Merhaba arkadaşlar,
Daha önce şu topikte derdimi sizlerle paylaşmıştım.
http://www.kadinlarkulubu.com/forum...-neden-evlenmek-istiyor.719024/#post-35291635
Çok şükür 5. ayımızı doldurduk ve sizlere sormuş olduğum sorunun cevabını az buçuk gördüm, bu adam gerçekten benle beraber olmaktan keyif alıyor. Ailelerle de tanıştık ama sorunlarımız biteceğine arttı. Tanıştığımız dönemde sevgilim doğuda rütbeli askerdi, ancak çatışmaya çok fazla maruz kalmış ve sonuç olarak GATA sevgilimi erken terhis etme kararı almış. Askerden döndüğünde ağır bunalımdaydı, hem uyku sorunları vardı hem de askerden geldim işim yok napıcam ben diye diye kendini yiyordu. Bu sürede keyfi yerine gelir diye ben onu ailemle tanıştırdım. Çok efendi davrandı yüzümü kara çıkarmadı. Annem ona hep 'baban anneni niye boşadı, sonra kaç kere evlendi, baban annene nafaka veriyor mu, anneci misin babacı mısın' gibi çirkin sorular sorsa bile o hep duruşunu bozmadan cevapladı. Sonra ne hikmetse annem çocuğu beğenmemeye başladı.
'Sen 23 o 30 yaşında siz asla mutlu olamazsınız' 'Daha işi bile yok, askerliği bile düzgün yapamamış bu adamdan hayır gelmez' 'Haftada 2 kereden fazla buluşamazsınız' gibi şeylerle beni sıkıştırmaya başladı. Bir yandan diyor ki, annesi neden hala beni aramadı öte yandan diyor ki sen daha iyilerine layıksın bu çocuk göbekli ve çirkin millet ne der seni görse...
Göbek möbek anlamam benim sevgilim benim erkeğim.
Babam geldi, 3 seneden evvel imkanı yok evlenemezsiniz dedi. Sen daha master yapacaksın, iş bulacaksın 3 senesi var bunların. Yahu ben master yaparken gayet tabii çalışabilirim, neden 3 senesi olsun ki? dedim. babam da 'çok meraklı çıktın git evlen gör ebenin ......' dedi. Hala unutmadım.
Neyse. Annem evin içinde bana kök söktürüyor resmen köpek gibi davranıyor, odama zırt pırt girip beni bi yerlere yolluyor, çemkirerek konuşuyor... derken bir gün bir konuşma esnasında resmen bana saldırdı boğazımı falan sıktı. 3 hafta oldu annemle artık konuşmuyoruz. Gururum daha da kırık.
İş de iş, iş de iş diye beynimi yediler. En son sevgilime söyledim, ben okuyor olsam bile senin çalışmıyor olman battı bir çözüm bulalım buna diye. O da gitti alanı olmayan bir işte ama iyi bir firmada işe başladı. Önü açık, maaşı iyi ama alanı değil; işten her geldiğinde suratından okuyorum adam o işi sevmiyor işte. Reklamcının ne işi var finans şirketinde... Para biriktirip yolumuzu bulana kadar dayanırım ben dert etme dedi.
Ama ben ailemin yanında barınamıyorum artık. Sevgilimin sürekli eksiğini gediğini aramak peşindeler, bir gün olsun ona insanca yaklaşmadılar. Yanlarına her çağırdıklarında babasından, işinden yana laf koyup yolladılar. O yine ses etmiyor ama ben kahroluyorum.
