• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ayrıldığım insan hayatına dolu dizgin devam ediyor.Ben içime kapandım ne yapmalıyım?

Beyzamelek21

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
30 Temmuz 2022
14
5
1
23
Farklı meşreplerden insanlardık oldurmaya çalıştık olmadı.Yaşantimiz her şeyimiz farklıydı çok sevmeme rağmen olmadı yani.O da çabaladı ama sonunda o da farkına vardı.Bitti o hayatına bir süre sonra yeni insanlar flört de aldı olduğu yerden devam ediyor.Yakışıklı sosyal biriydi.Onu mutlu etmek için ağzının içine bakıyorlardi.İnsanlar her zaman ona güzel yaklaşıyordu.Çevresi seveni de olunca ve eğlenmeyi de seven bir insan olunca da kolayca adaptasyon sağladı aynen devam ediyor Ama ben..Herkesin kolayca içlerine aldığı, alımlı ,insanların pozitif yaklaştığı o insan hiç olamadım.İnsanlarin beni sevmesi için çok çaba sarf etmem gerekti.İçedönük bir insanım ama iyi niyetli bir insanım fıtratım bu sakinim. insanlar ilk görüşte benden haz etmezdi yani.Onu öyle görünce kendime çok üzülüyorum.Etrafinda onu mutlu etmek isteyen çok insan varken ben kendi kendime bu süreci atlatmak zorundayım ama atlatamıyorum.5 ay oldu.Ne kimsenin ilgisini çekiyorum ne insanlardan adım adım görüyorum.Cabalarim da genelde sonuçsuz..Dünya çok adaletsiz.Onu seveni bol zaten..Sizce birdaha biri beni sever mi?Birileri çıksa belki ümidim yeşerecek ama kimse de çıkmayınca o da bu kadar sevilince.Mutlu etmek için onu takla atanlar gördükçe eşit değiliz diyorsun..İçimi döktüm okuduysaniz teşekkürler
 
Sizdeki ayrılık acısı değil bir daha birini bulamam derdi. Ay neden burada sakin sessiz insanlar sürekli insanlar tarafından sevilmediklerinden bahsediyorlar?
Ben de sessiz sakin biriyim ama çok güzel arkadaş çevrem var, insanların da beni sevdiğini düşünüyorum. Nedir bu sizi diğerlerinden ayıran? Belki de kendinizi çok üstün görüyorsunuz insanlar ondan uzaklaşıyor. Ayrıca 5 ayda ayrılık acısını atlatmak normal değil bence. Olağan bir süreç. Karşınızdaki belki gerçekten atlattı hayatını yaşıyor belki günü geçiriyor yalnız kalmamak için sürekli eğleniyor bunu bilemezsiniz.
 
Farklı meşreplerden insanlardık oldurmaya çalıştık olmadı.Yaşantimiz her şeyimiz farklıydı çok sevmeme rağmen olmadı yani.O da çabaladı ama sonunda o da farkına vardı.Bitti o hayatına bir süre sonra yeni insanlar flört de aldı olduğu yerden devam ediyor.Yakışıklı sosyal biriydi.Onu mutlu etmek için ağzının içine bakıyorlardi.İnsanlar her zaman ona güzel yaklaşıyordu.Çevresi seveni de olunca ve eğlenmeyi de seven bir insan olunca da kolayca adaptasyon sağladı aynen devam ediyor Ama ben..Herkesin kolayca içlerine aldığı, alımlı ,insanların pozitif yaklaştığı o insan hiç olamadım.İnsanlarin beni sevmesi için çok çaba sarf etmem gerekti.İçedönük bir insanım ama iyi niyetli bir insanım fıtratım bu sakinim. insanlar ilk görüşte benden haz etmezdi yani.Onu öyle görünce kendime çok üzülüyorum.Etrafinda onu mutlu etmek isteyen çok insan varken ben kendi kendime bu süreci atlatmak zorundayım ama atlatamıyorum.5 ay oldu.Ne kimsenin ilgisini çekiyorum ne insanlardan adım adım görüyorum.Cabalarim da genelde sonuçsuz..Dünya çok adaletsiz.Onu seveni bol zaten..Sizce birdaha biri beni sever mi?Birileri çıksa belki ümidim yeşerecek ama kimse de çıkmayınca o da bu kadar sevilince.Mutlu etmek için onu takla atanlar gördükçe eşit değiliz diyorsun..İçimi döktüm okuduysaniz teşekkürler
20 yas civari oldugunu tahmin ediyorum, dogru mu?
 
Önce, yeni hayatına onu takip etmeyi bırakıp her yerden engellemekle başla. Sonra at gözlüklerini çıkar ve çevreni gör, görmek ve bakmak farklı şeylerdir. Bu dünya sadece bir kişinin etrafında dönmüyor, çevrendekilere şans ver.
 
