Çıldıracağım. Ukraynalı bir arkadaşım var Kiev'de yaşıyor. 32 yaşında 4.5 yaşındaki kızıyla ve annesiyle yaşıyordu. Annesi vefat etti bir kaç ay önce çocukla yalnız. Ortalık karışmaya başlayınca aradım, mecburum burada kalmaya işe gidiyorum, çocuk okula gidiyor dedi. Ama savaşın başladığı günden beri haber alamıyorum. Telefonu kapalı, mesajlar iletilmiyor. Haberlerde oradaki Türklere internetten ulaştıklarını gördükçe deniyorum, cevap yok. Eşim, kadınları ve çocukları sığınaklara almışlardır , şarjı bitmiştir diyor. Resimlere bakıyorum insanların elinde telefonları var. Eşim belki telaşla telefonu bile almamıştır diyor ama benim içim soğumuyor. Öyle çok atılgan, çok becerikli de değil. Gidebildi mi sığınağa, metroya , bir yerlere sığındı mı bilmiyorum. 32 yaşında minyon bir kadın , 4.5 yaşında minicik bir kız , yapayalnızlar, ne yaptılar, kafayı yiyeceğim. 2 gecedir kabuslar görüyorum. Bugün benim kızım yemeğini yemedi, oturdum ağladım acaba o çocukcağız birşeyler yiyebildi mi bugün diye. Kievden kaçamadıklarına da nerdeyse eminim çünkü kimseleri yok yardım edecek. Kendimi sakinleştiremiyorum.
Gelişme: Arkadaşım iletişim kurdu benimle. 4. sayfada.
Gelişme: Arkadaşım iletişim kurdu benimle. 4. sayfada.
Son düzenleme: