Anorexia,Blumia Nevroza

merhaba ben bu rahatsızlıkları tam olarak göstermesem de bu konuda sıkıntılıyım. birşeyler yemek hayatımın büyük kısmını oluşturuyor. benim için çoğu zaman yediğimin tadı önemli değil. yeter ki ağzıma birşeyler atayım. yani fiziksel ihtiyaç değil benim için. ağız yoluyla tatmin.bunu aşmayı çok istiyorum aşamadıkça daha çok yiyor daha çok mutsuz oluyorum. bir sıkıntı anında sürekli yiyecekler sığınıyorum. bu yüzden de kendimden soğuyor kendime olan sevgi ve saygımı kaybediyorum. bunun için 6-7 ay önce bir psikologa danıştım. bana hipnozu önerdi. bundan hem çekindim hem de pahalı geldi. bununla ilgili ne yapabilirim diye araştırıyorum ama bir sonuç alamadım. acaba hastalık hastası mıyım ya da gerçekten bir sorun mu? bana yardımcı olabilirseniz çok memnun olurum. şimdiden teşekkürler...

frhnm .!.:

merhaba ben bu rahatsızlıkları tam olarak göstermesem de bu konuda sıkıntılıyım. birşeyler yemek hayatımın büyük kısmını oluşturuyor. benim için çoğu zaman yediğimin tadı önemli değil. yeter ki ağzıma birşeyler atayım. yani fiziksel ihtiyaç değil benim için. ağız yoluyla tatmin.bunu aşmayı çok istiyorum aşamadıkça daha çok yiyor daha çok mutsuz oluyorum. bir sıkıntı anında sürekli yiyecekler sığınıyorum. bu yüzden de kendimden soğuyor kendime olan sevgi ve saygımı kaybediyorum. bunun için 6-7 ay önce bir psikologa danıştım. bana hipnozu önerdi. bundan hem çekindim hem de pahalı geldi. bununla ilgili ne yapabilirim diye araştırıyorum ama bir sonuç alamadım. acaba hastalık hastası mıyım ya da gerçekten bir sorun mu? bana yardımcı olabilirseniz çok memnun olurum. şimdiden teşekkürler...

Genişletmek için tıkla...

Merhaba öncelikle kusura bakmayın vizelerimden dolayı şimdi yazabiliyorum.İlk olarak hastalık hastası değilsiniz.Fakat yazdıklarınıza görede aşılamayacak bir sorununuz yok.Hiç bir sorun çaresiz değildir.Hipnoz tabiki de tedaviye bir araç olarak kullanılabilir ama bir amaç olarak kullanılmaz.Tedavide ilk olarak sizin kendi kendinize olan kararlarınız etkilidir.Sorununuzun ne olduğunun farkında olmanız birinci aşamayı atlattığınız anlamına gelir çoğu kişi bunu kabullenmez.2. olarak yapmanız gerekense kendinize bir dur demek.Fiziksel bir açlık olmadığından ve sadece ağız yoluyla tatmin diye nitelendirdiğiniz için buna duygusal açlık deniyor.İlk önce kendinize bu sorunun nedenini sormalısınız.Her psikolojik sorunda olduğu gibi bu da geçmişinizde var olan bir probleme dayanıyor olabilir.Sağlıklıolduğunuz dönemden bu yana ne değişti? Eğer bu soruna başladığınız an kendinize bir şeyler deme şansınız olsa ne derdiniz? kendinize bunu yaparak neyi önlemeye neyin acısını yaşatmaya ya da neyi bastırmaya çalışıyorsunuz?
Bakın ilk düşündüğünüzde aklınıza gelmeyebilir ama küçükken yaşadığınız bir travma affedemediğiniz bir kişi bile kendinize olan savaşınızı başlatabilir.

Bunlar dışında duygusal açlığı bastırmanız amaçlı şeyler yapabilirsiniz.Ör. kendinize bir beslenme düzeni oluşturabilir bir süre boyunca (ruhunuz buna alışana kadar) onu düzenin dışına çıkmayabilirsiniz.Bu tip ataklarda sakız çiğneyebilir yürüyüşe çıkabilir bitki çayı,su içebilir farklı aktivitelerde bulunabilirsiniz.Kendinize olan sevgi ve saygınızı kaybetmeyin özgüveninizi arttırmak için çeşitli etkinliklerde bulunun.Sosyal olun aktif olun bu güzel günlerde tek başına bile olsa dışarı çıkın ve baharın tadını çıkarın.Sağlıklı bir birey olmak zor değil.umudunuzu asla kaybetmeyin :)

İstediğiniz zaman mesajda atabilrisinizxxxxx

öncelikle mesajımı cevapladığınız için çok teşekkür ederim.
çocukken çok umutlu ve neşeli bir çocuk olduğum söylenemez ama yani bilemiyorum kafam biraz karışık.
çözümle ilgili olarak da önerdiğiniz aktiviteleri genelde yapıyorum. çok da başarılı oluyorum ama bu başarım bir süre devam ediyor sonra tekrar eski halime dönüyorum nasıl oluyor anlamıyorum. bir kaç gündür yazıp yazıp siliyorum. neyse desteğiniz için de teşekkür ederim. sınavlarınızda ve hayatınızda başarılar dilerim

http://www.kadinlarkulubu.com/derdim-var/526851-icimdeki-sikintiilar.html#post24522142

canım konuma bakıp bana yardımcı olursan çok sevinirim