2 bucuk sene oldu herhangi bir pismanligim yok Esimle tayin ayarlayamayip, cok da kendimi ait hissetmedigim işim icin aylarca ayri sehirlerde yasayip tayin beklemektense boyle tercih ettim. Bir pismanligim varsa o da hayalim dedigim is icin cok da cabalamamis olmamdir
hayaliniz dediğiniz iş nedir? doğum yaptıktan sonra ona çabalasanız, yoksa o 4 duvar yutar sizi, böyle kendi başına mutlu olacak birine benzemiyorsunuz
Yazılım. Daha once sektorde baslangic seviyesinde calistim Yine calismak ama evden calismak istiyorum Bu sekilde is bulmak biraz vaktimi alicak, cok emek vermem lazım Zaten hala en onemli hedefim bu
daha çok gençsiniz azmederseniz başarırsınız bence. doğumdan sonra bebekle oyalanıp hayalinizi unutmayın ama, normal üstü çabanız gerekiyor o işi kazanmanız için. yeni mezunlar var önünüzde onlar rakibiniz olacak. hadi, güveniyorum size inşallah başarırsınız
Harikasiniz :) tesekkur ederim. Kafami toplayip, bulantilardan firsat bulabildigim anda dogumdan once bu ise odaklanmayi hedefliyorum insallah.
memurıyetten ıstıfa etmek vay beKonu acik, bircok kisinin anlayacağı bir dert aslinda. 27 yasindayim, evliyim. Memlekete cok uzakta sayilmam ama baska ildeyim. Zamaninda universitede arkadaslarim oldu, hala gorusuyor olsak da baska sehirdeler ve eski samimiyet kalmadi. Is arkadaslarim oldu, yine hala gorusuyor olsak da herkes yoluna bakiyor. Evlendikten sonra bir ilde 2 sene oturduk, orda esimin is arkadaslarinin esleriyle baya iyi anlasiyorduk, ama ordan da ayrildim. 3 aydir tayinimiz cikti yeni bir yerdeyiz. Hic tanimadigimiz bir yer, ustelik ilce, vakit geçirebileceğim sosyal alan pek yok. Arkadasim da yok. Eşim her zaman en yakin arkadasim aslinda ama o ise gidiyor haliyle gunduzleri hep yalnizim. Eski apartmanimda yasitlarim, bekar, memur hanimlar vardi, burada zor ev bulabildik ve bize cok buyukgelen bi daire tuttuk haliyle hep oturqnlar cocuklu coluklu orta yas ve uzeri insanlar. Ne yapsam ne etsem bilemedim. Esimden baska insan gormeden gunlerim geciyor. Gercekten bir arkadasa ihtiyac duyuyorum. Buraya da ne seouyorum bunu neden yaziyorum onu da bilmiyorum ama neyse, dertlesmek istedim
Aman kardeşim bu pandemi zamanı arkadaşı ne yapacaksın kimde ne hastalık var bilinmiyor bir de hamileymissin Allah korusun bir bulasirsa sıkıntı büyük. Bak bende evlendiğimden beri kimseyle gorusmuyorum. 2 senelik evliyim. Genelde evde tek takılıyorum. Pek te bir şikayetim yok açıkçası, insanlara göre yaşayacağıma kendi kendime yetebiliyorum. Arkadaşım yok mu var ama görüşmeyi ben pek istemiyorum, inan bana böylesi çok daha iyi. Bak sende benle aynı zamanda hamileymissin Allah sağlık versin bebeklerimiz bizim en büyük dostumuz olacak onlarla ilgilenirken zaman su misali akicak zaten sıkılmaya fırsat olmayacak az sabırKonu acik, bircok kisinin anlayacağı bir dert aslinda. 27 yasindayim, evliyim. Memlekete cok uzakta sayilmam ama baska ildeyim. Zamaninda universitede arkadaslarim oldu, hala gorusuyor olsak da baska sehirdeler ve eski samimiyet kalmadi. Is arkadaslarim oldu, yine hala gorusuyor olsak da herkes yoluna bakiyor. Evlendikten sonra bir ilde 2 sene oturduk, orda esimin is arkadaslarinin esleriyle baya iyi anlasiyorduk, ama ordan da ayrildim. 3 aydir tayinimiz cikti yeni bir yerdeyiz. Hic tanimadigimiz bir yer, ustelik ilce, vakit geçirebileceğim sosyal alan pek yok. Arkadasim da yok. Eşim her zaman en yakin arkadasim aslinda ama o ise gidiyor haliyle gunduzleri hep yalnizim. Eski apartmanimda yasitlarim, bekar, memur hanimlar vardi, burada zor ev bulabildik ve bize cok buyukgelen bi daire tuttuk haliyle hep oturqnlar cocuklu coluklu orta yas ve uzeri insanlar. Ne yapsam ne etsem bilemedim. Esimden baska insan gormeden gunlerim geciyor. Gercekten bir arkadasa ihtiyac duyuyorum. Buraya da ne seouyorum bunu neden yaziyorum onu da bilmiyorum ama neyse, dertlesmek istedim
Konu acik, bircok kisinin anlayacağı bir dert aslinda. 27 yasindayim, evliyim. Memlekete cok uzakta sayilmam ama baska ildeyim. Zamaninda universitede arkadaslarim oldu, hala gorusuyor olsak da baska sehirdeler ve eski samimiyet kalmadi. Is arkadaslarim oldu, yine hala gorusuyor olsak da herkes yoluna bakiyor. Evlendikten sonra bir ilde 2 sene oturduk, orda esimin is arkadaslarinin esleriyle baya iyi anlasiyorduk, ama ordan da ayrildim. 3 aydir tayinimiz cikti yeni bir yerdeyiz. Hic tanimadigimiz bir yer, ustelik ilce, vakit geçirebileceğim sosyal alan pek yok. Arkadasim da yok. Eşim her zaman en yakin arkadasim aslinda ama o ise gidiyor haliyle gunduzleri hep yalnizim. Eski apartmanimda yasitlarim, bekar, memur hanimlar vardi, burada zor ev bulabildik ve bize cok buyukgelen bi daire tuttuk haliyle hep oturqnlar cocuklu coluklu orta yas ve uzeri insanlar. Ne yapsam ne etsem bilemedim. Esimden baska insan gormeden gunlerim geciyor. Gercekten bir arkadasa ihtiyac duyuyorum. Buraya da ne seouyorum bunu neden yaziyorum onu da bilmiyorum ama neyse, dertlesmek istedim
Kedigiller20 
Bir ara daha cok online arkadasim vardi, onlarla uzaklasmis oldugumu farkettim Tekrar online arkadas yapmam gerek sanirim Gozum acik ariyorum
Bizim aramızda çok kilometre var. Fakat son bir kaç deneyimden edindiğimiz şey şu insan illa birisi ile yüz yüze görüşmese de pek çok şeyi paylaşıyor.
Bazıları ile yuz yuze görüşmek işkence :)
Samimi olduğunuz uzak birisi varsa arayın görüntülü yapın kahvenizi bal şeker olsun
Keşke şu memurluk devredilen birşey olsa da çok isteyen kişilere su sınav torpil vs gibi aşamalar olmadan alınabilseler. En başta kendim çok isterdim
