annemi istemiyorum....

cok dusundum bu konuyu acip acmamak icin ama artik dayanamiyorum anlatmazsam cildiracagim nerden baslayacagimi bilmiyorum elimden geldince sirasiyla yazacagim o kadar doluyum ki....annem ve babam ben 2 aylikken bosanmislar beni babaannem buyuttu annem baska bir adamla evlendi o adamin 4 oglu vardi ve annem onun 4. karisiydi birde annemin oglu oldu o adamdan. kisacasi annem bana bakmadi emek vermedi beni degil onlari buyuttu o 4 oglan altlarina cis kaciriridi odalarina girilmezdi kokudan annem dayak yerdi sayili zamanlarda beni gormeye gelirdi alir gotururdu ama uvey babam bana hicbir zaman iyi davranmadi beni istemedi 2 gunluk misafirliklerim bile ona batti defalarca annemi dovdugunu eziyet ettigini bilirim sonunda adam vefat etti anneme de babasindan ve kocasindan maas baglandi rahata cikti derken tuhaf davranislari basladi kocasi oleli sanirim 7 yil oldu ve bu surede 3 farkli kisiyle evlenmeye kalkip beraber yasadi birakti bunlar beni derinden yaraladi zaten hicbirzaman bir anne kiz olamadik ben hep ondan daha olgun o sanki ben yasta davranirdi. ben esimle evlenene kadar benim ne annem ne babam yoktu ama ne zamanki ben bu evliligi yaptim evim yuvam huzurum duzenim oldu ikiside ortaya ciktilar simdi gorseniz dersiniz ki omurleri benim icin yaptiklari fedakarliklarla gecmis oysa babamin bir cift corabini gormedim annemdense aradigim manevi destegi hicbir zaman bulamadim genckizligimin en buhranli zamanlarindan birinde benim icin benim oyle kizim yok dedigini bilirim.....
esim yurt disinda gorevli 2 kizim var hamdolsun 3. bebegimiz gelecek..elbette sorunlarimiz oldu olacakda belki ama ben onu cok seviyorum daha da onemlisi kendim parcalanan bir ailenin evladi oldugumdan bunu evlatlarima yasatmamak adina kararliyim rabbimin izniyle evliligim insallah olene kadar sursun istiyorum
simdi gelelim esas soruna annemin eline gunumuz sartlarinda hicde azimsanmayacak iki maas geciyor zaten erkek kardesim evlendi yalniz yasiyordu annem ama sorumsuz degilde cilginlik denecek duzeyde para harcama hastasi oldugundan hicbir zaman maddi anlamda rahata cikamadi tabiri caizse elinde gordu cebinde gormedi ne yaptigini ne aldigini inanin buraya yazsam gercekten inanmaz yalan soyluyorum sanirsiniz. iste hersey boyle giderken evlendikten sonra ortaya cikan anne babamla mucadele ederken ki babamin yasattiklari da ayri bir konudur annem erkek kardesime 22 milyar kredi cekmis benim hicbirseyden haberim yok daha evvelde benden yasca kucuk bir kiz arkadasi vardi annemin ona da 5 milyar kredi cekmis onun oncesinde de dayima kredi cekti dayim odemedi ben bunlari hep sonradan ogrendim bir defa olsun bana sormadi soylemedi...kardesim krediyi odemeyince annemin evine haciz bildirimi geliyor o da o esnada 72 yasinda haci bir adam bulup onunla nikahlaniyor ve adam bankaya 20 milyar yatirip borcun bir kismini kapatiyor tabii ben bunuda bilmiyorum zaten esimin memleketindeydim burda degildim ama erkek kardesim biliyor bu evlilik olayini ve borcu kapanacagindan olsa gerek sesini cikarmiyor beyefendi

bir zaman sonra annem bu adamla yapamayacagini anliyor iste benimde herseyden bu noktada haberim oluyor neymis adam siskoymus horluyormus vs vs adamdan ayrilmak istiyor adamda dogal olark verdigi parasini istiyor bu noktada annem bana anlatti ve benden bu 20 milyari istedi ama benim degil esimin kazanciydi ev almak icin biriktiriyorduk esim kabul etmedi vermedik zaten esim bu meseleleri bilmiyor eger bilse rezil olurum gozunde

