Arkadaşlık seçimi

Hayatım boyunca lise üniversite sonrası her arkadaşlığım bitiyor sürmüyor artık bazen kalbim acıyor derdimi paylasabilecegim bir arkadaşım yok hep bitiyor yada araya mesafe girince bitmek zorunda mı kalıyor en yakın arkadaşım üniversiteden idi arkamdan konuştukça konuşmuş bitirdim arkadaşlığımi öğretmenlik yaparken arkadaşlarım oldu genelde üçlü gurup oluyoruz hep dışlanan ben oluyorum öğretmenlik bittince ben evlendim memeleketen ayrıldım benimle arkadaşlıkları bitti sanırım birbirilerinin doğum günlerini vs kutlarlar paylaşım yaparlar deprem oldu bir nasılsınız bile diyenim olmadı ailem hariç eşim ise senin benden başka arkadaşın yok sanırım olmasında boşver dedi ben çok üzülüyorum dertleri olunca beni arayıp anlatırlar mutlu anlarını birbirleri ile yaşarlar şimdi her yerden silsem mi silmesem mi ikileminde kaldım

Sende sil onları benimde evlendikten sonra çoğu arkadaşım saçma sapan şeyleir bahane edip konuşmayı kestiler biri nişan günümde onunla ilgilenmedim diye kızdı biride hamile olduğumu niye söylemedim diye kızdı oysa daha 2 aylık

canım ciğerim dediğim, beraber büyüdüğümüz , dostum saydığım kişi ben anne olduktan sonra benden kopunca anladım ki kimseye yüzde yüz güven yok. arkadaşlarım çok ama kimseye kolay kolay dostum diyemem artık. okul yıllarındaki saf ilişki yaş ilerledikçe kalmıyor belki de. herkesin öncelikleri değişiyor, hesap kitaplar başlıyor. eğer okul yıllarından çok sağlam arkadaşlık ilişkileri olup çoluk çocuğa karıştırktan sonra da devam ettirebilen varsa gerçekten çok şanslı. benim böyle iki arkadaşım var sadece, onlarla da mesafeden dolayı sık sık görüşemiyoruz. ilk bahsettiğim çocukluk arkadaşım ise saatlerce bana dertlerini anlatırdı ki dertleri de ona göre devasa, bana göre incir çekirdeğini doldurmayacak şeylerdi ama ilgiyle dinler, yardımcı olmaya çalışırdım. asla geçiştirmezdim. ama ne oldu, oğlum doğduktan sonra odak noktam olmaktan çıktığı için yavaş yavaş uzaklaştı. çünkü dert anası değildim artık.

salayaaa .!.:

Hayatım boyunca lise üniversite sonrası her arkadaşlığım bitiyor sürmüyor artık bazen kalbim acıyor derdimi paylasabilecegim bir arkadaşım yok hep bitiyor yada araya mesafe girince bitmek zorunda mı kalıyor en yakın arkadaşım üniversiteden idi arkamdan konuştukça konuşmuş bitirdim arkadaşlığımi öğretmenlik yaparken arkadaşlarım oldu genelde üçlü gurup oluyoruz hep dışlanan ben oluyorum öğretmenlik bittince ben evlendim memeleketen ayrıldım benimle arkadaşlıkları bitti sanırım birbirilerinin doğum günlerini vs kutlarlar paylaşım yaparlar deprem oldu bir nasılsınız bile diyenim olmadı ailem hariç eşim ise senin benden başka arkadaşın yok sanırım olmasında boşver dedi ben çok üzülüyorum dertleri olunca beni arayıp anlatırlar mutlu anlarını birbirleri ile yaşarlar şimdi her yerden silsem mi silmesem mi ikileminde kaldım

Genişletmek için tıkla...

Okurken kendimi hissettim ,ben de ayni oyleyim. Ne liseden arkadasim var ne de universiteden. Benim de en yakin arkadasim diye dusundugum kisi aslinda hicbir seyimmis. Ne hissettigini anliyorumm . Eger iletisim kurmazsan daha iyi hissedeceksen oyle yap

Arkadaşım dediğim insanların bir kaçı hariç gerisi gerçekten sadece günümü geçirdiğim insanlarmış ben bunu evlendikten sonra anladım. Ben nişanlandıktan 10 gün sonra artık benimle ilgilenmiyorsun diyip her yerden sildi beni bi arkadaşım sebebi sırf onu açık öğretim sınavında bekleyemeyecek olmam çünkü hastaneye gitmem gerekti . Diğeride sadece arayıp kendi sorunlarından bahseder insanların aklıyla dalga geçer küçümser iğrençliklerle (ahlak) dolu hayatını methedirdi ve savcı olduktan sonra bi tarafı kalktı. Diğer bir arkadaşımda çok değişikti herkes beni sevsin herkes bana iyi desin modunda yoruyordu beni bu anlattıklarımın hepsi yorucu. En iyi arkadaş eş ve aile başka cidden ben bilmiyorum denk gelmedim.

Dostluk vs yok artık

Ben de aynı durumdayım.
Üniversitedeki en yakın arkadaşlarım savci hakim oldular. Artık muhabbeti kestiler.
Diğerleri de evlendi. Çocuklarının doğumu, doğum gunu, kocasıyla problemleri vs hep yanında oldum ama aynı yakınlığı ondan görmeyi beklemedim çünkü artık evliydi ve sorumlulukları vardı.ama hiç değilse arada bir arayıp sorabilirdi. Başımdan üzücü kotu şeyler geçti, hatta ameliyat oldum bir geçmiş olsun demedi. Başka bir arkadaşım daha var , onunla uzun yıllar süren bir geçmişimiz yok ama mesela bir kardes gibi yakınlığımiz oldu bir sene içinde. Evli olmasına rağmen hep yanımda. Esi de güzel bir insan. Dostluğa devam etmek isteyen ediyor yani. Hayat kosusturmacasi, çoluk çocuk bana bahane geliyor.

Artık sorgulamıyorum.. kendi ailem ve kardeşim yanımda olsun yeter diyorum. Bir yaştan sonra da birini tanımak dostluk kurmak zor geliyor. Yani bir yaştan sonra gerçekten dost edinmek zorlaşıyor.
Sizin değerinizi bilen insanları yanınızda tutun. Boş verin. Ne yaparlarsa yapsınlar.