Antidepresan kullananlar?

b l a s t

👼🏼
Kayıtlı Üye
4 Haziran 2011
1.349
1.685
Herkese merhaba,

Tabiki isteyen herkes yazabilir ama benim öncelikli sorum 1 aydan uzun süre antidepresan kullanmış olanlara. Ben daha önce 2 hafta kullanıp bıraktım; yan etkilerinden dolayı. Bu aralar tekrar düşünüyorum. Doktora gidicem ama kullanıp etkilerini yazan olursa içim daha çok rahat edecek. Ara ara doktor randevusu alıp alıp iptal ediyorum. Faydası olacağına kesinlikle insansam giderim de sanki çözümsüz vakaymışım gibi geliyor.

ilaç ismi ve tavsiyesi için açmadım konuyu. sadece kullananlar fayda gördü mü onu merak ettim. Toplumda bir önyargı var ve ben de ister istemez etkileniyorum. Yanlış anlaşılma olmasın:)

Dertlerim de şunlar:

Hayattan keyif alamıyorum. 10 dk keyif alıyorsam da 100 dk alamıyorumdur. Yaşamım boşa ve anlamsız geliyor, kendimi ikna edemiyorum. Yaşamamak istiyorum. Kendimi öldürme gibi bi düşüncem yok, zaten eninde sonunda ölücem ve sevdiklerim üzülür diye. Ama sanki hiç doğmasam daha iyiydi gibi geliyor. Maddi bi sıkıntım yok çok şükür ama içimdeki manevi boşluk dolmuyor. Her şeyi dert ediyorum. Neslican taya ya da yaşam enerjisiyle dolu insanlara baksam da günlük anlık motivasyon sağlıyor. Bu keyifsizlik beni internet ve yemek bağımlısı yaptı, çünkü kilomun ve sağlığımın bi kıymeti olmuyor bu ruh halindeyken. Arkadaşlarım olmasına rağmen kendimi yalnız hissediyorum. Sürekli sanki kimse beni sevmiyormuş ve istemiyormuş gibi geliyor. Okuldaki grubumda yalnız olmam ve yaşadığım olaylar da böyle düşünmeye itiyor ama bu depresif ruh halim çook öncesinden beri var, ve istenmeme düşüncem de aynı şekilde.
 
Son düzenleme:
Herkese merhaba,
Tabiki isteyen herkes yazabilir ama benim öncelikli sorum 1 aydan uzun süre antidepresan kullanmış olanlara. Ben daha önce 2 hafta kullanıp bıraktım; yan etkilerinden dolayı. Bu aralar tekrar düşünüyorum. Doktora gidicem ama kullanıp etkilerini yazan olursa içim daha çok rahat edecek. Ara ara doktor randevusu alıp alıp iptal ediyorum. Faydası olacağına kesinlikle insansam giderim de sanki çözümsüz vakaymışım gibi geliyor.

Dertlerim de şunlar:

Hayattan keyif alamıyorum. 10 dk keyif alıyorsam da 100 dk alamıyorumdur. Yaşamım boşa ve anlamsız geliyor, kendimi ikna edemiyorum. Yaşamamak istiyorum. Kendimi öldürme gibi bi düşüncem yok, zaten eninde sonunda ölücem ve sevdiklerim üzülür diye. Ama sanki hiç doğmasam daha iyiydi gibi geliyor. Maddi bi sıkıntım yok çok şükür ama içimdeki manevi boşluk dolmuyor. Her şeyi dert ediyorum. Neslican taya ya da yaşam enerjisiyle dolu insanlara baksam da günlük anlık motivasyon sağlıyor. Bu keyifsizlik beni internet ve yemek bağımlısı yaptı, çünkü kilomun ve sağlığımın bi kıymeti olmuyor bu ruh halindeyken. Arkadaşlarım olmasına rağmen kendimi yalnız hissediyorum. Sürekli sanki kimse beni sevmiyormuş ve istemiyormuş gibi geliyor. Okuldaki grubumda yalnız olmam ve yaşadığım olaylar da böyle düşünmeye itiyor ama bu depresif ruh halim çook öncesinden beri var, ve istenmeme düşüncem de aynı şekilde.
İçinizdeki manevi boşluğu sadece İslama yönelerek doldurabilirsiniz abdest alın namaz kılın, kuran okuyun, ve dua edin emin olun daha iyi hissediceksiniz rad suresinin 28. Ayetin'de yazdığı gibi biliniz ki, kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur. İnşallah atlatırsınız bu durumu bazen hepimizin keşke hiç doğmasaydım dediği zamanlar oluyor ama güçlü olmalıyız kaldığımız yerden devam hayat mücadelesine.
 