Esas sorum şu ki;
Ben master yapsam da yapmasam da artık bu adamla uyanmak istiyorum. Yanımda olmadığında çok özlüyorum, ailem sık buluşmamıza izin vermiyor. İstiyorlar ki böyle devam etsin sonra yavaşça kopsun gitsin. Ama böyle olamaz ben kaldıramam gerçekten. Sizce ne yapmalıyım? (Okulumun son senesindeyim, part-time iş arıyorum şu an ki mezun olunca direkt o şirkette veya başka bi yerde çalışabileyim diye)
Daha önce şu topikte derdimi sizlerle paylaşmıştım.
http://www.kadinlarkulubu.com/forum...-neden-evlenmek-istiyor.719024/#post-35291635
Çok şükür 5. ayımızı doldurduk ve sizlere sormuş olduğum sorunun cevabını az buçuk gördüm, bu adam gerçekten benle beraber olmaktan keyif alıyor. Ailelerle de tanıştık ama sorunlarımız biteceğine arttı. Tanıştığımız dönemde sevgilim doğuda rütbeli askerdi, ancak çatışmaya çok fazla maruz kalmış ve sonuç olarak GATA sevgilimi erken terhis etme kararı almış. Askerden döndüğünde ağır bunalımdaydı, hem uyku sorunları vardı hem de askerden geldim işim yok napıcam ben diye diye kendini yiyordu. Bu sürede keyfi yerine gelir diye ben onu ailemle tanıştırdım. Çok efendi davrandı yüzümü kara çıkarmadı. Annem ona hep 'baban anneni niye boşadı, sonra kaç kere evlendi, baban annene nafaka veriyor mu, anneci misin babacı mısın' gibi çirkin sorular sorsa bile o hep duruşunu bozmadan cevapladı. Sonra ne hikmetse annem çocuğu beğenmemeye başladı.
'Sen 23 o 30 yaşında siz asla mutlu olamazsınız' 'Daha işi bile yok, askerliği bile düzgün yapamamış bu adamdan hayır gelmez' 'Haftada 2 kereden fazla buluşamazsınız' gibi şeylerle beni sıkıştırmaya başladı. Bir yandan diyor ki, annesi neden hala beni aramadı öte yandan diyor ki sen daha iyilerine layıksın bu çocuk göbekli ve çirkin millet ne der seni görse...
Göbek möbek anlamam benim sevgilim benim erkeğim.
Babam geldi, 3 seneden evvel imkanı yok evlenemezsiniz dedi. Sen daha master yapacaksın, iş bulacaksın 3 senesi var bunların. Yahu ben master yaparken gayet tabii çalışabilirim, neden 3 senesi olsun ki? dedim. babam da 'çok meraklı çıktın git evlen gör ebenin ......' dedi. Hala unutmadım.
Neyse. Annem evin içinde bana kök söktürüyor resmen köpek gibi davranıyor, odama zırt pırt girip beni bi yerlere yolluyor, çemkirerek konuşuyor... derken bir gün bir konuşma esnasında resmen bana saldırdı boğazımı falan sıktı. 3 hafta oldu annemle artık konuşmuyoruz. Gururum daha da kırık.
İş de iş, iş de iş diye beynimi yediler. En son sevgilime söyledim, ben okuyor olsam bile senin çalışmıyor olman battı bir çözüm bulalım buna diye. O da gitti alanı olmayan bir işte ama iyi bir firmada işe başladı. Önü açık, maaşı iyi ama alanı değil; işten her geldiğinde suratından okuyorum adam o işi sevmiyor işte. Reklamcının ne işi var finans şirketinde... Para biriktirip yolumuzu bulana kadar dayanırım ben dert etme dedi.
Ama ben ailemin yanında barınamıyorum artık. Sevgilimin sürekli eksiğini gediğini aramak peşindeler, bir gün olsun ona insanca yaklaşmadılar. Yanlarına her çağırdıklarında babasından, işinden yana laf koyup yolladılar. O yine ses etmiyor ama ben kahroluyorum.
Esas sorum şu ki;
Ben master yapsam da yapmasam da artık bu adamla uyanmak istiyorum. Yanımda olmadığında çok özlüyorum, ailem sık buluşmamıza izin vermiyor. İstiyorlar ki böyle devam etsin sonra yavaşça kopsun gitsin. Ama böyle olamaz ben kaldıramam gerçekten. Sizce ne yapmalıyım? (Okulumun son senesindeyim, part-time iş arıyorum şu an ki mezun olunca direkt o şirkette veya başka bi yerde çalışabileyim diye)