Aşk bu,soğuyunca atıp fırına ısıtamıyorum

nilcelll

Hedef 60
Kayıtlı Üye
12 Temmuz 2006
599
673
648
Bursa
Yıl 2000 ...Liseden yeni mezun olmuştum...Üniversite sınavlarına hazırlanıyordum ve yerel bir radyoda program yapmaya başlamıştım..Hem Üniversiteye hazırlık hemde hobibi yapıyordum.Derken hiç ummadığım anda aşk kapımı çaldı...çalmış yanii...Aynı radyoda çalışan biriydi...Benden önce program yapıyordu....Giriş çıkıştaki selamlaşmalar yerini arkadaşlığa çevirdi.Öyleydiki yakın arkadaş olmuştuk...O sırada ben bilmiyordum tabiii o bana aşık olmuş ve zamanla bana hissettirdi...Sonra bende aşık oldum...Deli gibi...Kara sevdanın taaaa kendisiydi bu...O yıl o askere gitti...Siirtin dağ köyüne..Hergün mektup yazdım.Ayda bir mektuplar ulaşıyordu eline..hergün sayfa sayfa yazıp ay sonunda hızlı postayla gönderiyordum...Belki 90 Belki 100 Sayfa.O doğuluydu ve ailem hiç istemiyordu onu..Ama benim kalbim ona akmıştı bir kere....Kalbim çoktan onun olmuştu.O askerdeyken annemlerin bana verdiği tüm parayla ona kitap ve cd alıp askere gönderiyordum..Tel kartına ve o kitaplara dünya para harcadım..Askerlik bitti..Geldi...Benimde okulum bitti..Tabii aradan yıllar geçti..Tam 5 yıl..Yıl 2005 evlendik.Aşkımız hala sürüyordu ilk günkü gibi...bende oda çalışıyorduk.Türkiye şartlarında 2 kişi çalışmadan geçinmenin ne kadar zor olduğunu bilirsiniz.Çalışmak zorunda olduğumdan 3 yıl bebek düşünmedim.Derken babamla eşim kredi almışlardı..İşler bozuldu tabi aralarıda.Derken bu hengamedebaktımki hamileyim...Ama zor durumdayız..Ailemin yanında yerleştim.Evimi bozdum.O babamlara iş meselesi yüzünden gelmiyor,ben zaten hamileyim hassasım ama yinede o üzülmesin diye annesine gittim hep..arıyordum nerdesin..Annesindeyse annesine,kardeşindeyse kardeşine...Tam 6 ay göçebe gibi..İş çıkışı anneme gidip eşyalarımı alıp arkasından taşınıp durdum..8 ay çalıştım ona destek olim diye..1 kere dr parası istemedim...8 aylık erken doğum yaptım..Kızım oldu ama onu 2 günlükken kaybettim..4 gÜN Yoğun bakımda kaldım.Koklayamadımm...Benimle parçalandı eşimm..Maf olduk..Çok destek oldu çok..O olmasa kesin tedavi görürdüm..(aklİ)Ardan 2 yıl geçti..Yıl 2011 iş bulamıyorum.Maddi sıkıntımız çoğaldıkça eşimle bağlarımız zayıflıyor.Yüzüme bakmıyor konuşurken..Konuşamıyorum onunla..Tartışması bile tek taraflı...İşten geliyoor,yüzüme bile bakmıyor..Tek kelime konuşmuyor.Evde tek başımayım sanki..Sarılmasını özledimm.Ben öyle aşığımki uyurken nefesini içime çekiyorum hala...Deli gibi aşığım..Her konuşmamız kavgaya dönüyor..Susuyorum ama kavga ediyor benle sürekli..Ne acıkı ben kendimi iyi ifade eden biri olduğum halde ağzımı bile açamıyorum..Haklı olduğundan sanıyor o tabii..Bıraktım sansın.ACı doruğa ulaştığında kelimelerde çıkmaz ağızdan,gözlerden yaş bile akmaz oysa.Donup kalıyorum.İçim acıyor..Ağlasam dönüp bakmıyor..Yokum sankii..Ezip geçiyor beni..Hiçmi içi yanmıyor..Bana bağırırken,üstüme yürürken bu aşk için neler feda ettik aklına gelmiyormu?Her kavgada annenelre gitçekmisin diyoo..Kovmanın kibarcası yanii..Hayat bu kadar yıpratırmı ?Evet hayat pahalılığı vss...çok zorluyor ama türkiye şartlarında herkez aynı durumda...Çocuğu gibiyim sankii....öyle bir sindimki köşeme...Konuşmaya çalışıyorum ama asla konuşmuyor..ASLA hemde..Boşanalım dedi...Bu kadar basitmi?Ben bu kadar basitmiydim?Benim doğum yapmam çok riskli olduğu halde ona 2.çocuğu vermek için hayaller kurarken..Hergece,Her dakika,her saniye bunun hayaliyle yaşarken...En son tartışmamızda bana vurdu ondan kaçerken elim eline geldi ve eli çizildi..Bunu farkedip ona krem verdim.Ama o canımı çok yaktığı halde durumuma bakmadı bile....Yanımda şimdi ...İşten geldi tv açtı yatıyor...Bense internette geziyorum resmen oyalanmak için..Nasılsın halimi ahtrımı soran yokKİ.Cenaze evi gibii.. Tel çaldığında kardeşi ,arkadaşları aradığında konuşurken o yorgun adam gidiyor..Neşeli o benim tanıdığım aşkım geliyorr...Kısaca çok yoruldumm...Cesaretim yok..Canım acıyorrr....Sonuç ne olacak bilmiyorum açıkça...Düşünüyorumda aşk bazen insanları ne hale sokuyor..Bu kadar gurursuzmuyum,yoksa yıllarımı hiçe saymamak içinmi aşkıma sahip çıkıyorum.Uzun alfın kısası aşk öyleki soğusunda neden diyemiyorsun...NE YAPACAĞIM BİLMİYORUMM....ÇOK MUTSUZUM VE SIFIRA VURMAYA HER AN YAKLAŞIYORUM...
 