İçinizdeki manevi boşluğu sadece İslama yönelerek doldurabilirsiniz abdest alın namaz kılın, kuran okuyun, ve dua edin emin olun daha iyi hissediceksiniz rad suresinin 28. Ayetin'de yazdığı gibi biliniz ki, kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur. İnşallah atlatırsınız bu durumu bazen hepimizin keşke hiç doğmasaydım dediği zamanlar oluyor ama güçlü olmalıyız kaldığımız yerden devam hayat mücadelesine.
Aslında inancım olsa böyle hissetmem muhtemelen. Yasak konular diye çok giremiyorum ama artık bir yaratıcı yokmuş kendimi kandırmışım gibi geliyor. Zaten her şeyin bana boş gelme sebebi bu sanırım.
 
Herkese merhaba,
Tabiki isteyen herkes yazabilir ama benim öncelikli sorum 1 aydan uzun süre antidepresan kullanmış olanlara. Ben daha önce 2 hafta kullanıp bıraktım; yan etkilerinden dolayı. Bu aralar tekrar düşünüyorum. Doktora gidicem ama kullanıp etkilerini yazan olursa içim daha çok rahat edecek. Ara ara doktor randevusu alıp alıp iptal ediyorum. Faydası olacağına kesinlikle insansam giderim de sanki çözümsüz vakaymışım gibi geliyor.

Dertlerim de şunlar:

Hayattan keyif alamıyorum. 10 dk keyif alıyorsam da 100 dk alamıyorumdur. Yaşamım boşa ve anlamsız geliyor, kendimi ikna edemiyorum. Yaşamamak istiyorum. Kendimi öldürme gibi bi düşüncem yok, zaten eninde sonunda ölücem ve sevdiklerim üzülür diye. Ama sanki hiç doğmasam daha iyiydi gibi geliyor. Maddi bi sıkıntım yok çok şükür ama içimdeki manevi boşluk dolmuyor. Her şeyi dert ediyorum. Neslican taya ya da yaşam enerjisiyle dolu insanlara baksam da günlük anlık motivasyon sağlıyor. Bu keyifsizlik beni internet ve yemek bağımlısı yaptı, çünkü kilomun ve sağlığımın bi kıymeti olmuyor bu ruh halindeyken. Arkadaşlarım olmasına rağmen kendimi yalnız hissediyorum. Sürekli sanki kimse beni sevmiyormuş ve istemiyormuş gibi geliyor. Okuldaki grubumda yalnız olmam ve yaşadığım olaylar da böyle düşünmeye itiyor ama bu depresif ruh halim çook öncesinden beri var, ve istenmeme düşüncem de aynı şekilde.

Ne gibi yan etkileri olmuştu ? Antidepresanlar keyfi şekilde alınacak ilaçlardan değil,öyle kafama göre bugün 2 tane yarın 3 ertesi gün bırakayım tarzı ilaçlar değil.Zaten etkilerini de 2 haftadan önce pek göstermezler.Gördüğünüz yan etkiler için doktora başvurmalıydınız,ilacı değiştirebilirdi.
Bu anlattıklarınız için illa ilaç kullanacaksınız diye bir şey yok bu arada,doktorunuza danışın,terapi de önerebilir.
 