su anda son durum annem daha evvel cocuguna baktigi bir bayanin yaninda kaliyorve adama taksit taksit odeme yapiyor erkek kardesimin ise annemin nerde kaldigi ne yeyip ne ictigi zerre kadar umrunda degil kendi hayatina bakiyor zaten baska sehirde

bana gelince yasadigim stres had safhada soyleki annem haftada bir geliyor geldigi zaman o kadar cok yemek yapiyor ki yenmiyor ve cope gidiyor ne yag ne un ne birsey dayandiramiyorum ne olur beni yanlis anlamayin bir amac ugruna esimle en guzel yillarimiz ayri geciyor evlatlarim babasiz buyudu parama cok dikkat etmem gerek kurus hesapliyorum ev hanimiyim evlatlarimin fuzulu ihtiyaclari disinda harcama bile yapmiyorum ki biran evvelevimizi alalim ve esimle normal hayata gecebilelim diye.....
derin dondurucum annem tarafindan yapilan ve yenmeyen yenecege de benzemeyen krepler ve hamur isleriyle dolu...bana geldigi zaman kizlarima aldigim abur cuburlara varana kadar yiyip bitiriyor ama gelirken bende alayim biraz demiyor hicbir zaman gecenlerde borek yapayim dedi tamam dedim evde 4 kisiyiz 4 tepsi borek yapmis sok oldum saatlerce yanan firina mi uzuleyim ne kadar gelecek bilmedigim elektrik faturasina mi?
dayimlar anneannem teyzemler butun ailesi onu sildi cunku resmi ve gayri resmi toplam 5 evlilik yapti gina geldi artik esim bunlari bilse onu evime sokmaz muhtac olsa anlarim evlenip guvence istedigini ama maasi var hicbir zaman bir seye kalkisirken bana sormadi bildigini okudu ve afedersiniz kuyrugu sikisinca anlatti bana hep

onu hicbir zaman annem olarak gormedim benim ihtiyacim oldugu zamanlarda yanimda degildi bosanmasini kabullendim evlenmesinide...maddi bir sey beklemedim sevgi maneviyat istedim vermedi simdi dibimden ayrilmiyor o kadar gicik oluyorum ki neymis torunlarina kiyamiyormus bana dayanamiyormus yahu ben 32 yasindayim 6 yildir evlatlarimla yalniz yasiyorum ben zaten hem anne hem babayim ihtiyacim yok sana zerre kadar ihtiyacim yok bana bakmadin kahrimi cekmedin babaannem buyuttu beni oyle yada boyle

simdi gelip gelip sarilmalarina opmelerine seviyorum kiyamiyorum demelerine gicik oluyorm biktim usandim yiprandim gitsin ve hic gelmesin istiyorum belki aranizda beni suclayanlar olacaktir ama istemiyorum ben onu istemiyorum

zzeyyno .!.:

baştan sonra her kelimesini okudum. sende alma evine güzel güzel deki anne gelme, ya da bahaneler üret , anneyse anne canım doğurmakta bişey yokki , çekilen sancıda acıda unutuluyor gidiyor doğurmak mesele değil, büyütmek mesele. böyle annelere sinir oluyorum. düşüncesiz , pervasız... ben olsam araya mesafe koyarım herkes haddini bilsin diye. bana gelme git o sidikli 4 üvey oğluna börekler aç derim. zamanında aklın nerdeydi derim. kusura bakma bende yangına körükle gidiyorum ama hiç acımam yok bu konularda ayrıca 2 çocuk annesiyim. evlatlarıma eğer böyle olacaksam Allahım canımı alsın daha iyidir.

Genişletmek için tıkla...

cok haklisin soylenmesi gereken bunlar ama yapim geregi ben soyleyemem ki boyle icime atar kendimi doldurur siser otururum dun arkadasim geldi ona demis ki 3. bebege bakamaz bu ondan birakip gitmiyorum bunu yoksa baska sehre yerlescem demis o kadar sinirlendim ki ben 2 evladim (once allah ) yalniz buyuttum hamdolsun piril piril okul basarilari goz dolduruyor hicbir fedakarliktan kacinmadim gozlerine yas getirmedim de 32 yasina gelmisim bunu mu buyutemeyecegim? kaldiki ona guvenip hamile kalmadim yani ah soyleyebilsem soylenecek cok sey varda ben cok ezildim hakliyken susmayi ogrendim bu hayatta....

