Arkadaşlıklar neden yalan...

matemm .!.:

Üniversitede son dönemim artık..yıllardır yaşadığım bi durumu sizinle paylaşmak istiyorum.
okulda 4-5 tane samimi arkadaş,onun dışında hemen herkesle mrb sı olan gayet iyi niyetli biriyim..ve bunun insanlar tarafından fazlasıyla kullanıldığını farkettim.hatta ailemde ablalarımda bile..
mesela birine kalbim kırılsın..eninde sonunda hiçbişey olmamış gibi konuşurum.
karşıdaki beni içten içe saf yerine koyar ama benim niyetim başkadır..
biçok arkadaşım gelip bana derdini döker iyi niyetle dinleyip haksız yanlarını yapmamalıydın dediğimde yüzleri düşer..
Ve en sinir olduğum şey...yanımda bi arkadaşımın diğerinin dedikodusunu bana yapması..kim haklı kim haksız bi yere kadar öenmli olsada rahatsız oluyorum.
anlattığı kişiyi sevmesem bile,onun açısından bakıp belki şöyledir böyledir diye orta yolu bulmaya çalışırken bi bakıyorum.
Benim yanımda dedikodusunu yapıp sürekli kötülediği kıza,bebeğimm tatlım demeler...
Acaba diyorum bu kadarmı yüz veriyorum insanlara..
Nasılsa matemm küsmez..nasılsa bişey demez.
saf değil herşeyin farkında olarak,aman kimse üzülmesin kırılmasın diye diye o kadar yıprandımki...
Üniversite hayatı boyunca çok şükür kimseyle menfaat ilişkim olmadı..
Ama insanların buna göre birbirine yaklaşması beni çok sinir ediyor...
Bi insanın bakışından tavrından az çok düşüncelerini çözersiniz,
asla affedilmeyecek saçma sapan sözleri tavırları görmezden geldiğimde oldu ama artık kendime saygımı yitirdiğimi düşünüyorum...
Sizlere sorum şu; başkalarını düşünerek kendimden ödün vermek aptallıkmı?
Çevremde gördüklerime ve kendi tecrübelerime bakıp,bi başlangıç yapacaksam inanın arkadaşlarımdan yarısından çoğunu tamamen silmem gerekecek.
Sizce ne yapmalıyım...

Genişletmek için tıkla...

yu_zey .!.:

anlattiklarin baa nasil tanidik geliyor anlatamam ama inan bu universitede yasadigin en ii haller seninnbu ii niyetin baskasini daha fazla dusunmelerin dogrulari söylüyor olman is hayatinda nasil sana tepki olarak donecek gorr...

tatlim universitede kurdugun arkadasliklar guzel evet ama inan hepsiyle gorusmeye devam etmiyorsun belki istisna ...

hatta ayniniste 12 saatini gecirdigin can arkadaslarinla bile cok sik gorusemiyorsun inan bana.

zararin neresinden donersen kardir bi cizgi cekmek istiyorsan gec degil hic bisey senden önemli degil (kelin ilaci olsa kendine surer )

umarim istedigin sekilde ilerlersin tatlim

Genişletmek için tıkla...

matemm .!.:

Üniversitede son dönemim artık..yıllardır yaşadığım bi durumu sizinle paylaşmak istiyorum.
okulda 4-5 tane samimi arkadaş,onun dışında hemen herkesle mrb sı olan gayet iyi niyetli biriyim..ve bunun insanlar tarafından fazlasıyla kullanıldığını farkettim.hatta ailemde ablalarımda bile..
mesela birine kalbim kırılsın..eninde sonunda hiçbişey olmamış gibi konuşurum.
karşıdaki beni içten içe saf yerine koyar ama benim niyetim başkadır..
biçok arkadaşım gelip bana derdini döker iyi niyetle dinleyip haksız yanlarını yapmamalıydın dediğimde yüzleri düşer..
Ve en sinir olduğum şey...yanımda bi arkadaşımın diğerinin dedikodusunu bana yapması..kim haklı kim haksız bi yere kadar öenmli olsada rahatsız oluyorum.
anlattığı kişiyi sevmesem bile,onun açısından bakıp belki şöyledir böyledir diye orta yolu bulmaya çalışırken bi bakıyorum.
Benim yanımda dedikodusunu yapıp sürekli kötülediği kıza,bebeğimm tatlım demeler...
Acaba diyorum bu kadarmı yüz veriyorum insanlara..
Nasılsa matemm küsmez..nasılsa bişey demez.
saf değil herşeyin farkında olarak,aman kimse üzülmesin kırılmasın diye diye o kadar yıprandımki...
Üniversite hayatı boyunca çok şükür kimseyle menfaat ilişkim olmadı..
Ama insanların buna göre birbirine yaklaşması beni çok sinir ediyor...
Bi insanın bakışından tavrından az çok düşüncelerini çözersiniz,
asla affedilmeyecek saçma sapan sözleri tavırları görmezden geldiğimde oldu ama artık kendime saygımı yitirdiğimi düşünüyorum...
Sizlere sorum şu; başkalarını düşünerek kendimden ödün vermek aptallıkmı?
Çevremde gördüklerime ve kendi tecrübelerime bakıp,bi başlangıç yapacaksam inanın arkadaşlarımdan yarısından çoğunu tamamen silmem gerekecek.
Sizce ne yapmalıyım...

