Anne ile anlaşamamak

Happyyear34 .!.:

Selam arkadaşlar. Bir konuda içimi buraya dökmek istedim. Başlıkta da görüldüğü gibi konu annem. Ben 20 yaşlarindayim. Bu yaşıma kadar bildim bileli asla onunla anlaşamamam. Mutlaka didisiriz bana her gün söylenir. Bugun gerçekten caresiz oldugumu hissettim. Sabah odami temizleyecektim o da dün koridoru temizlemisti. Neyse odayi temizlemeye basladim kapim acik kalmis hemen pat diye gelip odanin kapısını kapat toz cikiyor salak dedi. Ardindan saydirmaya basladi. Bende tamam deyip kapattım temizlige devam ettim.kapiyi kapattigimda defol git dedim üzülerek söylüyorum bunu iyice sinirlendi. Bana sinirliydi anlam veremedigim düzeyde. Yani yine atistik. Temizligim bittikten sonra iftar zamani gelmisti ben sofraya gitmedim benim hakkimda olumsuz konuştuğu icin. Kardeslerime o şeytan neden gelmiyor demis. Ardindan o mutfaktan ciktiktan sonra bir bardak su ve pide ile atistirdim. Geldiginde corbayi ic bana yasattiklarinin aynısını yasayacaksin dedi. Ben de bana bunlari soylerek sadece tahrik ediyorsun dedim. (Bedduadan korktugumu bildigi icin bilerek beddua ediyor) Sonrasında bunu dedigim gibi corbayi aldi tenceyere döktü git dedi o odadan cikmayacaksin mutfaga girmeyeceksin ne halt edersen et dedi. Kendime ait tum işleri kendim yapacakmisim camasir yikama gibi mesela. Anlayacağınız surekli boyle yasaklar koyuyor. Ben artık dusunemiyorum o kadar bitkin hissediyorum ki kendimi. Ne yapsam bilmiyorum. Babam deseniz o da asla sesini çıkarmayan cinsten. O evde tek sesini cikarabilen insan benim ona karsi. Senede bir iki kez sinir krizi gecirdim. Panikatak okb ve anksiyete hastasi oldum. Mücadele ediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Fsly .!.:

Bende senin yaşındayken annemle çok tartisirdim . Hemde evin bütün işlerini ben yapardım annecim çalışırdı . Evin tek kiziydim kardeslerimide ben bakardım mecbur . Ama ona rağmen illa kavga edecek birşey bulurduk . Allah'ım o zamanları hatırladım da kavga kıyamet bitmezdi sanki bana her lafı batardi . Benimde her lafım ona batardi . Ama evlenince el kapısına gelince annemi öyle iyi anladım ki . O hayat yorgunluğunu herkesle ugrasman gerektiğini, hele birde anne oldum . Bebeğimi kısa bir süre sonra kaybettim . O zaman daha iyi anladım annelik ne demekmiş . Evlat ne demekmiş şimdilerde geçmişe bakıp üzülüyorum niye kırdık birbirimizi diye . Demem o ki şuan ikinizinde her hareketi birbirine batabilir. Ama ilerde bu zamanlara bakıp vay be diyeceksin . Sen önüne bak oku ve iyi bir meslek sahibi olmaya gayret et . Bu durumların hepsi geçici unutma

Genişletmek için tıkla...

Fsly .!.:

Bende senin yaşındayken annemle çok tartisirdim . Hemde evin bütün işlerini ben yapardım annecim çalışırdı . Evin tek kiziydim kardeslerimide ben bakardım mecbur . Ama ona rağmen illa kavga edecek birşey bulurduk . Allah'ım o zamanları hatırladım da kavga kıyamet bitmezdi sanki bana her lafı batardi . Benimde her lafım ona batardi . Ama evlenince el kapısına gelince annemi öyle iyi anladım ki . O hayat yorgunluğunu herkesle ugrasman gerektiğini, hele birde anne oldum . Bebeğimi kısa bir süre sonra kaybettim . O zaman daha iyi anladım annelik ne demekmiş . Evlat ne demekmiş şimdilerde geçmişe bakıp üzülüyorum niye kırdık birbirimizi diye . Demem o ki şuan ikinizinde her hareketi birbirine batabilir. Ama ilerde bu zamanlara bakıp vay be diyeceksin . Sen önüne bak oku ve iyi bir meslek sahibi olmaya gayret et . Bu durumların hepsi geçici unutma

Genişletmek için tıkla...

