Davranış Bozuklukları anne babayla yatan cocuklar

Anne ve babasıyla birlikte yatan çocukların ileriki yaşamlarında sanıldığı gibi psikolojik sorun yaşamadığı bildirildi.

ABDde yapılan bir araştırma, birlikte uyumanın sağlıklı olduğunu ve çocuğun gelişimi üzerinde uzun süreli etkisi bulunmadığını ortaya koydu.


California Üniversitesinden Dr. Paul Okami, öncelikle ailelerden çocuklarının uyku planını sunmalarını istediklerini, buna göre, ailelerin yüzde 35inin bebekleri 5 aylıkken aralıklı olarak kendileriyle uyumasına izin verirken, yüzde 9unun sürekli birlikte uyuduklarını söyledi.


Okami, çocuklar 5 yaşına gelinceye kadar bu oranın yüzde 6ya düştüğünü, 6 yaşında ise sadece yüzde 3 olduğunu belirtti.


YALNIZ UYUYANLARDAN HİÇ FARKLARI YOK


Araştırmacılar, 5 aylık oluncaya kadar ailesiyle birlikte uyuyan çocukların 2 ya da 3 yaşına geldiğinde yalnız uyuyan çocuklardan hiç farkı olmadığını, birlikte uyumanın uyku bozukluğuna yol açmadığını saptadı.


Aynı şekilde bu çocukların 6 yaşına geldiğinde duygusal farklılık ya da davranış farklılığı ortaya koymadığı belirlendi. Araştırmacılar, ayrıca bu çocukların, birlikte uyumaya karşı olanların ortaya attığı akıllarında seksten başka birşey olmuyor görüşünün yanlış olduğunu da kaydetti.


VAROLAN ENDİŞELER YERSİZ


Araştırmaya konu olan çocukların, 18 yaşına geldiklerinde yeniden incelendiğini ifade eden araştırmacılar, çocukların bu yaşta da yalnız uyuyan çocuklardan çok önemli bir farklılık göstermediğini belirtti. Her iki grubun da aileleriyle ve yetişkinlerle aynı şekilde ilişki kurabildiği kaydedildi.


Doktorlar, araştırmada birlikte uyumayla tütün, alkol ve uyuşturucu kullanımı arasında bir bağ da bulamadı.


Dr. Okami, Developmental and Behavioral Pediatricsde çıkan makalede araştırmaların birlikte uyumayla ilgli endişelerin yersiz olduğunu gösterdiğini söyledi.

kesinlikle katılmıyorum.amerikada hangi merkezde nasıl bi araştırma yapılmıştır .....acaba bu yüzdenmi amerikada sapkınlıklar,ruh hastalıkları,seri katller,cinayetler,dünyanın hiçbiryerinde olmadığı kadar fazla lütfen mantıklı olalım ve düşünelim sizce çocuğunuzun sizinle yatması onun ve sizinde ruh sağlığınız için sağlıklı olabilirmi yukarda yazdıklarımı beraber yatmaya bağlama mı saçma bulabilirsiniz ama ben seri katillerin anlatıldığı bir belgeselde anne ile babası yla aynı odada yatan bir çocuk onların seslerinden etkilenip küçük erkek kardeşine yaklaşıyo.........daha sonra çocuk büyüyo evleniyo ve sübyancılık yapıyor ve öldürüyo....seri katil haline dönüşüyor çocuk...ben herkes böyle olur demiyorum ama milyonda bir ihtimal bile olsa hiç bir aile çocuğunun ruh sağlığıyla oynamaz.sadece cinsellik açısından değil,kişilik gelişmi içinde tek başına uyumasının faydaları vardır ki bu da tek başına uyuyabilme becerisinin onun bireysel, bağımsız, kendine güvenli yetişmesi için zemin oluşturmasıdır. Hayata tek başına uyumayı başarmış olarak başlamış bebekler, (uykuya ek olarak tek başına bir sürü şeyi yapmasına fırsat verilmiş-yemek yemek, giyinmek, çevreyi özgür bir şekilde keşfetmek, vb.) ileride kendinden daha emin, daha cesaretli dolayısıyla merak duygusu daha gelişmiş, böylece başarılı ve kendine yetebilen çocuklar ve bireyler olurlar. Denklem basittir: Çocuk uyurken kendi kendine yetebilirse, büyüyünce de kendine yeten bir çocuk ve sonrasında bir birey olur.Bence herkes böyle bir çocuğu olsun ister.
Bebeğiniz 3-4 aylık olduğunda tek başına uyuma çalışmalarına başlamak uygundur. Bu zamanı geçirirseniz daha uzun süre uğraşmak zorunda kalabilirsiniz, fakat yine de başarmak mümkün. Çocuğunuz kaç yaşında olursa olsun kuralları ve sınırları belirlemek, net ve tutarlı davranarak her zaman sizin elinizde.
sevgilerimle

