Anksiyete bozukluğu

nio · 12 Ağustos 2013

Anksiyete bozukluğu olan var mı??? ne zamanlarda alevleniyor? bir türlü huzur bulamıyorum

hep kafam karışık hep bir sorun
Ya soyle olursa ya boyle olursa diye kendi kendime kurup kurup gogsumde midemde garip bir his bir heyecan bir panik bir stres bir endise herseyden kendimi sorumlu tutma hatta kontrol etmeye calisma cabalama ...

TAROTTO · 12 Ağustos 2013

Ben doktora gitmedim ama sanırım bende de vardı.. Bir ara çok yoğun şekilde yaşadım, insanlarla konuşurken yzüm kızarıyordu://// tek kelime edemiyordum... Gel zaman git zaman umursamıycam seni dedim, umursamadım ve azaldıkça azaldı... Artık çok şükür çok çok iyiyim.

cerebrum77 · 12 Ağustos 2013

TAROTTO .!.:
Ben doktora gitmedim ama sanırım bende de vardı.. Bir ara çok yoğun şekilde yaşadım, insanlarla konuşurken yzüm kızarıyordu://// tek kelime edemiyordum... Gel zaman git zaman umursamıycam seni dedim, umursamadım ve azaldıkça azaldı... Artık çok şükür çok çok iyiyim.

o sendeki zaten anksiyete bozukluğu değilmiş ; sen kendinde bile isteye bir davranış değişikliği gerçekleştirmişsin.

tebrikler bu da olumlu birşey.

ammmaaaaa ne yazık ki anksiyete bozukluğu öyle "umursamayıverince" çekip giden birşey değil; kimseyi yanlış yönlendirmeyelim.

ondan sonra "vay be ne iradeli insanlar varmış bi ben kendime hükmedemedim" diye anksiyetesine anksiyete eklemesin kimse.

Velvette · 12 Ağustos 2013

Doktor mu koydu bu teşhisi size?

despair · 12 Ağustos 2013

nio .!.:
Anksiyete bozukluğu olan var mı??? ne zamanlarda alevleniyor? bir türlü huzur bulamıyorum hep kafam karışık hep bir sorun

bende var ne yazıkki .Daha çok kalabalık ortamlarda artıyor, daha önce ilaçta kullandım o dönem baya azalmıştı .Fakat tekrar artmaya başladı

TAROTTO · 12 Ağustos 2013

cerebrum77 .!.:
o sendeki zaten anksiyete bozukluğu değilmiş ; sen kendinde bile isteye bir davranış değişikliği gerçekleştirmişsin.

tebrikler bu da olumlu birşey.

ammmaaaaa ne yazık ki anksiyete bozukluğu öyle "umursamayıverince" çekip giden birşey değil; kimseyi yanlış yönlendirmeyelim.

ondan sonra "vay be ne iradeli insanlar varmış bi ben kendime hükmedemedim" diye anksiyetesine anksiyete eklemesin kimse.

Evet haklısın, ben doktora gitmedim zaten. anksiyete bozukluğu Olmayabilir.. sadece moral ve destek anlamında yazdım canım

Swanbeauty · 12 Ağustos 2013

bende anksiyete bozukluğu var.özellikle en yoğun sıkıntıların ardından geliyor.yıllar önce boşandıktan sonra ortaya çıktı.3-4 yıldır uykudaydı ama depresyon halim pek geçmiyor.bunun geçmesi için sıkıntıların hafiflemesi gerekiyor.inatla doktora gitmedim ve ilaçsız kendim yenmeye çalıştım depresyonu,epey bir başarı gösterdim.ama anksiyetem hortladı bu sefer de hem de eskisinden daha tuhaf ve zorlayıcı bi şekilde..fazla miktarda korkularım vardı ve gün geçtikçe artıyordu.(ölüm,sevdiklerini kaybetme,yalnız kalma,birinden ayrılma,delirme,işini gücünü yapamama,yanlış birini sevme,ilerde ne yapıcam vs.gibi korkular),baş edememişim meğer.yani normal günlük hayatımı yıllardır sürdürüyordum,korkularımı hep içime gömmeye çalıştım şimdi korkular bana gömdü. :27:

son zamanlarda bir fark ettim ki aldığım nefes bana yetmiyor ve sürekli derin nefes alma ihtiyacı duyuyorum.o da yetmiyor.sonra...derken bi baktım yutkunma takıntısı başladı..ve ben panik yaptıkça o takıntı arttı.takmadığım zaman düzeliyor.telkin veriyorum kendime sürekli.ama sanırım doktora gitsem iyi olucak :5:

Peri__Kizi · 12 Ağustos 2013

Ne yazık ki bende de var o durum ama ozguvensizlikten kaynaklandigini sanmıyorum benimkinin. Yani ailemle yemek yerken benimle hiç alakası olmayan bir konu hakkında konuşurken kıpkırmızı oluyorum. En kısa zamanda bir uzmandan yardim alicam..

