• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Arif baltacı

  • Konu Sahibi Konu Sahibi EU3
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
E

EU3

Ziyaretçi
  • Konu Sahibi Konu Sahibi EU3
  • #1
Adsız aşk...

Kalbimde açan zehirli bir çiçeksin
Açmasan kim bilir sende öleceksin
Bırak ruhumuz acıyı çeksin
Filizlensin kalbimizde sevda yangını
Bembeyaz teninde yaşamak böylece
Aşkı görmek yüzünde gizlice
Ve sana sarılmak böyle her gece
Her gece hissetmek bin çiçekte tadını
Mahkumuz istemesek de bu sevdaya biz
Ağla sevdiğim ağla gözyaşını sileriz
Yaramıza bizden başka yoktur çaremiz
Varsın olsun koymayalım bu sevdanın adını
ARİF BALTACI
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi EU3
  • #2
Bakmaya doyamadım o gül yüzüne
Gönül gözü doymaz bir gün anlarsın
Değişmez hiçbir sesi, senin sesine
Başkasını duymaz bir gün anlarsın...
Geceden sabaha yürekte sancı
Tarifi olmayan bir garip acı
Gülüşünmüş sadece bunun ilacı
Aşkta sabah olmaz bir gün anlarsın...
Uzanmışım yatağa boylu boyunca
Kendimi kaptırmışım efsunlu bir duyguya
Rüzgarların koynunda dalıp derin uykuya
Bir daha kalkılmaz bir gün anlarsın...
ARİF BALTACI
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi EU3
  • #3
En nadir mücevherleri andırırdı
Bana bakınca gözlerin
O anda benden uzaklaşırdı
Elime değince ellerin
Biz sevmeyi beceremedik sevgilim
Halbuki yeni açılmıştık limandan
Sonsuz bir meçhule gitmekte aşk teknemiz
Seni seviyorum demedim sana hiç yalandan
Bende ki bu aşk çiçeklerden de temiz
Biz sevmeyi beceremedik sevgilim
Ben mecnun değilim sende değilsin leyla
Sadece masum bir aşk yaşıyorduk seninle
Ne zaman dinecek bilemem gönlümdeki vaveyla
Aşkımız hiç bitmeyecek sanıyorduk seninle
Biz sevmeyi beceremedik sevgilim...
ARİF BALTACI
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi EU3
  • #4
Dün gece gördüm yolda
Ölüm'ü öldürmüşler
Karlı bir İstanbul akşamında
İki köpek eniği
Koyun koyuna verip
Ölüm'le baş etmişler…
Şehrin sahipli kaldırımlarında
Sahipsiz çocuklar
El ele vererek
Yağan kara gülmüşler
Dün gece gördüm işte
Ölüm'ü öldürmüşler...
İki yaşlı karı-koca
Cenazedeymişler
Biri ölü, biri sağ
Kabristana girmişler
Dün yine gördüm orda
Ölüm'ü öldürmüşler…
Duaya açılmış evliyanın elleri
Vuslata ulaşmak için
Ard arda dizilmişler
Musallanın sürmek için
Bir namazlık saltanatını
Büyük uğraş vermişler
Dün cenazendeydim baba
Ölüm'ü öldürmüşler…
ARİF BALTACI
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi EU3
  • #5
Merhaba; ömrüme doğan güneş
Şiirlerim sana yazıldı bu defa
Gönlüme yağdırdığın yağmurlar
Aşk oldu, çoştu bu defa...
İlk bahar de bu mevsimin adına
İstersen sevda de benim duygularıma
Varmış gözüm bir kere sana bakmanın tadına
Umrumda mı yağan kar, umrumda mı sonbahar....
Nedeni olmaz sevmenin, mantığı olmaz.
Bırak sorgulamayı tut ellerimden
Sonsuz bir meçhulde kaybolurken anılar
Bana gel vakit kaybetmeden...
Eskiden kalma alışkanlıklarını bırak
Seni seven bu oğlana umut ver
Ellerimi tutmasan da olur
Gözlerime bakıp gül yeter...
Yazılmış kaderime sevdan
Yüreğime kazınmış adın gizlice
Gel sevdiğim kimseler görmeden gel
Bari rüyalarıma gir bu gece....
Adını koyamamıştım ya yalnızlığımın
Artık adını çok iyi biliyorum
Senin olmadığın her yerde
Ben yalnızım diyorum...
Lal olurdu dilim seni görünce
Sensiz geçen anlarıma lanet ederdim
Ahh dört mevsim öteden gelsen bana
Seni sen gibi değil, kendim gibi severdim...
Dertlerimizi paylaştık da seninle
Bir tek seni sevdiğimi söyleyemedim.
Hayalin gitmedi gözümün önünden
Her duada tanrımdan seni diledim...
Issız sokaklarda dolandım durdum.
Dinmedi içimdeki asi rüzgarlar
Gel sevdiğim, doğ kalbime güneş gibi
Gel ki yaşansın gönlümde bahar...
Zindan olur geceler sen gelince aklıma
Gün ışığı kapıma boş yere gelir.
Bilmez ki sen gelmeden dinmez karanlık
Sensiz her yer benim hücremdir.