annenizin üzerinizde hak iddia edebileceği hiçbir şeyi yok. evet anne babadır ama zulmetmeleri bunları görmezden geleceğimizi göstermez. belki yapı gereği bazı şeyleri söylemiyorsunuz o zaman yavaş yavaş aradaki mesafeyi artırın ve evinize gelmesinbi engelleyin. gelip 4 tepsi börek yaptığında demediniz mi anne biz evde 3 kişiyiz nasıl yiyelim bunları? yapma bir daha böyle şeyler istemiyorum diye. anneniz insanın hayatında yer alan zehirli kişiler gibi. varlığı sadece zehir verir. bu yüzden olabildiğince mesafe koyun. izin vermeyin börek çörek yapmasına. ben kendi çocuklarıma yaparım deyin.

ayrıca insan bir hata yapar iki yapar ama aynı hataları tekrar tekrar yapıyorsa artık ona yardım etmek de ne derece doğrudur. sizi de kendiyle beraber batırır böyle insanlar. evet hatasından pişman olanlara elbetteki yardım etmek gerekir ama anneniz de öyle bir durum da yok. bu yüzden eşinizlle krediler için para vermemeniz iyi olmuş.

susmayacaksınız. bunun çaresi bu. saygı sınırlarını aşmadan mesafe koyacaksınız. evinize geldiğinizde yemek yapmasına izin vermeyin. istemiyorum dünden kalan yemekler var yada ben yaparım gerek yok, şu an malzeme yok vs vs dolaylı yollardan söyleyin. muhabbet etmeyin konuşmayın fazla. böyle böyle gelmekten de vazgeçer. yine anlamazsa da açık açık söyleyin içinizdekileri. valla iyi sabretmişsiniz. benim anne babam benden çok üvey evlatlarıyla ilgilenecek de ben de sonra onlara saygı duyacam. büyük konuşmayayım da evime bile almam. gitsin o üvey evlatlarına. insan kanından bir çocuğa zulmedip elin çocuğunu nasıl sahiplenir anlamıyorum gerçekten.

bu yüzden kendi ruh sağlığınız içinde en iyisi annenizin sizden uzak kalması. bunu da siz yapacaksınız. onun kendi kendine vazgeçmesini beklerseniz çok beklersiniz. siz mesafeyi artırın...

Sinirlisin, ve yaptigi hersey seni rahatsiz etmezsi normal. Ama yasadiklarini kabulenmen gerekiyor diye dusunuyorum, o kadin hatalar yapmis, annelik yapamamis.
Ozaman sen ona annelik yap derim. Gelip mutfaha girmezsi kendini rahatlata bilmek icin yapiyor olmali ve kendini suclu hisediyor olmali. Evde fasla oldugunu hisettigi icin, surekli bir sey yapma hisi duyuyor olmazsi gerekiyorki ( bir ise yarasin) diye dusunuyor olabilir. Allah elbet af edilicigini bir gun odulendirecekdir!
Canim benim, ben sana kiyamam! Annen gelsin otursun, bir gun kaliyorsa kalsin, ama hos tutmaya calis kalbini. Yine sen iyi ol:)

Geldigindede bahaneler bul, ornegi: yorulmani istemiyorum, un bitti, makine bozuldu ( ama en dogrusu, yorulmani istemiyorum demek) boylece ikna ede bilirsen, sende biraz az rahatsiz olursun ona karsi. Anneni herseyden uzak tut derim, (ama gelip, gitsin) dediklerine hé diyip gec, ama asla dediklerini yapma.

Allah sana sabir ve anlayis nasip eylesin. Kalbini hos tut canim ve esine/ cocuklarina sim siki saril!

