- 19 Ekim 2012
- 47.477
- 78.586
- 798
- Konu Sahibi pembe_dizi
-
- #41
Ayy ağzından bal damlıyor canım evet ya daha önce nisan ayı hiç bu kadar güzel gelmemişti bana şimdi en sevdiğim ay olacak sevdiğimi getirecek bana :)
tesekkur ederım canım benım. ınsallah cok yazan olur bana cok ıyı gelıyo bunları okumakCanim cok güzel bi başlık olmuş, umarim cok yazan olur, hepsini tek tek okudum duygulandim , bir de tabi şafağima baktim
Bende en şanlı yarenlerdendim, aserim kısa dönemdi acemiliği yaşadgm şehire yani izmire usta birligide manisaya çıkmıştı 2 saat uzaklıkta sadece :) Ve 5 ayda sadece 3 kere en fazla kavga etmişizdir çok rahat bir askerlik geçirdik özlem dolu heycanlı bekleyişler kayınpederim in nişanlıma telefon vermesiyle daha bi güzelleşmişti sağolsun mesajlaşalım diye eski telefonunu vermişti birde hatdını nasıl sevinmiştik anlatamammakşamları mesajlaşırdık arardı konuşurduk çok tatlıydı bnm askerim sinirini askerlerle atardı o bna hep daha nazik davranmıştır gün saymıştık her bir gün, manisaya gtimşitm üç kere ona yiyecekler yapmıştık annemle nasıl da sevinmişti kıyamam yaa Böyle işte kızlar Allah kavuştursun çok zr 5 ay bile 5 yıl geliyor ama nasıl geciyor anlamıyorsunuz
Öncelikle konuyu açan arkadaşa ve yaşadıklarını burada paylaşanlara teşekkür ediyorum. Okurken çok duygulandım bende asker yolu beklemekteyim plakalara düştük ama bazen çok zoruma gidiyor çok özlüyorum onu, hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor ama zaman geçiyor onunla yaşadığım her duygu çok güzel ve bu dönemde benim için çok güzel ve özel asker yareni olmak kolay değil beni inanılmaz motive ettiniz ya o kavuşma anı var ya sabırsızlıkla bekliyorum o günü Allah tüm askerlerin ve asker yolu bekleyenlerin yardımcısı olsun sağ salim bize kavuştursun ve bir daha hiiiç ayrılmayalım amiiiin
Biz nişanlımla kavuşalı henüz 14 gün oldu.. 2013 ağustosta kısa dönem olarak göndermiştim.. bir çok insan aman kısa dönem göz açıp kapayıncaya kadar geçer desede hiçte öyle olmuyor.. askerimi gönderdiğim gün dün gibi aklımda o güne kadar dip dibe olduğum insanı 22 saatlik uzaklıkta bir şehre manisaya göndermiştim.. sanki bir şey boğazımı sıkmış nefes almamı engelliyormuş gibi hissediyordum.. ama tabi zamanla bu durumu kabulleniyorsun ve alışma dönemine girmiş bulunuyorsun.. 130'lar 110'lar çift haneler plakalar derken 29 ocakta nişanlımla kavuştum.. nişanlım hem acemilikte hemde usta birliğinde bana çok çok uzak şehirlerde olduğu için yanına gidemedim ve o da izin kullanmadı hiç bir şekilde görüşme imkanımız olmamıştı.. havaalanına onu karşılamaya sadece ben gittim.ailesine gelmemelerini söyledi bizim kavuşma anımız daha rahat olsun diye.. çünkü anne ve babası varken ona öyle sıkı sıkı sarılamazdım..onu yanımda görüyorum ama hayal gibi geliyor , rüya görüyormuşum hissine kapılıyordum.. tekrardan karşılıklı sohbet etmek , ona dokunmak , bundan sonraki zamanda artık hiiç gitmeyeceğini bilmek beni çok heyecanlandırmıştı.. taze aşıklar gibi olmuştum.. çarşamba günü gelmişti neyse gece oldu yattık artık alışkanlıktan olsa gerek sabahları beni 6:30-7:00 gibi muhakkak arıyordu.. perşembe sabahı aramadı aa neden aramadı noldu acaba diye telaşa kapılmıştım.. sonradan dank etti artık geldi , bana sadece 5 dklık uzaklıkta uzaklıkta diye.. o rahatlıkla tekrar başımı yastığa koydum ve artık kavuşalı 2 hafta oldu.. askerlik süresinde bazen zor zamanlarda geçirdik.. çok şükür şimdi hepsi geçti gitti.. düğün hazırlıklarına giriştik.. askerlik bir yandan sabrını deniyor bir yandan da sevgini pekiştiriyor.. o özlemi hissetmek bile çok güzel.. geleli 14 gün olmasına rağmen askerliği tamamen unuttuk.. sanki hiç bir yere gitmemiş her zaman buradaymış gibi.. sizlerde yaşayıp göreceksiniz.. Allah tüm asker yolu gözleyenlere sabır versin.. darısı sizlere inşallahh