Maddi sıkıntı dışınd abelrigin bir sıkıntı göremedim.Ki zorluklarda yıkılmamak gerek..Beraber göğüs germek gerek..Biraz silkinip kendinize gelmeniz lazım her ikinizin.''Ömür boyu aşk '' isimli kitabı okuyabilirsiniz birlikte(Cemil Tokpınar)..Bazen insna birlikteyken kıymetini anlamıyor birbirinin;kaybettiğinde yada sakin kafayla biraz ayrı kaldığında anlıyor..Karşılıklı konuşa dabilirisniz;ilk adımı siz de atabilirsiniz;belki ozaman herşey değişir..Şeytanın doldurşuna gelmeyin.
Sevginizin artması duasıyla..
 
Son düzenleme:
insan aşık olduğu zaman herşeyi halleder gibi görüyo ama zaman geçtikçe yaş ilerledikçe insanda dayanma gücü kalmıyor allah herkezin evine huzur versin sanada bol sabır.....
 
yaşadıklarınız yıpratıcı gerçekten...Hep fedakarlıklarla geçmiş anladıgım kadarıyla.burdan anlaşılıyor ki çok sevmiş ve bağlanmışsınız.yalnız şöyle birşey var ilişkilerde,zamanla yaşananlardan nasibini alıyor..talihsizlikler onu da boğmuş olabilir.bitmemiş bence sizinki sadece rengini yitirmiş.umutsuzluga kapılmayın bence..bu kadar dört elle sarılmışsınız eşinize,evliliginize nelere gögüs germişsiniz belli.bence siz güçlü bir kadınsınız.kendinizi yıpratmayın.eşinizle konuşmaya çalışın.bir süre beklentilerinizi bir kenara bırakıp ona arkadaş olun...
 