Leyla’yı ararken ben seni buldum.
Mecnun oldum çöllerde bırakma beni
Beni çölün sıcağı etkilemezde
Aşkının ateşi yakar sinemi...
Ilgıt ılgıt esen rüzgarlarla gel
Gir gönlüme sevdiğim, sonum ol benim.
Tut ellerimi meydan okuyalım ölüme
Anla artık beni, canım ol benim
Senliğini at bir yana, benim ol benim...
ARİF BALTACI
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi EU3
  • #6
Şehir karanlıklara gömülür
Ve yürek sevdaya susar
Sonra bir acı duyulur
Ardından şarkılar susar
Belki bugün belki yarın
Gelin aşkı bana sorun
Aklından yok ise zorun
Aşk alevi seni de yakar
Bu beden taşımaz beni
Sevenin acı kaderi
Elbet bulacağım seni
Desem artık neye yarar
İhtiyacım yok sana
Ne sen beni ne de anla
Zorla adam olunmaz ya
Bu aşkta buraya kadar
Son otobüs gelmez artık
Benden adam olmaz artık
Bu senede bitti artık
Önümüzde yine kış var...
ARİF BALTACI
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi EU3
  • #7
Neden hep böyle oluyor anlamıyorum
Oysa ben seni kendim kadar sevmiştim
Birkaç küçük olay birkaç tartışma
Anlayamadım ki seni birden değiştin
Seni gördüğümde kalbimde güller açardı
Şakaklarımdan ince bir ter akardı
Belki sevda değildi bilemem ama
O garip duygu yüreğimi yakardı
Ellerimiz ayrılırken farklı yollara
Geri dönemem bir daha asla
Sevgi denen nesne o kadar saydam
Beni tekrar sev desen sevemem inan
Kapanan kapılar açılmıyor ki tekrar
Mecburi istikamet geri dönüşü yoktur
Sevgimin değerini bilmiyorsa bir insan
Ona değer verecek biri elbet bulunur
Sevgi ısrarcıdır ama asla gurursuz değil
Sevemeyiz bizi sevmeyen sevgiliyi
Ağlamayız her biten aşkın ardından
Her biten aşkın ardından üzülmeyiz bil
Sen leyla değilsin ki mecnunun olayım ben
Elbet unuturum sevgimin değerini bilmezsen
Zaman en büyük yargıç çözecektir her şeyi
Benim büyük aşkımı kaldıramazsın sen.
ARİF BALTACI
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi EU3
  • #8
Boşuna gözyaşı dökme önümde
Bitti bitti bu aşk ta bitti
Sakın döner sanma günün birinde
Son vapurla birlikte aşkımızda gitti
Bir limandım okyanuslardan kalbine uzanan
Bir sevdaydım içinde hiç olmadı yalan
Bir elveda artık elimizde kalan
Sahte gülücükler aşkımızı tüketti
Senden kalan bana bir küçük resim
Artık aşktan yana da kalmadı hevesim
Ben yeniden doğardım her mevsim
Neyleyim her doğuş beni mahvetti
ARİF BALTACI
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi EU3
  • #9
Uykuların kaçar geceleri
Sınav döneminde çalışamazsın
Gah ceza dersinde mükerrir bir aşık olur
Gah borçlarda akit yapar kalbini kiralarsın
Uyumasan da tüm gece boyu
Yeni bir güne uyanamazsın
Her şey çok farklıdır o anda
Ne eski sevincin kalmıştır
Ne de umutların
Sen sadece bittiğini düşünürsün
Ve gönül perdende bir daha olmayacaktır.
Saçlarına dokunamayacaksın
Kollarınla saramayacaksın
Diye düşünürken bu hayal son bulacaktır
Evet bir rüya görmüşüz aynı anda
Sen bir peri kızı ben isimsiz kahraman
Bir aşk yaşamışız kimselere aldırmadan
Ve gecenin sonunda rüyamız bitti
Tüm bu yaşananlar 3 renkle başlayan bir ilişkinin
Terastaki nihayetiydi
Şimdi mi? Kalbim hızlı hızlı atmıyor
Duvarlar gelmiyor üstüme üstüme
Kim bilir belki de, bir aşk bekliyor beni yine
Demiştim ya güzelim
Bizde kapanan kapılar tekrar açılmaz
Veda sözleri dökülürken dudaklarından
Keşke tanımasaydım seni dedim
Her şey bitti dediğimde sen kendin geldin
Ve şimdi de gidiyorsun
Dayanamasam da ayrılıklara git
Ben bu senaryoda çok oynamışım
Unutma en derin yaralar bile kabuk tutar
Ve vücut bir zaman sonra kabuğunu atar
Ve geriye sadece bir iz kalır
Ama sen giderken o izi de götür
Hiç kimse bilmesin ilişkimizi
Bu aşkı yak küllerini savur
Beni anılarının en ücra yerinde sakla
Ki sen bile arayıpta bulama
Yaşananlar bir yıldız kaymasıyla oluşan
Hayallerden öteye gidememişti de
Ve usulca uzaklaş yanımdan
Bitsin bu aşk daha başlamadan.
ARİF BALTACI
 
Resimlerdeki her çizgide bir anlam varmış
Söyleyebilir misin alnımdaki çizgilerin anlamını.
Özellik şu derin olan neyi anlatıyor
Herkes anlıyor seni sevdiğimi
O derin çizgi bile anlıyor
Senin ruhun feryadımı duymuyor.
Orhan baba söylüyor bir taraftan
Bir taraftan Doğukan söylüyor
Gitmiyor sevdiğim gitmiyor
Sevdan ruhuma işlemiş
Git desem de gitmiyor.
Umut bende bitmiyor...
ARİF BALTACI
 
Bakmaya doyamadım o gül yüzüne
Gönül gözü doymaz bir gün anlarsın
Değişmez hiçbir sesi, senin sesine
Başkasını duymaz bir gün anlarsın...
Geceden sabaha yürekte sancı
Tarifi olmayan bir garip acı
Gülüşünmüş sadece bunun ilacı
Aşkta sabah olmaz bir gün anlarsın...
Uzanmışım yatağa boylu boyunca
Kendimi kaptırmışım efsunlu bir duyguya
Rüzgarların koynunda dalıp derin uykuya
Bir daha kalkılmaz bir gün anlarsın...
ARİF BALTACI
 
Taşlaşmış bir kalp zehir bir sevda
Aşık olmaya yetmez bir daha düşün
Tek çiçekle çıkılmaz taze bahara
Her güzel sevilmez bir daha düşün
İnsandır maddelerin en yücesi
Şafak vaktinde bülbülün sesi
Bülbüle dardır köşkten kafesi
Kafese koymadan bir daha düşün
Gönül kapatılır mı sandın kafese
Unutur mu sandın yerine bini gelse
Ya da bütün dünya unut dese
Kalp unutmaz sen bir daha düşün...
ARİF BALTACI
 
