- 25 Ağustos 2006
- 180
- 5
alminam .!.:Bundan tam bir yıl önceydi.Muhteşem bi düğündü düğünüm, prens gibiydi kocam.
Liseli aşıklar gibi dans ettik tüm gece boyu, sarıldık ağladık,güldük yine sarıldık...
Ve evli bulduk kendimizi...Yüksek bi uçurumdan aşağıya atıyorlardı sanki bizi.Çevremizde alakasız bin tane uğultu, anne baba kardeş dost akraba hatta arkadaşlarımızın uğultuları arasında düşüyorduk...
Bir yıldır hep düştüm ben onla birlikte.Düşerken nası olduysa 90 dereceden fazla bi açıyla açıldı aramız,bağırsam da ağlasam da sevsem de onu duymuyor görmüyordu beni...Bin tane uğultu vardı yalnızca...duyduğumuz buydu...
Şiddetle yere çakıldım dün gece...Kalbim tuz buz oldu.Uğultuların esiri olmuş bu dev elli yaratık benim kocam olamazdı...
Canımı yakmak istiyordu, ama içim acıyordu her vuruşunda.Keşke elinde ölsem diye yalvarıyordum içimden Allah'a, ama ölmedim işte...
Aşk bitti, evliliğimiz de bitti.Paramparça eve dönüşünü bekliyorum konuşmak için.Ölmek için dua ediyorum...Artık ondan nefret ediyorum.
Alminam nasılsın canım?
umarım herşey yolundadır.