- 20 Mart 2008
- 140.600
- 210.760
- 60
-
- Konu Sahibi HanimKelesimiGetir
- #1
Bende başlığı okuyunca bulamadı sandım korktum.
Ben uzun oldu insanlar ile hayvanları kıyaslamayı bırakalı. Keşke herkez hayvan olsa gerçekten.
O kadar güzel bişey yapmışsınız ki en azından başkaları gibi aaa miyavlayor bu deyip kapı dışına atanlarınıda gördük .
Sizi yürekten kutlarım.
Annemizle yavrusunada sağlıklar dilerim
çok haklsıın ablam anne değilim ama çok etkilendim şu yazıdan bile ..
Meliscim görmen lazımdı canım olamaz böyle birşey nasıl yapıştılar birbirlerine
Annelik bu işte canım hayvan bile olsa yavrusuna sahip çıkıyor işte
ankçım yüreğine sağlık cnm,
doğurmakla anne olunmadığını insanlardan görüyoruz,hayvanlar daa bi kenetleniyo yavrularına,
sokağa atanlara alışmıştık ta duya duya,şimdide öldürüp atanları duyuyoruz ve bunlarada insan deniliyo,
kediye köpeğe hayvan diyoruz ne acı...
Ay kıyamam ben ona ya dayanamam... bende deli olurdum herhalde... dun carsıda aglayan cocuguna bır anne öle bır yerlestırdı kı tokatı kadının gırtlagına sarılasım geldı resmen ya.. Aslında onların böyle sahnelere sahıt olması azım dıcem ama senın gıbı hassas olan ınsanlar cok az ablacım...
annelik bambaşka dimi ablacım.........
canım benim görselliğinin yanı sıra tertemiz bir yüreğede sahib olduğunu hissediyordum inan. sanada bu yakışır.
çok haklısın söyldeklerinde,nasıl vicdanları vardır hayret ederim sürekli.allah insaf versin öylelerine akıl fikirde tabi.öpüyorum canım benmi.opuyorumnanaktan
Allah herkese vıcdan vermiş,hayvanlara bıle ama bunu bır tek bız ınsanoglu gözardı edıyoruz...
Olayın mutlu sonla bitmesine çok sevindim...
Evde küçük kızım olduğu için eşim beslememe izin vermiyor ama ben kızıma hayvan sevgisini aşılıyorum...
Kalan yemekleri bir kaba toplayıp bahçeye inip kedilere veriyoruz..
Önceleri kaçtılar hep ama artık alıştılar bize, daha kapıya çıkar çıkmaz yanımıza geliyorlar...
Küçükken oturdugumuz apartmanda topal bır kedı vardı,ayagının bırıne basamıyordu havadaydı ayagı...daha dogrusu bızım bınaya sıgınmıstı...Bınada gören komsuların kimisi ayagıyla tekme atıp bınanın önüne koyuyolardı ablacım... Sonra bu kedı hamıle kaldı ve dogurdu.. annem hep bu kedıye yemek verdı bızım kapının önunde bu yuzden karsı komsuyla cok zıtlasmıslardı,neymıs annem alıstırıyomus hayvanları buraya...Ama işin en komık yanı şu bu kedi sadece bızım kapımızın önü hariç her kapının önüne büyük tuvaletını yapıyordu :))) bır deıl ıkı deıl özellıkle yapıyordu bunu artık :) sonra yavrularını komsular aldılar saga sola attılar neler neler yaptılar apt.nı ıstıla edıyorlar dıye..en sonunda kedının kendısıde gıttı ya da ona da bısey yaptılar orasını bılemıyorum...
insanlarda vicdan denen şey ne yazıkki yok hayvan sevgisi olmayan bence insanda sevemez
geçenlerde annem, ben ve ablam teyzemin kızına gittik evin dış kapısının önüne geldik benim üstümdede etek var bacaklarım yaz olduğu çıplak çorap falanda yok 2 kedi kapının önünde bir tanesi her birimizin bacaklarının arasında geçiyor sürünüyor falan annem hayvan hiç sevmez hatta bir ara tek bacağını kaldırıp geçti bir ara ben severim hayvanları da küçükken çok korkardım artık alıştım hatta sevebiliyorum bile annem demezmi bu hayvan üstümüze işeyecek :1shok: tam ben diyordum bu şekilde davranan kedi değil köpektir kedi asla açıkta bir yere pisliğini yapmaz eşinir bir toprak bulur ve mutlaka koklayarakda kapatır annem bir ara ayağıyla vurarak ittirdi yapma hayvana öyle dedim kızdım anneme kapıyı açtık teyzemin en alt komşusu bir kadın bu kedi doğurmuş ve yavrusu da çok küçükmüş apartmana almış yavruyu besliyormuş ve dışardaki bize sürtünen kedi de annesiymiş kapı açıldığı anda içeriye yavrusuna meme vermeye bakmaya girmek istiyor ufak kediyi sevdim çıktık misafirliği çıkarken ne göreyim anne kedinin altında yavrusu meme emiyor o da onu yalıyor elimi uzatıp uzatmamak arasında tereddüt ederek anne kediye uzattım sevmek için yavruna zarar vereceğini zannederek falan ısırır beni baktım kendini sevdiriyor sevdim anneyi ve sonra evimizi geldik...