• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

annemin beyin ameliyatı ve korkularım

zeydill

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
merhabalar, bir süredir her şey iyi diyordum ya da ufak tefek şeyleri dert edinirdim ama bu kadar boğulmuş hissetmemiştim. 20 yaşındayım üniversite okuyorum aynı şehirde yurtta kalıp. daha ben ilkokuldayken annemde beyin tümörü olduğu tesadüfen öğrenilmişti ve ameliyata alınmıştı. bir süredir bir şey yoktu. son zamanlarda ise iyi değildi annem 58-60 yaşlarında zaten ve kontrole götürdüğümüzde beyninde kötü huylu sıvı birikimi olduğu öğrenildi. dün de ben okuldaydım ve telefondan öğrendim hastaneye kaldırıldığını. haftaya ameliyata alınacakmış doktorlar gecikilmemesi gerektiğini söylemiş. aradım moral verdim biraz ama sesi kötü gibiydi. duygusal olarak güçlü biriyimdir geçmişte kötü şeyler yaşadım çünkü erkek arkadaş tarafından yapılan bir istismar daha ergenken, psikoterapi aldığım dönemler vs. onları çok şükür atlattım çok güçlü birisi haline geldim ama kötü şeyler yaşayan biri olarak en ufak olaylar son zamanlarda duygularımı taşırmaya başlıyor. üniversite hayatında dersler ve verilen görevler zorluyor ama bunları çok normal görüyorum tabii ki bunlar sorun sayılmaz asla ama kartımdaki 3-4 bin para birkaç ayda hemen azalıyor. paranın çoğunu zaten yiyecek içeceğe ya da haftasonu eve gidip gelirken yol parasına vermek zorunda kalıyorum, yurtta öğle yemeği de parayla ve her gün öğle yemeğine 120 tl vermemek için yemiyorum, kısıyorum harcamamı. alışamadım kaldığım yere ve buradaki düzene. 2 ay süren bir diş eti tedavim de var ve iyileşemiyorum, stres de etkiliyormuş, dişlerimi sıkıyorum her gün. yakın arkadaş dediğim tek bir dostum var liseden arkadaşım. üniversitede öyle yakın hissettiğim biri yok özel hayatımı da okuldaki kişilerle paylaşmamaya özen gösteriyorum. o yüzden buraya biraz içimi dökmek istedim. bu hastalık durumları beni de çok etkiledi takıntı mı oldu bilmiyorum ama bu 2 senedir sık sık hastaneye kan tahlil vs. vermeye gidiyorum sürekli bir hastalık ve ölüm korkusu yaşıyorum daha öncesinde takıntı üzerine psikoterapi almıştım ama tekrar başladı. göğsüm ağrıyor haftalardır kalbimde tekleme oluyor ama bütün sonuçlar ve muayeneler temiz çıkıyor. mezun olduğumda iş yerine girmem sorun olmasın diye psikiyatriste gitmeye de çekiniyorum aslında destek almaya. bu ameliyat olayı da annemi kaybetme korkusu yarattı, bununla ilgili rüyalar ile uyanıyorum 2 gündür ya birşey olursa diye. kendimi toparlamak için ne yapabilirim bana bir fikir verir misiniz
 
Psikiyatriste gitmen neden iş için sıkıntı çıkarsın ki ?
Belli ki takıntıların seni aşan boyuta ulaşmış , doktora gidip tedavini olacaksın.
 
Psikiyatriste gitmen neden iş için sıkıntı çıkarsın ki ?
Belli ki takıntıların seni aşan boyuta ulaşmış , doktora gidip tedavini olacaksın.
Ameliyathane teknikerliği okuyorum ve devlete atanmak istediğim için bu tarz sağlık kayıtlarının sıkıntı çıkardığını okumuştum
 
Mutlaka cevaplarsaniz cok sevinirim.Cok cok gecmis olsun.Benim senelerdir 1 saniye gecmeyen bas agrim var.Agri alin ense sakak kafa arkasi burun yanak dolasiyor.Basta siddettliydi sonra azaldi sonra arada artip 10 saniye sonra azalmaya basladi.Basta sadece zonkliyordu.Sonra alnim buzusuyormus gibi enseme civi batmis basimin ustunden cikmis gibi olmayada basladi.Unutkanlik kulak cinlamasi var.Bazen basim dilim uyusuyor.Sizinde annenizin belirtileri boylemiydi?
 
