Canım kadınlar anlatacağım olayda yabancı gözlerin fikrine ihtiyacım var akıl akıldan üstündür sonuçta. Ben bir adama aşık oldum pat diye olmadım tabi zaman geçirdikçe. tanışma hikayemiz çok özel ve çok tesadüfiydi
sadece Öyle şansızlık ki yanlış zamanda aşık oldum. Kendinin de bir lafı var sen gitmiyor olsaydın farklı olabilirdik demişti. Gerçi aşkın zamanı mı olur ki. Yurtdışına yerleşmek üzereyim yıl sonuna doğru. 2023 e aynı ülkede bile girmeyeceğiz. maalesef ama bu bi engel değil ki istese o da yerleşebilir yani misal. Aslında vakit geçirdik ama benim daha çok anımız daha çok ona sarıldığım seviştiğimiz onunla uyuduğum güldüğümüz dertleştiğimiz günlerim yıllarım olsun isterdim. Bana göre birlikte çok az vakit geçirmemize rağmen aramızda büyük bir uyum ve çekim oluştu. ruh eşim olduğunu düşünüyorum. Ruhlarımızın önceki hayatımızda birbirini tanıdığı kesin. ilk görüşte sanki yıllardır tanıyormuş gibiydik hatta sorduk daha önce iş dolayısıyla tanıştık mı fln diye. çünkü ortak arkadaşlarımız çıktı sonradan. ilk tanıştığımız gün o ben ve sabaha kadar oturup konuştuk hayattan o anlattı ben anlatım ikimiz de aşka küsmüş mantığıyla hareket eden insanlar haline gelmiştik. Bana hissettirdikleri çok başkaydı seviştik uyuyuduk. öğlen kalktığımda beni izliyordu. Birlikte güzel zamanlar geçirdik her saniyesi her anı çok özel ve güzeldi ömrüm boyunca unutamıyacağımı biliyorum hayatımda özel bir insan olarak kalacak. bana çok şey kattı bu geçen bir yılda çok şey öğrendim keşfettim. 12 yaş farkımız olsa da olgun bir karakterim olduğu için anlaşmakda zorluk çekmedim. olgun insanlarla daha iyi anlaşıyorum. zaten aynı meslek grubunda olmamız birbirimize daha empati yapmamızı kolaylaştırdı diyebilirim. Ailesiyle de tanıştırdı beni birlikte uzun zaman geçirme fırsatım oldu en doğal halinde tanıdım onu. Birkaç kez daha görüştük. son görüşmemiz de ise beni üniversite zamanındaki en yakın arkadaşıyla tanıştırdı. Bir şeyler içtik sohbet ettik falan. istersen bana geçelim istersen eve bırakayım dedi sabah işim olduğu için beni eve bırakmasını rica ettim yolda o müzik açtı ben müzik açtım falan güzeldi. öpücük kondurdum vedalaştık. Eve varınca mesaj atmasını istedim. yazdı vardım ben canım dedi. hep o davet ediyor diye bu sefer ben plan yapayım dedim. Müsait zamanını sordum. Sarhoştu biraz çakırkeyfti de aslında o gece saat 4 e geliyordu üniversite zamanındaki eski sevgilisinin gelinlikli fotoğrafını attı bana şaka gibi. o an göz ardı ettim. o kadınla ortak yönümüz aynı memleketli olmamız. bence yıllar sonra bi anımsamıştır zaten ondan. ilk tanışmamızda o kadından bahsetmişti zaten hayat üzerine dertleşmiştik. Üniversite zamanında o kadın yüzünden intihar girişimi olmuş bunu arkadaşından öğrendim tabi. Aslında çok yıl geçmiş mazi yani kadın evli çocuklu. e bir de üzerine çok sevgilileri de oldu yani hayatına yeni insanlarla devam etmiş kariyerinde başarılı bi insan güzel bir ailenin oğlu. diğer gün hiçbir şey yokmuşcasına ortak arkadaşımız olan kişiyle buluştum. ona selfie gönderdik şakalaştık vs.1 hafta sonra aradım gayet güzel konuştuk müsait olunca görüşecektik güya ama 2 ay boyunca dönmedi ilk zamanlar işi yoğundur dedim işi yoğun çünkü biliyorum annesi kanserdi tedavisi de var annesi onda kalıyor. Ama o kadar bekledim o kadar üzüldüm ki o güzel şeyleri hissettiren