Neden sevmesin dünyadaki tek erkek o değil ki… Öncelikle kendinizi onunla veya başkalarıyla kıyaslamayı bırakarak başlayacaksınız. Kendinizi sevmeniz etrafınızdakilerin sizi sevmesinden çok daha önemli. Stalklamayı bırakacaksınız, yoksa ne unutabilirsiniz ne de acınızı aşabilirsiniz.
 
Tabi ki sever. Bu hayatı yalnızca fıtratı neşeli insanlar mı yaşıyor sizce?
Haklısınız değil tabiki ama motivasyonumu yükseltecek hiçbir kıpırtı yaşayamıyorum o yüzden pozitif yaklaşamiyorum.Ne güzel hayatına devam ediyor diyorum o imreniyorum ona aslında tam olarak kıskanma değil o da mutlu olsun tabi ama dünya böyle çok adaletsiz geliyor bana 🥺 üzülüyorum işte
 
Sizdeki ayrılık acısı değil bir daha birini bulamam derdi. Ay neden burada sakin sessiz insanlar sürekli insanlar tarafından sevilmediklerinden bahsediyorlar?
Ben de sessiz sakin biriyim ama çok güzel arkadaş çevrem var, insanların da beni sevdiğini düşünüyorum. Nedir bu sizi diğerlerinden ayıran? Belki de kendinizi çok üstün görüyorsunuz insanlar ondan uzaklaşıyor. Ayrıca 5 ayda ayrılık acısını atlatmak normal değil bence. Olağan bir süreç. Karşınızdaki belki gerçekten atlattı hayatını yaşıyor belki günü geçiriyor yalnız kalmamak için sürekli eğleniyor bunu bilemezsiniz.
Yeni bir ilişkisi de var artık bilmiyorum.Ama üstün falan görüyor değilim kendimi sevdirmeye çalıştım çoğu zaman . Güzel veya dikkat çeken alımlı biri değilim yani belki ondandır bilemiyorum.İnsanlarda malesef ilk başta genel bir önyargı oluyor bunu kabul etmek gerek.
 
Yeni bir ilişkisi de var artık bilmiyorum.Ama üstün falan görüyor değilim kendimi sevdirmeye çalıştım çoğu zaman . Güzel veya dikkat çeken alımlı biri değilim yani belki ondandır bilemiyorum.İnsanlarda malesef ilk başta genel bir önyargı oluyor bunu kabul etmek gerek.
Sizin arkadaşlık kriterleriniz güzellik veya alımlı olmak üzerine mi? Kendinizde gördüğünüz bu eksiklik ister istemez sizin karşıdan istediklerinizle alakalı. Bilinçaltı buna yönlendiriyor.
 
geçen kış ben de buna benzer bir dönem geçirdim, benimki daha kısa sürdü ama. evden çalıştığım için iyice içime kapanmıştım, çok içedönük biri olup çıkmıştım. o ise zaten çok yoğun çalışan, sosyal, arkadaşları olan, hayatında her gün farklı aksiyon olan biriydi. yalnızlığı hiç sevmediği için kendini işine ve etrafındaki insanlara çok verdiğini biliyordum çünkü devamlı yalnızlıktan şikayet eden bir insandı. sırf evde tek yaşıyor diye izin bile kullanmadan çalışan bir insandı eve gidip napıcam kafasındaydı. ben de o bu kadar meşgulken benimle olan her şeyi çok çabuk atlatmıştır diye düşünüyordum hep. evden değil de ofisten çalışsaydık keşke diye içten içe patronuma kızmışlığım bile oldu, düşün. en azından her gün mecburen ofise gider insan yüzü görmek zorunda kalırdım diye düşünüyordum. gel zaman git zaman bu hislerim geçti hatta bana ondan daha fazla değer veren insanlar çıktı karşıma ama ben de onları sevemedim. karamsar düşünme, ona bir yerlerden bakıyorsan bakmayı kes. ben de düştüm o stalk çukuruna bir dönem hatta o dönemdi ya, kendimi kötü hissettiğim dönemdi. sonra profilini göremez olduğum için stalk'u otomatik bıraktım, hayatıma başkaları girdi falan derken bitti gitti. kuş gibi hafifledim. şu anda hayatımda kimse yok, uzun zamandır da yalnızım pek birileriyle tanışmak gelmiyor içimden. seveceğim biri çıkmadıktan sonra bu şekilde ilerleyeceğim. bazı insanlar yalnız kalmamak için sürekli birleriyledir, ben hiç öyle biri olmadım. sana da tavsiye ederim. zaman hepsinin üstesinden geliyor ama o stalk'u bi bırak :)
 