arkadaşım seni çook iyi anlıyorum aynen benim annemi tarif etmişsinbazı konularda. annem yanımda olduğunda benim psikolojim inanın bozuluyor. halbuki ne çok imrenirim ana kız arkadaş dost olup dertleşenleri. ben hep alttan aldığımı düşünüyorum. anneme sabrettiğime inanıyorum. amma velakin sabrım taşıyor bi süre sonra patlıyorum. üstelik anneye of bile denmeyeceğini bildğim için çook pişmanlık yaşıyorum. ben onunla anlaşmak zorunda olduğumu düşünüyorum sabretmem gerektiğini biliyorum ama yapamıyorum. çook zor bi annnenin yapmasını aklım almayacagı sözleri var bna karsı. atsan atılmıyo satsan satılmıyo mecburen anlaşmak zorundayım. sinir küpü olan ben oluyorum kendimi mahvediyorum. anlaşmanın bi yolu yordamı olsa keşke ama mümkün değil.laftan anlamıyo bildiğini okuyo. herkesin hakkında kafasında kurduğuna inanıyo . açıkçası herseyı yasam felsefesi bna çok ters ve beni çileden çıkartıyo. ahhhh keşke canım annem iyiki senin kızınım diyebilseydim. hayattaki tek idolüm annem diyebilmeyı ne çok isterdim ama mümkün deil. neden benim annem böyle diyip üzülüyorum. bir yanım hep eksik annem var ama kendimi annsiz hissediyorum. babam da vefat etti. ailece sevgimizi belli eden bi yapımız yok. kardeşler arasında da tabi. ama mutlu iyi anlaşan aileleri çook kıskanıyorum. bnm annmde evime gelip hiç bişeyin yok diyo o öyle demesin diye çok şey yapıyıorum. annmde çok fazla şeyler yapıyo bnde istemiyorum. ama o yapıyo ve hep dökülüyo. açıkçası her konuda zıttız ama onu böyle kabullenmek zorundayım ve evlatlık görevimi yapmak zorundayım. bende anne sen git bn senle anlaşamıyorum beni hasta ediyosun diyemiyorum. çook zor allah yardımcımız olsun. ve hep kendimi suçluyorum hep pişmanlık duygusu niye kızdın niye söyledin gbi kendimle savaşıyorum. çünkü söyleyip rahatlıyorum ama bu sefer yıne onlarıda başıma kakıyo yanı ne yapsam suç. en iiyisi susmak oluyo ama o zamnda olmuyo çıkmaz bi yol bu yaşamayan anlayamaz. şimdi sana annene söle desem olmaz o anne saygıyı bırakmamak lazım arkadsın dediği mantıklı boşver ben hazır alırım yorulma tarzı sözler. gerçi bu sefer de çok mu zenginsin bilmem neler neler :)) hatta ben bi yanlış yaptım eşime annem bna demediğini bırakmadı ama kaynanam tek cümle etmedi.ben kaynanamın bna gösterdiği en azından saygıyı annmden beklerdim ama yook. üvey anne gbi bi annem var . benmde kızım var aklım almıyo annemin bna sölediklerini ben kızıma diyeyeim. uzattım farkındayım ama bende çok doluyum bu konuda. çıkmaz bi yoldayım yardım istiyorum. ne yapabilirm annemle iyi olmak içn???

ben artık '' ne yapayım, o benim annem/babam/kardeşim vs ..'' durumlarına pek sıcak bakmıyorum, kan bağı değil, CAN BAĞI önemli arkadaşım...
anne dediğin böyle olmamalı, evladını her ne olursa olsun, koruyup, kollamalı... yok ben cahildim, yok o zamanlar bi şey yapamadım falan bunlar HİKAYE..
ben olsam eğer gerçekten ama gerçekten artık tahammül edemiyor ve yüzünü görmek istemiyorsam, açık açık konuşur, bana neler yaşattıklarını yüzüne vurur ve hayatımdan çıkarırdım, hiç geriyede dönüp bakmazdım, bunca zaman yanımda olmayanı neden şimdi isteyeyim ki....

her doğuran anne olacak diye bir kaide yok konu sahibi arkadaşım..
o yüzden dışarıdaki yabancıdan farksız olan ve senin için emeğin e'sini bile harcamayan bir insan için bunca sıkıntı çekmene sürekli düşünmene zor zamanlar geçirmene hiç mi hiç gerek yok..

zamanında o nasıl seni bir çırpıda evinden dışarı atmış annesiz yıllarının geçmesine sebep olmuşsa aynısını yapmaktan başka bir yolun yok senin!
annedir başımın tacıdır ya da anneden el olmaz laflarını çok tasvip etmiyorum.. dünümde yanımda olmayan bugünümde de yanımda olmasın! kim olursa olsun..

başa gelen çekilir S:

Üzüldüm senin için hem de hamileyken bunları yaşaman daha da canımı sıktı.senin için de nasıl valkanlar kopuyodur kimbiliranneni bi şekilde evden uzak tutman lazım ki sen rahat edesin.ama gel gör ki nasıl diycen dimi bizim gibiler herşeyi yutarız aman huzurumuz kaçmasın ağzımızın tadı bozulmasın diye.sen de nihayetinde anmedir herkes sırtını çevirmiş bi de ben vurmıyım diyenlerdensin...fakat kendi ailen ve çocukların için bunu yapmalısın ya yanında yakın biri ile ya da tek başına konuşcan başka çare yok gibi gözüküyo.en kısa zaman da halletmeni diliyorum bebeğine çocuklarına ve lütfen kendine iyi bak..

cok sagolun arkadaslar gelmeden evvel aradigi zaman bahanelerle ayagini kesmeyi dusunuyorum. bugun kizlarimi gezmeye goturdum ve tabii onuda. neymis arabada terlemis inince usumus hastayim diye avm de inim inim inliyor ama numara oldugu o kadar belli ki kizlarim da uzulduler sonucta her zaman cikamiyoruz boyle. onu yanimiza almayalim desem tribinden gecilmezdi neyse ben artik dayanamadim dedim ki kimligin yaninda mi? evet dedi tamam dedim dogru acile gidiyoruz hem baksinlar neyin var hemde vururlar bir igne biseyin kalmaz neyse bu birden dirildi biseyim yok hastaneye gitmem diye yol boyu ih demedi dalga gectim artik hayret bak iyilestin doktoru duyunca falan diye ama eve geldik arabayi parkettim binaya girecegiz tekrar basladi ah of uf demeye yani o kadar belli ki pacasindan akiyor numara...ben usuttum diyor diyorum ki oyle saniyede usutup saniyede hasta olamazsin bunun bir kulucka suresi olur bisi olur yok inliyor ha bire yuru gidiyoruz dedim daha sert olarak yok yatsam gecer dedi yatti ve gecti....ama o avm de yasadigim stresi size anlatamam gorseniz kendini 3 buklum haline getirip yurumeler yuzunu gozunu sikintiyla bozmalar falan ama neydi bu simdi neden yasadik ki bu stresi hem ben hem kizlarim bekliyorum yarin olsun bi gitsin bakalim ben onu bir daha kolay kolay kabul edecek miyim? gercekten mudahale edilmesi gereken bir hal aldi bile

ecrinnur1 .!.:

ben artık '' ne yapayım, o benim annem/babam/kardeşim vs ..'' durumlarına pek sıcak bakmıyorum, kan bağı değil, CAN BAĞI önemli arkadaşım...
anne dediğin böyle olmamalı, evladını her ne olursa olsun, koruyup, kollamalı... yok ben cahildim, yok o zamanlar bi şey yapamadım falan bunlar HİKAYE..
ben olsam eğer gerçekten ama gerçekten artık tahammül edemiyor ve yüzünü görmek istemiyorsam, açık açık konuşur, bana neler yaşattıklarını yüzüne vurur ve hayatımdan çıkarırdım, hiç geriyede dönüp bakmazdım, bunca zaman yanımda olmayanı neden şimdi isteyeyim ki....

Genişletmek için tıkla...

Arkadaslar bence bu sekilde konu sayibi arkadasimizi yanlis yonlendirmek hos degil. Annesini ne yasadiklarini, hangi sebeblerden dolayi o secimleri yaptigini bilmiyoruz. Buyuklerimiz simdi bizim kadar sansli degillerdi. Ayaklari uzerinde dura bilmek zordu bir kadin icin! okula gonderilmiyordu bir cogu, yada ilk okuldan sonra. Aile baskisi cok buyukdu ve kezinlikle kadin haklari diye dogru durust bir sey yokdu. Depresyonda olan bir kadin bile doktor nedir bilmezdi.

Ayrica olan olmus.. durumu kabulenmemek onu hayati boyunca uzecek ve herseyde bunu payini hisetirecekdir. Inaniyorumki, zaten annesi ile bir cok seyi konusmuslardir. Ozaman geride zadece affetmek ve ya affetmemek kaliyor. Ama bu bizim hatimize dusmez, bu yuzden yanlis yondirmemiz hos degil. Arkadasimiz zadece paylasiyor hisetiklerini. Yarin obur gun, bizim yuzumuzden evden kovsa yazikolmayacakmi ikisinede? Suan durumu kabulenmek zor ve o bu sinafdan suan geciyor.....

mecburen katlanmak zorundayız arkadaşım. aynı durum benim başımda da var. yani kendime kıozıyorum annemi abartıyomuyuım acaba die bi tek ben mi hal ve hareketlerini ters buluyorum diyorum kendi kendime. ama eşim ve ailesi dışardan insanlar ablam abim babannem falan hiç beğenmiyolar annnemin konusmalarını düşüncelerini mantıgını. yani ben kurmuyorum kafamda herkes annemi dışlıyor toplum içine girip sevdiremiyo kendini. hep kendime kızıyorum yınede ben. bi sevemedin annen o senin diyorum ama bi tane sevdi,ğim huyu yok ben napayım. ve bu durum beni kahrediyo. annesini öpüp koklayıp sevenleri kıskanıyorum ama ben bunu yapmak istiyorum ama hak etmiyo nasıl yapayım ki . üvey evlat muamelesi görürken bi güzel söz dahi söyleyemiyorum anneme. ama yınede onların sözlerini duıymazdan gelmek zorundayız senaam çünkü içinden geçenleri söylersen çok üzülür eminim. bnde söyeleyemiyorum ama aannem beni ne kadr üzdğnün farkındamı acaba ? boşver yınede iiyiilk sende kalsın ben iyi yön taraftarıyım. haklısın her konuda ama sakın gelme seni istemiyorum falan deme

sevalkaya .!.:

mecburen katlanmak zorundayız arkadaşım. aynı durum benim başımda da var. yani kendime kıozıyorum annemi abartıyomuyuım acaba die bi tek ben mi hal ve hareketlerini ters buluyorum diyorum kendi kendime. ama eşim ve ailesi dışardan insanlar ablam abim babannem falan hiç beğenmiyolar annnemin konusmalarını düşüncelerini mantıgını. yani ben kurmuyorum kafamda herkes annemi dışlıyor toplum içine girip sevdiremiyo kendini. hep kendime kızıyorum yınede ben. bi sevemedin annen o senin diyorum ama bi tane sevdi,ğim huyu yok ben napayım. ve bu durum beni kahrediyo. annesini öpüp koklayıp sevenleri kıskanıyorum ama ben bunu yapmak istiyorum ama hak etmiyo nasıl yapayım ki . üvey evlat muamelesi görürken bi güzel söz dahi söyleyemiyorum anneme. ama yınede onların sözlerini duıymazdan gelmek zorundayız senaam çünkü içinden geçenleri söylersen çok üzülür eminim. bnde söyeleyemiyorum ama aannem beni ne kadr üzdğnün farkındamı acaba ? boşver yınede iiyiilk sende kalsın ben iyi yön taraftarıyım. haklısın her konuda ama sakın gelme seni istemiyorum falan deme

Genişletmek için tıkla...

Canim benim, yazik bence annecigine:) madem herkez oyle dusunuyor, belki kucuk bir test yapilsa annene, simdiye kadar kendisi dahi bilmedigi bir sorunu cika bilir. Bu yuzden herkezin annenin uzerine gitmezsi hic hos degil!. Benim annemde zaman, zaman tuaf dusunuyor. Bende sizler gibi kizardim, ama suan zadece gulumsuyorum. Off'lamaya basladigimda'da o guzel yanaklarini tutup opuyorum ( delirsemde) aksi takdirde visdan azabi cekiyorum. Evlendigimden beri hic kirmiyorum, ne derse, ne sacmalarsa sacmalasin. O benim annem. 50 yasindan sonra okuma yazma ogrenmis. Ogretilmemis, zadece cekdirmisler. Neden birde ben uzeyim?

Sizin anneniz benim annemden farkli olsada, belki bilmediginiz bir seyler vardir onlarin yapisinda. Bence nasil davranirsan birine, ayni davranisi hak edersin.
Annene uzuldum herkez tarafindan dislaniyor kadin cagiz. Annenin zor bir hayati olmus olabilir, bu cocuklugunda olan birseyde olabilir, evliliginde olmus olan bir seyde olabilir. Anneni etkiliyen bir durum yuzunden boyle bir yapisi yuzunden olabilir.

Peki kendini su sekilde kontrol edemiyormusun, mesella: annen konusdugunda, bir seyler yapdiginda, duymak, gormek istemedigin anda kendi dikatini baska birye/birseylere vermezmisin? bu durumda kimse rahatsiz olmaz.


Cok rahatsizsaniz annenizi bir doktora/ psikolog testlere goturun, ornegi o testen otizmi ise, cikar yada her ne ise.

