anne olmak

yazgxuxlxuxm..

canım kızım allaha emanet
Kayıtlı Üye
28 Mart 2007
1.019
24
43
anne olmak zor sanattır, bir sanatçı gibi yavaş yavaş işlersiniz eserinizi, geliştirir, duyguyu /sevgiyi / saygıyı / özgüveni/ tatlıyı / acıyı / iyiyi/ kötüyü ve bildiğinizin en güzelini verirsiniz ellerine, önce kendine kazandırır, sonra salıverirsiniz hayata, kaç yaşına gelirse gelsin canınızın bir parçasıdır o.predictordeki o 2 cizgiyi gorme anından itibaren hayatının sonuna kadar* bi kadının yasadıgı en ozel duygu...gercek ve hiçbir karşılık beklemeden sevmenin, ugruna yasamını verebilecek olmanın farkındalıgını yasatan statü... ona her baktığında yüreğinde bir şeylerin kıpır kıpır olduğunu hissetmektir.
hiç bitmeyecek aşktır.
hep bir şeyleri yanlış yapıyor olmak korkusuyla birlikte yaşamaktır.
minicik dudaklardan yanağına konan sıcacık, ıslak bir öpücük için bütün bir ömrü feda etmeye hazır olmaktır.
dünyada herkesten daha değerli, daha güzel, daha sıcak, daha mükemmel birinin varlığından emin olmaktır.
kuzguna yavrusu meselesini bilirken yine de en güzel kuzgunun seninki olduğuna inanmaktır.
minicik yüreğindeki o sorun geçsin diye gece gündüz dua etmektir. ona her baktığında yüreğinin sızlamasıdır anne olmak. o'nun kalbindeki o minik sorun olacağına keşke senin kalbin dursadır
ultrasonda görülen bir siyah yuvarlak karşısında; gözünün kenarından yaş akmasına şaşırmakla başlar.
yıllardır süregelen ve nefret edilen regl ağrısı artık annelik işaretidir; sevilir. gülümseyerek; "gene ağrım var" denilir.
günde bir paketi geçen sigara tüketimi bir anda sıfırlanır; krize girmeden, sinir küpü olunmadan, daha bir hafta önce "hastasıyım sigaranın, atın ölümü arpadan" derken bu kadar kolay bir vazgeçişe inanamayarak.
canından can çıkarmak. sonra kendini unutup, canına canla başla bir ömür boyu canını vermek
senağlamasenağlamasenağlama
 
senağlamasenağlamasenağlamasenağlamasenağlamasenağlama başka birsey yazmama gerek galiba senağlamasenağlamasenağlamasenağlamasenağlama
 
Yıllardır bekliyorum anne olmayı.ılk kez bu ay kendimi o kadar yakın hissettimki...Çok inandım olacağına ama az önce yine olmadığını gördüm.Kendimi o kadar kötü hissediyorumki.Dün anneler günüydü biyerde otururken bana karanfil verip anneler günümü kutladılar iyice heveslendim bu bir işaret dedim....oldu dedim.....ama yine hüsran.Artık gerçekten dayanacak gücüm kalmadı ne yapacağımı bilmiyorum.ıki defa aşılama yaptıracaktım ikisinde de bişeyler oldu ve yapılmadı aşılamam.Doktorum kendiliğinden olmaması için bir sebep yok dedi çok ümitlendim.Bekledim ve hala bekliyorum.açıp bu yazıyı okuyunca da iyice kötü oldum.Allahım ısteyen kimsenin kucağını boş bırakmasın.Ağlamaktan gözlerim şişti.Artık bu sevdadan vazmıgeçmek lazım bilmiyorum dayanacak gücüm kalmadı bu beklemelere...
 
X