Ayrılalı 1 buçuk sene oldu ama ben Eski Nişanlımı Çok Özlüyorum :(

bu zamanda kadınlar nıkah masasına oturdugu beraber ımza attkları aynı yatagı paylastıkları eslerıne bıle guvenıp bel baglayamazken sen cok hor davranmıssın sevgılıne bır musibet bin nasıhatten ıyıdır bu sana ders olsun ılerıde evlendıgın esıne bıle heran onu kaybedecekmıssın gıbı dort elle sarıl gereksız davranıslardan uzak durmaya calıs
 
Onunsa yeni sevgilisi var ve canımın nasıl yandığını anlatamam. üstüne üstlük anneme kanser teşhisi konuldu :KK43:(((

Biraz uzun yazcam, içimi dökmeye dertleşmeye çoook ihityacım var. içime atıyorum, dişarıya güçlüyü oynamaya çalışıyorum ama ne yaşadığımı ben biliyorum. olduğu gibi yazıcam herşeyi.

yaklaşık 1 sene önce ayrıldık. 3 senelik bir ilişkimiz vardı, 2. senemiz bittiğinde yüzük taktık.

yüzük taktıktan sonra sorunlarımız günyüzüne çıktı. kendi hatalarımı şimdi o kadar net görüyorum ki !! insan o zaman nasıl olsa benim diyor, elimin altında diyor. ben de öyleydim. inatçıydım, kızdığı birşeyi birdaha gündeme getirirdim. gururluydum da, kavga ettiğimizde 1-2 ay aramız olurdu. hep o adım atardı. özür dilememi istediği zaman elimden geleni yapardım dilememek için.

sonra ben yurtdışına gittim 5 ay, dil kursu için. gitme dedi. ne katacak sana, dili burda da öğrenirsin kursa git dedi. geleceğimizi kuralım dedi. ben dinlemedim gittim. ilk yurtdışımdı. bende biraz da gençliğimi yaşayamadım kompleksi var. üni.de ot gibi okuldan eve evden okula şeklinde geçti. asosyaldim. aman dedim, nolucak dedim 5 ay göz kaparcasına geçer dedim. ve gittim..

oraya gittim. ve açık söyleyeyim aklım uçtu. erkeklerden çok ilgi-iltifat gördüm. kendimi iyice birşey sandım. elimi sallasam ellisi havalarına girdim. hatta minik flörtler yaşadım, ama asla aldatmadım nişanlımı asla. küçük flörtler derken yanlış anlaşılıyorum, kastettiğim o değil. sadece bana ilgi gösteren insanlara gösterdiğim sıcak bir bakış, gülümseme, ve belki küçük bir sohbet... bitti gitti, bu kadar ya !! asla aldatmadım onu !

1 gün nişanlımla tel.de kavga ettik sudan bir sebepten ötürü, ben ayrılmak istiyorum dedim. 2 hafta sonra aradı beni ayrıldık dedim. ciddimiydin dedi. evet dedim. ben gerçekten salağım işte. amacım sadece bana daha fazla ihtimam göstersindi ters tepti. ilişkimiz yara aldı ben anlayamamışım işte. sonrasında barışsak da aramıza soğukluk girmişti, kırılmıştı bana :KK43:(

sonra uzak mesafe olduğu için ben kıskançlık krizlerine girdim. iş arkadaşı kızları arabasıyla evlere bırakıyordu ve ben bundan nefret ediyordum. uzak mesafe de olunca iice çıldırıyordum. kafamda beni aldattığını o kızlardan hoşlandığını kuruyordum. delirmiştim adeta. türkiyeye dönmeme 2 gün kalmıştı, telefonda büyük bir kavga ettik. ben o anki sinir haliyle "seni işyerine rezil edicem. o kızla yattını o kızın senden bebek aldırdını sölicem" dedim. iice nefret etti benden. ve bitti dedi :KK43:(((

türkiyeye döndüm. barışma umudum vardı. ama bana soğuktu. aynı işyerindeyiz ve her akşam beni arardı arabayla eve bırakırdı o gün aramayınca ben gittim yanına ve arabasına bindim. yolda bittiğini söyledi olmaz dedim ağlamaya başladım. ben iş değiştircem dilekçe verdim dedi önceki işime döncem dedi iice aklım gitti benim. önceki işi çok berbat, yanıma gelsin aynı işyerinde çalışalım diye bir tanıdıktan torpil yaptırmıştım onun için :KK43:( ortak geleceğimiz için yapmıştım bunu.

evin kapısına geldik, ben de anneme de söle madem bunu dedim. bizim eve girdik. o hala anneme annecim diyor bi türlü konuya girmiyordu. sonra ben patladım orda kavga ettik ve kaçarcasına gitti. annem de şok olmuştu, kızım dedi bitti bidaha kapat bu işi, böyle rezillik olmaz.

bu arada ailelere de parantez açıyım. benim ailem onun ailesine bi türlü ısınamadı ve bunu bana hissettiridler yani. görünürde ii davranıolardı ama biz bizeyken eleştirip duruolardı. ben çok etki altında kalan bi kızım, hatta saf-salak sayılırım ben. annemse dominant bir kadındır ve beni çok etkiler. nişanda nişan bohçasını poşetle getirmelerinden, kurban bayramına onun ailesinin bana kurbanlık almamasına kadar bisürü şey sorun oldu.

neyse, ben acılar içindeyim tabi. umutla bekledim beni aramasını, yok aramadı. bu arada ben kafa dağıtmaya çalışıyorum, sosyalleşmeye kulüplere filan gidiyorum. 1 gün kurstan bi arkadaşla - ki kendisi erkek ve benden 3 yaş küçük - bi kafeye gittik ve oturup kave içtik. tesadüfe bak sevgilim de o mekandaymış. biz mekandan çıkarken aradı beni kim o yanındaki dedi, işte sen böle şerefsizsin dedi ben de noluyo yaa dedim kapattım.

ertesi gün işyeri odama baskın yapar gibi geldi. bir fotorafım kalmış ondan onu zarfa koymuş geldi masama attı sonra sen naptığını sanıyosun dedi. dilim tutuldu, korkmuştum, aşkım yanlış anladın bile diyemedim :KK43:(( tehditvari birkaç cümle savurup gitti.

akşam da annemi aradı kızınızın erkek arkadaşı var beni aldatıyo demiş. telefonda baya bi tartışmışlar. annem de sert çıkmış bizim namus anlayışımız sizinki gibi değil demiş. onun kızkardeşi 18 yaşındayken kocaya kaçmıştı annem bunu yüzüne vurmuş. sonra bitti bittiii demiş annem. sonra erkek kardeşimle de kavga etmişler telefonda. kardeşime de bana posta koydu hiç beklemezdim demiş, efendi uslu bir çocuk olarak tanımıştı kardeşimi.

bense hiçbişey yapmıyodum bunlar olurken. tembeldim, üşengeçtim, yüzleşmeye korkuyodum. kaderimin yularlarını elime alamadım. insanların arasında oyuncak oldum. yüz-göz oldular dedim, bu aşamadan sonnra olmaz ki dedim. nasıl bakarlar birbirlerinin yüzüne dedim. ve sevgimi kalbime gömdüm. 1 defa ayrılık konuşması bile yapmadık, ben içimdekileri dökemedim. herşey içimde kaldı, acım birikti, birikti, birikti ve nerdeyse beni delip geçecek raddeye geldi.

1 buçuk yıl geçti ayrılalı beri... bu 1 buçuk yıl içinde 1 defa çok acı çektiğim bir an onu aradım ama bana geri dönmedi. 1 defa da ailesinin beni aradığını gördüğüm için onu aradım neden aradılar dedim. sölerim bidaha aramazlar dedi ve suratıma kapattı. bu arada 4-5 ay kadar psikiyatriste gittim anti depresan aldım sonra bıraktım.

ve acımı katmerleyen şey onun sevgili yapması oldu. pek güzel sayılmayan, oldukça kilolu ve kendisinden 3 yaş büyük bi kızla çıkıyor. benden daha iyi değil diye kendime teselli versem de canım çok yanıyor. ayrıldıktan 3 ay sonra nasıl olur ? ben hala unutmazken, bastırmaya çalıştığım halde onu unutamadığım günbegün ortadayken... haa benim karşıma da çıktı yeni insanlar, ama ben tanıştığım herkeste onu aradım ama hiçbirinde bulamadım. her tanışma fiyaskoyla sonuçlandı. kimseleri onun yerine koyamadım. kimseleri sevemedim.

so 2 haftadır bu durum iyice depreşti bana noluyor bilmiyorum ama kendimi çoook kötü hissediyorum. aynı işyerindeyiz, 1-2 defa karşılaştık son 2 haftada. ve bazen gelen yazılarda adını görüyorum. onu görünce canım çok yandı. onu ne kadar özlediğimi anladım. göz göze gelince somurtuk bir yüz ifadesi takınmaya çalışsam da ona sarılmayı ne çok isterdim.

anneme geçtiğimiz eylül ayında kanser teşhisi kondu. annem eski nişanlımdan nefret ediyor, aslına kalırsa bütün ailem nefret ediyor. ismi geçince küfür ediyorlar. annemin hastalığına biraz da nişanın bozulması sebep olmuş olabilir evet, ve ben buna çok üzülüyorum. yani geri dönüşü olmuycak bir noktadayız. ve ben onu unutamıyorum. onunla konuşmak istiyorum. şimdi gelse, yeniden başlayalım dese giderim belki de.. ama demez.. peki ben desem ? bir faydası olur mu ? yoksa beni ezer mi, gurur mu okşanır bak hala beni unutamamış 1 sene sonra bile der mi ? noldu yenisini bulamadın bana mı geldin diye beni aşağılar mı ?

ama beni reddetse bile onunla konuşmak istiyorum. yüzleşmeliyiz. eteğimdeki taşları dökmeliyim. üzgünlüğümü ve pişmanlığımı anlatmalıyım. dayanamıyorum, boğuluyorum. doğru dürüst konuşmadan ayrıldık biz.. annemle o tartıştı ve bitti, bunu kabullenemiyorum. oyuncak mıyım ben ? konuşmak istiyorum onunla.. duygularımı hissettiklerimi paylaşmak istiyorum.. ve size soruyorum siz olsanız napardınız ?

sabırla beni okuduğunuz içi teşekkürler. bu acıyı rabbim kimseye tattırmasın.

not: onu deli gibi özlerken bazen de nefret ediyorum ondan. şimdiki işini ben buldum ona. mülakat jürisine torpil yaptırdım. bu sayede benle aynı işyerine geldi. beni terkederken eski işine dönceini söylemişti ama dönmedi. resmen yalan söyledi. bazen de katlanamıyorum benim bulduğum bir işle sefa sürmesine. o paraları kendisinden 3 yaş büyük kız arkadaşıyla yemesine. düşündükçe çıldıracak gibi oluyorum. onu yemekhanede filan gördüğümde sen niye gitmedin niye yalan söyledin bana diye onu sarsmak istiyorum.

Canım bnm uzun ilişkilerde sorunlar çok aolabiliyo o yüzden olanlar için seni eleştrmicem insanız olabilir sonuçta hersy ama geri dönmek için geç kalmıssın sanki 1.5yıl gecmiş:KK14: ama senin yerinde olsam bn napardım unutamadıysam gidip sarılırdım boynuna :KK1: bence konuş şansını dene içindrn gecenleri anlat bu yüküde omuzlarından at dicem ama sevgilisi varmış sen konusursan napcak kızı terk mi edicek :44:
 
bu kadar keskin cizgileri olan kişilerin sonu işte ..

ben çok kızıyorum terk etmeyeceksen gidiyorum deme , seviyorsan sevmiyorum deme , acı cekeceksen istemiyorum deme

neyse öğrenmişsin bundan sonra daha aklı başında hareket edersin
 
Küçük flörtlerim oldu ama aldatmadım..

Sadece bakışmalar gülümsemeler falan.

Bu nasıl birşey ki ?

Bence de eski nişanlınızla iyiki ayrılmışsınız , Bundan sonra da onun karşısına çıkmayın bence .

Siz ayrı mutlu olun o ayrı mutlu olsun.
 
Benim de en kızdığım konu: '' Benden sonra bulduğu kız kilolu, yaşça büyük, çirkin vs vs. Beni bırakıp nasıl böyle biriyle beraber olur vs vs..... '' tarzı laflar.

Marifet tipte olsaydı, tipi düzgün hiçir bayan mutsuz olmaz, Dünya onların etrafında dönerdi. İnsanlar huzuru nerede buluyorlarsa oraya akarlar. Önemli olan, güven, huzur ve muhabbet ortamıdır. Onun için bu kadar şaşırmayın lütfen nasıl o kızla beraber diye.

Demek ki hayırlısı böyle imiş. Hayırlısı olmasa bunlar yaşanmazdı.
 
Nişanlın senden ayrılarak paçayı kurtarmış.
Psikiyatriste devam etmelisin bence...


Edit: anneniz için üzüldüm. Allah şifa versin...
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Aşk, sevgi çok sınanmaya, hor kullanmaya gelmez. Bana iftira attı diyorsunuz ancak her şey karşılıklı... Ki sizin ona attığınız iftira onun size attığından çok daha ağır. Öyle olmadığını bile bile çocuk aldırdığını herkese yayacağım rezil edeceğim demişsiniz. O sizi bir mekanda bir erkekle görmüş ve sinirinden, kıskançlığından kiziniz beni aldatıyor demiş.
Sizin olgunlaşmamış ve şımarık davrandığınız ortada, böylesine hor kullandığınız bir ilişkinin sonunda acı çekmeyi haketmişsiniz. Herkesin hayatının bir döneminde hatalarından ders alması gerekir, sizinki de bu şekildeymiş demek ki. Dilerim hatanızı anlar ve bundan sonraki ilişkilerinizde tekrarlamazsınız...
 
belki kızıyorsundur yorumlara ama herşeyi bende diğer arkadaşlar gibi açık açık yazmak isterim, seni tanımıyoruz iyi-yada kötü olman bizi etkilemez ama acı gerçekler, gerçekleri görmen, kendini tanıyabilmen için sana belki bir yol gösterir,


öncelikle kaç yaşında olduğunu merak ettim,
annen sanki biraz ateşe körükle gitmiş, ailen seni fazlasıyla etkilemiş fakat, bunları yaşaman senin için iyi olmuş bence, çünkü bazı karakterler vardır ki acıyı görmeden yontulmaz,

sanki bu yazıyı yazan hemcinsim değil de bi erkekmiş gibi hissettim okurken, hala içinde hem kini hem sevgiyi nasıl barındırabiliyorsun?

bence sen onu sevdiğinden de emin değilsin, yalnızca başka bir insanı tanımakla zaman kaybetmek istemiyorsun ve o elinin altındaydı önceden ama artık öyle değil zorlaşınca sana daha çekici geldi..

bu arada annene acil şifalar diliyorum..
 
Bu kadar yaptığınız şeyden sonra hala ayrılık konuşması beklemeniz komik kaç sene geçmiş ayrılığın üzerinden hala ayrılık konuşması bekliyorsunuz. Bitmiş gitmiş artık çocuk kendi yolunu çizmiş.

Siz ona sürekli kızacaksınız, kıskançlık krizlerine gireceksiniz, hiç kavgalarınızda özür bile dilemeyeceksiniz. Hatta onu bırakıp 5 ay başka ülkeye gideceksiniz orada da birilerinden hoşlanacaksınız ama bu flört değilmişmiş birinden hoşlanmanız bile aldatmaktır aslında hanımefendi. Ama erkek arkadaşınız arabasıyla irini eve bırakıyor diye delireceksiniz ve iftira atacağını, işyerinde onu rezil edeceğini söyleyeceksiniz ortada fol yok yumurta yokken iftiraların en kötüsünü atmayı düşüneceksiniz, o ailenize anlatacak bunları ve zaten çok geç kaldığı ayrılığı yapacak. Ve siz yok sizden 3 yaş küçükmüş arkadaşınızmış dediğiniz biriyle kulübe gideceksiniz o görecek o bir şey deyince laf olacak. Adam sizden ayrılmış biriyle çıkıyor ama siz yok kilolu, yok 3 ay büyük deyip aşağılayacaksınız sonra da halaa pişmanım yok ayrılık konuşması diyeceksiniz. İnsanları kilolu ve yaşı büyük olmasına göre mi sınıflandırıyorsunuz önemli olan fiziki güzellikler değil anlaşabilmek, karşılıklı saygı ama bu sizde olmadığı için demek ki erkek arkadaşınız fiziği değil ona değer verem biriyle olmayı tercih etmiş ayrıca kilolu kadınlar güzel değildir, çıkmayı haketmezler diye bir şey mi var ne kadar tepedesiniz öyle. O zaman torpil yaptırdınız madem çıkarsaydınız işten ben sanmıyorum ki sizin ayarladığınız işte kalsın. Hemen bunun sorulacağını bildiğinizi için kabul etmemişti hani deneceği için yazısını düzeltip ekleme yapmışsınız son pişmanlık fayda etmrz çocuğun size yaptığı hiçbirşey yok siz onu bırakıp gitmişsiniz hakaretler etmişsiniz. Şimdi artık siz de önünüze bakın daha fazla rahatsız etmeyin o kişiyi.
 
Sekerim, annen hasta oldugu icin tutunacak birini aramissin ve adam aklina gelmis bence.

Gecen 1.5 yilda adam hic aklina geldi mi? Adami gercekten sevseydin daha once aklina duserdi, simdi annenin durumu yuzunden sarilacak birini aramissin o kadar, gercekten sevmiyorsun bence.
 
Senin psikolojin bitik, bu cok net

Degil konusmak yalvarip yakarsan donmez o adam sana.. Asla donmez.. Kac yil gecerse gecsin donmez

Kabullenmeye bak
 
benimde uzun bi ilişkim vardı 1 sene oldu hemen hemen ayrılalı ama tek farkı senin yaptıklarını o bana yaptı yanı nişanlın dogru olanı yapmış kusura bakma ama zaten sevseydin olayları buraya getirmezdin gibime geliyor demek ki olmyacakmıs zatn
 
Onunsa yeni sevgilisi var ve canımın nasıl yandığını anlatamam. üstüne üstlük anneme kanser teşhisi konuldu :KK43:(((

Biraz uzun yazcam, içimi dökmeye dertleşmeye çoook ihityacım var. içime atıyorum, dişarıya güçlüyü oynamaya çalışıyorum ama ne yaşadığımı ben biliyorum. olduğu gibi yazıcam herşeyi.

yaklaşık 1 sene önce ayrıldık. 3 senelik bir ilişkimiz vardı, 2. senemiz bittiğinde yüzük taktık.

yüzük taktıktan sonra sorunlarımız günyüzüne çıktı. kendi hatalarımı şimdi o kadar net görüyorum ki !! insan o zaman nasıl olsa benim diyor, elimin altında diyor. ben de öyleydim. inatçıydım, kızdığı birşeyi birdaha gündeme getirirdim. gururluydum da, kavga ettiğimizde 1-2 ay aramız olurdu. hep o adım atardı. özür dilememi istediği zaman elimden geleni yapardım dilememek için.

sonra ben yurtdışına gittim 5 ay, dil kursu için. gitme dedi. ne katacak sana, dili burda da öğrenirsin kursa git dedi. geleceğimizi kuralım dedi. ben dinlemedim gittim. ilk yurtdışımdı. bende biraz da gençliğimi yaşayamadım kompleksi var. üni.de ot gibi okuldan eve evden okula şeklinde geçti. asosyaldim. aman dedim, nolucak dedim 5 ay göz kaparcasına geçer dedim. ve gittim..

oraya gittim. ve açık söyleyeyim aklım uçtu. erkeklerden çok ilgi-iltifat gördüm. kendimi iyice birşey sandım. elimi sallasam ellisi havalarına girdim. hatta minik flörtler yaşadım, ama asla aldatmadım nişanlımı asla. küçük flörtler derken yanlış anlaşılıyorum, kastettiğim o değil. sadece bana ilgi gösteren insanlara gösterdiğim sıcak bir bakış, gülümseme, ve belki küçük bir sohbet... bitti gitti, bu kadar ya !! asla aldatmadım onu !