ece73 .!.:

kesinlikle katılmıyorum.amerikada hangi merkezde nasıl bi araştırma yapılmıştır .....acaba bu yüzdenmi amerikada sapkınlıklar,ruh hastalıkları,seri katller,cinayetler,dünyanın hiçbiryerinde olmadığı kadar fazla lütfen mantıklı olalım ve düşünelim sizce çocuğunuzun sizinle yatması onun ve sizinde ruh sağlığınız için sağlıklı olabilirmi yukarda yazdıklarımı beraber yatmaya bağlama mı saçma bulabilirsiniz ama ben seri katillerin anlatıldığı bir belgeselde anne ile babası yla aynı odada yatan bir çocuk onların seslerinden etkilenip küçük erkek kardeşine yaklaşıyo.........daha sonra çocuk büyüyo evleniyo ve sübyancılık yapıyor ve öldürüyo....seri katil haline dönüşüyor çocuk...ben herkes böyle olur demiyorum ama milyonda bir ihtimal bile olsa hiç bir aile çocuğunun ruh sağlığıyla oynamaz.sadece cinsellik açısından değil,kişilik gelişmi içinde tek başına uyumasının faydaları vardır ki bu da tek başına uyuyabilme becerisinin onun bireysel, bağımsız, kendine güvenli yetişmesi için zemin oluşturmasıdır. Hayata tek başına uyumayı başarmış olarak başlamış bebekler, (uykuya ek olarak tek başına bir sürü şeyi yapmasına fırsat verilmiş-yemek yemek, giyinmek, çevreyi özgür bir şekilde keşfetmek, vb.) ileride kendinden daha emin, daha cesaretli dolayısıyla merak duygusu daha gelişmiş, böylece başarılı ve kendine yetebilen çocuklar ve bireyler olurlar. Denklem basittir: Çocuk uyurken kendi kendine yetebilirse, büyüyünce de kendine yeten bir çocuk ve sonrasında bir birey olur.Bence herkes böyle bir çocuğu olsun ister.
Bebeğiniz 3-4 aylık olduğunda tek başına uyuma çalışmalarına başlamak uygundur. Bu zamanı geçirirseniz daha uzun süre uğraşmak zorunda kalabilirsiniz, fakat yine de başarmak mümkün. Çocuğunuz kaç yaşında olursa olsun kuralları ve sınırları belirlemek, net ve tutarlı davranarak her zaman sizin elinizde.
sevgilerimle

Genişletmek için tıkla...

her kelimesine katılıyorum:)

sevgili ece 73 sadece amerikada değil Türkiyedede çocukların büyük çoğunluğu anne ve bbasıyla yatıyor bende onaylamıyorum ama birşekilde öyle oluyor işte...bence bu suçları anneyle babayla yatmak değil sevgisiz büyümek getirir.ama birşeyde eklemek isterim esinlikle beraber yatmayı doğruda bulmuyorum.sana şu konuda katılıyorum erken ayrmak lazım bebeğin odasını,yoksa zor oluyor...

benim bebeğim beş ayını geçti ve aynı odada hatta belli bir saatten sonra bizimle aynı yatakta yatıyor. Yatağa almamaya dikkat etsem de gece en az dört sefer uyanyor, artık çok yoruldum dayanamıyorum ve yanıma alıyorum. Hele ki odasını nasıl ayırırım düşünemiyorum. Gece dört-beş sefer kalkıcam odasına gidicem çok zor, ya duymazsam ağladığını bu kez de sinirli bi çocuk olur mazallah...