Tabi anlatırımRabbim size de nasip eder inşallah canımm
Kaynım ve kuzeni gelecekti beni almaya, lakin kaynanam 'ben rahat edemem' diye kayınpederimi yollamış. Neyse saat 3,5 ta otogara inecek otobüsü. Saat 3 te uyuyup 6 da geri uyanmak kadar berbat birşey yok amao heyecan bambaşkaa. İçimden bi şeyler sanki izne geliyormuş, geri dönecekmiş gibi hissetmeme sebep oldu hep. Ve aslında hala inanamıyorum bugün tam 1 hafta oldu oysa ki
Saat 9 da birşeyler atıştırdım tabi mide alırmı heyecanda kapattı kendisiniOnun beğendiği kazağımı giydim, eşarpımı ütüledim, sade bi makyajla saat 11 de hazırdım oysa daha 4,30 saat vardı :26: Annemlerde evden gitti evde yalnız başıma kaldım heyecandan elim ayağım birbirine dolaşıyor. Nişanlıma habire nerdesin çabuk ya dayanamıyorum gibi mesajlar atıyorum. Kalbim fırlayacak gibi atıyor Saatler günler gibi geçiyor durdu sanki ah az bela okumadım o saate Saate bakmıyım diyorum geçer belki ama yok nafile..
Saat 12, 1 , 2 , 3 ve.. kayınpederim aradı o sırada kızım hazır mısın hazırım falan üstünden 10 dk geçmeden tekrar telefon çaldı in aşağıya kızım diye, kapıdan tam çıkıcam çantamı unuttum geri dönayakkabımı tam giydim kapının ağzında anahtar yok, tekrar geri dön bi 10 dk da evden çıkamadım anlayacağınız Sonra arabayla yol aldık, otogara gidiyoruz ama elim ayağım heyecandan su gibi oldu. Otogara geldik ve hala bekliyoruz trafik dolayısıyla 40 dk geç gelmesin mi nişanlım Allah heyecandan deli oldum artık. Sonunda geldi ee malum kayınpeder var nasıl sarılcam ki Arka koltuğa oturdu bende ön koltuktayım hiç arabadan inmedim biliyorum ya sarılamayacağımı, yol giderken yandan dürtülüyorum arkaya baktım elini uzatmış koltuğun arasından elimi uzattım eve gidene kadar sıkı sıkı kavradım. Avuç içlerini özlemişim artık Eve geldik annesi falan sarıldı neyse bu beni tuttu kolumda odasına çıktık 1 - 2 - 3 dedik sonra pat bi sarıldık Ağlamaya başladım 'gitmeyeceksin dimi bu son bi daha bırakmam' diye konuşmaya başladım alnımdan öptü 'bitti bitanem artık gitmeyeceğim, gittiğim yere senide götüreceğim' dedi. Ay kurban olduğum ya
Öyle işte biz böyle kavuştuk darısı başınızaaa
Tabi anlatırımRabbim size de nasip eder inşallah canımm
Kaynım ve kuzeni gelecekti beni almaya, lakin kaynanam 'ben rahat edemem' diye kayınpederimi yollamış. Neyse saat 3,5 ta otogara inecek otobüsü. Saat 3 te uyuyup 6 da geri uyanmak kadar berbat birşey yok amao heyecan bambaşkaa. İçimden bi şeyler sanki izne geliyormuş, geri dönecekmiş gibi hissetmeme sebep oldu hep. Ve aslında hala inanamıyorum bugün tam 1 hafta oldu oysa ki
Saat 9 da birşeyler atıştırdım tabi mide alırmı heyecanda kapattı kendisiniOnun beğendiği kazağımı giydim, eşarpımı ütüledim, sade bi makyajla saat 11 de hazırdım oysa daha 4,30 saat vardı :26: Annemlerde evden gitti evde yalnız başıma kaldım heyecandan elim ayağım birbirine dolaşıyor. Nişanlıma habire nerdesin çabuk ya dayanamıyorum gibi mesajlar atıyorum. Kalbim fırlayacak gibi atıyor Saatler günler gibi geçiyor durdu sanki ah az bela okumadım o saate Saate bakmıyım diyorum geçer belki ama yok nafile..
Saat 12, 1 , 2 , 3 ve.. kayınpederim aradı o sırada kızım hazır mısın hazırım falan üstünden 10 dk geçmeden tekrar telefon çaldı in aşağıya kızım diye, kapıdan tam çıkıcam çantamı unuttum geri dönayakkabımı tam giydim kapının ağzında anahtar yok, tekrar geri dön bi 10 dk da evden çıkamadım anlayacağınız Sonra arabayla yol aldık, otogara gidiyoruz ama elim ayağım heyecandan su gibi oldu. Otogara geldik ve hala bekliyoruz trafik dolayısıyla 40 dk geç gelmesin mi nişanlım Allah heyecandan deli oldum artık. Sonunda geldi ee malum kayınpeder var nasıl sarılcam ki Arka koltuğa oturdu bende ön koltuktayım hiç arabadan inmedim biliyorum ya sarılamayacağımı, yol giderken yandan dürtülüyorum arkaya baktım elini uzatmış koltuğun arasından elimi uzattım eve gidene kadar sıkı sıkı kavradım. Avuç içlerini özlemişim artık Eve geldik annesi falan sarıldı neyse bu beni tuttu kolumda odasına çıktık 1 - 2 - 3 dedik sonra pat bi sarıldık Ağlamaya başladım 'gitmeyeceksin dimi bu son bi daha bırakmam' diye konuşmaya başladım alnımdan öptü 'bitti bitanem artık gitmeyeceğim, gittiğim yere senide götüreceğim' dedi. Ay kurban olduğum ya
Öyle işte biz böyle kavuştuk darısı başınızaaa
İnşallah canım inşallah geçmek bilmiyor ya Bitsin artıkbende tesekkur ederım canım benım. ınsallah 65 gun sonra sende anlatırsın bıze o anı. bazen gerçekten dayanılmaz oluyo ama başka çare yok kendini kandırıp beklemeye devam
Çook tşkler cnm bnm Allah kavuştursunnayy sen gercekten sanslıymıssın senama ayrılıgın adı ayrılık ıste Rabbım bıda ayırmasın ınsallah hep musmutlu olun
ayy işte en çok istediğim dönem.. askerlik bitmiş düğün hazırlıkları telaşı başlamışRabbım bızede nasıp etsın ınsallah. hepımızın son ayrılıgı olsun. buarada kesınlıkle kısa donem sonucta gecer aman nolcak 5 ay dıyenlerı tokatlayasım buda gecer dıyesım gelıyooo
ayy hem guldum hem cok duygulandım ınsallah bızede nasıp olurben sımdıden dusunuyorum o gun hangı esarbımı taksam ne gıysem ne renk olsa cantam yoksa gecmıyor zaman.. çok ıyı gelıyo bunları okumak gercekten
Ama bu çok güzelmiş :*):*) darısı başımıza inşallah...:85::85: kötü oldum ben.................
evet düğün telaşı başladı hem çooook güzel hem çoook yorucu amin canım herkesin son ayrılığı olur inşallah.. rabbim sizleride kavuştursun
91/2 lerdendik bizde.. Günlük tutmuştum gittiği günden geldiği güne dek şimdi okuyunca o defteri sanki 15 ay ayrı kalan biz değilmişiz gibi geliyoŞafak tablosu yapmıştım o hala dolabımda yapışık durur onu görme imkanım olmuştu çok şükür sıkıntılarla da olsa hatta herkesten gizli almaya giderken burda yola çıkacağım saatleri sayıyodum. Aylardan,haftalardan ,günlerden sonra saatleri saymak anlatılamaz tabi..Onu almamız da ayrı bir olaydı Tekirdağda askerdi sevgilim. Gece çıktık yola planlarımıza göre çıkmasına 2 saat kala çoktan birliğin önünde olucaz bile neyse binbir heyecanla gidiyoruz ben uyumuşum. uyanınca sordum nerdeyiz geldik mi gibisinden edirne demez mi arabayı kullanan ben şok sanıyorum şaka yapıyo o da sanmış ben şaka yapıyorum haydee yoldan geri döndük tabi sevgilimin zamanı geldiğinden birlikten çıkmış gitmiş bir arkadaşıyla kahve gibi biyerde bizi bekliyo erkenden gidicez derken birde 2-3 saat sonra gidebildik o kadar da hayal kurup kafamda canlandırmıştım birlikten çıkarken koşup sarılcaktım falan herkese süpriz yapalım derken asıl süpriz bize oldu yani ama geçiyo bayanlar hatta geldikleri bir kaç ayı iyi değerlendirin çünkü sonra iş güç derdine düşüyolar ve o ilgiyi göremiyosunuz malesef
91/2 lerdendik bizde.. Günlük tutmuştum gittiği günden geldiği güne dek şimdi okuyunca o defteri sanki 15 ay ayrı kalan biz değilmişiz gibi geliyoŞafak tablosu yapmıştım o hala dolabımda yapışık durur onu görme imkanım olmuştu çok şükür sıkıntılarla da olsa hatta herkesten gizli almaya giderken burda yola çıkacağım saatleri sayıyodum. Aylardan,haftalardan ,günlerden sonra saatleri saymak anlatılamaz tabi..Onu almamız da ayrı bir olaydı Tekirdağda askerdi sevgilim. Gece çıktık yola planlarımıza göre çıkmasına 2 saat kala çoktan birliğin önünde olucaz bile neyse binbir heyecanla gidiyoruz ben uyumuşum. uyanınca sordum nerdeyiz geldik mi gibisinden edirne demez mi arabayı kullanan ben şok sanıyorum şaka yapıyo o da sanmış ben şaka yapıyorum haydee yoldan geri döndük tabi sevgilimin zamanı geldiğinden birlikten çıkmış gitmiş bir arkadaşıyla kahve gibi biyerde bizi bekliyo erkenden gidicez derken birde 2-3 saat sonra gidebildik o kadar da hayal kurup kafamda canlandırmıştım birlikten çıkarken koşup sarılcaktım falan herkese süpriz yapalım derken asıl süpriz bize oldu yani ama geçiyo bayanlar hatta geldikleri bir kaç ayı iyi değerlendirin çünkü sonra iş güç derdine düşüyolar ve o ilgiyi göremiyosunuz malesef
ayy gercekten tam suprızolsun kavustunuz ya gerısı bos. benımkı de tekırdag hyraboluda
Gececekmi bugunler bitecekmi bu ozlem kavusacakmiyiz bizdeee birgunn .(
Coook ozluylrum cooookkkkk
Suan nasıl moral oldu anlatamam. İnşallah bizde kavusuruz çabucak gecer vakit. Ama temmuza daha çok var ve dakikalar yil gibi geçiyorGeçen sene tam da bugünlerde O askerdeydi. 349 kısa dönem. Doğunun zor bir ilçesindeydi. Çoğu şey bize şanssızlık gibi gözüküyordu. İçimi dökmek için O gelene kadar günlük tuttum. Şunu biliyordum ki ne yaşarsak yaşayalım, kavuştuğumuz anda o acıları hiç yaşamamış gibi olacağız. Beklemek hayattaki en zor şeydi. Gidememek, görememek. Acemiliğinden usta birliğine geçmesi arasındaki 2 günde görüştüğümüzde onu hiç geri göndermek istememiştim ama yine ellerimle bırakmıştım havaalanına.
Ayrılığın ilk günleri zordu. Plakalara indiğimizde içimizde bir umut vardı, sanki zaman daha hızlı geçiyordu. Dün gibi hatırlarım mart ayını hiç yaşamamış gibi hızlı geçmişti. Sonra geleceği günler yaklaşmış, mayıs gelmişti. Havalar ısındığına, denizin esintileri, baharın eşsiz güzelliği ortaya çıktığında yanımda olmaması çok üzücüydü. İnsan çok yalnız hissediyor, ailesi yanında olsa da.
Şunu söyleyebilirim benim için en zoru son 10 gündü, resmen geçmek bilmedi. artık iyice sabırsızlanıyordum. Hayatımızın normal seyrine dönmesine çok az kalmıştı ve 16 Mayısta bu defa onu almaya gittim havaalanına. İşte bu kadardı, bitmişti, elimde şafak attırırken boyadığım Türkiye haritası vardı :) O'na verdim ve son gün Adana'yı da o boyadı
Şunu söyleyebilirim, asker psikolojisini dikkate alarak onları alttan almaya çalışın. yemeği yemek, tuvaleti tuvalet olmayan, sıkıntılı, bir sürü adamla yaşamak zorunda kalan, bize anlatamadıkları bir sürü sıkıntı çeken askerlerinizi anlamaya çalışın, onlara sadece sevgili değil, anne de olmaya çalışın, ihtiyaçları var...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?