- 12 Ekim 2017
- 5.270
- 17.389
- 248
Biz reelde görüşüyoruz zaten. Ben onun ailesini gördüm o benim ailemi tanıyor tam 10 yıldır.
Konuyu okuyup yorum yapmanız daha sağlıklı olacaktır.
Biz reelde görüşüyoruz zaten. Ben onun ailesini gördüm o benim ailemi tanıyor tam 10 yıldır.Sevgiliyi netten bulanı duydum da en iyi arkadaşı netten bulanı duymamıştım.
Reel hayatta,sosyal ortamlarda gerçek bir arkadaş bulman daha sağlıklı olacaktır.
Siz hiç kimseye sinirlenmiyorsunuz sanırım. Hiç mi sevdiğiniz biriyle ters düşmediniz ona sinir olmadınız?
Yapımda bu var ve hep vardı ne yazık ki.
O buradayken söylediğim kötü bir sözü ben hiç hatırlamıyorum. Fark etmeden söylediysem o an beni uyarmasını isterdim diyorum. Eleştirsin beni diyorum, susmasın diyorum, yaşımın küçük olduğunu çıkarmanız enteresan
Teşekkür ederim bunları duymaya ihtiyacım var. Umarım sancısız geçer :)Rica ederim :)
Ben bu tarz konular gordugumde bi dusunuyorum ben o yaslarda nasildim diye , hissettiklerin cok normal ama dedigim gibi takilma inan gecip gidecek
Hemen celallenmesek mi?Biz reelde görüşüyoruz zaten. Ben onun ailesini gördüm o benim ailemi tanıyor tam 10 yıldır.
Konuyu okuyup yorum yapmanız daha sağlıklı olacaktır.
Siz hiç kimseye sinirlenmiyorsunuz sanırım. Hiç mi sevdiğiniz biriyle ters düşmediniz ona sinir olmadınız?
Yapımda bu var ve hep vardı ne yazık ki.
O buradayken söylediğim kötü bir sözü ben hiç hatırlamıyorum. Fark etmeden söylediysem o an beni uyarmasını isterdim diyorum. Eleştirsin beni diyorum, susmasın diyorum, yaşımın küçük olduğunu çıkarmanız enteresan
Reel hayatta gerçek bir arkadaş bulmak ne demek ki, sanki sanal ortamda sahteymişiz gibi.Hemen celallenmesek mi?
Konuyu okumadan yorum yapmak tarzım değil.
Kendin yazdın,ilk kez 2014 yılında yüzyüze görüştük diye.
Şimdi de 10 yıldır tanışıyoruz ailecek diyorsun.
Bu kadar uzun yazıp hâlâ derdini anlatamayan sensin hanmadi.
Ergenliktesin sanırım.
Bu çağlarda dostlar arkadaşlar hayatın merkezidir,bu denli yıkılman normal.
Ama besbelli arkadaşın artık eski samimiyetini kaybetmiş.
Benim, bizim ne yaşadığımızı, benim onunla nasıl konuştuğumu bilmeden beni suçlar yorumlar yapıyorsunuz. Sanki bana bilenmişçesine. O yüzden yorumlarınızı çok takmıyorum, yine de ayırdığınız vakte teşekkür ederim :)Sinirlenmekle diyalogda kalabilmek farklı şeyler: "Benim istediğim şeyi istemediğini söyleyince geriliyor laf da edebiliyorum" demişsiniz. Ters laflar mı mesela, cümlenizden bu sonuç çıkıyor. Ve evet, hemen sevdiğim birini düşüneyim "Eşim" olsun bu kişi, farklı isteklerimiz olduğunda birbirimize laf etmek(!) yerine, iki yetişkin gibi ortak bir istekte buluşuruz. Ya da yaşıtım bir dostum var, sizin kadar bu dostu başkalarından kıskanmasam ve aynı şekilde o da beni kıskanmasa da baya samimiyiz, farklı taleplerimize ortak alan yaratırız. Bu yüzden iki iyi dostuz, birbirimizi yıpratmıyoruz. :)
Eh arkadaşınızın, bir fikir ayrılığında, kolayca gerilip ters konuşan birini, yüzüne karşı eleştirmek istememesini anlayabiliyorum ve öfkede bile diyalogda kalamadığınız için de yetişkin bir ilişki anlayışında olduğunuzu düşünmüyorum.
Daha da enteresan bir açıklama olmuştur umarım sizin için. Ki eleştiriye gelemediğinizi pekala şu yorumlaşmalarımızdan da rahat çıkarabilirim.
Bir de ben kendi hatalarımı açıklamışken benim açıkladığım hatalardan beni vurmaya çalışmanız ve eleştiriye kapalı olduğumu düşünmeniz çok enteresan. Ben buradaki herkes yerine kendimi eleştirebilen biriyim. Söylemek istedim :)Sinirlenmekle diyalogda kalabilmek farklı şeyler: "Benim istediğim şeyi istemediğini söyleyince geriliyor laf da edebiliyorum" demişsiniz. Ters laflar mı mesela, cümlenizden bu sonuç çıkıyor. Ve evet, hemen sevdiğim birini düşüneyim "Eşim" olsun bu kişi, farklı isteklerimiz olduğunda birbirimize laf etmek(!) yerine, iki yetişkin gibi ortak bir istekte buluşuruz. Ya da yaşıtım bir dostum var, sizin kadar bu dostu başkalarından kıskanmasam ve aynı şekilde o da beni kıskanmasa da baya samimiyiz, farklı taleplerimize ortak alan yaratırız. Bu yüzden iki iyi dostuz, birbirimizi yıpratmıyoruz. :)
Eh arkadaşınızın, bir fikir ayrılığında, kolayca gerilip ters konuşan birini, yüzüne karşı eleştirmek istememesini anlayabiliyorum ve öfkede bile diyalogda kalamadığınız için de yetişkin bir ilişki anlayışında olduğunuzu düşünmüyorum.
Daha da enteresan bir açıklama olmuştur umarım sizin için. Ki eleştiriye gelemediğinizi pekala şu yorumlaşmalarımızdan da rahat çıkarabilirim.
Eleştiriye kapalısın.Bir de ben kendi hatalarımı açıklamışken benim açıkladığım hatalardan beni vurmaya çalışmanız ve eleştiriye kapalı olduğumu düşünmeniz çok enteresan. Ben buradaki herkes yerine kendimi eleştirebilen biriyim. Söylemek istedim :)
Benim, bizim ne yaşadığımızı, benim onunla nasıl konuştuğumu bilmeden beni suçlar yorumlar yapıyorsunuz. Sanki bana bilenmişçesine. O yüzden yorumlarınızı çok takmıyorum, yine de ayırdığınız vakte teşekkür ederim :)
Siz ne yaptığınızla ne umduğunuz arasındaki yedi farkı bulabilirseniz zaten bizim size yorum yapmamıza çok da bi gerek kalacağını düşünmüyorum. Şu iki ifadeye bakar mısınız yukarıdaki?
Yazının gelişinden, anlatımınızdan, beklentilerinizden çıkardığım evet, bir "Dostluk" için fazla bencilsiniz.
Yaşlarınızın küçük olduğunu da düşünmeden edemedim.
Konuyu kendimi fark etmek için açtım, sağolun.Suçlar mı?
Bakın:
Buradaki hiçbir ifade suçlayıcı değil Hanmadi, aksine "Anlattıkların böyle düşündürdü bana" kadar senin savunmana-bilgi eklemene-kendini anlatabilmene açık bir yorum. Yani alıntılayıp "Aslında işin şöyle bir yönü de var" şeklinde bir cevapla kendini izaha yöneldin de ben "Banane öylesin işte" mi dedim? Aksine sizden gelen direkt "Sen hiç sinirlenmez misin?" diye bir soru. :) Sizin "Anlattığınızdan gördüğümü yorumladığımın" üzerine öyle bir basmışım ki, buna rağmen gardınızı alabiliyorsanız, sorun arkadaşınızla olan ilişkinizden önce, sizin kendiniz ve insan ilişkilerini nasıl yorumlamakta olduğunuzla ilgili diye düşünüyorum ve git gide de haklı çıktığımı görüyorum.
Rica ederim, insanların kendilerini fark etmedikleri bir yerde olduğunu izlemeyi severim, keşke dışarıdan görebilseydiniz ama neyse. Umarım bir fayda alırsınız. Benim için zevkti.
Terslemedigim yorum var mi iyi bakin en basindan isterseniz :)Eleştiriye kapalısın.
Herkese verdiğin cevapları bir oku istersen.
Terslemediğin bir yorum var mı acaba.
Arkadaşına da böyle asabi davranıyor olmalısın.
Kız haklı olmalı.