1 gün nişanlımla tel.de kavga ettik sudan bir sebepten ötürü, ben ayrılmak istiyorum dedim. 2 hafta sonra aradı beni ayrıldık dedim. ciddimiydin dedi. evet dedim. ben gerçekten salağım işte. amacım sadece bana daha fazla ihtimam göstersindi ters tepti. ilişkimiz yara aldı ben anlayamamışım işte. sonrasında barışsak da aramıza soğukluk girmişti, kırılmıştı bana :KK43:(

sonra uzak mesafe olduğu için ben kıskançlık krizlerine girdim. iş arkadaşı kızları arabasıyla evlere bırakıyordu ve ben bundan nefret ediyordum. uzak mesafe de olunca iice çıldırıyordum. kafamda beni aldattığını o kızlardan hoşlandığını kuruyordum. delirmiştim adeta. türkiyeye dönmeme 2 gün kalmıştı, telefonda büyük bir kavga ettik. ben o anki sinir haliyle "seni işyerine rezil edicem. o kızla yattını o kızın senden bebek aldırdını sölicem" dedim. iice nefret etti benden. ve bitti dedi :KK43:(((

türkiyeye döndüm. barışma umudum vardı. ama bana soğuktu. aynı işyerindeyiz ve her akşam beni arardı arabayla eve bırakırdı o gün aramayınca ben gittim yanına ve arabasına bindim. yolda bittiğini söyledi olmaz dedim ağlamaya başladım. ben iş değiştircem dilekçe verdim dedi önceki işime döncem dedi iice aklım gitti benim. önceki işi çok berbat, yanıma gelsin aynı işyerinde çalışalım diye bir tanıdıktan torpil yaptırmıştım onun için :KK43:( ortak geleceğimiz için yapmıştım bunu.

evin kapısına geldik, ben de anneme de söle madem bunu dedim. bizim eve girdik. o hala anneme annecim diyor bi türlü konuya girmiyordu. sonra ben patladım orda kavga ettik ve kaçarcasına gitti. annem de şok olmuştu, kızım dedi bitti bidaha kapat bu işi, böyle rezillik olmaz.

bu arada ailelere de parantez açıyım. benim ailem onun ailesine bi türlü ısınamadı ve bunu bana hissettiridler yani. görünürde ii davranıolardı ama biz bizeyken eleştirip duruolardı. ben çok etki altında kalan bi kızım, hatta saf-salak sayılırım ben. annemse dominant bir kadındır ve beni çok etkiler. nişanda nişan bohçasını poşetle getirmelerinden, kurban bayramına onun ailesinin bana kurbanlık almamasına kadar bisürü şey sorun oldu.

neyse, ben acılar içindeyim tabi. umutla bekledim beni aramasını, yok aramadı. bu arada ben kafa dağıtmaya çalışıyorum, sosyalleşmeye kulüplere filan gidiyorum. 1 gün kurstan bi arkadaşla - ki kendisi erkek ve benden 3 yaş küçük - bi kafeye gittik ve oturup kave içtik. tesadüfe bak sevgilim de o mekandaymış. biz mekandan çıkarken aradı beni kim o yanındaki dedi, işte sen böle şerefsizsin dedi ben de noluyo yaa dedim kapattım.

ertesi gün işyeri odama baskın yapar gibi geldi. bir fotorafım kalmış ondan onu zarfa koymuş geldi masama attı sonra sen naptığını sanıyosun dedi. dilim tutuldu, korkmuştum, aşkım yanlış anladın bile diyemedim :KK43:(( tehditvari birkaç cümle savurup gitti.

