Ateş Kızılı Gülün'düm Ben Senin....

MiStiK

Yeditepeli Şehrin Kadını.
Kayıtlı Üye
24 Ağustos 2009
774
1
116
36
İstanbul
Karların altında kaldı,üşüyor yapraklarım.
Kulağıma tatlı nağmeler fısıldayan,
Bana meftun bülbül çoktan uzak diyarlarda.
Ben ona ateş kızılı rengimi armağan edecektim,
O zehirli dikenlerime değdi,kanattı yüreğini...

Belki uysal bir yediveren gül'ünün şehla bakışlarında şimdi.
Bir akşam vakti;rüzgar eserken usulca
Gözlerini kapatıp sessizliği dinlerken,
Aklına hiç geliyormu tutkun olduğun yaprağımın rengi?

Eğer sevemediysen onu benim kadar,
Aşk sözleri fısıldamak gelmediyse içinden,
Bilki ! seni ondan daha çok seven biri var.
Bir umut bekliyor kanat çırpışlarının yorgun sesini
Ve özlüyor, o ılık nefesini..

Yaprağımda pişmanlığın delili, donmuş bir çiğ tanesi,
Hadi bırak artık incinmişliği gel..
Yorgun düştüm hoyrat rüzgarlarda,üşüyorum sensiz.
Bu kez söz veriyorum, affettireceğim sana kendimi..

Sadece senin için açacak gonca güllerim,
Kokumu duyacak olan bir tek sen olacaksın
Hadi inadı bırak ta gel artık,Ateş kızılı gülün uslandı
Asi'lik kalmadı yüreğinde,Aşkınla dize gelmeye razı...


Nazenn 4-Mart-2008
00:07




(Şiirlerimin bana ait isimle veya isim belirtilmeksizin hiç bir site ve forumda paylaşılmamasını rica ediyorum...)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…