acıbadem umarım bebeğin büyüdüğünde kendi yatağında yatırmakta zorlanmazsın...

benim bebeğimde on aylık olana kadar bizimle beraber uyudu ondan sonra bir gün beşiğine yatırdım ve kendiliğinden orada uyudu.o günden beride hiç bir zorluk çıkarmadan beşiğinde kendi başına uyuyor.Yani bence kendinizi çok sıkmayın bebekler yeni şeylere çabuk alışıyor.

kızım bir yaş iki aylık. biz aynı yatakta aytmıyoruz ama beşiği bizim odamızda ve hemen dibimizde aynı yatakta gibi bişey.. ayrı odaya almak sitiyorum ama nasıl yapıcam onu bilmiyorum:sm_confused:çalıştıgım içinde çok erken kalkıyorum gece kalkmalar falan.. bana yardımcı olursanız sevinirim. şimdiden teşekkürler

Uyku programı tatillerde ve bebeğiniz hastalandığında esneyebilir, fakat bir kaç gün içinde eski sisteme tekrar ayak uydurulabilir.
sevgilerimle!!!!!

Bebeklerin akşam uyuması gündüz uyumalarından daha zordur. Akşamları yattıklarında daha çok ağlarlar, uykuya dalmaları daha uzun sürer. Bunun en büyük nedeni akşam anne babadan ve sosyal hayattan ayrılmak istemezler. Kısa olan gündüz uykusundan sonra anne babaya kısa süre sonra kavuşacaklarını, akşam uykusuyla ise çok daha uzun süre onlardan ayrı kalacaklarını sezerler. Ayrıca akşamın karanlığı onlar için daha belirsiz ve korkutucu olabilir. Akşam için bir uyku rutini oluşturun, her gece aynı işlerden oluşan bir rutin bebeğinizin kendini güvende hissetmesini ve bu güvenle uykuya daha rahat dalabilmesini, ayrıca bu rutin başladığında kendini uykuya yavaş yavaş hazırlamasını sağlar. Tipik bir rutin şöyle oluşturulabilir. Bebeğinize yaşına göre en anlayabileceği şekilde sözel olarak artık uyku vaktinin geldiğini ve biraz sonra gidip yatılacağını bir kaç kez söyleyin. Küçük bebekler “ee yapacağız” gibi kısa sözleri daha kolay anlayabilirler. Daha sonra belki sıcak bir banyo, ya da sadece elini yüzünü ılık suyla yıkama; dişleri fırçalama alışkanlığı kazanması için en başlarda sadece kemirmesi için daha sonra taklit becerileri geliştikçe fırçalama taklidi yapması için eline vereceğiniz ufak bir diş fırçası; sonra pijamalarını giyme; daha sonra yaşına uygun bir kitap okuma (birlikte kitabın resimlerine bakma); daha sonra meme veya biberonla beslenmesi; sonra hafif ve sakinleştirici bir müziğin açılması; ışıkların kapanması ve belki ufak bir gece lambasının açılması; bebeğin yatağa konulması (mutlaka henüz uykuya dalmamış olarak); belki bir şarkı veya ninni söylenmesi ve odanın terk edilmesi. Bütün bu rutin her gece tutarlı bir şekilde uygulanmalıdır. Uygulama sırasında fazla aksiyon içinde olmamaya, oyun oynamamaya, (şimdi oyun değil uyku zamanıdır) sakin olmaya, sakin bir şekilde konuşmaya çalışarak çocuğunuzun uyku için kendisini hazırlamasına yardımcı olmalısınız. Bebekler ve çocuklar her şeyi anlamıyor gibi gözükse de ses tonunuzdaki veya hareketlerinizdeki duyguları hemen fark ederler. Dolayısıyla bebeğinizin yine uyumayacağından korkan kaygılı ses tonunuz bebeğinizi olumsuz etkiler.

