bu durum bence kesinlikle karşımdakine olan sevgimle alakalı değil. kendimi eksik görüyorum sanırım, ihtiyaçlarımı karşılayacak birine alışmışsam onsuzluk çok korkutucu geliyor. haklısınız onlar olmadan da gayet mutluydumİnsanlardan beklentilerinizi sıfırlamalısınız. Örneğin iki yıllık sevgiliniz bile sizi her an terk edebilir, bugünkü görüşmeniz son görüşmeniz olabilir. Dünyanın en düzgün sandığınız adamıda çıkabilir modunda yaşamak gerekiyor sanırım bazen. Çünkü insanlar işlerine geldiği şekilde davranabiliyorlar ve bir gün aşkınızdan öldüğünü sandığınız kişi karşınızda duvar olabiliyor. Yani kabullenmeniz gereken bir şey var ki hiçbir şeyin garantisi yok. Bir varmış bir yokmuş her şey ve herkes.
Bireysel bir şekilde hayatınızı inşaa edin bunun dışında, erkek arkadaşınızdan bağımsız bir hayatınız olsun, sosyal hayatınızın sadece bir kişiye bağımlı olmasın.
Bir de bu insanlardan önce de vardınız yaşıyordunuz onlarla hayatınız tamamlanmadı bunun farkına vararak yaşamak lazım.
şöyle sanırım, o kadar alışmışım ki o insan beni sevmezse, hayatımda olmasa ne yaparım, başkasını severse.. düşünüyorum ve gerçekten midem bulanıyor. bir de sanırım ortam olarak uzaklaşmak gerek, ayrılırsak biterse arkamdan saçma sapan sallayacak tipler de giriyor hayatıma. güvenemiyorum ve belki bu daha çok bağlıyor beniBenim 20li yaşlardaki halim böyleydi. Her şeyin de farkındaydım ama aynı döngüde, benzer ilişki sarmallarında gezinip duruyordum. Uygulamak ne kadar kolay olur bilmiyorum ama acı çekmekten korkma. Ayrılık acısı ise korktuğun bırak çek. Bi ilişkin bittiğinde yalnız kal uzun süre. Mutlaka odak noktana kendini koy. Kendine ait özel bir alanın olsun, kimse oraya giremesin. Arkadaşlarınla dostlarınla vakit geçir. Ve sağlıklı olduğunu düşündüğün bir ilişkin olursa mahvetmemeye çalış. Olumsuz düşünceler kaygılar seni ele geçirdiğinde hemen farkına var ve kendine telkinlerde bulun.
kesinlikle öyle. bundan sonra ilişkim olursa çok daha farklı olurum. ama eskilerle ilişkilerimi koparamıyprum. ya ben yazıyorum ya onlar ya da denk geliyoruz sürekliYerinde olsam bu terkedilme korkusunu aşana kadar kimseyle ilişki yaşamazdım. Sana ciddi zarar veriyor anladığım kadarıyla. Sorun çıkmasın, karşı taraf beni terketmesin diye çabalarken kariyerin olumsuz etkileniyor. Üstelik bu şartlarda düzgün bir ilişki yaşamanda mümkün değil.
şöyle sanırım, o kadar alışmışım ki o insan beni sevmezse, hayatımda olmasa ne yaparım, başkasını severse.. düşünüyorum ve gerçekten midem bulanıyor. bir de sanırım ortam olarak uzaklaşmak gerek, ayrılırsak biterse arkamdan saçma sapan sallayacak tipler de giriyor hayatıma. güvenemiyorum ve belki bu daha çok bağlıyor beni
merhaba o kadar haklisiniz ki, derinden hissettim mesajinizi. aynı branştayız. bazen bu aptalca huyum yüzünden ileride kariyer oluşturmada sıkıntı yaşayacağım diye düşünüyorum. ailemle ilişkim çok kötü değil ama, küçüklükten beri ablamın çok gölgesindeydim. benim öne çıkma şeklim bir başka insan beni severse, fark ederse oluyordu ancak. belki de bu yüzden böyle bir kurtarıcı bulma çabam oldu.Sevilme açlığı içindesin çünkü. ebeveynlerinle ilişkin nasıl ? senin yaşlarında ilişkilerimle kafayı o kadar bozmuştum, o kadar takıntı yapmıştım ki, hayatımı gençliğimi zehir etmişim =( çok başarılı bi öğrenciydim, dereceyle mezun oldum, ben de ing öğretmeniyim, senelerce atanamadım, çalışmadım, yerimde saydım. sonra gittim çok yanlış bi evlilik yaptım 10 sene cebelleştim yeni boşandım. geldim 40 yaşıma terapiyle falan düzeltmeye çalışıyorum kendimi. lütfen kendini sev, o sevilme açlığını senden başka kimse doyuramaz inan. hiç kimse seni istediğin gibi sevmeyecek, kimse seni tamamlamayacak inan. lütfen kendini çok sev. kendinle derin bi bağ kur.
