Annemi çok özlüyorum

S

sunworyy

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
17 Eylül 2024
18
8
28
Annemden 10 saat uzaklıkta bir şehre evlendim. İki ay oldu alıştım biraz ama aklım hep annemde. Çünkü annemin tek tesellisi bendim hep. Başka çocukları yok. Bir ablam vardı vefat etti. Babam var ama çok pasif bir karakter annemi hep yalnız hissettirdi şimdiye kadar. Ben de üniversite dahil hep memleketimdeydim hiç şehir dışına çıkmadım. O yüzden evlenip bir anda uzağa gitmek çok zor geldi. Eşimi ailesini ve geldiğim şehri seviyorum bu konuda sorun yok ama aklım hep anneme gidiyor. Uzakta olunca sınırlı gidilip gelinecek bunu düşününce annemi bir sene içinde hep sınırlı mı görücem deyip üzülüyorum. Onun yalnız oluşuna daha da üzülüyorum. Ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum. Daha deneyimli ve bilinçli arkadaşlardan akıl almak istiyorum ben biraz fazla duygusal yaklaşıyorum
 
Zaman verin kendinize ve mutlu olun. Siz mutlu oldukça anneniz iyi olur zaten. Bulduğunuz fırsatlarda gidersiniz yanına, hasret giderirsiniz.
 
Zamanla evine düzenine alışırsın. Senin eşinle kurduğun bir ailen var tıpkı annenin babanın olduğu gibi.
 
Evet erkek içinde kadın içinde fazla düşkün olmak çok bağımlı iyi değil gibi tabiki siz boylesiniz demiyorum sağlığı yerinde olsun sonucta o da evlenmiş çocuk yapmış annesinin başında ölene kadar durmamış belki bu fikir sizi biraz Rahatlatır Aslında en ideali iki aileyede eşit mesafede uzak olmak benim fikrim bu .Yani aksi taktirde can sıkılabiliyor.Umarim birgün oda olur
 
Bunu yazan kadın ben anneme deli düşkünüm bunu sınırlamak için denge kurmak için bilsen kendimi nasıl terbiye ettim Dedim millete verip talkını yutuyorsun salkımı böyle olmaz.Gerci annem beni zor tanıyor artık.Hayat işte
 
Profilinizde Erzurum yazıyor. Ben de Ankara'da doğdum büyüdüm kalktım Erzurum'a gelin geldim. Biz annemle ikimiz birlikte yaşıyorduk başka kimse yoktu. Bırakıp gelmek ne kadar zor oldu bir bilseniz. Aslen buralıyız aslında ama yazdan yaza gelip gidiyorduk. Nasibim buradaymış diyorum. Evlenmem için en çok desteği veren yine annem oldu. Yuvamı kurmamı en çok o istedi. Anne fedakarlığı...
 
Hayat kurmak istiyorsa insan bunlara da boyun eğmek zorunda zamanla her şey daha kolay olacak ve alışacaksınız bu duruma. Özlem hep olur ama daha kolay başa çıkacaksınız biraz zaman tanıyın kendinize
 
Bende evlendiğimde annemle farklı şehirde olacağım.
Dediğiniz gibi annemden başka bir kardeşim yok. Babamla ayrılar, tamamen yalnız kalacak.
Benimde aklıma geldikçe ruhum daralıyor ama hepimiz bir noktada hayatımıza yön vermek durumundayız.
Evlenmeyip, iş için başka bir şehre ya da ülkeye de gidebilirdim ve annem yine gelemeyebilirdi.
Anneme isterse gideceğim şehre gelebileceğini söyledim. Kesin gelmelisin vs demedim, böyle bir şey istemeye hakkım da yok. Bir noktada herkesin kendi hayatı.
Oda zaten gideceğim şehre gelmeyi istemiyor, şu an yaşadığımız şehri çok seviyor.
İki taraf içinde çok zor, zamanla alışacaksınız. Umarım bende öyle. :)
 
ilk kez annenizden ayrıldığınız için böyle hissetmeniz çok normal. ben de ilk kez üniversite için ayrıldığımda çok ama çok üzülmüştüm ama zamanla alışıyorsunuz. Sonra memlekete döndüğümde anlaşamamaya başlamıştık hatta maalesef. İş için tekrar şehir değişikliği yaptığımda ise üniversite zamanlarında ki gibi hissetmedim hiç. Telefonla konuşmak, görüntülü konuşmak hasret gidermeniz için alternatifler. Aynı şehirde olsaydınız bile bu kadar görüşebilecektiniz belki bir tık daha çok. Bulunduğunuz çevre de arkadaşlar edinin, sosyalleşmeye çalışın, etkinliklere katılın kafanızı dağıtın. İnsana insan lazım. Anne kardeş eş dost hepsi aynı bir zaman sonra.
 
En iyi aile uzaktaki ailedir.bu tarz düşünenlere çok şaşırıyorum.dediğin gibi bir yaştan sonra anlaşamiyorsun.boyuna kavga boyuna kavga.ne zaman uzaklaştım o zaman ilişkimiz normale döndü.
 
Yıllar evvel bende eşimin memleketine gelin gitmiştim,10 sene sonra öyle yazılar oldu ki temelli ailemin olduğu şehre yerleştik.
Ki eşimin işi çakılı kadroydu.
Benim atamam farklı şehre geçmemiz,bi süre ayrı kalmamız,defalarca tayin için başvurularımızın olmayışı derken bi anda ailemin olduğu şehir onayladı ve biz temeli buraya yerleşiverdik.
Yani ilk gelin gittiğimde biri bana deseydi ihtimal bile yok derdim.
inşallah sizde bugün ailenize yakın oturursunuz ne diyim
 
ellerimlekazidim .!.:
Zamanla evine düzenine alışırsın. Senin eşinle kurduğun bir ailen var tıpkı annenin babanın olduğu gibi.
Genişletmek için tıkla...
Ya alışıyorum evet ama anneme üzülmeden de edemiyorum işte. Çünkü bana yansıtmamaya çalışsada bensiz çok yalnız kaldı orada. Ama çare yok ne yapalım
 
Ben eşit mesafede uzak değilim anneme 10 saat uzaktayım ama kayınvalidemle aynı apartmandayım ya ben annem yalnız kaldığı için üzülüyorum işte biraz
 
Yaa ben de size çok yakın bir şehirden Erzurum'a geldim. Benim hiçbir alakam yoktu erzurumla. Kuzenim burada evlendi zaten o aracı oldu. Başlarda düşünmedim ama evlenmeye yakın içim içimi yedi nasıl bırakıcam annemi diye. Babam var ama annemle güzel bir ilişkileri yok annem babamla ilişkisinde hep yalnız hisseden bir kadındı. Öyle gözüm arkada kaldı öyle canım yandı ki gelirken buraya. Sizin durumunuzda gerçekten çok zormuş Allah sabır versin annenize de size de. Anneler gerçekten çok fedakar. Kendi çok zorlanacağını bile bile hep iyi olayım istedi annem de. Zorlandığını bana yansıtmamaya çalıştı ama ben biliyorum ne denli zorlandığını. Sizin kaç sene oldu ne kadar sürede alıştınız?
 
Elbet alışılıyor da işte gözüm arkada kalıyor biraz annem için ama biraz gerçekçi olursak söylediğiniz her şey çok doğru
 
Üniversite için keşke başka şehire gitseydim diyorum. O zaman uzaklığa biraz daha alışık olurdum. Burada çevrem var şükür. İnşallah zamanla daha genişler. Dolu geçiyor günlerim bu konuda sıkıntı yok. Kendi özlemimle de bir şekilde baş ediyorum. Sadece gözüm arkada kalıyor annem yalnız kaldı diye. Kendi yansıtmıyor ama duyuyorum ve anlıyorum bazen eve sığamıyormuş ben yokum diye arada bir ağlıyormuş. Bir de artık hayatımız boyunca kısıtlı görüşme durumu olması da üzüyor işte. Ama yapacak bir şey yok...
 
3 yıl oldu.
Ben alışamadım umarım sen alışırsın arkadaşım.
Anneyle aynı şehirde olmak nimettir öyle arkadaşlar çok şanslı
 
Bizim gitmemiz zor ama anneme diyorum sen gel evi sat buradan ev alalım diye ama o da memleketini bırakmak istemiyor ben de bir şey diyemiyorum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
galiba bunalımdayım
Yorumlar
19
Görüntüleme
4K
ramko
R
Yaşadıklarımı anlamlandıramıyorum: eski sevgilim narsist miydi?
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
27K
ZemheriPoyraz
M
devamı-intihar etmeyi düşündüğüm gün veda günü
14 15 16
Yorumlar
305
Görüntüleme
40K
zevcatalibrm
çok acı içerisindeyim lütfen yardım edin
15 16 17
Yorumlar
327
Görüntüleme
28K
Cikolataseven
A
Annesinin Koca Ayaklı Kızı Bölüm 12
Yorumlar
1
Görüntüleme
6K
clara
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…