Neyse, iyi günler
Asla kendimi kimseden ustun gormem cevremdeki kimseden guzel basarili iyi oldugumu dusunmem, inanmakta ozgursunuz. TesekkurlerBizim de oyle bi arkadasimiz vardi bizi hep yancisi gibi gosterirdi etrafa yani sanki biz ona yalvariyormusuz gibi..hep kendini overdi hatta konu acmistim onla ilgili..ben iyiyim ben guzelim siz eziksiniz lafla demezdi ama hareketleriyle doverdi resmen..biz naptik yorulduk ve onu kendiyle basbasa biraktik belki yaptiginin farkinda belki farkinda degildi..siz bi kendinizi ölçün bence prenseslik sendromu diyolar buna..eşiniz belki ceker sizi boyle ama arkadas olarak gorusmek istemiyoruz artik biz ve gorusmuyoruz da
Size oylesiniz demedim ölcün kendinizi dedim..cunku arkadas olarak cekilmeyen tipler arasinda 1.sirada bu soyledigim karakterde olanlarAsla kendimi kimseden ustun gormem cevremdeki kimseden guzel basarili iyi oldugumu dusunmem, inanmakta ozgursunuz. Tesekkurler
Anladim tesekkurler.Size oylesiniz demedim ölcün kendinizi dedim..cunku arkadas olarak cekilmeyen tipler arasinda 1.sirada bu soyledigim karakterde olanlar
Olayın onu boğmamla değil aslında yer yer ilgisizliğim ve sinirimle ilgili olduğunu biliyorum. Dediğiniz gibi onu sürekli boğan ve karışan biri değilim. Bizim aramizdaki sürekli iletişim benim zorlamam değil onun da istemesi ve bundan zevk almamızla alakalı. Yani konumdan ayrı bir yorum oldu ama kulağıma küpe ederim teşekkürlerDaha bugun yakin bir arkadasima ' aradim seni donmedin ' deyince patladim. Telefonla konusmaktan nefret ettigimi ve musait olunca arayacagimi biliyor 14 senelik arkadasim. Ama her seferinde beni aramadin, bana yazmadin, benimle bulusmadin, yurtdisina ciktin bana haber vermedin beraber giderdik, x arkadasinla bulusuyorsun benimle bulusmuyorsun vs vs beni bogdu ve ben artik patladim.
Arkadas oldugumuz kisilerle surekli iletisim halinde olmamiz gerektigini dusunmuyorum. Hayatina mudahale hakkimiz oldugunu dusunmuyorum. Hele onunla ayni fikirde olmadigim icin gerilecek, laf sokacak falan bir daha gorusmezdim. Arkadaslik hayatinizin bir bolumunde olmali, tum hayatiniz o kisi olmamali bu her turlu iliski icin gecerli aslinda. Karsi tarafa kendine ait bir yasam alani birakmazsaniz sonuc boyle oluyor.
Sizi en iyi ben anlayabilirim.Siz özünüzde çok duygusal,ince ve sevdiklerini sonuna kadar sahiplenen bir yapıdasınız.Aynı benim gibi.Maalesef hayatta bizim gibiler hiç huzur bulamıyor.Aslında konu açmak istemiyordum ama bazen içimde tutmak çok zor geliyor. Benim canımı çok sıkan bir durum. Düşündüklerimden farklı bir yorum gelir mi merak ediyorum.
Öncelikle biz en yakın arkadaşımla küçüklüğümüzde internet üzerinden tanışmıştık. 10 yıl olmuştur kesin. Farklı şehirlerdeydik yani birbirimizi görmedik bile. Buna rağmen bütün gün konuşurduk sanal olarak, abartısız bütün gün. Birlikte yapacak çok şeyimiz oldu bu zamana kadar hiç sıkılmadan. Zevklerimiz, hayata bakışımız o kadar benzer ki, onun için "benim aynım" diyorum. Gün boyunca sürekli bir aktivitemiz olurdu yani. Müzik dinlemek, yeni bir dil çalışmak, dizi izlemek, film izlemek, sohbet etmek vs vs
Biz 2014'te ilk kez görüştük, o benim yanıma gelmişti günübirlik. Sonra 2016'nın başından itibaren gidip gelmeye başladık. İkimiz de öğrenciydik bu arada ama ben ailemle kalıyorum. Onun evine gidip kaldım, o geldi bizde günlerce kaldı vs. Aramızdan su sızmadı ve o benim hep güvenli limanım gibi bir şeydi, hayatta yanında en rahat olduğum insan.
2016 yılı bizim için çok güzel geçti. Çok detaya girmek istemiyorum ama bizim aramızdaki en büyük problem benim birazcık kıskançlığımdı. Bu konuda hatalarım olduğunu kabul ediyorum ama kimin yok ki ya? Yani istemsiz olarak ona soğuk davranırdım beni bırakıp arkadaşıyla dışarı gittiği zaman. Bu çok sağlıksız farkındayım ve değişmek için de çok uğraştım. Neyse bu nadiren olan bir sorundu zaten. O da dışarı çıkmayı pek sevmez.
