- 20 Mart 2021
- 527
- 276
- 53
soru başlığında nasıl hitap edeceğime dair kararsızlık yaşadığımdan arkadaşım dedim, daha yeni tanışmaya başladığımız birisi aslında onu şimdiden yazayım.
üniversitem açılalı bir ay kadar olacak, az çok hazırlıktan -online geçti- tanıdığım kişiler var. ilk günden beri ben tek bir kişiye bağlı kalmak istemedim, bu yüzden de sadece belli kişilerle takılmadım. sabah karşılaşıp sohbet ettiğim kişilerle ders aralarında hava almaya çıktığım kişiler veya ders sonrasında oturup bir şeyler içtiğimde o kişiler farklı oluyor çoğunlukla.
ama daha çok zamanım ders aralarında dışarı çıktığım kızla geçiyor. onunla başka boşluklarda da denk geliyoruz konuşuyoruz daha yakın gibi olduk diyebilirim. ama kızda diğer kişilere veya diğer arkadaşlıklara karşı bir imrenme var ve bu da beni nasıl davranmam gerektiği konusunda kararsızlığa itiyor.
mesela dün konuşurken "ben aslında çok rahat çok her şeye gülen biriyimdir ama şimdi öyle olamıyorum pek, ben lisedeyken arkadaşlıklarım hep gülmekle geçiyodu. (sınıfımızda derslerde komiklikler yapan rahat ve doğal davranan kişileri kast ederek) ben normalde onların birkaç tık üstü bir rahatlıktayım ama şuan öyle gösteremiyorum pek, mesela lisedeyken bana bu kız çok rahat denilirdi, arkadaşlıklarımda böyle sınıftaki x gibi falan davranırım ben normalde" tarzında sürekli şikayet vari şeyler söyledi. hani sanki başka biriyle arkadaş olsa kendi gibi olacak ama benim yanımda kasılıyor gibi bir anlam vardı o cümlede.
sanki benimle olan arkadaşlığından rahatsız gibi anladım bilemiyorum ben mi alınganım. bu arada kendimi gereksiz ezilmiş gibi de hissettim çünkü sanki ben sıkıcı,sessiz, pek muhabbet konusu açmayan biri gibi hissettirildim ama öyle olduğumu düşünmüyorum.
illa bunun kıyaslaması yapılacaksa bence kesinlikle kendisi daha sessiz ve geri planda duruyor sınıfta. hatta bahsettiği, (ve imrendiğini hissettiğim) çocuk ve kızla ben daha fazla muhabbet halindeyim oturup bir çay içmişliğim var. ama sanki o muhabbette ben eziliyor gibi hissettim. birinin sessiz olmasında veya çok sosyal olmamasında bence yanlış olan bir şey yok ama sanki ben senin yanında pek de rahat değilim mesajı verildi bana ve problem bende gibi hissettim.
bi de nasıl davransam bilemedim. belki içini dökmek istedi bunda alınacak bir şey olmayabilir ama yanınızda biri kendi eski arkadaşlıklarında ne kadar farklı olduğundan bahsettiğinde veya normalde sınıftaki diğer kişilerin arkadaşlığı gibi arkadaşlıklar kurduğunu söylediğinde biraz kırıcı geliyor cidden. hani öyle biriysen git öyle ol falan demek istedim içimden çünkü sınıfta hiç öyle biri değil ama benimle konuşurken sanki sorun bendeymiş gibi hissettim. ay çok uzattım kusura bakmayın tadım kaçtı kısaca
üniversitem açılalı bir ay kadar olacak, az çok hazırlıktan -online geçti- tanıdığım kişiler var. ilk günden beri ben tek bir kişiye bağlı kalmak istemedim, bu yüzden de sadece belli kişilerle takılmadım. sabah karşılaşıp sohbet ettiğim kişilerle ders aralarında hava almaya çıktığım kişiler veya ders sonrasında oturup bir şeyler içtiğimde o kişiler farklı oluyor çoğunlukla.
ama daha çok zamanım ders aralarında dışarı çıktığım kızla geçiyor. onunla başka boşluklarda da denk geliyoruz konuşuyoruz daha yakın gibi olduk diyebilirim. ama kızda diğer kişilere veya diğer arkadaşlıklara karşı bir imrenme var ve bu da beni nasıl davranmam gerektiği konusunda kararsızlığa itiyor.
mesela dün konuşurken "ben aslında çok rahat çok her şeye gülen biriyimdir ama şimdi öyle olamıyorum pek, ben lisedeyken arkadaşlıklarım hep gülmekle geçiyodu. (sınıfımızda derslerde komiklikler yapan rahat ve doğal davranan kişileri kast ederek) ben normalde onların birkaç tık üstü bir rahatlıktayım ama şuan öyle gösteremiyorum pek, mesela lisedeyken bana bu kız çok rahat denilirdi, arkadaşlıklarımda böyle sınıftaki x gibi falan davranırım ben normalde" tarzında sürekli şikayet vari şeyler söyledi. hani sanki başka biriyle arkadaş olsa kendi gibi olacak ama benim yanımda kasılıyor gibi bir anlam vardı o cümlede.
sanki benimle olan arkadaşlığından rahatsız gibi anladım bilemiyorum ben mi alınganım. bu arada kendimi gereksiz ezilmiş gibi de hissettim çünkü sanki ben sıkıcı,sessiz, pek muhabbet konusu açmayan biri gibi hissettirildim ama öyle olduğumu düşünmüyorum.
illa bunun kıyaslaması yapılacaksa bence kesinlikle kendisi daha sessiz ve geri planda duruyor sınıfta. hatta bahsettiği, (ve imrendiğini hissettiğim) çocuk ve kızla ben daha fazla muhabbet halindeyim oturup bir çay içmişliğim var. ama sanki o muhabbette ben eziliyor gibi hissettim. birinin sessiz olmasında veya çok sosyal olmamasında bence yanlış olan bir şey yok ama sanki ben senin yanında pek de rahat değilim mesajı verildi bana ve problem bende gibi hissettim.
bi de nasıl davransam bilemedim. belki içini dökmek istedi bunda alınacak bir şey olmayabilir ama yanınızda biri kendi eski arkadaşlıklarında ne kadar farklı olduğundan bahsettiğinde veya normalde sınıftaki diğer kişilerin arkadaşlığı gibi arkadaşlıklar kurduğunu söylediğinde biraz kırıcı geliyor cidden. hani öyle biriysen git öyle ol falan demek istedim içimden çünkü sınıfta hiç öyle biri değil ama benimle konuşurken sanki sorun bendeymiş gibi hissettim. ay çok uzattım kusura bakmayın tadım kaçtı kısaca
neyse o zamanlar herkes arkadaş grubundan hoşnutsuz olur, diğer insanlarla takılmak ister ama kaynaşma sağlanmamıştır henüz. O kız da muhtemelen lisedeki arkadaşlıkları samimiyeti arıyor. Çok takma seneye herkes başkalarıyla takılıyor olacak zaten
