ıKıNCı MESAJDA BENDEN:
Hangi söz anlatmaya yeterki seni anne.anne olmadan anlamazdım kaygılarını.kızdırır çileden çıkartırdın beni.onu yapma buraya gitme diye verdiğin direktiflerin canımı sıkardı çoğu zaman.canından bir can olduğumu kırk cümlede kursan anlamam mümkün değildi.dikkat ederdimde her zaman ben ağlarken sen kahrolurdun,sevincim bayramın hüznüm yıkılışında.nasıl bir sabır derdim rabbim nasıl bir sabır?kızmaz yıkılmaz,bağırmaz....bebeğimi kaybettiğimde anladım seni annem...yavrum diyordun ta ciğerinden...ben yavruma ağlarken sen bana ağlıyordun.dünya buydu sanırım düzen bu.neden ben diye feryatlar arasındayken sen benim yanımda sakladığın gözyaşlarını ardımdan sessiz sessiz akıtıyordun...hani nerdeydi annem dost akraba dediklerimiz?bir sen kalmıştın kaosumda bir ben,birde bana kalan o korkunç karanlık acı gözyaşı..bebeğim yaşasaydı ilk anneler günümüzü kutlayacaktık oğlumla.anne diyemesede onun annesi olma mutluluğunda kalacaktım...
saatlerdir ağlıyorum anne.seninle konuşurken bile titrek sesimi saklamayı beceremedim.yüreğimde bir yer acıyor adını koyamıyorum..annem;can yoldaşım söyle kalbine atmayı unutmasın..CANIM YAVRUM;gelişinle hayata 1-0 yenik başlayan ben beraberliği yakaladım sayende.umutla doldu yüreğim sen geldin.kışa dönmüştü dünyam seninle baharları yakaladım.biraz korku biraz telaşla başladı hikayemiz.öylede devam ediyor.zaman geçecek ve sen karanlık dünyama ışık gibi doğacaksın.zamanında gel kuzum.zamanında sağlıkla gel.seni sabır ve duayla bekliyoruz...günüm seninle daha anlamlı ve dha özel....teşekkür ederim rabbim bana bu duyguyu yaşattığun için.yavrularımız sana emanet....