AVUSTURYA MUTFAĞI
Avusturyalıların yeme alışkanlıklan kırsal kesime ve şehre göre büyük farklılıklar gösterir. Tabii yeme alışkanlığmdaki bu farklılık mutfağın dayandığı besin maddelerindeki farklılığı da ortaya çıkarır. Eskiden kırsal kesimde çok fazla et yenmez, köylüler hayvanları ancak özel günler ve bayramlar için keserlerdi. Genellikle besin maddeleri süt, süt ürünleri ve şarküteri dışında, patates ve buğday ürünleri idi. Daha sonra mısır geldi ve mısır ve mısır unu Avusturya Mutfağı'na girdi. Mısır Avusturya Mutfağı'na Türklerden gelmiştir. Bu nedenle Avusturyalılar mısır ununa "Türkische Weizen" (Türk unu) derlerdi.
Kırsal kesimde, Avusturyalılar patates ve patates unundan da değişik yemekler yaparlardı. Bunlar çeşitli giriş yemekleri, ana yemekler ve tatlılardı. Tabii buğday unu da, ekmek için kullanıldığı kadar, makarna ve tatlı yapımında da yaygın olarak kullanılırdı. Yani kısaca Avusturyalılar köylerde çok fazla un ve un ürünleri kullanırlardı.
Şehirde ise eskiden çok et tüketiliyordu. Mesela 16. yüzyılda Avusturya'da şehirlerde kişi başına yılda 100 kg. et tüketiliyordu; yani günde hemen hemen 300 gr. kadar et tüketilirdi. 18. yüzyılda Avusturya'da küçük burjuvazide günde iki kere et yenirdi. Günümüz Avusturya'sında et tüketimi gerek etin pahalı olmasından, gerekse modern yeme alışkanlıklarında saglıklı yeme, ön plana çıktığından eskiye göre azalmıştır. Ama yine de günde bir öğün ki bu ağırlıklı öğündür, Avusturyalılar mutlaka et, etin yanında ise makarna, sebze, pirinç ve bazen de salata yerler.
Avusturyalılar et pişiriminde hemen hemen tüm pişirme tekniklerini kullanırlar. Kızartma, tencerede pişirme, haşlama, kavurma gibi. Şiş türü ızgaralar ise mutfaklarına yeni giren pişirme metotlarındandır.
Avusturyalıların en ünlü et yemeği "Schnitzel" (şinitsel) dir. Normal olarak dana etinden yapıldığı için pahalı bir yemek olan şinitseli Avusturyalılar genellikle en önemli yemek olan pazar öğle yemeklerinde yaparlar. Dana eti bulunması zor ve pahalı bir et olduğundan, yerine tavuk eti de kullanılabilir. Şinitsel genelde ülkemizde bilindiği gibi her zaman pane yapılmış bir et değildir. Pane, şinitselin bir tür pişirme usulüdür. Şinitsel çok ince dilimlenmiş bir nevi külbastı inceliğindeki dana bonfilesidir.
Viyana'nın Avusturya yeme alışkanlığında büyük etkisi olmuştur. Herşeyden önce ilk fırın Viyana'da kullanılmış ve bu da pişirme tekniklerine büyük bir çeşitlilik getirmiştir. Daha sonra bu ocaklı fırınlar kırsal kesime de yayılmıştır.
Ayrıca bugün olduğu gibi eskiden de Viyana'da çok değişik ve üstün kaliteli un çeşitleri vardı. Özellikle pancardan ucuz şeker elde edilip piyasaya girince, Bohem aşçıların da etkisi ile, şeker ve una dayanan çeşit çeşit pasta ve tatlılar yapılmaya başlandı.
ALINTIDIR....
Avusturyalıların yeme alışkanlıklan kırsal kesime ve şehre göre büyük farklılıklar gösterir. Tabii yeme alışkanlığmdaki bu farklılık mutfağın dayandığı besin maddelerindeki farklılığı da ortaya çıkarır. Eskiden kırsal kesimde çok fazla et yenmez, köylüler hayvanları ancak özel günler ve bayramlar için keserlerdi. Genellikle besin maddeleri süt, süt ürünleri ve şarküteri dışında, patates ve buğday ürünleri idi. Daha sonra mısır geldi ve mısır ve mısır unu Avusturya Mutfağı'na girdi. Mısır Avusturya Mutfağı'na Türklerden gelmiştir. Bu nedenle Avusturyalılar mısır ununa "Türkische Weizen" (Türk unu) derlerdi.
Kırsal kesimde, Avusturyalılar patates ve patates unundan da değişik yemekler yaparlardı. Bunlar çeşitli giriş yemekleri, ana yemekler ve tatlılardı. Tabii buğday unu da, ekmek için kullanıldığı kadar, makarna ve tatlı yapımında da yaygın olarak kullanılırdı. Yani kısaca Avusturyalılar köylerde çok fazla un ve un ürünleri kullanırlardı.
Şehirde ise eskiden çok et tüketiliyordu. Mesela 16. yüzyılda Avusturya'da şehirlerde kişi başına yılda 100 kg. et tüketiliyordu; yani günde hemen hemen 300 gr. kadar et tüketilirdi. 18. yüzyılda Avusturya'da küçük burjuvazide günde iki kere et yenirdi. Günümüz Avusturya'sında et tüketimi gerek etin pahalı olmasından, gerekse modern yeme alışkanlıklarında saglıklı yeme, ön plana çıktığından eskiye göre azalmıştır. Ama yine de günde bir öğün ki bu ağırlıklı öğündür, Avusturyalılar mutlaka et, etin yanında ise makarna, sebze, pirinç ve bazen de salata yerler.
Avusturyalılar et pişiriminde hemen hemen tüm pişirme tekniklerini kullanırlar. Kızartma, tencerede pişirme, haşlama, kavurma gibi. Şiş türü ızgaralar ise mutfaklarına yeni giren pişirme metotlarındandır.
Avusturyalıların en ünlü et yemeği "Schnitzel" (şinitsel) dir. Normal olarak dana etinden yapıldığı için pahalı bir yemek olan şinitseli Avusturyalılar genellikle en önemli yemek olan pazar öğle yemeklerinde yaparlar. Dana eti bulunması zor ve pahalı bir et olduğundan, yerine tavuk eti de kullanılabilir. Şinitsel genelde ülkemizde bilindiği gibi her zaman pane yapılmış bir et değildir. Pane, şinitselin bir tür pişirme usulüdür. Şinitsel çok ince dilimlenmiş bir nevi külbastı inceliğindeki dana bonfilesidir.
Viyana'nın Avusturya yeme alışkanlığında büyük etkisi olmuştur. Herşeyden önce ilk fırın Viyana'da kullanılmış ve bu da pişirme tekniklerine büyük bir çeşitlilik getirmiştir. Daha sonra bu ocaklı fırınlar kırsal kesime de yayılmıştır.
Ayrıca bugün olduğu gibi eskiden de Viyana'da çok değişik ve üstün kaliteli un çeşitleri vardı. Özellikle pancardan ucuz şeker elde edilip piyasaya girince, Bohem aşçıların da etkisi ile, şeker ve una dayanan çeşit çeşit pasta ve tatlılar yapılmaya başlandı.
ALINTIDIR....
Arada yaparsan ekle bekleriz