ben ne yaparsam yapayım gitmek isteyen gidecek ama, o ihtimal o kadar korkunç ki onu yaşamaktansa anlamsız bir birliktelik olmasına bile tamam diyecek biriyim. kaygılı bağlanma bence de var, bu bir kişilik özelliği mi bilmiyorum... çok yorucuPsikolog değilim, okuduklarıma göre tarifiniz kaygılı bağlanma. Bakım verenle ilişkinizden başlıyor. Hayatınız boyunca devam ettirebiliyorsunuz. Kendinizi tanıyıp, kendi kendinizle vakit geçirmeye alıştıkça, bundan zevk alıp bir şeyleri tek başınıza başardıkça daha özgür, daha özgüvenli hissetmeye başlıyorsunuz. Kendinizi tanıyın. Krndinize acımasız olmayın. Sizi sevenleri kucaklayın. Gidenler gitsin. Ne yaparsanız yapın kalmıyorlar gideceklerse. Tercihlerinizi yaparken düşünün. Kaygılı bağlanan biriyim. O anlamda terapi almadım ama kendimi tanıdıkça, geliştikçe tercihlerim daha iyi oldu. Çok yaş almam gerekti tabi toplayana kadar. Siz erken başlayıp çözersiniz umarım. Fiyatı uygun, klinik psikologların verdiği online seanslar var bu arada. Düşünürseniz sonradan.
evet uygulamalarda özellikle şema terapiyle ilgilenen psikologlar araştırıyorum. en uygun zamanda alıcam, umarım geçici bir etki sağlamazPsikolog değilim, okuduklarıma göre tarifiniz kaygılı bağlanma. Bakım verenle ilişkinizden başlıyor. Hayatınız boyunca devam ettirebiliyorsunuz. Kendinizi tanıyıp, kendi kendinizle vakit geçirmeye alıştıkça, bundan zevk alıp bir şeyleri tek başınıza başardıkça daha özgür, daha özgüvenli hissetmeye başlıyorsunuz. Kendinizi tanıyın. Krndinize acımasız olmayın. Sizi sevenleri kucaklayın. Gidenler gitsin. Ne yaparsanız yapın kalmıyorlar gideceklerse. Tercihlerinizi yaparken düşünün. Kaygılı bağlanan biriyim. O anlamda terapi almadım ama kendimi tanıdıkça, geliştikçe tercihlerim daha iyi oldu. Çok yaş almam gerekti tabi toplayana kadar. Siz erken başlayıp çözersiniz umarım. Fiyatı uygun, klinik psikologların verdiği online seanslar var bu arada. Düşünürseniz sonradan.
Kendinizi tanıyıp sonra da değerini bilmeniz lazım. O zaman değer görüyorsunuz karşıdan da. Yapabilirsiniz.ben ne yaparsam yapayım gitmek isteyen gidecek ama, o ihtimal o kadar korkunç ki onu yaşamaktansa anlamsız bir birliktelik olmasına bile tamam diyecek biriyim. kaygılı bağlanma bence de var, bu bir kişilik özelliği mi bilmiyorum... çok yorucu
Kitabı var kocaman şema terapi adıyla. Serisi de var sanırım, iyi hissetmek vs. Okumadımevet uygulamalarda özellikle şema terapiyle ilgilenen psikologlar araştırıyorum. en uygun zamanda alıcam, umarım geçici bir etki sağlamaz
merhaba o kadar haklisiniz ki, derinden hissettim mesajinizi. aynı branştayız. bazen bu aptalca huyum yüzünden ileride kariyer oluşturmada sıkıntı yaşayacağım diye düşünüyorum. ailemle ilişkim çok kötü değil ama, küçüklükten beri ablamın çok gölgesindeydim. benim öne çıkma şeklim bir başka insan beni severse, fark ederse oluyordu ancak. belki de bu yüzden böyle bir kurtarıcı bulma çabam oldu.
çook teşekkür ederimm düşünüyorum da yalnızken geçirdiğim zaman en mutlu olduğum dönemlerimdi aslında. ailem, arkadaşlarımla eğleniyodum. sadece o birine alıştıktan sonra onu kaybetmekten sonraki evre çok belirsiz geliyor.Benim de ablam hep çok baskındı. Çok sosyal, çok becerikli bi kızdı. Annem hala "sen beceremezsin bırak ablan yapsın" der hemen her konuda. Bak, çok ortak yanımız varmış. Yazdıklarımı gelecekten bi mesaj gibi oku. 40 yaşındaki halin olarak sana diyorum ki, sen olduğun gibi, kendi halindeyken, tüm kusurlarınla sevilmeye layıksın ve çok değerlisin. Değerini, kıymetini asla dışardan bir başka insan, hele de bi erkek belirleyemez. İçindeki sen'i keşfet ve kendini sevmenin , içindeki boşluğu özsevgiyle doldurmanın bir yolunu bul.
daha detaylı bakacağım çok teşekkürler. 'the one' metaforu sebebiyle her şeyi romantikleştirmemiz çok doğru mesela., hayatı filmlerden ibaret sanıyor gibiyim ciddenİnstagram kullanıyorsan jillian turecki diye bi kadın var, ilişki uzmanı, onu takip et.