Herkese merhaba,
Tabiki isteyen herkes yazabilir ama benim öncelikli sorum 1 aydan uzun süre antidepresan kullanmış olanlara. Ben daha önce 2 hafta kullanıp bıraktım; yan etkilerinden dolayı. Bu aralar tekrar düşünüyorum. Doktora gidicem ama kullanıp etkilerini yazan olursa içim daha çok rahat edecek. Ara ara doktor randevusu alıp alıp iptal ediyorum. Faydası olacağına kesinlikle insansam giderim de sanki çözümsüz vakaymışım gibi geliyor.

Dertlerim de şunlar:

Hayattan keyif alamıyorum. 10 dk keyif alıyorsam da 100 dk alamıyorumdur. Yaşamım boşa ve anlamsız geliyor, kendimi ikna edemiyorum. Yaşamamak istiyorum. Kendimi öldürme gibi bi düşüncem yok, zaten eninde sonunda ölücem ve sevdiklerim üzülür diye. Ama sanki hiç doğmasam daha iyiydi gibi geliyor. Maddi bi sıkıntım yok çok şükür ama içimdeki manevi boşluk dolmuyor. Her şeyi dert ediyorum. Neslican taya ya da yaşam enerjisiyle dolu insanlara baksam da günlük anlık motivasyon sağlıyor. Bu keyifsizlik beni internet ve yemek bağımlısı yaptı, çünkü kilomun ve sağlığımın bi kıymeti olmuyor bu ruh halindeyken. Arkadaşlarım olmasına rağmen kendimi yalnız hissediyorum. Sürekli sanki kimse beni sevmiyormuş ve istemiyormuş gibi geliyor. Okuldaki grubumda yalnız olmam ve yaşadığım olaylar da böyle düşünmeye itiyor ama bu depresif ruh halim çook öncesinden beri var, ve istenmeme düşüncem de aynı şekilde.
Psikolojik destek almak zorundasın gibi duruyor. Ayrıca sadece ilaç değil, hem terapi hem ilaç. Doktorlar seni yönlendirecektir. Ama bence kafanı boşaltmakla başla bu işe. Her şeyi kafana takma. Nice insanlar ne acılar çekşyor da hayatta kalmak için nelere katlanıyor. Örnek verdiğin gibi neslican. Şu An senin yerinde olmak için belki öbür bacağını bile feda edebilirdi...
 
Herkese merhaba,
Tabiki isteyen herkes yazabilir ama benim öncelikli sorum 1 aydan uzun süre antidepresan kullanmış olanlara. Ben daha önce 2 hafta kullanıp bıraktım; yan etkilerinden dolayı. Bu aralar tekrar düşünüyorum. Doktora gidicem ama kullanıp etkilerini yazan olursa içim daha çok rahat edecek. Ara ara doktor randevusu alıp alıp iptal ediyorum. Faydası olacağına kesinlikle insansam giderim de sanki çözümsüz vakaymışım gibi geliyor.

Dertlerim de şunlar:

Hayattan keyif alamıyorum. 10 dk keyif alıyorsam da 100 dk alamıyorumdur. Yaşamım boşa ve anlamsız geliyor, kendimi ikna edemiyorum. Yaşamamak istiyorum. Kendimi öldürme gibi bi düşüncem yok, zaten eninde sonunda ölücem ve sevdiklerim üzülür diye. Ama sanki hiç doğmasam daha iyiydi gibi geliyor. Maddi bi sıkıntım yok çok şükür ama içimdeki manevi boşluk dolmuyor. Her şeyi dert ediyorum. Neslican taya ya da yaşam enerjisiyle dolu insanlara baksam da günlük anlık motivasyon sağlıyor. Bu keyifsizlik beni internet ve yemek bağımlısı yaptı, çünkü kilomun ve sağlığımın bi kıymeti olmuyor bu ruh halindeyken. Arkadaşlarım olmasına rağmen kendimi yalnız hissediyorum. Sürekli sanki kimse beni sevmiyormuş ve istemiyormuş gibi geliyor. Okuldaki grubumda yalnız olmam ve yaşadığım olaylar da böyle düşünmeye itiyor ama bu depresif ruh halim çook öncesinden beri var, ve istenmeme düşüncem de aynı şekilde.
hayata karşı bakış açını değiştirmedikten sonra, ilaç sana bir dönem fayda edecektir...ayrıca antideprasanlar, daha çok kilo aldırıyor...bu anlattığın hislerin, bir çıkış noktası, sebebi vardır mutlaka..o sebepleri, durumları değiştirirsen bu duyguların düzelir...örneğin yürüyüş antidepresan yerine geçen, çok güzel bir spor...
 
Herkese merhaba,
Tabiki isteyen herkes yazabilir ama benim öncelikli sorum 1 aydan uzun süre antidepresan kullanmış olanlara. Ben daha önce 2 hafta kullanıp bıraktım; yan etkilerinden dolayı. Bu aralar tekrar düşünüyorum. Doktora gidicem ama kullanıp etkilerini yazan olursa içim daha çok rahat edecek. Ara ara doktor randevusu alıp alıp iptal ediyorum. Faydası olacağına kesinlikle insansam giderim de sanki çözümsüz vakaymışım gibi geliyor.

Dertlerim de şunlar:

Hayattan keyif alamıyorum. 10 dk keyif alıyorsam da 100 dk alamıyorumdur. Yaşamım boşa ve anlamsız geliyor, kendimi ikna edemiyorum. Yaşamamak istiyorum. Kendimi öldürme gibi bi düşüncem yok, zaten eninde sonunda ölücem ve sevdiklerim üzülür diye. Ama sanki hiç doğmasam daha iyiydi gibi geliyor. Maddi bi sıkıntım yok çok şükür ama içimdeki manevi boşluk dolmuyor. Her şeyi dert ediyorum. Neslican taya ya da yaşam enerjisiyle dolu insanlara baksam da günlük anlık motivasyon sağlıyor. Bu keyifsizlik beni internet ve yemek bağımlısı yaptı, çünkü kilomun ve sağlığımın bi kıymeti olmuyor bu ruh halindeyken. Arkadaşlarım olmasına rağmen kendimi yalnız hissediyorum. Sürekli sanki kimse beni sevmiyormuş ve istemiyormuş gibi geliyor. Okuldaki grubumda yalnız olmam ve yaşadığım olaylar da böyle düşünmeye itiyor ama bu depresif ruh halim çook öncesinden beri var, ve istenmeme düşüncem de aynı şekilde.
Yan etkilerini hissettiğiniz için mi bıraktınız?Her ilaç herkese iyi gelmiyor Ve bir ilaca bünyenin alışması 2-3 haftayı bulabiliyor.Mesela bir tane ilaç beni çok kötü yapmıştı daha da dibe çökmüştüm ilk haftalarda hemen doktora gittim bu şekilde olması normal biraz daha bekle geçmezse değiştiririz demişti.Bir tanesi de çok fazla kalp çarpıntısı yaptı onu hemen değiştirdi.ilaç konusunda biraz sabırlı olunması gerekiyor Ve ilacı alırken aklınıza o okuduğunuz yan etkilerini getirip içerseniz de sizi olumsuz etkiler sizi iyi edeceğini düşünüp için
 