Bebek yatağa konulduktan sonra:

Meme, biberon, emzik emerek, kucakta veya ayakta sallanarak veya buna benzer bir alışkanlıkla uykuya dalabilen bir bebek gece uyandığında da bu alışkanlığını isteyecek ve tekrar uykuya dalmakta güçlük çekecek, hatta bu alışkanlığını bırakması da güç olacaktır. Bu nedenle böyle bir alışkanlığa hiç başlamadan yatağa yatırarak uyutmaya çalışmak en iyisidir. (emzik bebeğinizin gündüz emme güdüsünü karşılamak üzere verilebilir fakat uykuya dalarken sizin kontrolünüzdeki emzik yerine kendi kontrolünde olan parmağını emerek kendini sakinleştirip uyumaya alışması bireysellik, bağımsızlık gelişimi için daha uygundur-parmak emmek bizim toplumumuzda nedense hoş karşılanmaz; oysa çocuğun 4 yaşına kadar, hatta kalıcı dişleri çıkana kadar, parmak emmesi son derece normaldir, zaten bu yaştan sonra parmak emmeyi kendi kendine bırakır. Eğer 6 yaşına gelmiş ve hala bırakamamışsa anne babayla ilişkide bir problem yaşanıyor olması gibi başka olumsuz faktörler işin içine karışmış olabilir, o zaman da bu olumsuzluklar üzerinde çalışılmalıdır) Akşam yatağına yatırdığınız bebeğiniz uyumuyor ve ağlıyor. Elbetteki bebeğiniz kan ter içinde kalana kadar onu savunmasız ağlatmak istemeyiz-bu onun sizinle olan güven ilişkisini de zedeleyebilir- fakat bebeğiniz en ufak bir hoşnutsuzluk sesi çıkardığında hemen yatağının kenarında soluğu almak ta doğru değil. 3-4 dakika ağlamasına izin verip sonra yanına gidip kucağınıza almadan sırtını sıvazlayarak, sakin ve sevgi dolu sesinizle ona “uyuyoruz bebeğim, ee yapıyoruz” diyebilirsiniz, veya ona uyku şarkısını söyleyebilirsiniz. Bebeğiniz sakinleşmeyecek gibi görünüyorsa kucağınıza alıp bir dakika gibi kısa bir süre sallamadan tutup tekrar yatağına koyabilirsiniz. Tekrar ağlamaya başladığında, veya gece uyandığında da yapılacak olan şey işte bu sistemi bebeğiniz ağlamaya başladığı her seferde bıkıp usanmadan ve sakinliğinizi koruyarak tekrar tekrar uygulamaktır. 4 aylık bebeğinizi siz gece yatarken saat 11-12 civarında beslemeniz onu sabaha kadar idare eder, dolayısıyla onu artık bütün gece beslemeden uyumaya alıştırabilirsiniz. Saat 3’te uyanan bebeğinizi o saatte beslerseniz ertesi gece tekrar aynı saatte uyanıp karnını doyurmak isteyecektir.
sevgilerimle!

ece73 .!.:

kesinlikle katılmıyorum.amerikada hangi merkezde nasıl bi araştırma yapılmıştır .....acaba bu yüzdenmi amerikada sapkınlıklar,ruh hastalıkları,seri katller,cinayetler,dünyanın hiçbiryerinde olmadığı kadar fazla lütfen mantıklı olalım ve düşünelim sizce çocuğunuzun sizinle yatması onun ve sizinde ruh sağlığınız için sağlıklı olabilirmi yukarda yazdıklarımı beraber yatmaya bağlama mı saçma bulabilirsiniz ama ben seri katillerin anlatıldığı bir belgeselde anne ile babası yla aynı odada yatan bir çocuk onların seslerinden etkilenip küçük erkek kardeşine yaklaşıyo.........daha sonra çocuk büyüyo evleniyo ve sübyancılık yapıyor ve öldürüyo....seri katil haline dönüşüyor çocuk...ben herkes böyle olur demiyorum ama milyonda bir ihtimal bile olsa hiç bir aile çocuğunun ruh sağlığıyla oynamaz.sadece cinsellik açısından değil,kişilik gelişmi içinde tek başına uyumasının faydaları vardır ki bu da tek başına uyuyabilme becerisinin onun bireysel, bağımsız, kendine güvenli yetişmesi için zemin oluşturmasıdır. Hayata tek başına uyumayı başarmış olarak başlamış bebekler, (uykuya ek olarak tek başına bir sürü şeyi yapmasına fırsat verilmiş-yemek yemek, giyinmek, çevreyi özgür bir şekilde keşfetmek, vb.) ileride kendinden daha emin, daha cesaretli dolayısıyla merak duygusu daha gelişmiş, böylece başarılı ve kendine yetebilen çocuklar ve bireyler olurlar. Denklem basittir: Çocuk uyurken kendi kendine yetebilirse, büyüyünce de kendine yeten bir çocuk ve sonrasında bir birey olur.Bence herkes böyle bir çocuğu olsun ister.
Bebeğiniz 3-4 aylık olduğunda tek başına uyuma çalışmalarına başlamak uygundur. Bu zamanı geçirirseniz daha uzun süre uğraşmak zorunda kalabilirsiniz, fakat yine de başarmak mümkün. Çocuğunuz kaç yaşında olursa olsun kuralları ve sınırları belirlemek, net ve tutarlı davranarak her zaman sizin elinizde.
sevgilerimle

