Dertlesmeye ihtiyacım olan bir konuyu paylaşmak için üye oldum. Bir yıllık bir ilişkim var 29 yaşındayım. Sevgilim her şeyi yaşamış biriydi ve ilişkinin başında da bana evlenmek istediğini söylüyordu. Ben evlenmek için hazır olmadığımı ayrıca her şeyi yaşayamayacağımı açık bir dille ifade ettim. Kabul etmişti. Sürekli evlerimizde buluşup öpüşüp sevişiyorduk. Bakire olduğum için iç çamaşırlarımız çıkmıyordu. Bir keresinde çok yükseldiği için iç çamaşırları çıkararak sürtünelim bekaretine zarar vermeyeceğim dedi. Hayır dedim. Sonra ısrarla en azından göreyim vs bir şekilde ikna oldum çıkardım. Böyle söyleyince nasıl kandın diyenler aptalca bulanlar olacaktır ama o an o yükselmelerine ısrarlarına karşılık daha fazla yükseltip öfkelendirmemek için bir şekilde uyum sağlamak zorunda hissediyorsunuz.
Sonrasında sarılma bahanesiyle hafif hafif sürtündüğünü fark ettim. Afedersiniz cins organının neredeyse üzerimde olduğunu fark ettim. Sinirden ağladım ben ağlayınca üzerini giyindi ve uzaklaştı. Penetrasyon olmadı herhangi bir fiziki zorlanma zedelenme vs yaşamadım. Ama bu ısrarı ve zoraki hareketleri aklımdan çıkmıyor. Ayrıldım ama aptallığıma ve sınırlarımın ihlaline yanıyorum.
Sonrasında sarılma bahanesiyle hafif hafif sürtündüğünü fark ettim. Afedersiniz cins organının neredeyse üzerimde olduğunu fark ettim. Sinirden ağladım ben ağlayınca üzerini giyindi ve uzaklaştı. Penetrasyon olmadı herhangi bir fiziki zorlanma zedelenme vs yaşamadım. Ama bu ısrarı ve zoraki hareketleri aklımdan çıkmıyor. Ayrıldım ama aptallığıma ve sınırlarımın ihlaline yanıyorum.