- Konu Sahibi kahve_kokusu
-
- #41
Ben hiç sizin gibi düşünmemiştim babanın düzelmesi için zamana ihtiyacı var ve hergün evde huzursuz olması gergin bir anne her an sinirli işsiz bir baba kavga edilen bir ev. Anne çalışıyor ve bu babayla bu çocuk o evde mi kalsaydı anne hep sinirli ve ağlamaklı o evi mi özlüyor gerçekten huzursuz evde anne özlemi mi gidicek? off kafam çok karıştıOdaklanma sorunu yaşıyor ve bence bulunduğu durum içinde çok normal
Çocuk sizinle mutlu gibi görünüyor ama anneden babadan eksik yaşıyor bu doğru bir şey değil
Sizinle kalmak istemesi normal çünkü isteklerini yapan, üzerine titreyen biri var
Annesinin kontrolü eline alıp çocuğuna sahip çıkması gerekir, baba sorunluysa sorunu çözmenin çareleri aranmalı
O yaşta bir çocuğun aileden ayrı akraba yanında yaşaması onun duygu dünyası için çok büyük bir kayıp ve bence bu meslekten okuldan çok daha önemli. Belki iyi bir okul kazanmasını sağlarsınız ama bu şekilde sorunlu bir birey olmasının önüne geçemezsiniz. Zamanla ailesine düşmanlık geliştirebilir, duygusal açıdan boşluğa düşebilir, çözülmesi gereken sorun çocuğun kendi evinde yaşaması öncelikle. Siz gayet iyi niyetlisiniz çok takdire şayan bir iş yaptığınız ama annesi değilsiniz, bir çocuğun annesi hayatta ve sağlıklıyken anasız yaşaması büyük bir haksızlık
o yüzden dürtülmedik bir kulağımın arkası kaldıHelal görümceye içten bi şekilde abla diyosun ve oğlunu yanına alıyorsun. Çölde kutup ayısı gibisin
Kafan hiç karışmasın, çocuğun duygusal dünyasına inmelisin, dostça sohbetle okul, evdeki yaşananlar, hayattaki beklentileri, hedefleri üzerine güzel bir sohbet ederek düşüncelerini öğrenebilirsin, hayallerini isteklerini öğrenmeye çalışmalısın, öyle bir konuşma burada sana yazdığımız tavsiyelerden çok daha fazla fikir verecektir sana ve bundan sonraki adımı belirlemene yardımı olacaktırBen hiç sizin gibi düşünmemiştim babanın düzelmesi için zamana ihtiyacı var ve hergün evde huzursuz olması gergin bir anne her an sinirli işsiz bir baba kavga edilen bir ev. Anne çalışıyor ve bu babayla bu çocuk o evde mi kalsaydı anne hep sinirli ve ağlamaklı o evi mi özlüyor gerçekten huzursuz evde anne özlemi mi gidicek? off kafam çok karıştı
bu akşam konuşacağım hiçbirşey onun kadar öenmli olmadığını dersleri birlikte çalışacağımızı başaracağımızı isterse annesinin yanına dönebileceğini ve istediği liseleri internetten araştıracağız birlikte. bu arada dersanede 140öğrenciden 92. olmuştu ilk gün yapılan sınavda sınıfları ona göre belirlendi.kahve_kokusu çocuklar anlamadıkları dersleri kendiliklerinden gelip sormazlar çünkü anlamadıkları için yanlış cevaplar verip mahçup olmaktan korkarlar, hele de bu bir ergense daha da zordur, ergenlik dönemi her çocukta farklı seyreder, kimi çocuk kapıları vurur, kimi çocukta içine kapanır, iç dünyalarına inmek önemlidir, elbette yoğun tempoda çalışan bir kadın olarak herşeye yetebilmen kolay değil, seni takdirde ediyorum bu çocuğun sorumluluğunu aldığın ilgilendiğin için ama çocukların okulda hayatta başarılı olabilmeleri için iç dünyalarına inmekte önemlidir, sessiz sakin biri olmak takdir görür toplumda ama ergenlikte sessizlik hırçınlık kadar temeline inilmeli sebebi irdelenmesi gereken bir konudur, bu çocuk sessizleştikçe içine kapanıp özgüven sorunu yaşayacaktır, bu da ders saatlerinde aktif olarak derslere katılımını engelleyici hale gelir, aktif katılım olmazsa da anlayıp kavrama sorunu yaşar, dersler kadar derslere katılım, aktif öğrenci olması, kendine güvenme konularına da eğilmek lazım.