Kendinizi neden bu kadar aşağı çekiyorsunuz?
Boşandığına göre o kadar da matah birşey değilmiş. İlk başta kimse kimsenin huyunu suyunu bilmez, muhabbet kurar ama ilerleyecek diye bir kaide yok ki. Ya bana da sosyal medyadan yazan , oturup konuşurken kur yapan oluyor ama kriterlerim var kabul etmiyorum. Demekki sizinde var belli kriterleriniz.
Erkeklerin pek bir kriteri olmadığı için önüne gelenle ilişkiyi ilerletebilir ki karşıdaki bir noktada kesiyor genelde. Boşanmış 2 çocukluyum ama boşanmış bir erkek benim için ilk izlenimimde ekside yani. Çünkü bir kadın boşanıyorsa son noktada olduğu için erkek boşanıyorsa muhtemelen kadın boşuyordur.
Neyse aktifleşin. Gezin tozun kurslara yazılın. Çalışmıyorsanız çalışın. Çalışıyorsanız dil öğrenin sınavlara hazırlanın. Onu takiple zaman geçirmeyin. Kendinizi de eleştirip durmayın
 
Neden sevmesin dünyadaki tek erkek o değil ki… Öncelikle kendinizi onunla veya başkalarıyla kıyaslamayı bırakarak başlayacaksınız. Kendinizi sevmeniz etrafınızdakilerin sizi sevmesinden çok daha önemli. Stalklamayı bırakacaksınız, yoksa ne unutabilirsiniz ne de acınızı aşabilirsiniz.
Maalesef insanların bize ilgi ve yaklaşımları kendimizi sevme ölçütümüz oluyor bunu engellemek görmemezlikten gelmeye çalışıyorum ama zorlanıyorum.Sevilmek benim için çok önemli o da beni seviyordu.Tipi meselem değildi.Aslinda başkasi tarafından yine sevildiğime şahit olsam bu tabularımı yıkıcam gibi
 
Giydigimiz elbiseden,kullandigimiz arabaya,parfüme,takılara,makyaja kadar hepsi belirli bir kitleyi etkilemek için zaten.
Sonuçta insanız,bizi bile birlikte yaşadığımız insanlar arasında işgal ettiğimiz yerle aniyorlar.
O kişi biraz sansliymis sadece.
İllaki seninde karşına birisi çıkacaktır.
 
Önce, yeni hayatına onu takip etmeyi bırakıp her yerden engellemekle başla. Sonra at gözlüklerini çıkar ve çevreni gör, görmek ve bakmak farklı şeylerdir. Bu dünya sadece bir kişinin etrafında dönmüyor, çevrendekilere şans ver.
İnşallah olur evet stalkliyorum bazen merak ediyor ama bazen yapıyorum çok uzun süre görmüyorum resmini ona ait birşeyi sonra özlüyorum bakıyorum
 
geçen kış ben de buna benzer bir dönem geçirdim, benimki daha kısa sürdü ama. evden çalıştığım için iyice içime kapanmıştım, çok içedönük biri olup çıkmıştım. o ise zaten çok yoğun çalışan, sosyal, arkadaşları olan, hayatında her gün farklı aksiyon olan biriydi. yalnızlığı hiç sevmediği için kendini işine ve etrafındaki insanlara çok verdiğini biliyordum çünkü devamlı yalnızlıktan şikayet eden bir insandı. sırf evde tek yaşıyor diye izin bile kullanmadan çalışan bir insandı eve gidip napıcam kafasındaydı. ben de o bu kadar meşgulken benimle olan her şeyi çok çabuk atlatmıştır diye düşünüyordum hep. evden değil de ofisten çalışsaydık keşke diye içten içe patronuma kızmışlığım bile oldu, düşün. en azından her gün mecburen ofise gider insan yüzü görmek zorunda kalırdım diye düşünüyordum. gel zaman git zaman bu hislerim geçti hatta bana ondan daha fazla değer veren insanlar çıktı karşıma ama ben de onları sevemedim. karamsar düşünme, ona bir yerlerden bakıyorsan bakmayı kes. ben de düştüm o stalk çukuruna bir dönem hatta o dönemdi ya, kendimi kötü hissettiğim dönemdi. sonra profilini göremez olduğum için stalk'u otomatik bıraktım, hayatıma başkaları girdi falan derken bitti gitti. kuş gibi hafifledim. şu anda hayatımda kimse yok, uzun zamandır da yalnızım pek birileriyle tanışmak gelmiyor içimden. seveceğim biori çıkmadıktan sonra bu şekilde ilerleyeceğim. bazı insanlar yalnız kalmamak için sürekli birleriyledir, ben hiç öyle biri olmadım. sana da tavsiye ederim. zaman hepsinin üstesinden geliyor ama o stalk'u bi bırak :)
Teşekkürler insanlar hayatı aynı şekilde yaşamıyor.Ayni pencereden de bakmıyor.Onu öyle görünce bence ben kendimi böyle kabullenemiyorum.İşin içinde özlemden aşktan farklı duygularda var..Bakmamaya çalışacağım evet.Kendime üzülmeyi de bırakmam gerekiyor
 
Sizin arkadaşlık kriterleriniz güzellik veya alımlı olmak üzerine mi? Kendinizde gördüğünüz bu eksiklik ister istemez sizin karşıdan istediklerinizle alakalı. Bilinçaltı buna yönlendiriyor.
Hayır insanları gözlemliyorum genelde insanlarin beklentileri bu yönde.Ben herkese aynı pozitiflikle yaklaşıyorum.Tabiki tek kıstasları bu değildir bir insanın ama ben bu yönden yaralı olduğum için bu konuda farkındalığım daha çok onu farkettim.Galiba ben hicbir yönümle insanların beklentilerini karşılamıyorum
 
Teşekkürler insanlar hayatı aynı şekilde yaşamıyor.Ayni pencereden de bakmıyor.Onu öyle görünce bence ben kendimi böyle kabullenemiyorum.İşin içinde özlemden aşktan farklı duygularda var..Bakmamaya çalışacağım evet.Kendime üzülmeyi de bırakmam gerekiyor
Stalk'u en kısa sürede bırak bak bu konuda ciddiyim.
Gerçi ben üzülmeyi stalk sayesinde bırakmıştım. Kendisine çok kötülükler yapan, aldatan vs bi eski sevgilisi vardı adı x olsun. X ile yeniden birlikte olduğunu öğrendim ben onu stalklarken çünkü hikaye atıp duruyordu. İşte o noktada kendime acımayı bıraktım. İşte şimdi allahtan belasını bulmuş dedim çünkü ben insanların değişeceğine inanmam, zamanında yığınla kötülük yapıp manipüle etmiş o insan yeniden hayatına girdiyse yine aynı acıları çektireceğine eminim. Hakikaten benden beş taneyi üst üste koysan o kız kadar zarar veremez ona, öyle söyleyeyim. Bu sayede ne kadar salak olduğunu da gördüm ve salak insandan soğurum zaten öyle bir huyum var. Kendi düşen ağlamaz şimdi o uğraşsın en azından benim hayatımda bana zarar veren beni aldatan biri yok diye teselli etmeye başlayınca kendimi bırakmış oldum Stalk'u da. İçim böyle soğumuştu.
 
Farklı meşreplerden insanlardık oldurmaya çalıştık olmadı.Yaşantimiz her şeyimiz farklıydı çok sevmeme rağmen olmadı yani.O da çabaladı ama sonunda o da farkına vardı.Bitti o hayatına bir süre sonra yeni insanlar flört de aldı olduğu yerden devam ediyor.Yakışıklı sosyal biriydi.Onu mutlu etmek için ağzının içine bakıyorlardi.İnsanlar her zaman ona güzel yaklaşıyordu.Çevresi seveni de olunca ve eğlenmeyi de seven bir insan olunca da kolayca adaptasyon sağladı aynen devam ediyor Ama ben..Herkesin kolayca içlerine aldığı, alımlı ,insanların pozitif yaklaştığı o insan hiç olamadım.İnsanlarin beni sevmesi için çok çaba sarf etmem gerekti.İçedönük bir insanım ama iyi niyetli bir insanım fıtratım bu sakinim. insanlar ilk görüşte benden haz etmezdi yani.Onu öyle görünce kendime çok üzülüyorum.Etrafinda onu mutlu etmek isteyen çok insan varken ben kendi kendime bu süreci atlatmak zorundayım ama atlatamıyorum.5 ay oldu.Ne kimsenin ilgisini çekiyorum ne insanlardan adım adım görüyorum.Cabalarim da genelde sonuçsuz..Dünya çok adaletsiz.Onu seveni bol zaten..Sizce birdaha biri beni sever mi?Birileri çıksa belki ümidim yeşerecek ama kimse de çıkmayınca o da bu kadar sevilince.Mutlu etmek için onu takla atanlar gördükçe eşit değiliz diyorsun..İçimi döktüm okuduysaniz teşekkürler
Öncelikle bu adamı takip etmeyi bırakın. Kendi hayatınızla ilgilenin. Kendinizi sevin. Dışınıza bir kapı açıp çıkın dolaşın biraz. Elbet yeniden sevecek ve sevileceksiniz. Hayat böyle bir şey. Böyle böyle büyüyor insan.
 
Back