Genişletmek için tıkla...

pontipayn .!.:

Benzer temalı bir konu daha yeni açtım. Seni gayet iyi anlıyorum ben bu durumu aşmak için ilk etapta kendimi kurban olarak görmekten vazgeçmeye çalışıyorum. Bu insanları da hayatımdan çıkardım olsalar nolur olmasalar nolur kimseyi yalnızlığıma kalkan olarak kullanmadım beni kullanmak isteyenlere de pabuç bırakacak değilim.

Genişletmek için tıkla...

matemm .!.:

umarım sahte olmayan samimi arkadaşlıklar kurabilirim.Olmazsada büyük eksiklik değil benim için tek başımada gayet mutlu olabillen biriyim.
Benim üzüntüm yıllarca bu duruma nasıl sabretmişim..kendi kişiliğimden ödün verip kendimi aptal yerine koymuşum susmuşum..kendime kızıyorum

Genişletmek için tıkla...

yu_zey .!.:

elbette olacak tatlim olmayacak degil ama universitedeki gibi olmayacak (en azindan benim ve tanidiklarimin olmadi )
kendine kizma boyle boyle dogrulari bulacagiz bizler sanki farkli mi farkettik bazi seyleri ki hala farkedemediklerimiz var.

ileride hatirlayacagin cok onemli bisi soyleyeyimmi sana

su hayatta bize birseyleri ogreten tek sey zamandir unutma olur mu ?
ve uzulme iyiliklerinin zararini gordugun kadar yararinida goreceksin Allahim gosterecektir.

Genişletmek için tıkla...

matemm .!.:

Üniversitede son dönemim artık..yıllardır yaşadığım bi durumu sizinle paylaşmak istiyorum.
okulda 4-5 tane samimi arkadaş,onun dışında hemen herkesle mrb sı olan gayet iyi niyetli biriyim..ve bunun insanlar tarafından fazlasıyla kullanıldığını farkettim.hatta ailemde ablalarımda bile..
mesela birine kalbim kırılsın..eninde sonunda hiçbişey olmamış gibi konuşurum.
karşıdaki beni içten içe saf yerine koyar ama benim niyetim başkadır..
biçok arkadaşım gelip bana derdini döker iyi niyetle dinleyip haksız yanlarını yapmamalıydın dediğimde yüzleri düşer..
Ve en sinir olduğum şey...yanımda bi arkadaşımın diğerinin dedikodusunu bana yapması..kim haklı kim haksız bi yere kadar öenmli olsada rahatsız oluyorum.
anlattığı kişiyi sevmesem bile,onun açısından bakıp belki şöyledir böyledir diye orta yolu bulmaya çalışırken bi bakıyorum.
Benim yanımda dedikodusunu yapıp sürekli kötülediği kıza,bebeğimm tatlım demeler...
Acaba diyorum bu kadarmı yüz veriyorum insanlara..
Nasılsa matemm küsmez..nasılsa bişey demez.
saf değil herşeyin farkında olarak,aman kimse üzülmesin kırılmasın diye diye o kadar yıprandımki...
Üniversite hayatı boyunca çok şükür kimseyle menfaat ilişkim olmadı..
Ama insanların buna göre birbirine yaklaşması beni çok sinir ediyor...
Bi insanın bakışından tavrından az çok düşüncelerini çözersiniz,
asla affedilmeyecek saçma sapan sözleri tavırları görmezden geldiğimde oldu ama artık kendime saygımı yitirdiğimi düşünüyorum...
Sizlere sorum şu; başkalarını düşünerek kendimden ödün vermek aptallıkmı?
Çevremde gördüklerime ve kendi tecrübelerime bakıp,bi başlangıç yapacaksam inanın arkadaşlarımdan yarısından çoğunu tamamen silmem gerekecek.
Sizce ne yapmalıyım...

Genişletmek için tıkla...

salvia .!.:

Bunu üniversitenin son döneminde fark etmeniz manidar geldi bana.
Neden şimdi?
Daha önce fark ettiğiniz halde hiçbir şey yoktu, şimdi nasılsa üniversite bitiyor diye olabilir mi?
Bana kızmayın, darılmayın ama onca zaman görmemezlikten gelip de, şimdi bir şeyleri fark ettiğini söylemek, zamanında kurulmuş bir çıkar ilişkisini işaret eder bana.
Tabi belki bıçağın kemiğe dayandığı olaylar olmuştur, orasını bilemem ama neden şimdi diye sormadan edemiyorum.
Beni yanlış da anlamayın lütfen.

Genişletmek için tıkla...

hukukkusu .!.:

Ben de boyleydim. Kesin sil böylelerini hayatından, kesin çizgilerin olsun, kafan rahat olsun. Akrabalarinla da cizgin olsun aranda, çek kendini geri.

Genişletmek için tıkla...

matemm .!.:

böyle insanları hayatınızdan çıkarırken,onlara bi açıklama yaptınızmı hiç..şu şu sebeplerden samimiyetine inanmıyorum..gibilerinden..
yoksa aramayıp sormayıp bi zaman sonra kendiliğindenmi bitmeli

Genişletmek için tıkla...