Umarım konuşma iyi geçer, çocuklarla konuşmak bazen bir yetişkinle konuşmaktan daha zor olabiliyor, konuşurken onunda düşüncelerini anlatmasına yardımcı olman iyi gelecektir çocuğa, arkadaşlarınla konuşsalarda aileden bir erişkinle konuşmak daha rahatlatıcı oluyor, inanmaya ve inanılmaya ihtiyaçları oluyor çünkü.bu akşam konuşacağım hiçbirşey onun kadar öenmli olmadığını dersleri birlikte çalışacağımızı başaracağımızı isterse annesinin yanına dönebileceğini ve istediği liseleri internetten araştıracağız birlikte. bu arada dersanede 140öğrenciden 92. olmuştu ilk gün yapılan sınavda sınıfları ona göre belirlendi.
Ben hiç sizin gibi düşünmemiştim babanın düzelmesi için zamana ihtiyacı var ve hergün evde huzursuz olması gergin bir anne her an sinirli işsiz bir baba kavga edilen bir ev. Anne çalışıyor ve bu babayla bu çocuk o evde mi kalsaydı anne hep sinirli ve ağlamaklı o evi mi özlüyor gerçekten huzursuz evde anne özlemi mi gidicek? off kafam çok karıştı
oyunculuğa hiç merakı yok bende kurslara falan göndereyim dedim ama okul ve dersaneden vakit kalmıyor ancak ailecek geçirebildiğimizi kısa vakitlerimiz var bu akşamın gidişatına göre belirleyeceğim bu arada leptop salonda izin verildiği vakit gözümüzün önünde oynuyor.Odasında bilgisayar varsa kaldırın salona koyun bilgisayarı derim.
Oyun oynamak istiyorsa bi süre belirleyin haftada 2saat gibi mesela.
Bilgisayar başında uzun saatler geçirmek insanı aptallaştırıyor ve uyuşuklaştırıyor.
Bir de gaza getiren filmler izletebilirsiniz ölü ozanlar derneği gibi mesela.
Bu şekilde pek çok film var aklıma geldikçe özelden mesaj atarım size.
Bu filmler o yaşlarda beni çok etkilerdi.
O yaşlarda ben de net bi şekilde şu olmak istiyordum diyemiyordum açıkçası buna çok takılmayın derim ilerde meslek fikri değişebilir.
Sanata ilgisi var mı oyunculuk resim vs. gibi.
Mesela drama kursu çok faydalı çocuklar için gönderebilirsiniz hemen hemen her şehirde açılıyor böyle kurslar.
Spora da yönlendirebilirsiniz kardeşim de çok tembeldi ortaokul döneminde bisiklet le ilgilendi yarışlara katıldı birincilikleri falan da var hatta.
Sonra bıraktı ve bi baltaya sap olamadı keşke bırakmasaydı şu an beden eğitimi öğretmeni olabilirdi mesela.
İlla genel geçer meslekleri düşünmeyin oyuncu olmak isteyebilir sporcu ne bileyim yazar vs. Gibi.
Bir de her hafta bi kitap bitirme kuralınız olsun kitap okuyan öğrencinin sözel dersleri kendiliğinden düzelir zaten.
Basit kısa kitaplarla başlayın zamanla sevecektir kitap okumayı.
akşam çok güzel geçicek ben ona inanıyorum ve ona inandığımı hissettireceğim.Umarım konuşma iyi geçer, çocuklarla konuşmak bazen bir yetişkinle konuşmaktan daha zor olabiliyor, konuşurken onunda düşüncelerini anlatmasına yardımcı olman iyi gelecektir çocuğa, arkadaşlarınla konuşsalarda aileden bir erişkinle konuşmak daha rahatlatıcı oluyor, inanmaya ve inanılmaya ihtiyaçları oluyor çünkü.