2017'de çok fazla sorun yaşadık. Ben depresyon gibi bir durum yaşadım, onu yalnız bıraktım, o beni çok suçladı, çok yıprandı ilişkimiz. Bir de ben bir çocukla tanışmıştım 2 ay onunla konuştum. Arkadaşımla konuşurken sürekli tartıştığımız ve tartışmalar beni inanılmaz dibe sürüklediği için onunla konuşasım hiç gelmiyordu. Ama o hep sevgili bulduğum için onu bıraktığımı düşündü. En yakınınızın sizi tanımaması çok acı bir durum gerçekten. Biz bunları konuştuk, anlaştık, çözdük sonra. Ya da ben öyle düşünmüşüm aslında o hep bana doluymuş sanırım. Ben de çok acı çektim ama bilinçli ona kötü davrandığımı düşünüyor galiba. Aylar geçti biz yine yakındık. Fakat bir ara o bana arkadaşlığımıza güvenmediğini ve yıkılabileceğini düşündüğünü söyleyen bir cümle kurmuştu bu da beni çok kırmıştı ama üstünde durmadım. Biz yine yakındık yani.
Sonra 1 ay önce kadar o yine bize gelmeye karar verdi ve geldi 4 gün kaldı. Benim açımdan gerçekten zevkli ve eğlenceli bir 4 gündü. Zaten çok özlemiştim. Sürekli sarılıyorduk, sürekli eğleniyorduk, gülüyorduk. Gezdik tozduk vs. Hatta ben ona kek yaptım gideceği gün, evine götürüp yesin diye. Sonunda o evine döndü ve işte nasıl olduysa bana geç cevap vermeye soğuk davranmaya başladı. Hatta yazmıyordu bile 2-3 sefer ben yazdım havadan sudan. Tam 1 hafta hiç konuşmadık ki bu bizim için anormaldir. Benim içim içimi yedi ne olduğunu anlamadığım için. En sonunda "buradayken sana bir şey mi yaptım" dedim ama "hayır saçmalama" cevabı alacağımı düşünerek sordum bunu. Çünkü bir sorun olmadı aramızda. Bana dediği şey "yüz yüze farklı olur sanmıştım ama sen yine aynısın" dı. Ne yaptığımı sorduğumda onu ezdiğimi söyledi. Ona üstünlük kuruyormuşum. Düşündüm. Bazen o şımardığında sinirleniyorum ya da benim istediğim bir şeyi istemediğini söylediğinde anlık geriliyorum ve laf da ediyor olabilirim ama bunlar çok normal değil mi arkadaşlar arasında ya? Ona söylediğimde bunların da sorun olmadığını söyledi ve ne yaptığımı anlatamadı. Öyle hissediyormuş. Mutsuzmuş değer görmüyormuş. Ben onu mutlu etmek için ne kadar uğraştım halbuki. En yakın arkadaşı ona bunları veremiyorsa yalnız kalmak tercihiymiş. Resmen kalbime bir şeyler saplandı bunları duydukça. Çevremdeki insanların mutsuz olmasına asla katlanamayan biriyim. En yakınımın beni hiç tanımıyormuşçasına konuşması çok canımı yaktı. Hala yakıyor. Uzunca konuştuk. Ne dedim, nasıl mutluysan öyle davran o zaman dedim. Sen de öyle davran o zaman dedi. Ben isterdim ki ona bir yanlışım olduğunda direk söylesin. Onun bana gülerken içinde kırgın veya kızgın olduğu düşüncesi bana çok acı geliyor
Bir de ben biriyle ya çok konuşmalıyım ya hiç konuşmam. Arasını hiç sevmiyorum. Belirsizliği de sevmem. Aramıza mesafe girmesinden nefret ediyorum eğer bir gün tekrar konuşacaksak. Eğer konuşmayacaksak bu daha çok üzüyor beni çünkü bizim hayallerimiz bile aynı. Bu yaz mezun oluyoruz ve sonrası hakkında öyle güzel hayallerimiz vardı ki. Bunları çöpe atma düşüncesi çok koyuyor. Tek başıma da her şeyi yaparım ama onun yerini tutmaz ki. Onun eskiden çok arkadaşı yoktu ve çok dışarı da çıkmazdı. Biz konuşmamaya başladığımızdan beri arkadaşlarıyla dışarıda resimler atıyor kalpler atıyor bilmem ne. Twitter'a yazdığım bir şeyi beğendi bir ara, onu da ona sinirimden yazmıştım. Yani işte aramızdaki ipler kopuyor gibime geliyor ve zaten mezun olduktan sonrası çok korkunçtu, ama o vardı. Şimdi o da yok. Ben gerçekten bu kadar kötü biri miyim sadece kendimi mi düşünüyorum.
Bilmiyorum bazılarınız arkadaşlıkları gereksiz buluyor az çok görüyorum. Ama bizimki gerçek bir dostluk, bunu söyleyebilirim. Benim nazarımda sevgili mevgili hikayedir, arkadaşlıklar en önemlisi. Şimdi hangi arkadaşımla konuşsam onun gibi olmuyor ve ben gerçekten yalnız hissediyorum.
İçimi döktüm, okumayacaksanız da canınız sağ olsun. Buna ihtiyacım vardı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?