yaşatan adam bunu nasıl yapmıştı ghostinge uğrattı resmen beni bildiğiniz. Issız adam mı sanıyor kendini bilmiyorum.ben baya çökmüştüm çünkü beklentilerim yüksekti ondan ya biz çok güzel olurduk soulmateydik çünkü .imkansızlaştığında gözümde fırsatım da varken unutmak daha kolay olur dedim memlekete ailemin yanına döndüm buluşmak için müsait olup olmadığımı sordu tam memlekete döndükten 2-3 gün sonra mesaj attı. teşekkür ettim kibarca memlekette olduğumu söyledim.Kendime bi sözüm var benim istediğim değeri görmediğim hiçbir yerde ve ilişkide durmayacağım demiştim. unutmaya uzak durmaya çalışıyorum ama 5 aydır bildiğiniz aşk acısı onu unutmak zorunda olmanın acısını çekiyorum. bir yanım yurtdışına gitmekten bile vazgeçebilecek kadar seviyor onu ama gitmek zorundayım. kendimi gerçekleştirmek için. sonuçta herkes gitse de kariyer kalıyor yerinde. yaşım açısından önceliğim kariyerim. Bilmiyorum bir daha aşık olur muyum çünkü kolay aşık olabilen biri değilim. ondan emin bile değilim ki 2 ay sonra yazmış bir adam sonuçta. Evet sonra aynı şehirde olamamıza rağmen bir kaç kez yazdı mesaj attı. çok fazla stalklıyorum kadınlarla çok bir samimiyeti yok. bunu biliyorum hayatında da biri olmadığını biliyorum. çünkü ortak bi arkadaşımız var birbirimizden haberimiz var. En son kurduğum iletişim annesini paylaşmıştı instagramda kanseri yendiği için geçmiş olsun sevindim demiştim. İnsani bir davranış sonuçta annesini de tanıyordum. karar verdim unutmaya yoluma bakmaya. Beni o ortak arkadaşımıza soruyor ne yapıyor nasıl diye. düşünüyorum onu özlüyorum. özellikle bu ay bizi anılarımız aklıma geliyor. Yaşanamayan yarım kalmışlık hissi çok kırıyor beni bazen. neyse işte instagram hikayelerimi nadir izler yanıt verir vs. 1 hafta önce yazdı onu önemsiyomuş gibi gözükmemek adına attığı mesajı beğendim sadece. çünkü komple iletişim de koparmak istemiyorum. insan olarak da çok seviyorum ama içimde verdiğim mücadeleyi anlatamam beceremiyorum bazen. şuan aynı şehirde değiliz uzak duruyorum böyle bir özlem duygusu yok. bayram şuan arasam mı bilemiyorum. aklıma geldiğinde duygulanıp ağlıyorum. rüyamda da görüyorum bilinçaltımı ele geçirmiş durumda. 1-2 ay sonra tekrar aynı şehirde olacağız. yurtdışına gitmeden vedalaşırım diye düşünüyorum da işte bilmiyorum ya ne olcak böyle. o kadar çaresizim ki her şeyi yönetebilen ben bu durumu istediğim gibi yönetemiyorum. Duygusal bir şey hissetmemeyi isterdim. aslında çok üzürine düşsem onunla bunu konuşsam her şey farklı olabilirdi.ben iç dünyamdaki ona karşı verdiğim savaşı ona hiç yansıtmadım. Beni arayabilirdi. Hayatımı değiştirmeye çalışıyorum stresli süreçlerden geçiyorum konsantrasyonumu dağıtıyor. geçen ay doğum günüydü. ben öncesinden biliyordum doğum tarihini astrolojik bakmak için arkadaşıma sormuştum. doğum günü paylaşımı yapar mesaj atmak zorunda kalmamak için o ara instagramımı dondurdum. sonra doğum gününü kutlamış mesai arkadaşları. onu watsap pp yapmış ki çok antikadır wp ppsini ve durumunu değiştiren biri asla değil. bence ben göreyim diye 
neyse aslında ona ve annesine elimle bir hediye yaptım. çünkü annesi o dönem hasta haliyle beni çok güzel misafir etmişti. en son vedalaşırken vereceğim bir vedayı hakediyoruz bence. Şimdi bayram için arasam mı ? Özlüyorumm seviyorum ya ne yapayım keşke unutmak kolay olsaydı.