Aslında o aradaki mesafe yakınkende oluyor kendi annemden biliyorum. Bende Kendi annemi sevmiyorum çünkü o kardeşimi benden daha çok sevdi hep ayırdı bizi ama aynı evdeydik benimde yaralarım hiç kapanmayacak o ağladığında sadece ona üzülüyorum affedemiyorum. Hep kızdım babamdan boşanmadı bizi mutsuz bir hayata mahkum etti diye bu konuya girmeyeceğim asıl konum dağılmasın diye yani demem o ki aynı evde kalmakla da bazı şeyler çözülmüyor. Bazı kişilerin bazen tek başlarına her şeye gücü yetmiyor ablamın da hem eniştemi düzeltmeye hem çocuklara bakmaya hem eve bakmaya hem çalışmaya gücü yetmiyor bizde aile olduğumuz için yükünü biraz hafifletiyoruz. Ben bu yönden düşünüyorum.Huzursuz ev tabi ki kötü bir şey ama anne olmak da biraz evladını düşünmekten geçmiyor mu ?
Annesi çözmeli bu sorunu
Şöyle bir örnek vereyim ; ben doğduğumda annem ablamı Türkiye'ye anneannemin yanına göndermiş, Almanya'da çalışıyormuş o sıralar, üç yıl ablamı anneannemler bakmış bu arada yaşı 7-10 aralığında. Babamla ciddi sorunları vardı, işsizlik, sorumsuzluk, içki gibi. Ablam şu an 46 yaşında annem öleli 6 yıl oldu ve ömrü boyunca ikisinin yıldızları barışmadı, ablam hep kızgındı, küçükken anneme kızar benim İStanbul'da annem var gönder beni diye feryad ederdi. Yaraları hiç kapanmadı, hala beni sevse göndermezdi diyor, maalesef annemi hiç affetmedi, bunu yıllar boyu dile getirmedi ama 30 yaşından sonra dile getirebildiği çağa geldiğinde anneannemi annemden çok seviyorum diyebildi, çok üzüldü rahmetli annem ama mesafe kapanmadı bir türlü
sen ne guzel bir insansin insaallah emeklerinin karsiligini rabbim kat kat verir.sabirli ol sikma ama vazgecme.yavas yavas azar azar anlat hic yoktan iyidir diyerek icine bol bol sevgini katarak dualrim hep senin ve senin gibilerle olacak iyiki varsinizMerhabalar hanımlar,
Bir sorum sorunum var bana yardımcı olur musunuz?
Ablamın 8. sınıfa giden bir oğlu var. Eniştem çalışmadığı ve evde huzursuzluk çıkardığı için çocuğu kendi yanıma aldım ki son senesi iyi değerlendirsin diye. Dershaneye yazdırdım arka odayı ona hazırladım bilgisayar aldım vs. Yani çalışmaması için herhangi olumsuz bir durum yok evde. Ancak hep dersten bir sıkılma yengecim hadi test çözelim diyorum çözüyor sıkıla sıkıla çoğu yanlış. Ben bugün ne yaptınız anlat neler işledi hocalar demesem hiç oralı olmuyor. Her şeyi zorla yapıyor bir insana 185 defa hadi kahvaltı geç kalıyorsun denir mi ben diyorum hemde her sabah. Nerdeyse kahvaltıyı siz çiğneyin ağzıma verin ben yutayım modunda. İngilizce sıfır bari günde 15 kelime ezberleyelim hem bende öğrenirim diyorum. uykum geldi diyor. Testlerini kontrol ediyorum yanlışları yeniden çözüyoruz saatlerce başında kalıyoruz bir dersin ama sanki çocuk bütün her şeyi kapatıyor algılamıyor istemiyor. Teoga az kaldı. Ben çok stresliyim ve artık kızıcam kendimi zor tutuyorum.
Rehberlik öğretmenleri, çocuk piskolojisinden anlayanlar, aynı yaşta çocuğu olanlar, öğretmenler ben nasıl bir yol izlemeliyim?
Nasıl başarılı bir birey yetiştirebilirim?
saolun sevginizi hissettim gerçektensen ne guzel bir insansin insaallah emeklerinin karsiligini rabbim kat kat verir.sabirli ol sikma ama vazgecme.yavas yavas azar azar anlat hic yoktan iyidir diyerek icine bol bol sevgini katarak dualrim hep senin ve senin gibilerle olacak iyiki varsiniz
Saolun yinede üzüldüm durumun vahim olduğunaGenel olarak anlattıklarından sunu anladim cocuktan cok birsey beklemeyin..hayal kirikligi yaşarsıniz egitimci olarak yorumum bu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?