Annem ve babam

Öyle bir sessizlik hakim ki sadece kuş sesleri ve ağaçların rüzgara isyan eden hışırtıları var. Yalnız kalmak istedim, o karşılaşmayı yalnız paylaşmak istedim. Annemi babamı her ziyarete gittiğimde hep aynı duyguları taşırım. Beni karşılayacaklar bana kucak açacaklar. Hızlı hızlı yürüdüm onları görmek için sabırsızlanıyorum ve gözyaşlarıma engel olmaya çalışıyorum. Biliyorumki babam ağlamamı hiç istemezdi. Gözyaşlarım köze düşmüş su damlası gibi içimi yakıyor. İşte karşımdalar öyle sessizlerki sanki o anı bozacakmışım gibi bende suskun oracığa çöküveriyorum. Topraklarını incitmekten korkarcasına elimle seviyorum. Anne ben geldim diyiveriyorum sessizce ama ama hiç cevap vermiyor annem, babama bakıyorum yok yok beni duymuyorlar bana kucak açmıyorlar. Öylece oracıkta ikisinin ortasına yatıp sıcaklıklarını duymak istiyorum. Ağlamak istiyorum bağırmak haykırmak istiyorum anneler günü geliyor ben kimin elini öpeceğim diye... Suskunlar annemde babamda sessizler. Kuran okuyorum fatihamı veriyorum. Elimdeki çiçekleri topraklarının üstüne koyuyorum ve boynum bükük bir kez daha içim yanarak oradan uzaklaşıyorum. Ne olurdu sanki elini öpecek anneler gününü kutlayacak bir annem olsaydı.

Anneler günü yaklaşıyor; annesi sağ olanlara ne mutlu,a.s. a

canım beni çok fena ağlattın bende babamı yakın bi süre önce kaybetmiş bi kız olarak... babamı çok özledim.... annem çok şükür sağ.. annemi neredeyse hiç yanımdan ayırmak istemiyorum..ama mümkün olmuyor..bende babamı herhafta ziyarete gittiğimde gözyaşlarına boğulup geri dönüyorum...ama biliyorum babam benim ağlamamı hiç istemez ve dayanamzdı...hiç kıyamazdı babacığım bize... şimdi sadeca sarılacak bi annaciğim var... ve ben onu kaybetmekten çok korkuyorum çooook....

hürrem 2000 .!.:

canım beni çok fena ağlattın bende babamı yakın bi süre önce kaybetmiş bi kız olarak... babamı çok özledim.... annem çok şükür sağ.. annemi neredeyse hiç yanımdan ayırmak istemiyorum..ama mümkün olmuyor..bende babamı herhafta ziyarete gittiğimde gözyaşlarına boğulup geri dönüyorum...ama biliyorum babam benim ağlamamı hiç istemez ve dayanamzdı...hiç kıyamazdı babacığım bize... şimdi sadeca sarılacak bi annaciğim var... ve ben onu kaybetmekten çok korkuyorum çooook....

Genişletmek için tıkla...

Canım benim bende önce babamı sonra annemi kaybettim. Babam öldüğünde annem vardı, teselim oydu baba ocağı tütüyordu ve en güzeli içinde annem vardı. Ama şimdi annemde babamda yok. Baba ocağı duruyor ama sadece bina ve yeri aynı, o evde o insanlar hiç yaşamamış sanki onları hatırlatacak hiç bir şey yok. nnemide babamıda hissettiğim tek yer var oda sessiz dünyaları, ancak orada bulabiliyorum onları ve kavuşacağım günü bekliyorum. Babana tanrıdan rahmet annenede hayırlı ömür diliyorum.senağlama