Allah korusun annenize bir sey olsa, ne kadar pisman olursunuzm degilmi? Lutfen boyle annelerimizi dislamayalim.

Kırgınlıklarında haklısın, lakin annenin yaşadıkları ne şartlar altında oldu bilemiyorum, yine en azında 9 ay taşımış seni, herkes başarılı olamıyor hayatta, kimileri evladına sahip çıkamayacak kadar dirayetsiz oluyor, herkesin imtihanı farklı , kırma gönlünü.

Rahatsız oluyorsan mesafe koy biraz, ama yüzüne gelme, yine de incinmesin. En azından Allah rızası için hoş tutmaya bak. İyilik yap denize at balık bilmezse halik bilir, onu da öyle kabul et işte

yagmur_perisi .!.:

Canim benim, yazik bence annecigine:) madem herkez oyle dusunuyor, belki kucuk bir test yapilsa annene, simdiye kadar kendisi dahi bilmedigi bir sorunu cika bilir. Bu yuzden herkezin annenin uzerine gitmezsi hic hos degil!. Benim annemde zaman, zaman tuaf dusunuyor. Bende sizler gibi kizardim, ama suan zadece gulumsuyorum. Off'lamaya basladigimda'da o guzel yanaklarini tutup opuyorum ( delirsemde) aksi takdirde visdan azabi cekiyorum. Evlendigimden beri hic kirmiyorum, ne derse, ne sacmalarsa sacmalasin. O benim annem. 50 yasindan sonra okuma yazma ogrenmis. Ogretilmemis, zadece cekdirmisler. Neden birde ben uzeyim?

Sizin anneniz benim annemden farkli olsada, belki bilmediginiz bir seyler vardir onlarin yapisinda. Bence nasil davranirsan birine, ayni davranisi hak edersin.
Annene uzuldum herkez tarafindan dislaniyor kadin cagiz. Annenin zor bir hayati olmus olabilir, bu cocuklugunda olan birseyde olabilir, evliliginde olmus olan bir seyde olabilir. Anneni etkiliyen bir durum yuzunden boyle bir yapisi yuzunden olabilir.

Peki kendini su sekilde kontrol edemiyormusun, mesella: annen konusdugunda, bir seyler yapdiginda, duymak, gormek istemedigin anda kendi dikatini baska birye/birseylere vermezmisin? bu durumda kimse rahatsiz olmaz.


Cok rahatsizsaniz annenizi bir doktora/ psikolog testlere goturun, ornegi o testen otizmi ise, cikar yada her ne ise.

Allah korusun annenize bir sey olsa, ne kadar pisman olursunuzm degilmi? Lutfen boyle annelerimizi dislamayalim.

Genişletmek için tıkla...

bence kesinlikle bi pisikokolojık tedavi alması gerekiyo. maneviyat eksikliğide var tabi.
çünkü psikolojısı bozuk bi insan hem kendini hemde etrafındakileri üzer. allahım beni imtaihanmı ediyor ne dir annem le uğraşırken evlendim görümcemde aynısı çıkmasın mı ? çok büyük bir sınavdan geçiyorum. kendimi kontrol ediyorum tabikide. her seyine hemen kızmıyorum tepki vermiyorum dedğin gbi duymazdan geliyorum ama sonra annem sınırları zorluyor ben biriktiriyorum biriktyorum ve sonunda çok fena 1 kez patlıyorum. artık çileden çıkmış vaziyette . bazen patlamayıp ağlama nöbetleri geçiriyorum böyle bağıra bağıra içime atıyorum annemi ve görümcemi.ağlayarak rahatlıyorum ama ben her öyle ağladığımda eşim çok korkuyo yani çok fena oluyorum ağlamaktan.yani hemen patlamıyorum tutuyorum kendimi en sonunda mecbur patlıyo insan.bu böyle sürüp gidecek anlaşılan. sonunda bnde sinişr hastası olup kzızmda belkide buralara annemi sevemiyorum die yazacak :)allah korusun hayatta en çok korktugum sey benim annenme duydugum gıcıklığımı kızımn bna duyması ne yaparsa yapsın bi kere gıcık kapmışım anneme. ne yapsam değiştiremiyorum bu düşüncemi. anneme saygısızlık yapmıyorum hep susup alttan alıyorum hayırlı bi evlat oldugumu düşünüyorum ama nadir denecek kadarda patlıyorum. annemin beni sinir etme derecesine bağlı. eşim annen bize gelişnvce sen çok sinirli oluyosun diyo. sakin olmaya o kadar da çaba gösteriyom üstelik.ben sınırları zorluyorum tutuyorum susuyorum belli etmiyorum ama burama kadar gelince patlıyorum iyice şişiyorum da öle patlıyorum yani . ve herseferinde de keşke tutsaydın kendini de patlamasaydın diyorum. ama annem beni sinir etmemek için neden uğraşmıyo ki ((( bide ben anneme psikoloğa götürüim sen hastasın desem oooo çekeceğim var demektir onu demeye bile korkarım her lafı yıne söyler :) ne yapsam etsem suç o derece bi kişiliği var anla yani.