Genişletmek için tıkla...

canım ben söylediklerinin bir kısmına katılıyorum,bir kısmına katılmıyorum.birincisi eğer çocuğunuz sizinle yatıyorsa bulunduğu odada anne babanın dikkat etmesi gerekir,herhangi bir cinsel birliktelikte bulunmamalılar:1no2:eğer bu oluyorsa çocuk ister istemez bir şekilde etkilenecektir ve psikolojik sorunlar yaşayacaktır.

amaaa her anne babasıyla yatan çocuğun psikolojik sorunlar yaşayacağı doğru değil,taktir edersiniz ki türkiyede büyüyen bir çok çocuk anne babasıyla aynı odada yatarak büyümüştür,başka odası olmayanlar,yada kışın sobalı evde oturanlar ne yapsın değil mi birazda imkan meselesi bu,herkesin çocuğunun ayrı odası olamıyor.eee öyle adım başıda seri katil ,yada sepkın fikirli insanlarla dolu değil ülkemiz,(evet çok varda,birlikte yatma sayısıylada orantılı olacak kadarda değil)

ayrıca amerikada ve diğer dış ülkelerde çocuklarını birlikte yatırma oranı bizimle kıyaslanamaz bile,nerdeyse doğar doğmaz ayırıyorlar odalarını bebeklerin.o denli psikolojik bozuklukların bende aile içi sevgisizlik ve ilgisizlikten kaynaklandığını düşünüyorum...

ama tabiki ayrı odada yatırmaya karşı değilim,hatta kızım iki yaşında ve bu aralar baya bir uğraşıyoruz bu konudaa.s.

zamanla alışıyorlar sadece birazcık sabır benim oğlum üç yaşında artık kendi odasında uyuyor sabaha karşıda yanıma gelip beni kaldırıyor ama olsun buda yeter zamanla bunuda bırakacaktır diye bekliyorum her konuda olduğu gibi bundada tek anahtar sabır...

benim oğlumda bizimle yatmaya fena alıştı şimdi odasında yatırsam bile yarım saatte gözünü açıyor veya kalkıp kendisi yanımıza geliyor bu arada oğlum 3 yaşında sizce neyapmalıyım arkadaşlar

Valla ben evlenene kadar annemle yatıyodum :Roflol:Hala gidince yatarım Allaha Şükür hiç bişyim yoksırnaşık şey

Benimde oğlum 3 yaşında ama aynı odada uyuyoruz Bende çok istiyorum ayrı yatsın diye zorluyorum ama malesef çok ağlıyor bende dayanamıyorum.Birde karanlığa ve odada tek başına kalamama gibi fobileri var bunlardan dolayı çok zorlanıyoruz.Her ne sebep olursa olsun bende bir çocuğun bebeklikten itibaren tek başına bırakılmasından yanayım ama ben uygulayamadım malesef ))))))