Bence yaziniza sectiginiz baslik cok shey anlatiyor.. Gercekcisiniz, kararinizida vermissiniz, yalnizca onay istiyorsunuz diger gorebilen gozlerden.. Haklisiniz, firina atilip isitilamiyor soguyan ashklar..
Ve haklisiniz, sizi takdir etmeyen bir sevda icin bunca yipranmaya degmeyecek kadar kisa yasam..
Hatali aramak manasiz, Icinizde yada onun icinde bir sheyler tukendiginde, zorlamanin hic bir shey katmayacagi gibi..Her sheyin gonlunuzce olmasi dilegimle..
 

benim ondan tek beklentim konuşabilmek okadar...Ama konuşmamakla aramızdaki uçurumları büyütüyor.Tek başına dım atmak nereye kadar olacak.Bir yerde bende kopucam ve konuşmaktan yorulucam.. kopmaktan korkuyorum sadece.Konuşmak çokmu zor.Ki ben asla yapı itibariyle asla fevri davranmam...sakin ve yapıcıyımdır.Ama ona ulaşamıyorum
 
Erkekler sıkıntılı zamanlarda içine kapanırmış.Siz de neden böyle olduğunu konuşmak istiyorsunuz;stresin cinsiyete göre değişmesinin sonuçları..
''kadınlar marstan erkeklerden venüsten ''isimli kitaptan hatırlıyorum..Ama biliyorum ki şu durum çok sıkıcı..ulaşamamak..
az sabır..ininden çıksın da konuşursunuz.. bekle bekle ininden çıkmıyorsa belliki depresyondadır;
belki maddi sıkıntılardan dolayı.
dua ile..
 
Son düzenleme:

Fevri olsaydınız belki de çoktan bitmişti...bu ilişkiyi ayakta tutan daima siz mi oldunuz?almadan vermek nereye kadar.benimde 7 yıllık ilişkim evliyim 2 senelik.şuan,konuşmadıgı iletişim kurmadıgı için gidip yanına dahi uzanmadım...çünkü o ne uzlaşmak istiyor ne anlaşmak ne de konuşmak.anlıyorum ki onun amacı üzüm yemek değil bagcıyı dövmek...bu yüzden ben çabalamayı bıraktım...susuyorum fakat gücüm kalmadıgından..umarım siz karşılıklı anlaşır,bir yere varabilirsiniz...
 

o ininden çıksın artık..
 

sanırım şuan aynı şeyleri yaşıyoruz..Nereye kadar bilmiyorum.Önümü görememek canımı çok yakıyor.Düşünüyorumda bazen insanlar içinde bulunmak dahi istemeyeceği kavgalara zorla çekiliyor.Buda beni inanılmaz rahatsız ediyor.Dediğin gibi sanırım amaçları bağcıyı dövmek.Biryere varacağımızı hiç sanmıyorum.Problemin ne olduğunu anlasam zaten çözerdim.Benki eşime karşı hep düzgün kelimelerle konuşan bir insanken,onu tüm hayat sıkıntılartımdan uzak tutmaya çalışırken,resmen pamuklara sarar gibi kollarken kendimden bile onun bu kadar bana hırçın olmasına anlam veremiyorum..
 

ben de aman üzülmesin,aman şunu da almasamda olur onu sıkıntıya sokmayayım aman üstüne gitmiyeyim,aman hoş tutayım şu da eksik olsun aman kaç senemi verdim ne emekler verdim heba etmiyeyim v.s v.s diye diye....şimdi susan benim bi şekilde boyun eğdim sanırım bende...ev sessiz o sessiz ben sessiz soframız sessiz...düşünüyorum bende senin gibi bi beş sene sonra nasıl olacagız diye...ama inan 1 sene sonrasını bile göremiyorum..onunsa umrunda değil...yürüsünde nasıl yürüdüğü,bize ne oldugu hiç mi hiç umrunda değil...!tepki vermiyorum sadece.daha büyük kavgalara,dönemeyecegimiz yollara girmeyelim diye...çünkü yıllar sonra herşeyi çöpe atıp yeniden başlamaya cesaretim yok.
 
gerçekten güçlü bi sevgi böyle maddi zorlukmuş yoklukmuş bunlara aldırış etmez evet insan etkilenir fakat böyle zor zmanlarda birbirine tutunmak dahada pekiştirir aşkı sevgiyi..
gerçekten kendinizi güzel ifade eden birine benziyorsunuz yazdıklarınızdan anlaşılıyor bu zaten..
belkide maddi zorluklardan dolayı eksik ezik görüyordur kendini o yüzden böyle davranıyordur:26:
yoksa başka bi sorun yok gibi görünüyor aranızda:26:
hepimiz zaman zaman sıkıntılı zamnlar yaşıyoruz hayatın kuralı bu zaten hiç kimsenin hayatı dörtdörtlük geçmiyorki..
eşinizin bi an önce bu hatasının farkına varması lazım yoksa zamanla sizde kaybolup gideceksiniz bu sessizlikte...
allah yardımcınız olur inşallah..
 
