Selamlar,
Dertlerim hiç bitmediği gibi üzerimede sürekli dert çekiyorum sanki..Önceki konularımdan görebilirsiniz sorunlu bir ilişkiden kurtulalı 2 ay oldu tam olarak kurtulmuş olarak sayamıyorum gerçi kendimi..Çünkü ister istemez aklıma geldiği ve üzüldüğüm anlar oluyor..Tam kendimi toparlamaya çalışırken bu seferde hiç istemediğim bir duruma düştüm
Çalıştığım yerde başladığım günden beri ilgisinin farkında olduğum birisi vardı.Ama ona bu zamana kadar hiç bir umut vermedim kendiside bunun farkındaydı yine de her üzgün olduğum anda her başım sıkıştığında Allah razı olsun hep yardımcı olmaya çalıştı..Her seferindede benden bişey beklemediğini sadece beni mutlu görmek istediği ve üzülmeme dayanamadığı için hiçbir karşılık beklemeden yardım ettiğini söyledi.Ben yinede ondan çoğu yardımı geri çevirdim çünkü umutlanabileceğini biliyordum kalbini kırmak istemediğim için hep kendimi uzak tutmaya çalıştım ama işyerinde çok sevilen biri olduğu için ona soğuk davrandığımda çok üzüldüğünü gören herkes bana baskı yapıyordu üzme çocuğu diye bende bu yüzden sadece merhaba merhaba şeklinde konuşmaya başladım..Sürekli biyerlere gidelim şeklinde baskı yapmaya başladı bir zaman sonra ama ben hiçbirinde kabul etmedim..Buna rağmen hiç vazgeçmedi hep etrafımda dolandı bir süre sonra işi iyice abartarak bana hediyeler falan almaya başladı ben yinede kabul etmedim..Artık iyice rahatsız olmaya başlamıştım çünkü işyerindende herkes sanki onun sevgilisiymişim gibi sürekli onunla ilgili imalarda bulunmaya ve her hareketimi ona bildirmeye başladılar.Bu konuda çok kişiyle tartışmak zorunda kaldım onunla aramda bişey olmadığını sürekli açıklamak durumunda kalıyordum..
Neyse en son işyerinden bir arkadaşın nikahına bütün iş arkadaşları beraber gittik ve orda bir arkadaşımın kuzeniyle tanıştık..O akşam hiç farketmedim ama meğer bu kişide bütün akşam beni izlemiş ve nikahtan 1 hafta sonra beni face ekleyerek benden çok etkilendiğini ve benimle ciddi bişeyler yaşamak istediğini söyledi..Açıkçası o akşam bende ondan hoşlanmıştım ama malum kişi peşimden hiç ayrılmadığı için belli edememiştim..
Nikahtan bikaç hafta sonra buluşup kahve içerek sohbet ettik gerçekten çok eğlenceli ve düzgün birisiydi ama ben yinede teklifiyle ilgili hemen cvp veremiyeceğimi insanlara güvenmediğimi söyledim..Oda benim için elinden geleni yapacağını ona güvenene kadar sabredeceğini söyledi..
Geçen hafta nikahına gittiğimiz arkadaşın daveti üzerine evine yine aynı grup oturmaya gittik ve hem malum kişi hemde yeni yeni bişeyler hissetmeye başladığım kişide ordaydı..Bi şekilde malum kişi arkadaşın kuzeninin bana olan ilgisini farketmiş ve bütün iş arkadaşlarına hafta içerisinde bunu sormaya başlamış..Ben de artık bu durumdan iyice sıkıldığım için açık açık ona karşı bişey hissetmediğimi ve aramızda bişeyin olamayacağını söyledim..Gözümün önünde bayılacaktı nerdeyse..O halde görünce çok üzüldüm ama yapabileceğim başka bişey yoktu..Biraz sakinleşince de yinede benden vazgeçmeyeceğini yinede benim için mücadele edeceğini söylemeye devam etti..Bu seferde arkadaşın kuzeni(benden hoşlanan) kişiyle konuşup aynı ortamdayken kaba tabirle bana nasıl göz koyabileceğini bunu yanına bırakmayacağını falan söylemeye başladı.Ben tabii buna hakkın yok sen benim hiçbişeyim değilsin benimle ilgili kimseye bişey söyleme yada hesap sorma lüksün yok dedim..
Bu aramızda geçen konuşmaları ve o kişiyle aramda bişey olmadığını arkadaşın kuzeninede söyledim benden duymasını istedim.Oda benim üzülmemem için elinden geleni yapacağını önemli olanın benim mutluluğum olduğunu söyleyerek anlayış gösterdi.
Şimdi benim aklımı karıştıran sizce ben bu malum kişiden daha fazla kırmadan nasıl kurtulabilirim? Hemde erkeklere artık hiç güvenmediğim için hayatıma girmeye çalışan yeni kişiye şans verip vermemektede kararsızım..Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum :85: Siz benim yerimde olsanız napardınız???
