- 24 Ekim 2018
- 388
- 225
- 103
- 30
- Konu Sahibi Mavipatikk
- #1
Merhabalar herkese. Yazacaklarım dert değil belki ama aklıma takılan bi durum var. Öncelikle biraz genel bilgi vereyim. 24 yaşındayım 2 senedir evliyim eşimle 5 yıl sevgililikten sonra evlendik gayet iyiyiz bi sorunumuz yok. 1 çocuğum var şuanda ücretsiz izindeyim. Bir kız kardeşim var 20 yaşında üniversite okuyor. Birkaç gün sonra annem babam kardeşim memleketten bize gelecekler 1 hafta kalmaya. Kardeşimin 2 yıldır bir beraberliği var sevgilisini ben de tanıyorum buraya geldi bizde de görüştüler ben de seviyorum iyiler hep de iyiliklerini isterim.
Sorun şu ki annemin bana ve kardeşime karşı tutumunun farklı olması. Örneğin buraya geldiklerinde kardeşim geldikten bi süre sonra erkek arkadaşının evine 1-2 gece kalmaya gidecekmiş(ailesiyle yaşıyor cocuk, burdan daha yakın bizim memlekete göre) tabi gidebilir benim açımdan sorun yok. Ama annemin ve babamın buna rahatlıkla müsade etmelerine çok şaşırıyorum. Çocuk da annemlerin evine 3 4 kere yatili gitti.
Kendimden örnek vereyim durumu neden yadırgadığımı anlamanız için. Bizim 5 yıllık sevgililik dönemimiz çok zor geçti uzaktan ilişki yürüttük 5 yıl boyunca ve ciddi anlamda yorulduk özledik zorlandık. Eşim o zaman üniversite okuduğum şehire geldi hep günübirlik görüştük. Yazları da arada evimize geldi ailemle oturdu yine günübirlik kalmadan gitti hep. Eşim o zamanlar askere gitmeden önce ailesi beni tanımak istedi günübirlik çağırdılar oturalim yemek yiyelim tanışalım diye. Onu bile kılı kırk yararak düşünerek zar zor izin verdi annem ve ben memleketteyken değil üniversitedeyken gittim babama duyurmadı yani o derece davrandı. Sonra annemin bu tutumu yüzünden ben 1 2 sene sonra tekrar ailesiyle oturmaya gidecek oldum annemden gizli gittim yine günübirlik mesela çünkü ilk gönderdiğinde ilk ve son olsun dedi netti zor izin verdi.
Ne bileyim ben hep ailenin güçlü çocuğu oldum soğukkanlıyımdır çoğu şeyde tek başıma yetebilmişimdir üniversitedeyken başka bi ilden yaz okulu almam gerekti kendi üniversitemiz vermiyordu, baya uzaktaki başka bi ile kendim gidip düzenimi kurdum ki nomali de budur bunu üstün bi beceriymiş gibi gösterdiğimi sanmayın, kardeşimle farklılıklarımı anlatmak için söylüyorum.
Kardeşim daha naif daha bi ailesine bağlı ailesi olmadan pek adım atamayan bi karakterde yapısı öyle yani. Hatta eğitimini bile 1 yıl erteledi evden ayrılmakta zorlandığı için. Kafasını toparladı öyle gitti. Mesela hassas olduğu için kyk da kalamıyor evde kalıyor ev arkadaşı vardı. Erkek arkadaşı ile evleri yürüme mesafesinde. Ev arkadaşı bu yıl mezun oldu çıktı seneye de başka biri ile kalmak istemediği için erkek arkadaşı ile kalmak istiyor. Annem buna da tamam dedi ne bileyim hassaslığı ve aileden ayrı yapamayışı sızlanması aileme herşeye tamam dedirtiyor gibi. Kardeşimin bu durumu kullanmaya çalıştığını düşünmüyorum annemlerin çok taviz verdiğini düşünüyorum.
Mesela biz sevgiliyken fazladan 1 gün daha görüşmek için esimin o zaman geceyi pansiyonda geçirmesi benim geceyi kyk'da geçirmem söz konusu bile olamazdı annemin güveneceğini sanmıyorum beraber kalmamızdan şüphelenirdi eminim. Ama kardeşimin sevgilisiyle yıllarca kalmasına çok rahat müsade ediyor hatta kullandığı cümleyi söyleyeyim size. "Aman yalnız kalmasın da erkek arkadaşıyla kalsa da olur ben onların birlikte olup olmadıklarını sorgulamam kendi bedeni kendi karari " dedi ben çok şaşırdım annem beni nasıl kaygılarla yetiştirdi onu nasıl rahat yetiştiriyor diye.
Üstte de yazdım kardeşimi çok seviyorum onunla asla bi problemim yok istediği gibi yaşayabilir yadırgamıyorum zihniyeti dar birisi değilim, beni şaşırtan annemin tutumu haliyle. Buraya geldiklerinde birkaç gece oraya kalmaya gidecek olması ve açık açık babamın da bilmesi onaylaması sanırım bana geçmişi hatırlattı. Ben sadece nişanlıyken 1 kere yatili gittim onda da düğün hazırlıklarını hallletmek için hallettim döndüm en kisa zamanda annem onda bile 'ne münasebet' edasıyla davrandı zoraki gibi.
