevresi yoktur öyle belli başlı kişiler vardır sosyaldır .. evinede bağlı sorun ne diyeceksiniz sorun bu kadar anneci olması ailesine düşkün olması..
Benim babam yok kardeşim yok bir tek annem var oda ben evlennce tek kaldı ben bile bu kadar düşkün değilim..
Eşim çalışıyor sadece pazar günleri tatil..SAdece bir pazarımız var.
Ben istiyorum ki o pazarı kendimize ayıralım vakit geçirelim gezelim .. yürüyelim ne biliyim.. birlikte birşeyler yapalım birşeylere bakalım istiyorum cok mu ?
Ama eşimin her pazarında annesigile gittik.. millet eşiyle cocuklarıla hafta sonunu iple çekerken gezerken ederken biz kaynanamlardaydık bıkmıştım artık..
Eşime güzellikle anlattım olmadı kavga ettik olmadı
'' ne olur dedim artık..
pazarları gitmeyelim ne olur.. bi pazarımız var Tamam onlar senin ailen annen baban illaki gideceğiz bende anne olacağım.. evlatım gelmesse ne kadar üzülürüm ama pazar yerine hafta içi gidelim sen işten çıkınca pazarı kendimize ayıralım dedim olmadı olmadı''Söyleyin bana ne olur ben cok mu birşey istedim ? hiç mi gitmeylim dedim eşime.. ailesinden mi koparmaya çalıştım tek isteiğim hafta sonunu birlikte geçirmekti ama olmadı.. Annemler bekler söyle olur böyle olur vs hep bir bahanesi vardı.. Oysa Hafta içi gidebiliriz..
Kaynanam arar pazarları ee gelmiyomusunuz cok yorulmuştum artık evlendik evleneli doğru düzgün vakit bile geçiremedik eşimle bir yerde oturup bir çay dahi içemedik zamanla düzelir dedim içime attm 29 ekimde eşime tatil vardı.. cok mutluydmm 2 gündü tatili..
Plan yapıyordum eşimede diyordum hayatım ne güzel tatil geliyor havalarda güzel gezeriz birşeylere bakarz birlikte yemek yeriz diyordum planlar yapıyordum..
Eşimin bana dediği o gün gelsinde bakarız( meğerse ailesine gitmek varmış kafasında) Ve o gün geldi eşim ögleden sonra izni başlıyordu..
Ben saçlarımı yapmıştım süslenmiştim güzelce giyinmiştim eşim gelecekti ve dışarı cıkacaktık gezecetik cok mutluydum bebegimize birşeyler bakarız diyordum havada mis gibidi..
VE eşim bana mesaj attı.. Geliyimde annemlere gidelim....!!
Bu kadar da olmaz dı artık sinir krizleri geçirdim ben ne planlar yaptım ve üstelik dedim kendisine
'Tek dediğim hayatım biz gezip dolaşmıyacakmıydık.. plan ypmadık mı annenlere yine gideriz tatil gününümü buldun gidecek dedim'
.. sonra olay büyüdü kavgaya döndü.. Neymişde bi annesigile gidelim die.. ben kavga cıkarmışım halbisem durum öyle değil
ben agladm cok agladmm titriyordum artık eve geldi..Lanet olsun sanada evlendiğimiz günede bıktm artık yeter madem bu kadar annecidin neden evlendin benden ne istedin gençliğimden gide ananın dibinde oturaydın günler cuvala mı girdi.. başka gün mü yoktu hep bunu yaptın dedim bağırdım çağırdım o bağırdı çağırdı..
Canım cıkana kadar ağladm nefret ediyorum senden diye yüzüne bağırdım..
Ve olan oldu kananam gelmişti
üzüntüden gidiyordu bebegim hastaneye gittik bunun yüzüne tükürdüm.. bu bebege birşey olursa seni affetmem allah belanı versin dedim beddualar ettim Hayatımda hiç beddua etmemiştim kimseye.. beni bu noktaya getirdi..Geçti gitti allaha şükür bebeğim benimle..
2 hafta annemde kaldım annem baktı bana annem birşey bilmiyor eğer bilse maffeder eşimi beni alır giderdi diyemedim derdimi anlatamadım Ders çalışıyorum ya anne ondan dedim
eşimden artık cok sogudum.. evimdeyim 2 gün önce geldim.. ve yine pazar..dün öyle konuşuyorduk yarın pazara markete giderim ordan annemlere ugrar gelirim dedi bana Bana gel diyemedi gel dese o an cok kötü olurdu.. Hala hala annesigil düşünebiliyormusunuz ? hala pazar günü annesigile gitme peşinde hafta içi cuvala girmiş gibi. Hafta içi nie gitmiyoruz be adam nie..
İçimden dedim ki allahım ne olur birşey olsunda gidemesin.. VE telefon geldi eşime ek iş çıktı 1 de gidece su an pazara gitti evin ihtiyaçlarını almaya.. gece oldu ' ne garip değil mi millet hafta sonu gelsede eşimle cocugumle vakit geçirsem gezzem die bakar biz de ne deyse boşver diyerek yattım.'.
sabah kalktık .. ek işten 4 de gelecek geliyimde cıkalım gezelim dolaşım film izlemeye gidelim yemek yiyelim dedi..Yok istemiyorum dedim.. gönlümü almaya çalıştı
Şimdi pazara gitti.. meyve sebze almaya..
Ben görüyorum ki eşime hiç bir olay ders olmuyor cok bunaldım artık bu evlilik bana cok agır geliyor..
Eşim değişmeyecek beni anlamaycak cok caresizim..
Son düzenleyen: Moderatör:
