Annem ile artan kavgalarımız

Merhabalar. Nasılsınız? Şahsen ben iyi değilim, ağlayacak gibi duruyorum. Biraz uzun olabilir, umarım anlayışlı olursunuz.

Yarın bir randevum var, uzun zaman sonra. Bu günü hazırlık vs için harcamak için aklımda bir plan kurdum. Ve işte, sabah oldu, kahvaltodayız ailecek. Annemler halı falan yıkıyor son günlerde. Kahvaltıda, annem, akşam için elime bir alışveriş listesi tutuşturdu. Mağaza da saatlik yolda bu arada. Kahvaltıda, babamın yanında "Tamam, ben hallederim." dedim. Çünkü açıklama yapmak istemiyorum. Babam çıktıktan sonra ben gidemem, işlerim var dedim. Sonra ipler koptu. Önce kabul ettin şimdi gidemem diyorsun.

Sonra ben de sinirlendim. Onca hafta boşum zaman varken yollamıyorsun, tam kafamda kendi planlarım var o günü buluyorsun diye. Sonra başladı, ne zaman lazım olsan işin var seninde. Ay yok, dünyam başıma yıkılsa, ben köle olmaya gelmişim zaten dünyaya vesaire konuşmaya başladı. Ağladı biraz. Onu öyle görünce kalbim ağrıdı. Ben de ağladım ama durum hala canımı sıkıyor.

Annem benim tüm dünyamdır, hem anne hem baba benim için. Çok seviyorum. Fakat son bir yıldır aramızda çok kavga yaşanıyor. Sanırım bunun nedeni, anneme çok bağlı oluşumdan ötürü. Mesela, bazen günlük işlerde çalışırım (parfümeri vb yerlerde), bir miktar kazanırım. Eve gelirim, ihtiyaçlarımı, isteklerimi sıralarım. Ama istediğim şeyleri almaya gittiğimde, annemin isteyip de alamadığı şeyleri alır gelirim. Bunu yaparken ve annemi mutlu gördüğümde seviniyorum ama zaman zaman bu bağlılık hissi beni yiyip bitiriyor. Çünkü kendi isteklerimi geri plana atmış oluyorum.


Ne yapsam? Bu bağlılıktan nasıl kurtulabilirim mesela? Anneme böyle anlarda nasıl yaklaşmalıyım?

İlk başta gidemem deseydiniz keşke olay olmazdı bu kadar

Melodymell .!.:

Merhabalar. Nasılsınız? Şahsen ben iyi değilim, ağlayacak gibi duruyorum. Biraz uzun olabilir, umarım anlayışlı olursunuz.

Yarın bir randevum var, uzun zaman sonra. Bu günü hazırlık vs için harcamak için aklımda bir plan kurdum. Ve işte, sabah oldu, kahvaltodayız ailecek. Annemler halı falan yıkıyor son günlerde. Kahvaltıda, annem, akşam için elime bir alışveriş listesi tutuşturdu. Mağaza da saatlik yolda bu arada. Kahvaltıda, babamın yanında "Tamam, ben hallederim." dedim. Çünkü açıklama yapmak istemiyorum. Babam çıktıktan sonra ben gidemem, işlerim var dedim. Sonra ipler koptu. Önce kabul ettin şimdi gidemem diyorsun.

Sonra ben de sinirlendim. Onca hafta boşum zaman varken yollamıyorsun, tam kafamda kendi planlarım var o günü buluyorsun diye. Sonra başladı, ne zaman lazım olsan işin var seninde. Ay yok, dünyam başıma yıkılsa, ben köle olmaya gelmişim zaten dünyaya vesaire konuşmaya başladı. Ağladı biraz. Onu öyle görünce kalbim ağrıdı. Ben de ağladım ama durum hala canımı sıkıyor.