Bilmiyorum bu herkeste mi böyle ilk çocuk ile sonraki çocuk çok mu farkediyor ben mi garipsiyorum... şimdiden yorumlar için teşekkürler herkese tek tek yazamayabilirim malum bebeğim var pek telefona bakamıyorum.
Sorun şu ki annemin bana ve kardeşime karşı tutumunun farklı olması. Örneğin buraya geldiklerinde kardeşim geldikten bi süre sonra erkek arkadaşının evine 1-2 gece kalmaya gidecekmiş(ailesiyle yaşıyor cocuk, burdan daha yakın bizim memlekete göre) tabi gidebilir benim açımdan sorun yok. Ama annemin ve babamın buna rahatlıkla müsade etmelerine çok şaşırıyorum. Çocuk da annemlerin evine 3 4 kere yatili gitti.
Kendimden örnek vereyim durumu neden yadırgadığımı anlamanız için. Bizim 5 yıllık sevgililik dönemimiz çok zor geçti uzaktan ilişki yürüttük 5 yıl boyunca ve ciddi anlamda yorulduk özledik zorlandık. Eşim o zaman üniversite okuduğum şehire geldi hep günübirlik görüştük. Yazları da arada evimize geldi ailemle oturdu yine günübirlik kalmadan gitti hep. Eşim o zamanlar askere gitmeden önce ailesi beni tanımak istedi günübirlik çağırdılar oturalim yemek yiyelim tanışalım diye. Onu bile kılı kırk yararak düşünerek zar zor izin verdi annem ve ben memleketteyken değil üniversitedeyken gittim babama duyurmadı yani o derece davrandı. Sonra annemin bu tutumu yüzünden ben 1 2 sene sonra tekrar ailesiyle oturmaya gidecek oldum annemden gizli gittim yine günübirlik mesela çünkü ilk gönderdiğinde ilk ve son olsun dedi netti zor izin verdi.
Ne bileyim ben hep ailenin güçlü çocuğu oldum soğukkanlıyımdır çoğu şeyde tek başıma yetebilmişimdir üniversitedeyken başka bi ilden yaz okulu almam gerekti kendi üniversitemiz vermiyordu, baya uzaktaki başka bi ile kendim gidip düzenimi kurdum ki nomali de budur bunu üstün bi beceriymiş gibi gösterdiğimi sanmayın, kardeşimle farklılıklarımı anlatmak için söylüyorum.
Kardeşim daha naif daha bi ailesine bağlı ailesi olmadan pek adım atamayan bi karakterde yapısı öyle yani. Hatta eğitimini bile 1 yıl erteledi evden ayrılmakta zorlandığı için. Kafasını toparladı öyle gitti. Mesela hassas olduğu için kyk da kalamıyor evde kalıyor ev arkadaşı vardı. Erkek arkadaşı ile evleri yürüme mesafesinde. Ev arkadaşı bu yıl mezun oldu çıktı seneye de başka biri ile kalmak istemediği için erkek arkadaşı ile kalmak istiyor. Annem buna da tamam dedi ne bileyim hassaslığı ve aileden ayrı yapamayışı sızlanması aileme herşeye tamam dedirtiyor gibi. Kardeşimin bu durumu kullanmaya çalıştığını düşünmüyorum annemlerin çok taviz verdiğini düşünüyorum.
Mesela biz sevgiliyken fazladan 1 gün daha görüşmek için esimin o zaman geceyi pansiyonda geçirmesi benim geceyi kyk'da geçirmem söz konusu bile olamazdı annemin güveneceğini sanmıyorum beraber kalmamızdan şüphelenirdi eminim. Ama kardeşimin sevgilisiyle yıllarca kalmasına çok rahat müsade ediyor hatta kullandığı cümleyi söyleyeyim size. "Aman yalnız kalmasın da erkek arkadaşıyla kalsa da olur ben onların birlikte olup olmadıklarını sorgulamam kendi bedeni kendi karari " dedi ben çok şaşırdım annem beni nasıl kaygılarla yetiştirdi onu nasıl rahat yetiştiriyor diye.
Üstte de yazdım kardeşimi çok seviyorum onunla asla bi problemim yok istediği gibi yaşayabilir yadırgamıyorum zihniyeti dar birisi değilim, beni şaşırtan annemin tutumu haliyle. Buraya geldiklerinde birkaç gece oraya kalmaya gidecek olması ve açık açık babamın da bilmesi onaylaması sanırım bana geçmişi hatırlattı. Ben sadece nişanlıyken 1 kere yatili gittim onda da düğün hazırlıklarını hallletmek için hallettim döndüm en kisa zamanda annem onda bile 'ne münasebet' edasıyla davrandı zoraki gibi.
Bilmiyorum bu herkeste mi böyle ilk çocuk ile sonraki çocuk çok mu farkediyor ben mi garipsiyorum... şimdiden yorumlar için teşekkürler herkese tek tek yazamayabilirim malum bebeğim var pek telefona bakamıyorum.
neyse ya naparsa yapsın Allah ahirette hesabını soracak diyorum kendimi avutuyorum.