Gerçekten senin gibi güzel insanlara ihtiyacım var. Bu ara takıntım arttı sen dersin pisikiyatra git diyeceksin. Şöyle yaz lütfen hergun bakiyorum biri yazdı belliyom ne olur yaz bana. Kadınlar kulübü diverkulut yaz benim yazdıklarım i göreceksin iyi kötü bı kaç kişi var annemin kiracısı var. Yinede yalinizim bana yaz bazen adapte olamiyom inancım var namaz günde iki dafe kilsam üç dafe kilamiyom rica ederim sen bana yaz bide b on iki eksikliği var bide sandık meselesi sana derdimi yaniyin rahatlayim bana yaz bu kış nasıl geçecek ruhum bazan acı cekiyor
 
Bu ara benim takintilarim çoğaldı ne olur bana yaz bı iyi insana çok ihtiyacım var. Herzaman hatta çoğu zaman hep alttan aldım sabır eyledim çok sessiz olduğum için masimediler. Kadınlar kulübü. Diverkilut. Yazınca benim yazılarımı göreceksin. Sana iyi geceler
 
merhabalar, bir süredir her şey iyi diyordum ya da ufak tefek şeyleri dert edinirdim ama bu kadar boğulmuş hissetmemiştim. 20 yaşındayım üniversite okuyorum aynı şehirde yurtta kalıp. daha ben ilkokuldayken annemde beyin tümörü olduğu tesadüfen öğrenilmişti ve ameliyata alınmıştı. bir süredir bir şey yoktu. son zamanlarda ise iyi değildi annem 58-60 yaşlarında zaten ve kontrole götürdüğümüzde beyninde kötü huylu sıvı birikimi olduğu öğrenildi. dün de ben okuldaydım ve telefondan öğrendim hastaneye kaldırıldığını. haftaya ameliyata alınacakmış doktorlar gecikilmemesi gerektiğini söylemiş. aradım moral verdim biraz ama sesi kötü gibiydi. duygusal olarak güçlü biriyimdir geçmişte kötü şeyler yaşadım çünkü erkek arkadaş tarafından yapılan bir istismar daha ergenken, psikoterapi aldığım dönemler vs. onları çok şükür atlattım çok güçlü birisi haline geldim ama kötü şeyler yaşayan biri olarak en ufak olaylar son zamanlarda duygularımı taşırmaya başlıyor. üniversite hayatında dersler ve verilen görevler zorluyor ama bunları çok normal görüyorum tabii ki bunlar sorun sayılmaz asla ama kartımdaki 3-4 bin para birkaç ayda hemen azalıyor. paranın çoğunu zaten yiyecek içeceğe ya da haftasonu eve gidip gelirken yol parasına vermek zorunda kalıyorum, yurtta öğle yemeği de parayla ve her gün öğle yemeğine 120 tl vermemek için yemiyorum, kısıyorum harcamamı. alışamadım kaldığım yere ve buradaki düzene. 2 ay süren bir diş eti tedavim de var ve iyileşemiyorum, stres de etkiliyormuş, dişlerimi sıkıyorum her gün. yakın arkadaş dediğim tek bir dostum var liseden arkadaşım. üniversitede öyle yakın hissettiğim biri yok özel hayatımı da okuldaki kişilerle paylaşmamaya özen gösteriyorum. o yüzden buraya biraz içimi dökmek istedim. bu hastalık durumları beni de çok etkiledi takıntı mı oldu bilmiyorum ama bu 2 senedir sık sık hastaneye kan tahlil vs. vermeye gidiyorum sürekli bir hastalık ve ölüm korkusu yaşıyorum daha öncesinde takıntı üzerine psikoterapi almıştım ama tekrar başladı. göğsüm ağrıyor haftalardır kalbimde tekleme oluyor ama bütün sonuçlar ve muayeneler temiz çıkıyor. mezun olduğumda iş yerine girmem sorun olmasın diye psikiyatriste gitmeye de çekiniyorum aslında destek almaya. bu ameliyat olayı da annemi kaybetme korkusu yarattı, bununla ilgili rüyalar ile uyanıyorum 2 gündür ya birşey olursa diye. kendimi toparlamak için ne yapabilirim bana bir fikir verir misiniz
Terapiye gitmemezlik yapma özellikle annenin bu durumu seni baya etkilemişken tam zamanı iş maddi ve hastalık derken insanda mental sağlık kalmıyor bunu koruma adına gitmelisin ki annene de faydan olsun moral acısından, hekimleri doktorları dinleyin bile isteye kötü bişey önermezler herhalde hastaneye kaldırılmış zaten inşallah ameliyatı tereyağından kıl ceker gibi iyi geçer hemen sağlığına kavuşur Rabbim ya şafi ismiyle tez vakitte annene ve diğer hastalara şifa versin inşallah coluğu cocğuyla güzel ömrü olsun,