Ne gibi yan etkileri olmuştu ? Antidepresanlar keyfi şekilde alınacak ilaçlardan değil,öyle kafama göre bugün 2 tane yarın 3 ertesi gün bırakayım tarzı ilaçlar değil.Zaten etkilerini de 2 haftadan önce pek göstermezler.Gördüğünüz yan etkiler için doktora başvurmalıydınız,ilacı değiştirebilirdi.
Bu anlattıklarınız için illa ilaç kullanacaksınız diye bir şey yok bu arada,doktorunuza danışın,terapi de önerebilir.
Doktora söyleyince dozu iyice arttırmıştı. Sınav dönemimdi o yüzden bıraktım. Yan etkileri 2. Hafta başladı. 4-5 saat süren ağlama krizleri yaptı birkaç gün ruh dengem iyice bozuldu. Bir de normalde gidince bi kan değerlerimize bakılıyormuş, direkt ilaç yazması doktora güvenimi kırmıştı.
 
hayata karşı bakış açını değiştirmedikten sonra, ilaç sana bir dönem fayda edecektir...ayrıca antideprasanlar, daha çok kilo aldırıyor...bu anlattığın hislerin, bir çıkış noktası, sebebi vardır mutlaka..o sebepleri, durumları değiştirirsen bu duyguların düzelir...örneğin yürüyüş antidepresan yerine geçen, çok güzel bir spor...

Tabii yürüyünce bütün dertler ortadan kalkıyor.
Yani yazmayayım yazmayayım diyorum ama,evden dışarı çıkmaya gönlü olmayan insanlara ''yürü,spor yap,kursa git'' önerileri bana komik geliyor.Bıraksanız kişi ekmek almak için bile dışarı çıkmayacak,gelen yorumlar ''dans kursuna git,arkadaş edin'',bunları o kişi düşünmüyor mu sanıyorsunuz,depresyon böyle bir şey işte yapacak hali yok hastanın.Nasıl ki şiddetli bir nezlenin geçmesini evde oturup beklemiyorsanız,doktor yardımına ihtiyaç duyuyorsanız bu da öyle bir şey.Öcü değil o ilaçlar,düzenli kullanırsanız etkisini görürsünüz bir süre sonra.
 
Psikolojik destek almak zorundasın gibi duruyor. Ayrıca sadece ilaç değil, hem terapi hem ilaç. Doktorlar seni yönlendirecektir. Ama bence kafanı boşaltmakla başla bu işe. Her şeyi kafana takma. Nice insanlar ne acılar çekşyor da hayatta kalmak için nelere katlanıyor. Örnek verdiğin gibi neslican. Şu An senin yerinde olmak için belki öbür bacağını bile feda edebilirdi...
Öyle. Ben de kendi küçüklüğüme bakıyorum yaşam enerjisiyle dolu, başarılı ve özgüvenli bir çocuktum. Ergenliğe girmemle hayatım tepetaklak oldu. Özgüvenim düştü. Ve neden tam olarak sebebini de bulamıyorum.
 
hayata karşı bakış açını değiştirmedikten sonra, ilaç sana bir dönem fayda edecektir...ayrıca antideprasanlar, daha çok kilo aldırıyor...bu anlattığın hislerin, bir çıkış noktası, sebebi vardır mutlaka..o sebepleri, durumları değiştirirsen bu duyguların düzelir...örneğin yürüyüş antidepresan yerine geçen, çok güzel bir spor...
Bir dönem yürüyüş yaptım. Hatta dün de çok bunalıp çıktım ama yine aynı yerdeyim. Sanki benim için döngü gibi. Sürekli kendimi çok yalnız hissediyorum.
 
Yan etkilerini hissettiğiniz için mi bıraktınız?Her ilaç herkese iyi gelmiyor Ve bir ilaca bünyenin alışması 2-3 haftayı bulabiliyor.Mesela bir tane ilaç beni çok kötü yapmıştı daha da dibe çökmüştüm ilk haftalarda hemen doktora gittim bu şekilde olması normal biraz daha bekle geçmezse değiştiririz demişti.Bir tanesi de çok fazla kalp çarpıntısı yaptı onu hemen değiştirdi.ilaç konusunda biraz sabırlı olunması gerekiyor Ve ilacı alırken aklınıza o okuduğunuz yan etkilerini getirip içerseniz de sizi olumsuz etkiler sizi iyi edeceğini düşünüp için
Tamamen önyargısız içtim. Aslında ben de biliyorum 3 hafta sonra etkisini göstermeye başlıyor bu tip ilaçlar ama o zaman neden öyle yaptım bilmiyorum. Sanırım çevremden de etkilendim. Doktoruma güvenemedim.
 
