arkadaşlar bir gün buraya bunları yazacağıma asla inanmıyordum. ama şimdi insan inanınca her şeyin olabileceğini görüyorum.
ben 24 yaşındayım ve henüz 2.5 aylık evliyim. ömrüm boyunca toplu oldum. çocukluğumda normaldim ama ergenlik dönemimde baya toparladım. ortaokuldaydım o zamanlar ve bir hocam vardı, sürekli şişko,tombik derdi bana.çok severdi beni ondan derdi ama o öyle dedikçe ben üzülürdüm, eve gidip nasılsa şişmanım diyip daha çok yerdim. sonra teyzem de her gördüğünde beni aaa gene kilo almışsın diyip dururdu. senede 2-3 kez görüşebilirdik mesafelerden dolayı. bunu her dediğinde annem kızarmış meğer. neyse onlar giderdi ben yine yemeklere abanırdım. çocukluk gençlik arasında garson boy muhabbeti vardır ya işte o bende hiç olmadı. direkt 38 bedenlerle başladım mağazalardan giyinmeye. çok üzülüyordum. liseye başladığımda yine 56-57 kilo civarıydım. ama boyum da 1.57 zaten. sonra lise bitti ben üniversite tercihlerinden sonra strese girdim ve okul bittiği için öğle araları da bitmişti. hamburger,döner vs. yemiyordum evde. 53 kiloyla üniversiteye başladım. o zamanlar çok beğeniyordum kendimi.
neyse gel zaman git zaman kilo almışım. bir arkadaşımla fotoğraf çektik kampüste bir sürü ve eve gelip bilgisayara attım. o anda gördüklerime inanamadım çünkü karşımda başkası duruyordu. hemen gidip tartıldım ki 63 kiloyum. son zaman hiçbir kıyafetim olmadığı için koskocman bir pantolon almıştım zaten. ertesi gün diyete ve spora başladım. zamanında aktüel dergisinin verdiği küçük bir kitapçık vardı evde. oradan beğendiğim hareketleri 20 dakika yapıyordum. az da yiyordum. 57 kiloya düştüm ve çok sıcak havalarda spor yapamadığım için bıraktım. iki sene daha böyle devam etti. üniversite bitti ve ben 56-57 civarıydım hep. mutluydum da halimden ama bazen 38 bazen 40 beden giyiyordum markaya göre.
sonra anneanne ve dedem bize hastane işleri dolayısı ile geldiler. tabi onlar gelince evin düzeni değişti. börekler,pastalar,tatlılar vs. her gün mükellef kahvaltılar derken 2 ayda 61 kiloyu gördüm. boy kısa olunca topa dönüştüğümü görmek korkunç oluyordu. evlilik de yaklaşıyordu bu arada. bir zaman o kiloda kaldım. sonra hemen spora başladım. önce boğazımı kesmedim. slim in 6 nın start it up ına bşladım. daha sonra kalorisepeti sitesini keşfettim. hedef kiloma göre almam gereken kaloriyi aşmıyordum. bir yandan da burn it up ı bitirmiştim. ama vücudumun ne kadar değiştiğini size anlatamam. bıngıl bıngıl bıngıldayan bacaklarım o kadar sıklaşmıştı ki. kollarım patlıcan kıvamından atletik kıvama geldi. omuzlarım eskiden de genişti ama şimdi çok düzgün gözüküyor. sırtımdaki etlerim, çıkıntılarım yok oldu. slim in 6 bitince jillian ı yapmaya başladım. çünkü 1 saat uzundu. yarım saat ideal gibi geldi. jillian çok kısa sürede sıkılaşma ve incelme sağladı bana. şu an 36 beden kıyafetler alıyorum. dolabımdaki eski kıyafetlerim üzerimde durmuyor. eşim de memnun sanırım, en eski halimi görmediği için de ben memnunum, umarım gebelik dışında da görmez :)
sonuçları şöyle açıklayayım: 63 kiloyken kalçam 103tü. ikinci kez spora başladığımda ise 98di. şu an 90 :)
belim 78den 65e inmiş durumda.
şu an 50 kilodayım, 49u gördüm ama kendi isteğimle aldım geri.
insanın giydiği her şeyin yakışması çok güzelmiş. eskiden bu bana yakışmaz diyerek vücuduma göre kıyafet seçiyordum, şimdiyse bu kıyafet güzelmiş diyerek seçiyorum. en güzeli de bu. bunu gördüm ya yeniden kilo alsam da gam yemem :) bacaklarım, göbeğim, kollarım tam istediğim gibi. kollarım ve karnımda kaslarım belirginleşti. ama çirkin değiller, seksi duruyorlar.
yeme düzenim çok sağlıklı değildi açıkçası çünkü bıraktıktan sonra yeniden eski yeme düzenime dönecektim. bu yüzden her şeyden yedim. mantı da yedim, mc chicken menü de soğan halkası da kuppir de pizza da. ama ertesi gün toparladım. kalorilerimi aşmadım. eksik kaldığında çikolatayla tamamladım mesela. albenilerin ve inteselerin küçük küçük olanları var poşet içinde. onlardan yedim büyüklerinden değil. bir de bimdeki harby çikolatadan yedim. onun da kalorisi yüksek değil. cips aldım içinden 3-4 yedim kaldırdım. yoğurt, süt çok yedim. hafifim ve mutluyum. son halimle fotoğrafım yok henüz, fotoğraf makinemiz bozuk çünkü. ama çekildiğim ilk anda eklemeyi deneyeceğim. sevgiler.
ben 24 yaşındayım ve henüz 2.5 aylık evliyim. ömrüm boyunca toplu oldum. çocukluğumda normaldim ama ergenlik dönemimde baya toparladım. ortaokuldaydım o zamanlar ve bir hocam vardı, sürekli şişko,tombik derdi bana.çok severdi beni ondan derdi ama o öyle dedikçe ben üzülürdüm, eve gidip nasılsa şişmanım diyip daha çok yerdim. sonra teyzem de her gördüğünde beni aaa gene kilo almışsın diyip dururdu. senede 2-3 kez görüşebilirdik mesafelerden dolayı. bunu her dediğinde annem kızarmış meğer. neyse onlar giderdi ben yine yemeklere abanırdım. çocukluk gençlik arasında garson boy muhabbeti vardır ya işte o bende hiç olmadı. direkt 38 bedenlerle başladım mağazalardan giyinmeye. çok üzülüyordum. liseye başladığımda yine 56-57 kilo civarıydım. ama boyum da 1.57 zaten. sonra lise bitti ben üniversite tercihlerinden sonra strese girdim ve okul bittiği için öğle araları da bitmişti. hamburger,döner vs. yemiyordum evde. 53 kiloyla üniversiteye başladım. o zamanlar çok beğeniyordum kendimi.
neyse gel zaman git zaman kilo almışım. bir arkadaşımla fotoğraf çektik kampüste bir sürü ve eve gelip bilgisayara attım. o anda gördüklerime inanamadım çünkü karşımda başkası duruyordu. hemen gidip tartıldım ki 63 kiloyum. son zaman hiçbir kıyafetim olmadığı için koskocman bir pantolon almıştım zaten. ertesi gün diyete ve spora başladım. zamanında aktüel dergisinin verdiği küçük bir kitapçık vardı evde. oradan beğendiğim hareketleri 20 dakika yapıyordum. az da yiyordum. 57 kiloya düştüm ve çok sıcak havalarda spor yapamadığım için bıraktım. iki sene daha böyle devam etti. üniversite bitti ve ben 56-57 civarıydım hep. mutluydum da halimden ama bazen 38 bazen 40 beden giyiyordum markaya göre.
sonra anneanne ve dedem bize hastane işleri dolayısı ile geldiler. tabi onlar gelince evin düzeni değişti. börekler,pastalar,tatlılar vs. her gün mükellef kahvaltılar derken 2 ayda 61 kiloyu gördüm. boy kısa olunca topa dönüştüğümü görmek korkunç oluyordu. evlilik de yaklaşıyordu bu arada. bir zaman o kiloda kaldım. sonra hemen spora başladım. önce boğazımı kesmedim. slim in 6 nın start it up ına bşladım. daha sonra kalorisepeti sitesini keşfettim. hedef kiloma göre almam gereken kaloriyi aşmıyordum. bir yandan da burn it up ı bitirmiştim. ama vücudumun ne kadar değiştiğini size anlatamam. bıngıl bıngıl bıngıldayan bacaklarım o kadar sıklaşmıştı ki. kollarım patlıcan kıvamından atletik kıvama geldi. omuzlarım eskiden de genişti ama şimdi çok düzgün gözüküyor. sırtımdaki etlerim, çıkıntılarım yok oldu. slim in 6 bitince jillian ı yapmaya başladım. çünkü 1 saat uzundu. yarım saat ideal gibi geldi. jillian çok kısa sürede sıkılaşma ve incelme sağladı bana. şu an 36 beden kıyafetler alıyorum. dolabımdaki eski kıyafetlerim üzerimde durmuyor. eşim de memnun sanırım, en eski halimi görmediği için de ben memnunum, umarım gebelik dışında da görmez :)
sonuçları şöyle açıklayayım: 63 kiloyken kalçam 103tü. ikinci kez spora başladığımda ise 98di. şu an 90 :)
belim 78den 65e inmiş durumda.
şu an 50 kilodayım, 49u gördüm ama kendi isteğimle aldım geri.
insanın giydiği her şeyin yakışması çok güzelmiş. eskiden bu bana yakışmaz diyerek vücuduma göre kıyafet seçiyordum, şimdiyse bu kıyafet güzelmiş diyerek seçiyorum. en güzeli de bu. bunu gördüm ya yeniden kilo alsam da gam yemem :) bacaklarım, göbeğim, kollarım tam istediğim gibi. kollarım ve karnımda kaslarım belirginleşti. ama çirkin değiller, seksi duruyorlar.
yeme düzenim çok sağlıklı değildi açıkçası çünkü bıraktıktan sonra yeniden eski yeme düzenime dönecektim. bu yüzden her şeyden yedim. mantı da yedim, mc chicken menü de soğan halkası da kuppir de pizza da. ama ertesi gün toparladım. kalorilerimi aşmadım. eksik kaldığında çikolatayla tamamladım mesela. albenilerin ve inteselerin küçük küçük olanları var poşet içinde. onlardan yedim büyüklerinden değil. bir de bimdeki harby çikolatadan yedim. onun da kalorisi yüksek değil. cips aldım içinden 3-4 yedim kaldırdım. yoğurt, süt çok yedim. hafifim ve mutluyum. son halimle fotoğrafım yok henüz, fotoğraf makinemiz bozuk çünkü. ama çekildiğim ilk anda eklemeyi deneyeceğim. sevgiler.