annelik muhteşem, ama anne olduktan sonra en çok neyi özlüyoruz?

gorkem06

dumadumadum
Kayıtlı Üye
15 Kasım 2009
196
5
96
Ankara
Kızlar, paylaşalım, dertleşelim istedim.

Anne olma ayrıcalığı bambaşka, bebişlerimiz herşeye değer tabi ki. Ve tabi ki " iyi ki doğurmuşuz!" değil mi?

Ama anne olmak demek hayatınızın büyük kısmının büyük bir değişikliğe uğraması, bambaşka bir insan olmak demek, tüm önceliklerin değişmesi demek.

Mesela ben canım sıkılınca, kafam bozulunca evden çıkıp özgürce dolaşmayı kafamı dağıtmayı çok özledim, özellikle şu kış ortası bebikim üşütmesin diye sık çıkamadığım için. Bir de eşimle başbaşa kalmayı =)

Diyorum ya tabi ki değer yavrucuğuma, minik kuzuma...ama insan özlüyor işte bazı şeyleri...

Merak ettim, ya sizler? hadi paylaşalım boshayallersmile
 
Mesela ben canım sıkılınca, kafam bozulunca evden çıkıp özgürce dolaşmayı kafamı dağıtmayı çok özledim, özellikle şu kış ortası bebikim üşütmesin diye sık çıkamadığım için. Bir de eşimle başbaşa kalmayı =)

Bunları ben de özlerim herhalde..
Saatlerce dolaşmayı, bişey almasam da mağazalara bakmayı çook seviyorum..tüm bunlardan mahrum kalmak kötü olurdu herhalde..

Peki ben bişey sorayım.Tüm zorlukları düşününce hiç anne olduğunuz için pişman olduğunuz oldu mu?
 
Anne olduğum için aslaaaa pişman değilim.....
özlediklerime gelince nişantaşında ve cadde de yürümeyi aylak aylak....
eski arkadaşlrımla görüşmeyi dedikodu yapıp kahkaha atmayı....
birde eskisi gibi zayıf olmayııııııııııııı
 
Ben en cok "acaba bebek mi aglıyor" duygusu olmadan kanepede özgürce uzanmayı, boş boş hiçbisey düsünmeden dalıp gitmeyi, hatta normalde eziyet gibi gelen market alışverişlerini özledim. Bir de gece ansızın sıçrayarak uyanıp, durduk yere "acaba oğlum kucağımda mı uyudum, cocugu mu ezdim" kabusuyla yatakta bebek aramadığım geceleri özledim. Ama pişmanmıyım? :uhm:
ASLA!! Çünkü aşığımm.. opuyorumnanaktan
 
tabiki uyku..uyku...uyku....


11 aylık bir kıızım var.uyku problemi hala devam ediyor..geceleri saat başı ayakta..calısan bır ınsanım artık yorgunluktan mahvoluyorum..

ve tabı birde umarsızca hesapsızca sorgusuzca gezmeyi istediğim saatte eşimle dışarı çıkmayı özledim..ama ne yapalım annelik herşeyin cok üstünde..
 
Ben en cok "acaba bebek mi aglıyor" duygusu olmadan kanepede özgürce uzanmayı, boş boş hiçbisey düsünmeden dalıp gitmeyi, hatta normalde eziyet gibi gelen market alışverişlerini özledim. Bir de gece ansızın sıçrayarak uyanıp, durduk yere "acaba oğlum kucağımda mı uyudum, cocugu mu ezdim" kabusuyla yatakta bebek aramadığım geceleri özledim. Ama pişmanmıyım? :uhm:
ASLA!! Çünkü aşığımm.. opuyorumnanaktan

ayyy aynen ya bu duyguyu bi ben yasıyorum zannedip korkuyordum, nerdeyse her gece bebeğim kucağımda uyudum sanıp sıçrayarak uyanıyorum :sinifsinif: ben de alışveriş merkezinde dolaşmayı arkadaşlarımla bulusmayı, bi kafede oturup tavla atmayı, kuaförde zaman harcamayı, uzun uzun yemek yapmayı, ve en cok da kocamla yalnız kalmayı özledim... amaaaaaa hepsine sonuna kadar değer... iyi ki doğurmusum, iyi ki bize de nasip olmuş:emir_bebek::emir_bebek:
 
ben en çok saatlerce gezmeyi alışveriş yapmayı özledim
şimdi evden çok az çıkıyorum
ama onun gözlerine baktıkça amaaan diyorum gezmesem de olur
 
ben ilk anne olduğumda eşimle elele başbaşa gezmeyi çok özlemiştim doğumdan 3 ay sonra bu şansı yakaladım tarif edilemez heycan yaşadım.
halen dahada oğlum yanımızdayken eşimin koluna bile giremiyorum hemen babasının elini bırakıp aramıza giriyor sırnaşık şey

şimdi bir bebeğimiz daha olucak inşallah bakalım ilk ne zaman yanlız kalacağız?
 