akşam da annemi aradı kızınızın erkek arkadaşı var beni aldatıyo demiş. telefonda baya bi tartışmışlar. annem de sert çıkmış bizim namus anlayışımız sizinki gibi değil demiş. onun kızkardeşi 18 yaşındayken kocaya kaçmıştı annem bunu yüzüne vurmuş. sonra bitti bittiii demiş annem. sonra erkek kardeşimle de kavga etmişler telefonda. kardeşime de bana posta koydu hiç beklemezdim demiş, efendi uslu bir çocuk olarak tanımıştı kardeşimi.

bense hiçbişey yapmıyodum bunlar olurken. tembeldim, üşengeçtim, yüzleşmeye korkuyodum. kaderimin yularlarını elime alamadım. insanların arasında oyuncak oldum. yüz-göz oldular dedim, bu aşamadan sonnra olmaz ki dedim. nasıl bakarlar birbirlerinin yüzüne dedim. ve sevgimi kalbime gömdüm. 1 defa ayrılık konuşması bile yapmadık, ben içimdekileri dökemedim. herşey içimde kaldı, acım birikti, birikti, birikti ve nerdeyse beni delip geçecek raddeye geldi.

1 buçuk yıl geçti ayrılalı beri... bu 1 buçuk yıl içinde 1 defa çok acı çektiğim bir an onu aradım ama bana geri dönmedi. 1 defa da ailesinin beni aradığını gördüğüm için onu aradım neden aradılar dedim. sölerim bidaha aramazlar dedi ve suratıma kapattı. bu arada 4-5 ay kadar psikiyatriste gittim anti depresan aldım sonra bıraktım.

ve acımı katmerleyen şey onun sevgili yapması oldu. pek güzel sayılmayan, oldukça kilolu ve kendisinden 3 yaş büyük bi kızla çıkıyor. benden daha iyi değil diye kendime teselli versem de canım çok yanıyor. ayrıldıktan 3 ay sonra nasıl olur ? ben hala unutmazken, bastırmaya çalıştığım halde onu unutamadığım günbegün ortadayken... haa benim karşıma da çıktı yeni insanlar, ama ben tanıştığım herkeste onu aradım ama hiçbirinde bulamadım. her tanışma fiyaskoyla sonuçlandı. kimseleri onun yerine koyamadım. kimseleri sevemedim.

so 2 haftadır bu durum iyice depreşti bana noluyor bilmiyorum ama kendimi çoook kötü hissediyorum. aynı işyerindeyiz, 1-2 defa karşılaştık son 2 haftada. ve bazen gelen yazılarda adını görüyorum. onu görünce canım çok yandı. onu ne kadar özlediğimi anladım. göz göze gelince somurtuk bir yüz ifadesi takınmaya çalışsam da ona sarılmayı ne çok isterdim.

anneme geçtiğimiz eylül ayında kanser teşhisi kondu. annem eski nişanlımdan nefret ediyor, aslına kalırsa bütün ailem nefret ediyor. ismi geçince küfür ediyorlar. annemin hastalığına biraz da nişanın bozulması sebep olmuş olabilir evet, ve ben buna çok üzülüyorum. yani geri dönüşü olmuycak bir noktadayız. ve ben onu unutamıyorum. onunla konuşmak istiyorum. şimdi gelse, yeniden başlayalım dese giderim belki de.. ama demez.. peki ben desem ? bir faydası olur mu ? yoksa beni ezer mi, gurur mu okşanır bak hala beni unutamamış 1 sene sonra bile der mi ? noldu yenisini bulamadın bana mı geldin diye beni aşağılar mı ?

ama beni reddetse bile onunla konuşmak istiyorum. yüzleşmeliyiz. eteğimdeki taşları dökmeliyim. üzgünlüğümü ve pişmanlığımı anlatmalıyım. dayanamıyorum, boğuluyorum. doğru dürüst konuşmadan ayrıldık biz.. annemle o tartıştı ve bitti, bunu kabullenemiyorum. oyuncak mıyım ben ? konuşmak istiyorum onunla.. duygularımı hissettiklerimi paylaşmak istiyorum.. ve size soruyorum siz olsanız napardınız ?