Jey N .!.:

Anneniz ilaç kullanıyormuş, belli ki sıkıntıları var yani elinde değil bu sinir halleri.
Şimdi bilgi cağındayız da bize her şey mümkün geliyor ama değil bazen. Küçük yaşta evlenmek, küçük yaşta anne olmak, sevgi görmemek, nasil seveceğini bilememek ebeveynleri telaşlandırıyor, ne yapacağını bilmiyor ve gördüğü şeyi uyguluyor. Bu sevmiyor demek değil, yanlış davranış geliştirmiş ve artık bunu değiştiremiyor.
Yaşınız çok genç, evet bunları yaşamak istemiyorsunuz, belki çabalamak da istemiyorusunuz ama daha sakin kalmaya çalışarak, sanki onu severek iyilestiriyormus gibi görev edinerek daha sakin bir ortam yaratabilirsiniz. 20 yaş için çok sabır gerektirir biliyorum ama her lafa karşılık vermemek, tartışmaları kavgaya dönüştürmeden halletmeye çalışmak da bir seçenek? Bu bir kere deneyerek olacak bir şey değil ama yani onu da yaptım olmadı değil çözüm. Uzun bir süreç ister. "O çorbayı iç" diyen bir annenin eminim ici gidiyordur, çok uzuluyordur olanlara ama bilmiyor! Başka yol bilmiyor...

Genişletmek için tıkla...

Happyyear34 .!.:

Merhaba yorumunuz icin çok teşekkür ederim. Umarim bu yasadiklarim geçer. Çünkü mental olarak inanin insanin

Düşünceniz için çok teşekkür ederim. Aslinda evet sevgisiz bir aile ve sevgisiz bir evliligi olduğunu düşünüyorum. Dolayisi ile bize icten sevgi pek gösteremiyor. Benim onu iyilestirmemi soylemissiniz aslında şöyle ifade edeyim, fiziksel ve mental anlamda siddet gordugum icin kendisine karsi sevgi besleyemiyorum ne yazik ki. Ama saygi duyuruyorum. Yapıp kendimi kötü hissettigim cok davranisim oldu ve ardından özür diledim. Daha da yapmadım. Ama sevgi konusu bana gore cok hassas bir konu. Cevap vermeme kismina gelirsek bu soylediginiz bana bir durumu hatırlattı. Bir gun yine tartisiyoruz tartistigimiz sirada asla cevap vermedim hep sustum ve hep o soylendi. kavga sonrasi ise bak böyle ol cevap verme ben kendimi tutamiyorum bu konuda senden teşekkür ederim dedi. Sanki o da istemeden yapiyormus da elinde degilmis gibi aciklama yapti. Yani durumuna veriyorum,sabrediyorum fakat bir noktada patlama noktasina geliyor insan. Benim icimde de senelerin ofkesi ve üzüntüsü var artik. Yaşadığım siddet olaylari her daim aklimda. Travma olmus durumda. Babama dahil bu konuda kizginim beni koruyup kollamadigi icin. Herkesten korumaya calisir beni sahiplenir ama anneme karsi asla birsey yapmaz. Benimde canımı yakan durum o. Anlayacağınız gerçekten ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Sessiz kalsam zaten bu yorgunlukla hep sessiz kalıyorum artik. Ama oyle laflar ediyor ki tahrik oluyorsunuz adeta. Duysanız sen nasıl dayaniyorsun bu evde dersiniz. Öyle düşünüyorum. Bu sorunumu da gelip buraya dökmek istedim. Tekrardan teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Jey N .!.:

Biliyorum nasıl bir şey olduğunu. Bizde babamızla yaşadık benzer şeyler. Ama anneniz ilaç kullanıyorsa eğer takip edebilir, doktora tekrar gidip ilacı değiştirmesini sağlayabilirsiniz. Çok zor bir şey bahsettiğim biliyorum ama seviyor gibi yaparsanız; arada onu överek, seni seviyorum diyerek, başkalarına(kardeşlere, arkadaslara karşı savunup överek), ona ne kadar güzelsin diyerek vs bir değişim yakalayabilirsiniz. Şiddet gören birisine bunları söylemek belki saçma ama bir denemekte fayda var belki? 1 hafta en azından denemeye çalışabilirsiniz, ufacık bile olsa bir şey göreceksiniz mutlaka. En azından başka türlüsünün mümkün olduğunu ona göstermek, umut vermek, tedavisi için cabalamasini sağlamak için. Kendiniz için değilse bile kardeşlerinizin geleceği için bile denemeye değer.
Bence de isteyerek yapmıyor. Kim bilir neler yaşadı, kafasında neler dönüyor bilemiyoruz ki?
Ben Anne babanın ne olursa olsun sevilmesi gerektiğini falan düşünenlerden değilim. Kötüyse kötüdür! Ama sizin konu biraz farklı, kadın hasta belli ki ve eğer bir çare varsa, o şansı kaybetmemek lazım.
Bu hem sizin ileride bir gün ebeveyn olursanız, kendiniz için yapacağınız en önemli hareket olacak. Oto kontrolünüzü sağlamak, bunu öğrenmek çok önemli.
Ama ne olursa olsun bir şiddet olayında, aynı şekilde karşılık vermek yerine adli mercilere başvurun. Buna kimsenin, hiç bir koşulda hakkı yok.

Genişletmek için tıkla...