- 25 Eylül 2014
- 3.145
- 2.436
- 83
- 39
Benim yaşadığım bir takım sorunlar ikiz gebeliğe hamile kalmamla patlak verdi önce güzel bir depresyon geçirdim.Eşime düşmanlık,beyin hücrelerinin parçalandığını düşünme,eklem ağrıları bacak uyuşmaları kalp atışları huzurluzluk obsesyon vb.uzar da uzar.geceleri hiç uyuyamadım 5 ay kadar hergün ölecegimi düşünerek bir kenara pusup intihar planları yaparak geçti hamileliğim ayaklarımın üzerine basamıyordum ağrıdan beyin makanizması denilen bişey kalmamıştı.beynim patlıyordu her gün kardiyolog;pskolog,ve norologa gitmeye başlamıstım vücudum sakat olmustu ve ben bir hayalet gibi aylarca üstümde bir kabanla geziyordum.sabah saç taramak yok banyo yok alışveriş yok hayatan zevk yok yokta yok.sadece ölüm vardı benim için ama hamileydim onlara kıyamıyordum içimde kıyametler kopuyordu.derken ilaç başladım norodal damla ilacın yan etki başladı hareketsizlik yerinde duramama iç sıkıtısı çatlıyordum .ilacı bıraktık derken depresyon bitti!!! Yaşasınnnnn artık düzeliyordum daha iki gün geçmemişti ki kapalı ortam fobisi sabahtann akşama kadar kapalı otamda oldugumdan dolayı ölüyordum sanki imdattttt!!!!!! diyordu ruhum. Şu hamilelik bitseydi de ben bir an önce canımı alsaydım.Imansızmıydım haşaaaa ama ansiyete düşünce bozuklugu ya ölümden başka ne vardı beni yaşatan.... Bebeklerime zorla bakıyor güne ölme istekleriyle baslıyor 24 saat bozuk plak gibi kapalı ortamdayım diye düşünüyor çatlıyordum.Dünyada kimsede olmayan dertten muzdaripttim çünkü kapalı ortam fobisi farklıydı oysakii benim yasadıgım cok farklıydı diye düşündüm aylarca.Bebeklerim bile beni yasatmaya gücü yetmiyordu.Yerin altında hesap vardı oradada kurtuluş yoktu ama böylede yaşayamazdım ki..internette hep imansız mı giderim diye aylarca araştırma yaptım çünkü içimdeki sıkıntı yaşamama izin vermiyordu.Bu tam 1 yıl böyle sürdü....derken bir arkadaşım beni "hayatta caresiz dert yok mutlaka bir uzmana görün"demesiyle uzmanlarla görüşmeye başladım.En son psikiyatriye gittim ilaç tedavisi görüyor ama iyleşecegime inanmıyordum.İki haftanın sonunda kenddime geldim şükürler ediyordum..inanamıyorum iyleşiyordum...iki gün sonra yerin tekrar dibine vurdum...artık ilaçta kar etmiyordu ...doktorumu aradım ..."iyleşeceksiniz.... imkansız bazen geri dönüşler yaşanabiliyor,zor bir vakasınız " demesiyle dünyam altüst olmuştu ama herşeye inat ilacı bırakmadaım 1 ayın sonunda mucize gibi birşey oldu iyleştim ...ALLAHA HAMDOLSUN...iyleştimmmmmmmmmm