sabırla beni okuduğunuz içi teşekkürler. bu acıyı rabbim kimseye tattırmasın.

not: onu deli gibi özlerken bazen de nefret ediyorum ondan. şimdiki işini ben buldum ona. mülakat jürisine torpil yaptırdım. bu sayede benle aynı işyerine geldi. beni terkederken eski işine dönceini söylemişti ama dönmedi. resmen yalan söyledi. bazen de katlanamıyorum benim bulduğum bir işle sefa sürmesine. o paraları kendisinden 3 yaş büyük kız arkadaşıyla yemesine. düşündükçe çıldıracak gibi oluyorum. onu yemekhanede filan gördüğümde sen niye gitmedin niye yalan söyledin bana diye onu sarsmak istiyorum.



Suçlu aramayacağım ama bence siz nişanlınızı gerçekte hiç sevmemişsiniz. ''küçük flörtler derken yanlış anlaşılıyorum, kastettiğim o değil. sadece bana ilgi gösteren insanlara gösterdiğim sıcak bir bakış, gülümseme, ve belki küçük bir sohbet... bitti gitti,'' demişsiniz gerçekten seviyor olsaydı emin olun bu küçük flörtleşmelere pirim vermezdiniz.
Şu an özledim diyorsunuz ama hissettiğiniz özlem değil bence sadece sizin sebep olduğunuz bir işte çalışması ve ordan kazandığı paraları sizden daha çirkin olduğunu düşündüğünüz birine harcamasını hazmedemiyorsunuz.
 
Öyle bir adamı daha cok özlersiniz.

Eee hayat böyle; keser gibi hep bana hep bana değil, testere gibi bi sana bi bana...
 
adam yıne ıyı cekmıs sızı adam yatsın kalksın dua etsın sızden kurtuldugu ıcın.ıyıkı aldatmamıssın.bazı kadınlar vardır erkeklerden bıraz ılgı gordumu kendılerı cok bısı sanarlar bı havalara gırerler sızde onlardansınız sanırım.sımdı sevgılısı emınım sızden daha guzeldır.
 
şaka gibi yahu, hala ayrılık konuşması falan bekliyorsunuz.. sanırım çok fazla prenses hikayeleri okumuşsunuz siz, ki kaptırmışsınız kendinizi.. Burası gerçek dünya, sizin ruh durumunuzdaki bir insanla ayrılık konuşması falan yapılmaz.. hep haklı, doğru olmak veya böyle hissetmek zor olmalı.. "haksızdım ve kaybettim" diyeceğinize hala kendinizi dolduruyorsunuz.. haberiniz olsun da konuşursanız yıkım yaşamayın bir kere daha.. o adam size dönmez.. sizin torpilinizle girmiş olabilir o işe, ama şu an kendi bileğinin hakkı ile duruyor.. buradan çıkıp 3 katı maaşla başka bir işe girerse haliniz ne olur merak etmiyor değilim.. saplantılarınızdan kurtulun, zaten sizin şu an bir sevgiliye değil yardım almaya ihtiyacınız var..
 
Aldatmak sadece bedenle olmuyor diye bas bas bağırıyoruz burda...
Adamlar yaptıklarında , mesela telefonda bir kadınla bile mesajlaştıklarında, face te yazıştıklarında kıyameti koparıyoruz ALDATILIYORUZ diye...
Sizin psikolojiniz iyi değil...
 
Belki de bu sekilde senin olgunlasman gerekiyordu ve gelecek güzel bir aşk icin seni hazirladi bu ilişki...Böyle dusunmeye çalış. Sonuçta yaşayarak ogreniyoruz. Sana burada oh iyi ki oldu gibisinden yazanlar da eminim yasayarak ogrendi. Kimse mükemmel degil ve hicbir iliski sadece tek tarafin hatasindan bitmez.
Su an icinde bi hırs olabilir ama teslimiyet noktasina getir kendini. Bundan sonra güzel bir iliski yasarsin ve tecrübelerin yol gösterici olur inşallah...
 
X