Ben de aynı odada 4 çocuk büyüttüm.Ama ayrı yatakta.Kendi kendilerine kalabileceklerini anladuığım anda da odalarını ayırdım.Hiç bir sapıklıkları ve psikolojik sorunları da yok bununla ilgili.Uyumaları ve kendilerini yalnız hissetmemeleri için elimle ellerini tutardım.Ve elimle oynaya oynaya mutlu bir şekilde uyurlardı.Sapıklığa falan gelince,ben enne ve babayla yatmaktan olacağına inanmıyorum.Tabi anne ve baba bazı şeylere dikkat etmişlerse!..Bu medyayla yakından alakalı bence.

seyran .!.:

Anne ve babasıyla birlikte yatan çocukların ileriki yaşamlarında sanıldığı gibi psikolojik sorun yaşamadığı bildirildi.

ABDde yapılan bir araştırma, birlikte uyumanın sağlıklı olduğunu ve çocuğun gelişimi üzerinde uzun süreli etkisi bulunmadığını ortaya koydu.


California Üniversitesinden Dr. Paul Okami, öncelikle ailelerden çocuklarının uyku planını sunmalarını istediklerini, buna göre, ailelerin yüzde 35inin bebekleri 5 aylıkken aralıklı olarak kendileriyle uyumasına izin verirken, yüzde 9unun sürekli birlikte uyuduklarını söyledi.


Okami, çocuklar 5 yaşına gelinceye kadar bu oranın yüzde 6ya düştüğünü, 6 yaşında ise sadece yüzde 3 olduğunu belirtti.


YALNIZ UYUYANLARDAN HİÇ FARKLARI YOK


Araştırmacılar, 5 aylık oluncaya kadar ailesiyle birlikte uyuyan çocukların 2 ya da 3 yaşına geldiğinde yalnız uyuyan çocuklardan hiç farkı olmadığını, birlikte uyumanın uyku bozukluğuna yol açmadığını saptadı.


Aynı şekilde bu çocukların 6 yaşına geldiğinde duygusal farklılık ya da davranış farklılığı ortaya koymadığı belirlendi. Araştırmacılar, ayrıca bu çocukların, birlikte uyumaya karşı olanların ortaya attığı akıllarında seksten başka birşey olmuyor görüşünün yanlış olduğunu da kaydetti.


VAROLAN ENDİŞELER YERSİZ


Araştırmaya konu olan çocukların, 18 yaşına geldiklerinde yeniden incelendiğini ifade eden araştırmacılar, çocukların bu yaşta da yalnız uyuyan çocuklardan çok önemli bir farklılık göstermediğini belirtti. Her iki grubun da aileleriyle ve yetişkinlerle aynı şekilde ilişki kurabildiği kaydedildi.


Doktorlar, araştırmada birlikte uyumayla tütün, alkol ve uyuşturucu kullanımı arasında bir bağ da bulamadı.


Dr. Okami, Developmental and Behavioral Pediatricsde çıkan makalede araştırmaların birlikte uyumayla ilgli endişelerin yersiz olduğunu gösterdiğini söyledi.

Genişletmek için tıkla...

Olaya, bir de ebeveynler üzerindeki sakıncaları açısından bakmak gerektiği kanısındayım.
Bir deeeee bu araştırmayı destekleyen başka bir çalışma var mıymış?

AcI BaDeM .!.:

benim bebeğim beş ayını geçti ve aynı odada hatta belli bir saatten sonra bizimle aynı yatakta yatıyor. Yatağa almamaya dikkat etsem de gece en az dört sefer uyanyor, artık çok yoruldum dayanamıyorum ve yanıma alıyorum. Hele ki odasını nasıl ayırırım düşünemiyorum. Gece dört-beş sefer kalkıcam odasına gidicem çok zor, ya duymazsam ağladığını bu kez de sinirli bi çocuk olur mazallah...

Genişletmek için tıkla...

kesinlikle katılıyorum

O zaman bu konuda en son sözü ebeveynler söylicek,artılarını ve eksilerini burda tartıştık, bilgilendik.Türkiye de tabiki bir çok aile çocuğu ile beraber yatıyor.Bunun etkileri,kişiden kişiye,aileden aileye değişir... karar sizindir!!!