sadece Öyle şansızlık ki yanlış zamanda aşık oldum. Kendinin de bir lafı var sen gitmiyor olsaydın farklı olabilirdik demişti. Gerçi aşkın zamanı mı olur ki. Yurtdışına yerleşmek üzereyim yıl sonuna doğru. 2023 e aynı ülkede bile girmeyeceğiz. maalesef ama bu bi engel değil ki istese o da yerleşebilir yani misal. Aslında vakit geçirdik ama benim daha çok anımız daha çok ona sarıldığım seviştiğimiz onunla uyuduğum güldüğümüz dertleştiğimiz günlerim yıllarım olsun isterdim. Bana göre birlikte çok az vakit geçirmemize rağmen aramızda büyük bir uyum ve çekim oluştu. ruh eşim olduğunu düşünüyorum. Ruhlarımızın önceki hayatımızda birbirini tanıdığı kesin. ilk görüşte sanki yıllardır tanıyormuş gibiydik hatta sorduk daha önce iş dolayısıyla tanıştık mı fln diye. çünkü ortak arkadaşlarımız çıktı sonradan. ilk tanıştığımız gün o ben ve sabaha kadar oturup konuştuk hayattan o anlattı ben anlatım ikimiz de aşka küsmüş mantığıyla hareket eden insanlar haline gelmiştik. Bana hissettirdikleri çok başkaydı seviştik uyuyuduk. öğlen kalktığımda beni izliyordu. Birlikte güzel zamanlar geçirdik her saniyesi her anı çok özel ve güzeldi ömrüm boyunca unutamıyacağımı biliyorum hayatımda özel bir insan olarak kalacak. bana çok şey kattı bu geçen bir yılda çok şey öğrendim keşfettim. 12 yaş farkımız olsa da olgun bir karakterim olduğu için anlaşmakda zorluk çekmedim. olgun insanlarla daha iyi anlaşıyorum. zaten aynı meslek grubunda olmamız birbirimize daha empati yapmamızı kolaylaştırdı diyebilirim. Ailesiyle de tanıştırdı beni birlikte uzun zaman geçirme fırsatım oldu en doğal halinde tanıdım onu. Birkaç kez daha görüştük. son görüşmemiz de ise beni üniversite zamanındaki en yakın arkadaşıyla tanıştırdı. Bir şeyler içtik sohbet ettik falan. istersen bana geçelim istersen eve bırakayım dedi sabah işim olduğu için beni eve bırakmasını rica ettim yolda o müzik açtı ben müzik açtım falan güzeldi. öpücük kondurdum vedalaştık. Eve varınca mesaj atmasını istedim. yazdı vardım ben canım dedi. hep o davet ediyor diye bu sefer ben plan yapayım dedim. Müsait zamanını sordum. Sarhoştu biraz çakırkeyfti de aslında o gece saat 4 e geliyordu üniversite zamanındaki eski sevgilisinin gelinlikli fotoğrafını attı bana şaka gibi. o an göz ardı ettim. o kadınla ortak yönümüz aynı memleketli olmamız. bence yıllar sonra bi anımsamıştır zaten ondan. ilk tanışmamızda o kadından bahsetmişti zaten hayat üzerine dertleşmiştik. Üniversite zamanında o kadın yüzünden intihar girişimi olmuş bunu arkadaşından öğrendim tabi. Aslında çok yıl geçmiş mazi yani kadın evli çocuklu. e bir de üzerine çok sevgilileri de oldu yani hayatına yeni insanlarla devam etmiş kariyerinde başarılı bi insan güzel bir ailenin oğlu. diğer gün hiçbir şey yokmuşcasına ortak arkadaşımız olan kişiyle buluştum. ona selfie gönderdik şakalaştık vs.1 hafta sonra aradım gayet güzel konuştuk müsait olunca görüşecektik güya ama 2 ay boyunca dönmedi ilk zamanlar işi yoğundur dedim işi yoğun çünkü biliyorum annesi kanserdi tedavisi de var annesi onda kalıyor. Ama o kadar bekledim o kadar üzüldüm ki o güzel şeyleri hissettiren yaşatan adam bunu nasıl yapmıştı ghostinge uğrattı resmen beni bildiğiniz. Issız adam mı sanıyor kendini bilmiyorum.ben baya çökmüştüm çünkü beklentilerim yüksekti ondan ya biz çok güzel olurduk soulmateydik çünkü .imkansızlaştığında gözümde fırsatım da varken unutmak daha kolay olur dedim memlekete ailemin yanına döndüm buluşmak için müsait olup olmadığımı sordu tam memlekete döndükten 2-3 gün sonra mesaj attı. teşekkür ettim kibarca memlekette olduğumu söyledim.Kendime bi sözüm var benim istediğim değeri görmediğim hiçbir yerde ve ilişkide durmayacağım demiştim. unutmaya uzak durmaya çalışıyorum ama 5 aydır bildiğiniz aşk acısı onu unutmak zorunda olmanın acısını çekiyorum. bir yanım yurtdışına gitmekten bile vazgeçebilecek kadar seviyor onu ama gitmek zorundayım. kendimi gerçekleştirmek için. sonuçta herkes gitse de kariyer kalıyor yerinde. yaşım açısından önceliğim kariyerim. Bilmiyorum bir daha aşık olur muyum çünkü kolay aşık olabilen biri değilim. ondan emin bile değilim ki 2 ay sonra yazmış bir adam sonuçta. Evet sonra aynı şehirde olamamıza rağmen bir kaç kez yazdı mesaj attı. çok fazla stalklıyorum kadınlarla çok bir samimiyeti yok. bunu biliyorum hayatında da biri olmadığını biliyorum. çünkü ortak bi arkadaşımız var birbirimizden haberimiz var. En son kurduğum iletişim annesini paylaşmıştı instagramda kanseri yendiği için geçmiş olsun sevindim demiştim. İnsani bir davranış sonuçta annesini de tanıyordum. karar verdim unutmaya yoluma bakmaya. Beni o ortak arkadaşımıza soruyor ne yapıyor nasıl diye. düşünüyorum onu özlüyorum. özellikle bu ay bizi anılarımız aklıma geliyor. Yaşanamayan yarım kalmışlık hissi çok kırıyor beni bazen. neyse işte instagram hikayelerimi nadir izler yanıt verir vs. 1 hafta önce yazdı onu önemsiyomuş gibi gözükmemek adına attığı mesajı beğendim sadece. çünkü komple iletişim de koparmak istemiyorum. insan olarak da çok seviyorum ama içimde verdiğim mücadeleyi anlatamam beceremiyorum bazen. şuan aynı şehirde değiliz uzak duruyorum böyle bir özlem duygusu yok. bayram şuan arasam mı bilemiyorum. aklıma geldiğinde duygulanıp ağlıyorum. rüyamda da görüyorum bilinçaltımı ele geçirmiş durumda. 1-2 ay sonra tekrar aynı şehirde olacağız. yurtdışına gitmeden vedalaşırım diye düşünüyorum da işte bilmiyorum ya ne olcak böyle. o kadar çaresizim ki her şeyi yönetebilen ben bu durumu istediğim gibi yönetemiyorum. Duygusal bir şey hissetmemeyi isterdim. aslında çok üzürine düşsem onunla bunu konuşsam her şey farklı olabilirdi.ben iç dünyamdaki ona karşı verdiğim savaşı ona hiç yansıtmadım. Beni arayabilirdi. Hayatımı değiştirmeye çalışıyorum stresli süreçlerden geçiyorum konsantrasyonumu dağıtıyor. geçen ay doğum günüydü. ben öncesinden biliyordum doğum tarihini astrolojik bakmak için arkadaşıma sormuştum. doğum günü paylaşımı yapar mesaj atmak zorunda kalmamak için o ara instagramımı dondurdum. sonra doğum gününü kutlamış mesai arkadaşları. onu watsap pp yapmış ki çok antikadır wp ppsini ve durumunu değiştiren biri asla değil. bence ben göreyim diye neyse aslında ona ve annesine elimle bir hediye yaptım. çünkü annesi o dönem hasta haliyle beni çok güzel misafir etmişti. en son vedalaşırken vereceğim bir vedayı hakediyoruz bence. Şimdi bayram için arasam mı ? Özlüyorumm seviyorum ya ne yapayım keşke unutmak kolay olsaydı. Son düzenleme:
