arkadaşım diyebilmek

Herşey Sende Gizli arkadaş

Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kar sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;

Ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır ömrün..
Gülebildiğin kadar mutlusun
Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi,

Sevdiğin kadar sevileceksin.
Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın
Bir gün yalan söyleyeceksen eğer
Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın
Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın
Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.
Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın
Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.
Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..

İşte budur hayat!
İşte budur yaşamak bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun
Çiçek sulandığı kadar güzeldir
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli
Bebek ağladığı kadar bebektir
Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren,
Sevdiğin kadar sevilirsin...


arkadaş::.
Bir kıvılcım düşer önce
Büyür yavaş yavaş
Bir bakarsın volkan olmuş yanmışsın arkadaş
Dolduramaz boşluğunu ne ana ne kardaş
Bu en güzel, bu en sıcak duygudur arkadaş
Ortak olmak her sevince,
Her derde kedere
Ve yürümek ömür boyu
Beraberce elele,
Olmasın hiç
O ta içten gülen gözlerde yaş,
Yollarımız ayrılsa bile,
Seninle ARKADAŞ!

merhaba arkadaşlar benım ilk üniversiteye gelene kadar tek bir arkadaşım yanı dostum kankım diyebildiğim onu trafık kazasında kaybettim kendi ellerimde can verdi o günden sonra hiç arkadaş edinemedimdaha sonra ünüversiteye geldim bir arkadaşım oldu aynı sınıftaydık yurtta kalıyordum odasıda hemen yanımdaydı oda aynı diğer arkadaşım gibi saf temiz çok ama çok iyiydi bana aile hastretliğini diğer arkadaşımın acısını o unutturdu ne yediğimiz ayrı giderdi ne de içtiğimiz ağlarsak beraber ağlardık gülersekte beraber gülerdik paramız olmazdı bazen bir lokmayı bile paylaşmıştık onunda erkek arkadaşı vardı benımde pek yanlarında durmaz hemen birleşirdik daha sonra birini sevdi çocuk çok kıskançtı ilk başta bizim arkadaşlığımıza bişey demezdi daha sonra kıskanmaya çekemeye başladı arkadaşımında şimdiye kadar ilk defa bu çocuğa bağlanmıştı bir seçim yapması gerekiyordu ciddilerdi ilişkilerinde ve benı değil ağlaya ağlaya onu seçti ve bir dahada bizi hiç konuşturmadı bu şekilde ayrıldık geçen sene okulu bıraktı ne bir vedalaşma oldu nede bir son görüşme ve artık nefret ettim arkadaşım olmasını istemıyordum ve halada dost diyebileceğim bi arkadaşım yok