şimdi aklıma geldi de, çok yakın can bir arkadaşım, eşi ve minik oğluyla bize yemeğe gelmişlerdi. Çok istedikleri bir yemek vardı. Tencereyi masaya getirip koydum. Bir şeyin eksik olduğunu fark edip mutfağa almaya gidip geldiğimde manzara: tabaklarına yemeklerini almışlar ailecek yumulmuşlardı. Ben salona girince birden donup kaldılar ve çok utandılarsırnaşık şey o kadar tatlıydılar kiii, anlatamam, o anda hiç bir görgü kuralı falan o tadı veremezdi bize.
Not: yıllara dayanan dostluğumuzun verdiği samimiyetle böyle yapmışlardı, başkası olsa kesin bozulur,ayıplardım ama onlar yapınca aramızda zaten aile bağı gibi bir bağ hatta daha da ötesi olduğunu bir kez daha anladım.a.s.