** eşimle başbaşa kalmayı,sinema,konser,tiyatro etkinliklerine katılmayı..
** gece rahat bir uykuyu
** sabah kalktığımda rahatca banyo yapıp hazırlanmayı
** kayifli keyifli alışveriş yapmayı
çoook özlüyorum amaaa bebeğimin bir gülüşü bütün bu özlemlerimi unutturuyor
nasıl olsa biraz büyüyünce özlemlerimin çoğuna kavuşacağım
 
eşimle uyumayı :( ve de uyumayı sadece dışarı çıkıp dolaşmayı çünkü hiç çıkamıyorum desem doğrudur oturabilmeyi :( bende hiç ama hiç pişman değilim hayatımdaki en güzel dert şikayet etmekte anneliğin şanından :)
 
Son düzenleme:
Uyku uyku uyku ve yine uyku................
Haaa bir de saate bakmadan zaman endşesi olmadan herhengi bişey yapmak...ne olursa olsun farketmez....
Ammaaaaaaaaaaan oğluşum duymasın:))))sefiyorum onu çokkkkk
 
okadar çok şey özledimki...
en başda kocamı özledimmm, kafamın estiği yere çekip gitmeyiii, foşurrrr foşurrrr banyo yapmayı(kızım aglıyacak diye 10 dkk da çıkmak zorunda kalıyorum), kitap okumayı özledim,
ama tabi bunları günlerce hatta aylarca yapmasamda olur ama kızımsız 1 sn düşünememmmm
 
valla hiç bir şeyi özlemedim.hiç birşey yavrumdan önemli olamaz (hepinizin düşündüğü gibi) keşke daha önce doğursaymışım..
 
Film izlemeyi markete gitmeyi sinemaya gitmeyi kısacası dışarı çıkmayı eşimi çook özledim. Ha birde kahve sigara ikilisini çok çzledim.Ama hiçbişey kuzumdan daha önemli değil.Bunları tekrar yapabileceğimi bilmem beni rahatlatıyor. Ay birde saçımı boyatmayı
 
uykuuu..uyku..uyku...eminimki hepinizin ortak özleyiişide budur arkadaslar..bende kocamla uyumayı özledim..benim kızım 13 aylık oldu biz nerdeyse eşimle ayrı yatıyoruz..çünkü kızımı uyutmuyor babası horluyor:)))))))o nedenle ayırdık odamizi..bakalım kızımızın odasini ayırınca gene beraber yatarız..haa bide film izlemeyi okadar çok özledimki..şimdi kızım uyuyunca o uyudu hadi bende hemen gidip yatıyım diyorum çünkü uykusuzluklari hala devam ediyor..ve belirli bir düzene girmeside tam 2 yaşını bulurmuş hayırlısı:...varmi onlardan daha degerlisi daha balı şu hayattaa..allah hepmiizin bebişlerini birbirine bagışlasin(amin)
 
gece uykusunu
ders çalışmayı
alışveriş yapmayı
hatta bekarlığımı bile özlüyorum...
 
şöyle rahat rahat yemek yemeyi özledim arkadaşlar, ağır ağır yerdim ben yemeklerimi, şimdi öylemi ya, kafamçokkarıştıyinede diyorum keşke daha önce doğursaydım kızımı, uaynınca yatağından kalkıp onu almamı beklemesini görünce dünyam değişiyor, hiç olmadığım kadar mutluyum diyorum..opuyorumnanaktan
 
bebek arabasız eşimle gezmeyi özleyeceğim
duşta kuaförde zaman harcamayı özleyeceğim
annelik sorumluluk.. sorumsuz olduğum zamanları özledim
bekarlık günlerimi özlüyorum. yemek yapmadığım sadece kendi eşyalarımı ütülediğim günleri...
canım istemezse yemek yapmadığım günleri özledim
dümmmdüz bir karnım olmasını
saatlerce deliksiz uyumayı..
kocamla pazar güünü kahvaltıdan sonra tüm günü yatakta geçirmeyi..
kocamın bütün ilgisi sevgisi üzerimde hissetmeyi
bütün ilgimi vaktimi aşkımı kocama harcamayı
iki kişilik bir hayatı..
çocuklaşmayı...
herşeyi özlediim
anne olmak bütün bunlara değer. elbette değer. ama özldim mi özledim
çok mu önemli hayır bebekten mühim bişey olamaz
 
kocamı özledim:kedi:
özgurlüğü,sattlerce manıkur pedıkur sac yapmayı özledım,deliksız uykuyu sölemeye gerek bıle duymuyorumboshayallersmile
bacaklarımı uzatıp annemın hdiiiiiiiiiiiiiii kızım gelsene sofraya dıe defalarca seslenmesını özledimeyvahedigeldismile
uzun uzun dus almayı..
kocamla pzar gunu programlrmızı
...............
say say bıtmez
 
Back