Biraz uzun oldu ama kendi dertlerim yetmezmiş gibi bide bu eklenince içimi dökmek istedim sadece
Dertlerim hiç bitmediği gibi üzerimede sürekli dert çekiyorum sanki..Önceki konularımdan görebilirsiniz sorunlu bir ilişkiden kurtulalı 2 ay oldu tam olarak kurtulmuş olarak sayamıyorum gerçi kendimi..Çünkü ister istemez aklıma geldiği ve üzüldüğüm anlar oluyor..Tam kendimi toparlamaya çalışırken bu seferde hiç istemediğim bir duruma düştüm
Çalıştığım yerde başladığım günden beri ilgisinin farkında olduğum birisi vardı.Ama ona bu zamana kadar hiç bir umut vermedim kendiside bunun farkındaydı yine de her üzgün olduğum anda her başım sıkıştığında Allah razı olsun hep yardımcı olmaya çalıştı..Her seferindede benden bişey beklemediğini sadece beni mutlu görmek istediği ve üzülmeme dayanamadığı için hiçbir karşılık beklemeden yardım ettiğini söyledi.Ben yinede ondan çoğu yardımı geri çevirdim çünkü umutlanabileceğini biliyordum kalbini kırmak istemediğim için hep kendimi uzak tutmaya çalıştım ama işyerinde çok sevilen biri olduğu için ona soğuk davrandığımda çok üzüldüğünü gören herkes bana baskı yapıyordu üzme çocuğu diye bende bu yüzden sadece merhaba merhaba şeklinde konuşmaya başladım..Sürekli biyerlere gidelim şeklinde baskı yapmaya başladı bir zaman sonra ama ben hiçbirinde kabul etmedim..Buna rağmen hiç vazgeçmedi hep etrafımda dolandı bir süre sonra işi iyice abartarak bana hediyeler falan almaya başladı ben yinede kabul etmedim..Artık iyice rahatsız olmaya başlamıştım çünkü işyerindende herkes sanki onun sevgilisiymişim gibi sürekli onunla ilgili imalarda bulunmaya ve her hareketimi ona bildirmeye başladılar.Bu konuda çok kişiyle tartışmak zorunda kaldım onunla aramda bişey olmadığını sürekli açıklamak durumunda kalıyordum..
Neyse en son işyerinden bir arkadaşın nikahına bütün iş arkadaşları beraber gittik ve orda bir arkadaşımın kuzeniyle tanıştık..O akşam hiç farketmedim ama meğer bu kişide bütün akşam beni izlemiş ve nikahtan 1 hafta sonra beni face ekleyerek benden çok etkilendiğini ve benimle ciddi bişeyler yaşamak istediğini söyledi..Açıkçası o akşam bende ondan hoşlanmıştım ama malum kişi peşimden hiç ayrılmadığı için belli edememiştim..
Nikahtan bikaç hafta sonra buluşup kahve içerek sohbet ettik gerçekten çok eğlenceli ve düzgün birisiydi ama ben yinede teklifiyle ilgili hemen cvp veremiyeceğimi insanlara güvenmediğimi söyledim..Oda benim için elinden geleni yapacağını ona güvenene kadar sabredeceğini söyledi..
Geçen hafta nikahına gittiğimiz arkadaşın daveti üzerine evine yine aynı grup oturmaya gittik ve hem malum kişi hemde yeni yeni bişeyler hissetmeye başladığım kişide ordaydı..Bi şekilde malum kişi arkadaşın kuzeninin bana olan ilgisini farketmiş ve bütün iş arkadaşlarına hafta içerisinde bunu sormaya başlamış..Ben de artık bu durumdan iyice sıkıldığım için açık açık ona karşı bişey hissetmediğimi ve aramızda bişeyin olamayacağını söyledim..Gözümün önünde bayılacaktı nerdeyse..O halde görünce çok üzüldüm ama yapabileceğim başka bişey yoktu..Biraz sakinleşince de yinede benden vazgeçmeyeceğini yinede benim için mücadele edeceğini söylemeye devam etti..Bu seferde arkadaşın kuzeni(benden hoşlanan) kişiyle konuşup aynı ortamdayken kaba tabirle bana nasıl göz koyabileceğini bunu yanına bırakmayacağını falan söylemeye başladı.Ben tabii buna hakkın yok sen benim hiçbişeyim değilsin benimle ilgili kimseye bişey söyleme yada hesap sorma lüksün yok dedim..
Bu aramızda geçen konuşmaları ve o kişiyle aramda bişey olmadığını arkadaşın kuzeninede söyledim benden duymasını istedim.Oda benim üzülmemem için elinden geleni yapacağını önemli olanın benim mutluluğum olduğunu söyleyerek anlayış gösterdi.
Şimdi benim aklımı karıştıran sizce ben bu malum kişiden daha fazla kırmadan nasıl kurtulabilirim? Hemde erkeklere artık hiç güvenmediğim için hayatıma girmeye çalışan yeni kişiye şans verip vermemektede kararsızım..Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum :85: Siz benim yerimde olsanız napardınız???
Biraz uzun oldu ama kendi dertlerim yetmezmiş gibi bide bu eklenince içimi dökmek istedim sadece