Gitmek istiyorsun öyle mi sevdiğim
Sen söylemesende gözlerin söylüyor
Git bir elveda yeter bana
Bir hoşça kal çok bile git
Boşver beni düşünme sen
Sanma sen gidersen yaşayamam
Sanma sen gidersen üzülürüm
Sanma sen gidersen ben ölürüm
İlk ve son ayrılan biz değiliz
Dudaklarıma seninkinden önce
Kaç kırmızı dudak değdi bilirmisin
Ve senden sonra kaç tane değecek
Merak etme ayrılık çok zor değildir
Unutulur zamanla herşey git
İşte kapı çık herşeyi bitir
Git ardında herşeyi götürşimdiden alıştım bak sensizliğe
Bakmıyorum gözlerine birkaç dakikadır
Ve tutmuyorum elini uzun zamandır
Merak etme kızmıyorum sana
Dostuz biz sonsuza kadar
Git artık git ne olursun
Ağladığımı görmeni istemem
Erkekler ağlamaz derdin
Ama gideceğini söylemedin
Ne söylesem boş
Ne söylesem yalan
Ne söylesem anlamsız
Ağzımdan çıkan birkaç söz
Hepside sensizliğin sarhoşu
Git desemde sana sakın inanma
Üzülme diye söyledim
Ağzımla git desemde sana
Kalbim ağlıyor ardına
Bakamıyorum gözlerine
Sırf sen üzülme diye
İlk sözünü hatırladınmı
Ayrılmayacağız
Şimdi ne oldu bilmem
Ben seni böyle seviyorken
Git herşey değişmeden
Arkana bakma git
Elveda demenede gerek yok git
Git eğer anılarımızı unutabilirsen
Git gözyaşlarını tutabilirsen
Git yaşamadık seninle diyorsan
Git git git artık
Gözyaşlarım engel olmasın sana
Ben alışkınım yalnızlığa
Ve ben alışkınım acılara
Ben ve sensizlik duygusu yanyana
Git diyorum sana sakın geri dönme
Beni bu halimle sakın görme
Kalbinin sesini dinleme git
Alışırım yalnızlığa
Yanımda sen olmasanda
ARİF BALTACI
 
Ne umutlarım vardı gelecekten
Seninle,hep elele,hep birlikte
Sen benim,ben senin herşeyi olacaktık
Şimdi,şimdi gidiyorsun gerçekten
Ve bana unut diyorsun beni
Farzet ki seninle elele gezmedik
Farzet ki öpüşen biz değildik
Şehrin dar sokaklarında
Hiç tanımadık say birbirimizi
Hiç görmedik say herşeyi
Yıldızların altında elele
Dolaşan başkalarıydı de
Dizine yattığın ben değildim
Dizime yatan da sen değil
Sahilde,çıplak ayaklarla
Elele dolaşmadık hiç
Artık ben seni,sende beni
Hiç tanımayacaksın
Seni seviyorum demedin say
Beraber sabahladıklarımızı
Es geç hatıralarımızı
Olmadı hiç elim elinde
Olmadı hiç gözün gözümde
Ve hiç olmadı dudaklarımda
Senin kırmızı dudakların
Saçlarıma dokunmadın
Dokunmadın vucüduma
Öpmedin beni doyasıya
Öpüşmedik birkere de olsa
Beraber şarkı söylemedik
Dinlemedik say
^Nasıl geçti habersiz^şarkısını
Söylemedik say
Hiçbir şarkıyı
Çimenlerde uzanan sevgililer
Biz değildik de
Hiç gezmedik biz
Beraberce elele
Kucağımda taşıdığım
O güzel sarışın sen değildin
Sen değildin beni saran
Beraber yemek yemedik
Su içmedik kana kana
Ağlamadık yana yana
Sana hiç şiir okumadım
Şiir de yazmadın bana
Farzet ki sevmedik birbirimizi
Diyorsunda güzelim
Kolaymı unutmak seni
Öpüştüğümüzü,sahilde
Koşup,sonra düştüğümüzü
Koyunları sevip,karanfil aldığımızı
Dizinde yattığımı
Söylediğimiz şarkıları
Uzandığımız yatağı
Yediğimiz yemekleri
Gittiğimiz ırmakları
Yaşadığmız o günleri
Unutabilirmiyim sanıyorsun
Say ki unuttum
Ya gözlerini nasıl unuturum
Sözlerini saçlarını
Söylesene seni nasıl unuturum
Sanma ki sen gidersen unuturum seni
Gidersen resimlere bakarım
Gezdiğimiz yerlerde izini ararım
Avare olurum uğrunda
Divane olurum
Ama unutamam seni
Say ki unuttum
Kalbim nefret eder benden
Çinki kalbimde yalnız sen vardın
Gözlerim küser bana
Hep sana bakardı ya
Kulağım işitmez beni
Senin sesini dinlerdi ya
Dudaklarım kıpırdamaz
Senin dudaklarını tattıktan sonra
Ellerim hareket etmez
Sana bir kez dokunursa
Şimdi söyle bana güzelim
Seni nasıl unuturum
Sözler yeter mi unutturmaya seni
Ya da mesafeler yeter mi
Ne farkeder sen gitsende
Unuturmuyum sanıyorsun seni
Seni unutmanın tek yolu var
O da yaşamı unutmak güzelim
Eğer unut diyorsan hala
Hazırım,hadi bitsin şimdi
Sensiz bu hayat
Ölümden de beter be sevgilim
ARİF BALTACI
 
Eninden boyundan ölçtüm ben aşkı
Tam yüreğin hizasına geliyor.
Tarttım en yoğun zamanında aşkı
En ağırı bir bakışla eriyor.
Ben sokak ortasında gördüm aşkı
Hiçte anlattıkları gibi değildi
O da bizim gibiydi her haliyle
Kahverengi saçları vardı
Beline kadar uzanmış.
Gözleriyse tedirgindi
Bakışlardan utanmış.
Hızlı ve ürkek adımlarla
Arkasına bakmadan yürüyordu aşk.
Ve yalanlarcasına hakkında anlatılanları.
Sonra tanıştım ben aşkla
Yaşı henüz on altıymış.
Hayallerim yıkıldı birden
Hani her dönemde aşk vardı?
İmrendiğim o hikayeler
Ya Leyla ya Mecnun?
Meğer anlatılar hep yalanmış.
Ben konuştum aşkla
Her hafta sinemaya gidermiş,
Zaman buldukça da müzik dinlermiş.
Oda sıkılırmış yalnız kalınca
En çokta yağmurda yürümeyi severmiş.
Ama rahat bırakmazmış insanlar
Kimi sever, kimi kızar, kimi de küfredermiş.
Ben buluştum aşkla
İncecikten bir yağmur yağıyordu
İstanbul sokaklarına
Şimdi tam onun mevsimiymiş.
Aşk gezermiş her yağmurda.
Eşlik ettim ben aşka
Gezdik İstanbul’u yağmurda
Bir uçtan diğer uca.
Boğazda balıkçıları seyrettik
Nargile fokurdattık tophane kıyılarında
İstiklalde yürüdük el ele umarsızca
Simit attık vapurdan martılara.
Her şey çok güzeldi ama tedirgindi aşk.
Bilemezdim ki martıların ayrılığın habercisi olduğunu.
Ben aşkı ağlarken gördüm.
Mavi gözlerinden bardaktan boşalırcasına
Dökülüyordu gözyaşları.
Öpmeye kıyamadığım yanağı sırılsıklamdı şimdi.
Ve bakmaya doyamadığım mavi gözleri
Kan çanağı gibiydi
Oysa beni duygusuz sanıyordu aşk.
Ne bilirdi, tenimin kavrulan sıcaklığında
Göz yaşlarımın buharlaştığını.
Bilemezdi ki canımı ne çok yaktığını
İçime yağdırdığım o damlaların.
Ve yollarımızı ayırdık biz aşkla.
Ona son kez sarılıyordum
Bostancı – Kadıköy dolmuş sırasında
Ve hep öylece kalmak istiyordum.
Sıkı sıkıya sarılıp hiç bırakmamak
Ve ağlamak istiyordum
Erkekliğe toz kondurarak.
Ve vedalaştım ben aşkla.
Erkekliğe toz kondurmadan.
Bir lahza olsun fark ettirmeden acılarımı
Vedalaştım ben aşkla.
Oda her fani gibiymiş.
Gönül sahnesinde rol alıp bir zaman
Sonrada çeker gidermiş
Virane bıraktığı o yüreğe bakmadan.
Bu benim aşkımdı.
Bu benim yaşamımdı.
Ama bir an bile pişman olmadım.
Yalnız kaldım karanlık ve soğuk gecelerde
Ateşiyle ısındım.
Sinirlendiğim kızdığım anda
Gözlerinde duruldum.
Hastalandım, yaralandım
Hayalinde derman buldum.
Ve sonunda anladım ki
Şahsa münhasırmış aşk.
Bir görünür, bir kaybolur
Bir gerçek, bir yalanmış.
Ama her yüreğin tatması gerek bu duyguyu
Çünkü; Aşk yaşamadan anlaşılamazmış
ARİF BALTACI
 
Bir bayram günü
Çengelköy’e kar yağıyordu
İnceden ince
Şeker topluyordu çocuklar
Yüreğinde karşılıksız sevgilerle
Ne eski bayramlar kalmıştı
Ne de eski sevdalar
Hepsini kopan takvim yapraklarıyla
Yitirmiştik birer birer
Sahipsiz kalmış bir çocuk yüreğiydim
İstanbul’un yalan kalabalığında
Tarih bile tekerrür etmiyordu artık
Oysa düşler kurardık mutluluk üstüne
Yalanın yeri yoktu sanırdık düşlerimizde
Meğer en büyük yalanları
Düşünmüşüz düşlerimizde
Ne yaşamak mutlulukmuş
Ne de dünya bir cennet
Yıllarca bu yalanlarla uyutulmuşuz
Umut sözleriyle avutulmuşuz.
ARİF BALTACI
 
Yüzüme bakıp acıma bana
Tuz basma kanayan yaralarıma
Aldırma gözümden akan yaşlara
Bana yetim deme anne, yetim değilim...
Ne gözlerim sevgiyi göremeyecek kadar kör
Ne de yüreğim mutluluğu bulamayacak kadar fakir
Böyleyim ben işte bakışlarım ok sözlerim zehir
Bana yetim deme anne, yetim değilim...
Her gece gelir babam, saçımı okşar
Sabahlara dek seyrime dalar
Yetim lafı yüreğimi parçalar
Bana yetim deme anne, yetim değilim...
Hamdolsun her işe gücüm yetiyor
İşte babam tam karşımda yatıyor
O lafı duyunca aklım yitiyor
Bana yetim deme anne, yetim değilim...
Beyaza boyadım tüm karalarımı
Sana verdim işte yarınlarımı
Anne döktürme göz yaşlarımı
Bana yetim deme anne, yetim değilim...
ARİF BALTACI
 
Yalnızsan, korkuyorsan karanlıktan
Kaybettiysen bütün umudunu
Ve gönlündeki asi ezgiler azıyorsa yine
Hiç düşünme, bana gel...
Bir acı kahve çektiyse canın,
Sıkıldıysan etrafındaki uzun burunlu pinokyolardan
Uykun kaçtıysa gecenin kuytusunda
Hiç düşünme, bana gel...
Ağır geliyorsa yaşamak
Acıktıysan kara sevdaya
Papatyalardan medet ummayı bırak
Hiç düşünme, bana gel...
Üşüyorsun sahte baharlarda
Sıcak bir yüreğe muhtaç kalmışsan
Her şeyi geride bırak
Hiç düşünme, bana gel...
Görmek istiyorsun bendeki seni
Bulmak istiyorsun hayallerini
Artık sebep aramayı bırak
Hiç düşünme, bana gel...
 
Hayır Anne Hayır Babam ÖLMEDİ ...
Bana ölümü anlat anne
Bedeni tamken nasıl ölür bir insan.
Hayır anne hayır, ölmedi babam
Bak işte, uzanmış boylu boyunca
Uyuyor yatağında...
Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Sonra her zaman ki gibi
Hanım bir çay yapta şöyle
İçelim kendimize gelelim diyecek.
Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Yine ne toplandınız diye kızacak millete
Gürültüyü sevmez babam anne
Göndersek mi misafirleri
Sonra kalkınca kızmasın bize
Haydi anne sil gözyaşlarını
Babam ağlamana dayanamaz bilirsin
Ve bunu söyleyemez sana
Zaten hasta adam, birde biz üzmeyelim...
Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Olum hazırla formaları, maça gidiyoruz.
Her zaman ki gibi sinirlenip maçta
Küfredip sahayı terkedecek.
Sonra geçip ırmağın kenarında
Türküler söyleyecek...
Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Ne olur gönder şu ambulansı
Zaten teni buz gibi babamın
O morg denen yerde uyuyamaz ki
Korkuyorum, uyanır hastahaneyi birbirine katar yine
Bilirsin, sinirlenirse durduramaz hiç kimse
Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Ne olur kaldırın o musalla taşından
Zaten teni buz gibi babamın
Sevmez babam öyle soğuk yerleri
Hatırlarsan Sivas’tan o yüzden taşınmıştık
Haydi anne, babamı kaldıralım musalla taşından
Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Boşuna okutma salasını
Millet gerçek zannedecek
Yalan söylüyor o imam
Kıldırmasın söyle o adama namazı
Birazdan kalkacak babam, eve gelecek ardından...

Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Koymayalım onu o tahta kutuya
Dar yerde nefes alamaz babam
Zaten hasta adam, kızdırmayalım yine
Haydi anne, babamı çıkaralım tabuttan...
Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Her zaman yaptığı gibi, tarlaları gezecek
Sonra vurup kendini yollara,
Sensizliği dinleyecek
Anne, babamı koymayalım mezara
Kefeni toz-toprak olacak
Bilirsin dikkat eder kıyafetlerine
Haydi anne, babamı çıkaralım mezardan...
Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Saklayalım kürekleri, toprak atmasınlar üzerine
Sıkıntıya gelemez babam, sinirlenir yine
Anne, o tahtaları koymayın mezara
Babam çıkamaz, altında kalır sonra
Atmayın toprakları, atmayın üzerine
Babam, babam uyanacak değil mi anne?
Bak gör anne, birazdan uyanacak babam.
Gel bırakmayalım mezarlıkta onu.
Bak hoca efendi başında bekliyor.
Bak o da benim gibi, uyanacağını biliyor.
Haydi gitmeyelim anne
Bak babam hala bizi bekliyor...
Anne üzerinden seneler geçti.
Babam hala neden eve dönmedi.
Hayır anne hayır ölmedi babam.
Hem bana söz verdi. Sende şahittin,
Bu hastalığı yeneceğim demişti.
Bana verdiği tüm sözleri tutardı babam.
Öldü deme şimdi adamın ardından
Hayır anne hayır ölmedi babam.
ARİF BALTACI
 
Tozlu ve boş yollarında sevdanın
Kaybettim bütün yarınlarımı
Hüzünler biriktirdim kumbaramın içinde
Ben artık azılı bir kaçağım
Sevda yangınlarında beni aramayın
Ne bir ses duyulsun, nede açılsın kapım
Varsın gelmesin mezara kimseler
Cezam müebbet olsun, göz yaşlarım durmasın
Ben artık azılı bir kaçağım
Sevda yangınlarında beni aramayın.
Sokak lambaları aydınlatmasın yolumu
Benim olduğum kentte artık sabah doğmasın
Gülün dikeni batsın, yüreğimi kanatsın
Ben artık azılı bir kaçağım
Sevda yangınlarında beni aramayın.
Ne çıkar ki bir ömür gelmesin sevdiğim
Ne çıkar ki bekleyim bütün gece yolunu
Kapım parmaklık olsun, gözlerinse celladım
Ben artık azılı bir kaçağım
Sevda yangınlarında beni aramayın.
Viran olsun bağlarım yıkılsın dört bir yanım
Kovalasınlar beni, arasınlar her zaman
Yollarımı kessinler, ümitlerim kalmasın
Ben artık azılı bir kaçağım
Sevda yangınlarında beni aramayın.
Yazılmasın şiirler söylenmesin hiçbir söz
Bırak sabah olmasın bu yalancı dünyada
Acılarını aldım, mutluluk sana kalsın
Ben artık azılı bir kaçağım
Sevda yangınlarında beni aramayın.
ARİF BALTACI
 
Back