erkeklerin geneli böyle galiba evde sus pus ama dışarıya hiç böyle değillersorun olunca susarlar konuşmazlar sıkıntılarını anlatmazlar konuşmak isteyen eşini de oflayıp puflayıp sustururlar
senin eşin anladığım kadarıyla biraz maddi açıdan da strese girmiş tam olarak içine kapanmış her türlü iletişimi kesmiş seninle ama bu yaptığı çok yanlış tabiieşler aslında zor zamanlarda birbirine kenetlenmeli sıkıntıyı beraber göğüslemeli ama işte çoğu erkek bunu yapmıyor maalesef
allah akıl fikir versin eşine canım umarım girdiği bunalımdan bir an önce çıkar
evdeki sessizliğini bozar
 

Bende günlerdir sorguluyorum kendimi..Neden,neden diye?İşin ilginç aynı özünde okadar tatlı bir insandıki bu kişi o değil sanki.Yıllardır aşık olduğum adamı tanıyamıyorum.Bana bu kadar soğuk olmasına dayanamıyorum.Sanki yanımda yok gibi..Sadece bedeni var.Aramızdaki tek iletişim çay koysana,şunu verirmisin vsss...Hiçbir ortak yanımız yok gibi...Sanki hiç tanışmadık hiç sevmemiş gibi...Konuşmuyor,KOnuşsa sözleri yaralıyor..Ve ben ağzımı açamıyorum ona.O durduk yere bağrınca canımdan can kopuyor sanki...Öyle saçmaki yaşadıklarım.Günlerdir düşünüyorum.Ve artık rahatsızlanacağımı hissediyorum.Kulakalrım çınlıyor sürekli..Elimle tutacağım çok şey var aslında aynı zamanda yok aslında.Sende yaşıyormuşsun bunalrı anlarsın beni.:Gözlerime bakan adam gitti.Artık yüzüme bile bakmayan biri var hayatımda.O Kadar şey yaşadıkki hep yanındaydım ve yanımdaydı...Ama artık yok.Serdar Ortaç şarkısı varya hani bugünlerde o cümle hep geliyor aklıma..Hayat beni neden yoruyorsun?çok yoruldum arkadaşım çok
 
canım neler yaşamışsın
en cok da bebeğine üzüldüm Rabbim sabırlar versin ya
off darmaduman oldum
 
O da dolmuş,o da yıpranmış,o da üzülmüş belli ki.. Benim tavsiyem gayet sakin,hatta neşeli bir anda ciddi bir konuşma yapmanız. "Acı çektiğini düşünüyorum,aşk dediğin şey biter,eğer sevgi de kalmadıysa seni üzmek,zora sokmak istemem" gibi. Tabi her iki sonucu da göze alarak. Belki ifade etmek istediği şeyler vardır,belki gerçekten bitmiştir içinde bir şeyler. Eğer öyle ise sürdürmek,sürdürmemekten daha çok acı verecektir ikinize de...
 

Pardon, "shey" ne demekk?!
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
EŞ AİLESİ SEBEBİYLE BOŞANMA KONUSUNDA KARARSIZLIK
4 5 6
Yorumlar
115
Görüntüleme
4K
cilek.yagmuru
F
Yuvamda gözü olan kaynana ve anneci kocam kızlar deli ediyor bu kadın beni
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
5K
garciaas
  • Kilitli
hamile ablamın bana nefreti
8 9 10
Yorumlar
195
Görüntüleme
7K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
Z
Kaynanam, kaynım, eşim ve yaşadıklarım
2 3 4
Yorumlar
75
Görüntüleme
5K
Zamanmakinesi
Z
V
Aile içi sorunlar ve geçmişteki tatsız durumlar memuriyette sıkıntı yaratır mı?
Yorumlar
19
Görüntüleme
1K
Vasfiyeteyzeniz
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…