Mesela ben canım sıkılınca, kafam bozulunca evden çıkıp özgürce dolaşmayı kafamı dağıtmayı çok özledim, özellikle şu kış ortası bebikim üşütmesin diye sık çıkamadığım için. Bir de eşimle başbaşa kalmayı =)
Ben en cok "acaba bebek mi aglıyor" duygusu olmadan kanepede özgürce uzanmayı, boş boş hiçbisey düsünmeden dalıp gitmeyi, hatta normalde eziyet gibi gelen market alışverişlerini özledim. Bir de gece ansızın sıçrayarak uyanıp, durduk yere "acaba oğlum kucağımda mı uyudum, cocugu mu ezdim" kabusuyla yatakta bebek aramadığım geceleri özledim. Ama pişmanmıyım? :uhm:
ASLA!! Çünkü aşığımm.. opuyorumnanaktan
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?