Tabii yürüyünce bütün dertler ortadan kalkıyor.
Yani yazmayayım yazmayayım diyorum ama,evden dışarı çıkmaya gönlü olmayan insanlara ''yürü,spor yap,kursa git'' önerileri bana komik geliyor.Bıraksanız kişi ekmek almak için bile dışarı çıkmayacak,gelen yorumlar ''dans kursuna git,arkadaş edin'',bunları o kişi düşünmüyor mu sanıyorsunuz,depresyon böyle bir şey işte yapacak hali yok hastanın.Nasıl ki şiddetli bir nezlenin geçmesini evde oturup beklemiyorsanız,doktor yardımına ihtiyaç duyuyorsanız bu da öyle bir şey.Öcü değil o ilaçlar,düzenli kullanırsanız etkisini görürsünüz bir süre sonra.
antidepresan kullananlar uçuyor mutluluktan....
 
Bu konunun yeri burası degil . egitim seviyesi hakkında hiç bir sey bilmedğiniz insanlara nasıl böyle önemli konularda bilgi gerektiren konularda danısabiliyorsunuz aklım almıyor .
doktorunuza sorun . baska bir doktora sorun . AMA DOKTORA SORUN . BUNUN İÇİN 11 YIL EGİTİM ALMIS İNSANLARA . yürüyüs yapar gecer diyecek psikiyatri bilgisine sahip insanlara degil .
 
Herkese merhaba,
Tabiki isteyen herkes yazabilir ama benim öncelikli sorum 1 aydan uzun süre antidepresan kullanmış olanlara. Ben daha önce 2 hafta kullanıp bıraktım; yan etkilerinden dolayı. Bu aralar tekrar düşünüyorum. Doktora gidicem ama kullanıp etkilerini yazan olursa içim daha çok rahat edecek. Ara ara doktor randevusu alıp alıp iptal ediyorum. Faydası olacağına kesinlikle insansam giderim de sanki çözümsüz vakaymışım gibi geliyor.

Dertlerim de şunlar:

Hayattan keyif alamıyorum. 10 dk keyif alıyorsam da 100 dk alamıyorumdur. Yaşamım boşa ve anlamsız geliyor, kendimi ikna edemiyorum. Yaşamamak istiyorum. Kendimi öldürme gibi bi düşüncem yok, zaten eninde sonunda ölücem ve sevdiklerim üzülür diye. Ama sanki hiç doğmasam daha iyiydi gibi geliyor. Maddi bi sıkıntım yok çok şükür ama içimdeki manevi boşluk dolmuyor. Her şeyi dert ediyorum. Neslican taya ya da yaşam enerjisiyle dolu insanlara baksam da günlük anlık motivasyon sağlıyor. Bu keyifsizlik beni internet ve yemek bağımlısı yaptı, çünkü kilomun ve sağlığımın bi kıymeti olmuyor bu ruh halindeyken. Arkadaşlarım olmasına rağmen kendimi yalnız hissediyorum. Sürekli sanki kimse beni sevmiyormuş ve istemiyormuş gibi geliyor. Okuldaki grubumda yalnız olmam ve yaşadığım olaylar da böyle düşünmeye itiyor ama bu depresif ruh halim çook öncesinden beri var, ve istenmeme düşüncem de aynı şekilde.
‘Seninle başlamadı’ diye bir kitap önerebilirim. Bu hislerin temeline inmenizi sağlayabilir.
 