Annem benim tüm dünyamdır, hem anne hem baba benim için. Çok seviyorum. Fakat son bir yıldır aramızda çok kavga yaşanıyor. Sanırım bunun nedeni, anneme çok bağlı oluşumdan ötürü. Mesela, bazen günlük işlerde çalışırım (parfümeri vb yerlerde), bir miktar kazanırım. Eve gelirim, ihtiyaçlarımı, isteklerimi sıralarım. Ama istediğim şeyleri almaya gittiğimde, annemin isteyip de alamadığı şeyleri alır gelirim. Bunu yaparken ve annemi mutlu gördüğümde seviniyorum ama zaman zaman bu bağlılık hissi beni yiyip bitiriyor. Çünkü kendi isteklerimi geri plana atmış oluyorum.


Ne yapsam? Bu bağlılıktan nasıl kurtulabilirim mesela? Anneme böyle anlarda nasıl yaklaşmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

Ben öyle esktra bir bağlılık göremedim. Klasik anne kız ilişkisi. Ben de anneme jest yaparım durumum müsait olunca, sonuçta o bir anne figürü.
Kavgada da öyle aman aman büyütecek bir şey göremedim. Bir buluşmaya 24 saat aralıksız hazırlanamazsın zaten, kahvaltıda kabul etmişsin belki babandan rica edecekti sen işim var deseydin. Gidip alırsın ne var onda. Anladığım kadarıyla çalışmıyorsun zaten.

Melodymell .!.:

Kahvaltıda, babamın yanında "Tamam, ben hallederim." dedim. Çünkü açıklama yapmak istemiyorum. Babam çıktıktan sonra ben gidemem, işlerim var dedim

Genişletmek için tıkla...

Burada siz hatalisiniz.bastan giderim deneyecektiniz ..istemediğiniz halde soyluyorsaniz da sözünüzü tutmanız gerekirdi.
Hepimizin ertelediği, alamadığı şeyler var.biraz annenizin gönlünü birazda kendi gönlünuzu yaparak orta yolu bulabilirsiniz.buyutulecek bir konu degil

gizemliasli .!.:

Ben öyle esktra bir bağlılık göremedim. Klasik anne kız ilişkisi. Ben de anneme jest yaparım durumum müsait olunca, sonuçta o bir anne figürü.
Kavgada da öyle aman aman büyütecek bir şey göremedim. Bir buluşmaya 24 saat aralıksız hazırlanamazsın zaten, kahvaltıda kabul etmişsin belki babandan rica edecekti sen işim var deseydin. Gidip alırsın ne var onda. Anladığım kadarıyla çalışmıyorsun zaten.

Genişletmek için tıkla...

Babamdan istemezdi. Çalışmıyorum evet, öğrenciyim henüz. Ama hala kısıtlı zamanım var. Evde kendime zaman ayırabildiğim en iyi vakitler 5-6 arası ve bir de gece. Alışverişe gidersem 2,5 saat sürecek eve dönüşüm. Yine de cevap için teşekkürler.

nesrinilicali .!.:

Burada siz hatalisiniz.bastan giderim deneyecektiniz ..istemediğiniz halde soyluyorsaniz da sözünüzü tutmanız gerekirdi.
Hepimizin ertelediği, alamadığı şeyler var.biraz annenizin gönlünü birazda kendi gönlünuzu yaparak orta yolu bulabilirsiniz.buyutulecek bir konu degil

Genişletmek için tıkla...

Doğru, başta kabul edişim yanlıştı ama babamın yanında işim var diyemedim. Çünkü açıklama yapmak istemedim artı olarak. Gideceğim alışverişe sanırım.

Açıkçası anneniz haklı. Size sormuş babanızın yanında kabul etmişsiniz siz kabul etmeseydiniz babanız kabul edecekti. Kadın emrivaki yapmamış ki. Sizde kafamda kurdum diyorsunuz daha öncesinden annenize söylememişsiniz kadın zihin okuyucu mu nereden bilsin.

Bence anneniz haklı. Bir randevuya ne kadar hazırlanabilirsiniz?