Bu çok ağır gelse de doğmak büyümek hayatı yaşamak nekadar doğalsa ölmekte bi okadar doğaldır. Biz bunları unutuyoruz güllük gülistanlık yaşarken düşünmüyoruz evet ölümde var! Hatta en doğalı ölümdür bizler dünyaya civi cakmaya gelmedik , hepimiz aslında bir pencereden dünyaya bakıyoruz ebedi hayat gerçek olandır. Annenin ameliyatı iyi geçebilir inşallah geçer rabbim sana ve sevdiklerine bağışlasın ama kötü durumu da düşünüp kendini hazırlamalısın. Herkesin annesi babası bir gün gidecek bizler ve cocuklarımız.. dimdik ayakların üstünde ezdirmeyen bir kadın olmalısın! Kendin için ol ❤️🙏🏼🍀 güzel haberler alırız inşallah senden ..
 
Bunun tedavisini olmayan yok buraya atanamam diye doktora gitmeyen insan gün gelir gündelik hayatına devam edemez olur .Bu yaklaşımı bırakmak şart.Bazen görüyoruz okuyoruz ülke açık bir tımarhane gibi.Ruh sorunlarında otelemek tedaviyi ertelemek olmaz.Bunu ayıp sayan sorunludur .Zaten kaç kişi kaldı panik atak anksiyete yada depresyonu migreni hiç tanımayan.Herkesde ama az ama çok takıntı var .Kimi baseder kimi basedemez Sorunu için yardım arayan bunu geçiştirmeyen insanları destekliyorum .Annenize başarılı bir ameliyat ve iyilesme dilerim.Kendi ruhunuzu ihmal etmeyin haberler her gece ruhunu iyi etmeyen insanların yaptıklarını haber olarak veriyor Ben dahil kendimi bu anlamda hep iyiye odaklarim ihtiyacim varsa her türlü yardımı alırım.Hayat zor insanlar zor yardım almadan devam etmek için ya çok şanslı ya çok gamsız olmalı.Her problemi biz cozemeyiz nasilki Tv bozulunca ustası çağrılır.Ruh sıkılınca da uzmanına gidilir hepsi bu
 
Mutlaka cevaplarsaniz cok sevinirim.Cok cok gecmis olsun.Benim senelerdir 1 saniye gecmeyen bas agrim var.Agri alin ense sakak kafa arkasi burun yanak dolasiyor.Basta siddettliydi sonra azaldi sonra arada artip 10 saniye sonra azalmaya basladi.Basta sadece zonkliyordu.Sonra alnim buzusuyormus gibi enseme civi batmis basimin ustunden cikmis gibi olmayada basladi.Unutkanlik kulak cinlamasi var.Bazen basim dilim uyusuyor.Sizinde annenizin belirtileri boylemiydi?
Merhaba yeni gördüm yorumunuzu. Benim annemde fiziksel belirti yoktu ağrı sızı gibi. Unutkanlık(isimlerimizi karıştırma, günlük hayatta kullandığımız kelimeleri ya da renklerin isimlerini unutma gibi) kelimeleri karıştırma ya da yerine yanliş kelime söyleme, bazen konuşmada bozukluk, aşırı gülmeler ya da bazen neşeli hal, bazen sinirli olma gibi bizim psikolojik bozukluk zannettiğimiz durumlar vardı.
 
Son düzenleme:
Merhaba yeni gördüm yorumunuzu. Benim annemde fiziksel belirti yoktu ağrı sızı gibi. Unutkanlık(isimlerimizi karıştırma, günlük hayatta kullandığımız kelimeleri ya da renklerin isimlerini unutma gibi) kelimeleri karıştırma ya da yerine yanliş kelime söyleme, bazen konuşmada bozukluk, aşırı gülmeler ya da bazen neşeli hal, bazen sinirli olma gibi bizim psikolojik bozukluk zannettiğimiz durumlar vardı.
Bende var o kelimeleri unutma yada yanlis soyleme biraz dusununce hatirliyorum kelimeyi
 
Back
X