Bu konunun yeri burası degil . egitim seviyesi hakkında hiç bir sey bilmedğiniz insanlara nasıl böyle önemli konularda bilgi gerektiren konularda danısabiliyorsunuz aklım almıyor .
doktorunuza sorun . baska bir doktora sorun . AMA DOKTORA SORUN . BUNUN İÇİN 11 YIL EGİTİM ALMIS İNSANLARA . yürüyüs yapar gecer diyecek psikiyatri bilgisine sahip insanlara degil .
O kadar güzel söylemişsiniz ki ... burada insanlar sizin ruh halinizi bünyenizi nelerle savaştığınızı bilemez bu işin uzmanları sizi daha iyi anlayacaktır ...
 
Bu duygulari bende yıllarca yasadim hayattan keyif alamama yalnizlik hissi vs vs. Suan antidepresan kullaniyorum hayata yeniden baslamis gibiyim. Sana da tavsiye ederim ilk zamanlar bende oyle bir mutlu bir uzgun hissediyordum veya baska yan etkilerde vardi ilk zamanlar normal bence suan bir yanetki yok bende
 
Bu konunun yeri burası degil . egitim seviyesi hakkında hiç bir sey bilmedğiniz insanlara nasıl böyle önemli konularda bilgi gerektiren konularda danısabiliyorsunuz aklım almıyor .
doktorunuza sorun . baska bir doktora sorun . AMA DOKTORA SORUN . BUNUN İÇİN 11 YIL EGİTİM ALMIS İNSANLARA . yürüyüs yapar gecer diyecek psikiyatri bilgisine sahip insanlara degil .
Doktora randevuma günler var. Zaten sorucam. Ama her türlü çözüm önerisini görmek istiyorum.

benimle benzer hisleri yaşamış insanlar varsa yalnız olmadığımı bilmek iyi gelecek, eğer onlar bunu aştıysa bu daha iyi hissettirecek ve umutlandıracak. Burda zaten kimseden hangi ilacı kullandınız aynısını kullanıcam gibi bir şey söylemedim. Bana psikoterapi yapın da demiyorum :KK70:
 
Doktora randevuma günler var. Zaten sorucam. Ama her türlü çözüm önerisini görmek istiyorum.

benimle benzer hisleri yaşamış insanlar varsa yalnız olmadığımı bilmek iyi gelecek, eğer onlar bunu aştıysa bu daha iyi hissettirecek ve umutlandıracak. Burda zaten kimseden hangi ilacı kullandınız aynısını kullanıcam gibi bir şey söylemedim. Bana psikoterapi yapın da demiyorum :KK70:
buradaki insanlar size doğru cözüm önerisi sunamazlar . saglık bu , böyle hissediyorsunuz cunkü nörotransmiter dengeniz bozulmus , forumlarda bunu ancak saha da bozarsınız .
 
Psikolojik ve psikiyatrik bir probleminiz varsa uygun tedaviyi yarıda kesmeden devam etmeniz gerekir.Bizim bu konuda diyebileceğimiz başka bir şey yok.Onun haricinde hayatınızda eksik olan neyse ona odaklanmanız gerekiyor.Ben dindar bir insanım.Duygusal boşluk yaşadığımda ya da depresifleştiğim zamanlarda namaz ve Kuranla iyileşiyorum.He sizin inancınız nedir bilemem herkesin dini kendine ama size hayata bağlayacak iyileştirecek bir şeyler bulmanız gerektiği aşikar.Bazı insanlar mesleğiyle hayata tutunur bazıları çocuklarıyla ya da hayvanlarıyla.kendinize amaçlar edinmek en iyisi.Depresyondan kurtulmak için dil öğrenmeye başlayıp 5-6 dil öğrenenler ya da 100lerce kitap okuyanlar,yazmaya başlayanlar ve sonucunda başarılı olup depresyonu da atlatan insanlar çok fazla.Meşgul olmak her zaman en iyisidir.İnşallah içinde bulunduğunuz durumdan kurtulmak için iyi bir neden bulursunuz kendinize.
 
X