yagmur_perisi .!.:

Arkadaslar bence bu sekilde konu sayibi arkadasimizi yanlis yonlendirmek hos degil. Annesini ne yasadiklarini, hangi sebeblerden dolayi o secimleri yaptigini bilmiyoruz. Buyuklerimiz simdi bizim kadar sansli degillerdi. Ayaklari uzerinde dura bilmek zordu bir kadin icin! okula gonderilmiyordu bir cogu, yada ilk okuldan sonra. Aile baskisi cok buyukdu ve kezinlikle kadin haklari diye dogru durust bir sey yokdu. Depresyonda olan bir kadin bile doktor nedir bilmezdi.

Ayrica olan olmus.. durumu kabulenmemek onu hayati boyunca uzecek ve herseyde bunu payini hisetirecekdir. Inaniyorumki, zaten annesi ile bir cok seyi konusmuslardir. Ozaman geride zadece affetmek ve ya affetmemek kaliyor. Ama bu bizim hatimize dusmez, bu yuzden yanlis yondirmemiz hos degil. Arkadasimiz zadece paylasiyor hisetiklerini. Yarin obur gun, bizim yuzumuzden evden kovsa yazikolmayacakmi ikisinede? Suan durumu kabulenmek zor ve o bu sinafdan suan geciyor.....

Genişletmek için tıkla...

ben neden yanlış yönlendirecekmişim ki , dikkat ettiyseniz '' ben olsam eğer gerçekten ama gerçekten artık tahammül edemiyor ve yüzünü görmek istemiyorsam '' diyerek kendi fikrimi yazdım.. ben evden kov demedim, asla böyle bir şey demem zaten, uygun bir şekilde konuşup, hayatımdan çıkarırdım, dedim.. üstelik hala yazdıklarımında arkasındayım.

beni sadece menfaati doğrultusunda görecek, ona ihtiyacım olduğu zamanlarda '' benim senin gibi kızım yok '' diyecek bir anneyi niye isteyeyimki.. onun o zamanki şartları beni ilgilendirmez, kimse silah zoruyla bi şeyler yaptırmamış, anladığım kadarıyla rahatına düşkün, istediği gibi ve rahat bir hayat sürmüş, ne zamanki elindekiler bitmeye başlamış, bi kızı olduğunu hatırlamış.. evet dinimizde affetmek, hoş görmek lazım diyor ama onunda bir sınırı var, artık sana zarar vermeye başladıysa duracaksın..

hem annesine bu kadar hoşgörülü yaklaşırken bu arkadaşımızın içinde bulunduğu durumu sanırım gözden kaçırdınız, arkadaş diyorki bana gelince çok fazla harcama yapıyor, ben kuruşuma kadar hesaplamak zorundayım, çocuk gibi nazlanıyor, çekemiyorum diyor... yani kızcağızda bu durumdan hoşnut değil.

sizi çok iyi anlıyorum. ben de "ne olursa olsun anne babadır, pişmandır, büyüklük sen de kalsın" laflarına pek inanmıyorum

en muhtaç olduğunuz dönemde sizi bırakıp, keyfine bakmış. kimbilir burda anlatmadığınız daha neler yaşadınız. yaşlandı, yanında kimsesi yok

tabi gelir yanınıza. eşiniz zaten yurt dışında... bi süre sonra annenizin siz de kalmaları uzar. sonra bi bakmışsınız siz de kalıyor

zaten evliliğiniz sorunlu ben olsam tüm hatalarını yüzüne vurup bi daha asla görüşmezdim. tamam annedir ama her şeyin bi sınırı var

msj tekrarı..........