nio · 12 Ağustos 2013

neroli .!.:
bende anksiyete bozukluğu var.özellikle en yoğun sıkıntıların ardından geliyor.yıllar önce boşandıktan sonra ortaya çıktı.3-4 yıldır uykudaydı ama depresyon halim pek geçmiyor.bunun geçmesi için sıkıntıların hafiflemesi gerekiyor.inatla doktora gitmedim ve ilaçsız kendim yenmeye çalıştım depresyonu,epey bir başarı gösterdim.ama anksiyetem hortladı bu sefer de hem de eskisinden daha tuhaf ve zorlayıcı bi şekilde..fazla miktarda korkularım vardı ve gün geçtikçe artıyordu.(ölüm,sevdiklerini kaybetme,yalnız kalma,birinden ayrılma,delirme,işini gücünü yapamama,yanlış birini sevme,ilerde ne yapıcam vs.gibi korkular),baş edememişim meğer.yani normal günlük hayatımı yıllardır sürdürüyordum,korkularımı hep içime gömmeye çalıştım şimdi korkular bana gömdü.son zamanlarda bir fark ettim ki aldığım nefes bana yetmiyor ve sürekli derin nefes alma ihtiyacı duyuyorum.o da yetmiyor.sonra...derken bi baktım yutkunma takıntısı başladı..ve ben panik yaptıkça o takıntı arttı.takmadığım zaman düzeliyor.telkin veriyorum kendime sürekli.ama sanırım doktora gitsem iyi olucak

İste bu tamamen anksiyete bozuklugu ayni seyleri bende yasiyorum nefesim yetmiyor kalbimde midemde garip bir his oluyor daha derin nefes cekiyorum icime bende envai cesiti var bu korkunun kimi gercekten hakli kimi haksiz... :43:

nio · 12 Ağustos 2013

TAROTTO .!.:
Ben doktora gitmedim ama sanırım bende de vardı.. Bir ara çok yoğun şekilde yaşadım, insanlarla konuşurken yzüm kızarıyordu://// tek kelime edemiyordum... Gel zaman git zaman umursamıycam seni dedim, umursamadım ve azaldıkça azaldı... Artık çok şükür çok çok iyiyim.

Arkadasimiz dogruyu soyluyor olabilir cunki davranissal terapi ilacsiz bir cözümmus aynen boyle dusunce sonuc iliskisini degistirip anksiyetegi durduruyormus tadavi bulur bulmaz sizinle paylasicam arkadaslar
Belki hafif duzeyde anksiyetesi olanlar kendi kendilerine bile uygularlar

nio · 12 Ağustos 2013

Peri__Kizi .!.:
Ne yazık ki bende de var o durum ama ozguvensizlikten kaynaklandigini sanmıyorum benimkinin. Yani ailemle yemek yerken benimle hiç alakası olmayan bir konu hakkında konuşurken kıpkırmızı oluyorum. En kısa zamanda bir uzmandan yardim alicam..

Özguveni yuksek mutlu bir cocukluk gecirmis mutlu ve mumkunse kalabalik ailde buyumus bireylerin depresyon panik atak anksiyete ve pes atme gibi durumlara mutsuz bireylere oranla yakalanma ihtimalleri kat be kat azmis...tv programinda duymustum

keroessa · 12 Ağustos 2013

Bir dönem psikolojiyle yakından ilgilenmiştim. Aslında dönem dönem hepimiz yaşıyoruz anksiyete hallerini. Aşırı düşünme, olay karşısında aşırı odaklanma, en belirgin etkiside içsel kaygılar, huzursuzluk, evhamların artması. Fizyolojik belirtileri ise nefes alamama, kalpte çarpıntı, midede sıkıntı gibi şeyler.
Utangaçlık veya toplum içine girememehissedilen şeyler ise, bence sosyal fobi ile ilgili..

Daha çok yaşadığımız hayal kırıklıkları ve hayata karşı beklentilerimizin olmaması halinde ortaya çıkıyor. Bu dönemde mümkün mertebe insan kendiyle fazla yalnız kalmamalı, hal böyle olunca daha çok düşünerek daha çok sıkıntı yaşıyor insan. Ne bileyim bir tatil, sevdikleriyle vakit geçirme, bir şeylerle meşgulüyet biraz daha iyi gelir bence..

smuwiLa · 12 Ağustos 2013

Anksiyete kısaca kaygı ve endişe bozukluğudur. Bana 2008 yılında teşhisi konmuştu ve teşhis konmadan 1 sene öncesi hayatıma girmişti. Her an kötü birşey olacak ve ölüm korkusu yaşıyorum. Sevdiklerimi kaybetmekten korkup birşey olursa ne yaparım ben diye saatlerce ağlıyordum. Cenaze arabaları görünce de aynı şekilde, o andan sonra günümün yarısı berbat geçiyordu. Hayattan zevk alamıyor, herşey boş geliyordu. Sürekli kalkıp kalkıp babamın nefesini dinlerim mesela, aniden ay babam yolda, bir de birşey olursa kaza geçirirse? Anneme birşey olursa, biz uyurken evde yangın çıkarsa? Uyuku haram haliyle. Evi arar annemi çok kontrol ederdim bu yüzden. Kimse ölmesin diye ağlayarak dua ederdim. Hatta kendimi mezarda tabutla görmüştüm bir gün çıkarın beni diye çırpınırken, çok korkmuştum bu bana bir işaret mi diye bile düşünmüştüm. Erkek kardeşim liseye gidiyordu kaç kere götürmeye kalktım okula ne senaryolar ama, kaçırıyorlar ya da organlarını alıyorlar, işkence ediyorlar yeter yeter diye ağladığımı bilirim. Çok zor birşey, hep gerginim, ellerim titrer yeni tanıdığım kişilerin veya 1-2 kez gördüğüm kişilerin yanında çok huzursuz oluyorum kalbim hızlı çarpıyor içimden ateş basıyor ya da ellerim soğuk terliyor. İnsanların ne dediğini çok takıyorum neden bunu dedi bana diye saatler değil günler, aylarca düşünürüm çıkaramam aklımdan. Bu hastalıkla tanışmadan önce hayatı ve yaşamayı çok sever, hiç böyle şeyler aklıma gelmezdi. Hatta ben 17 yaşındaydım, bir akrabamızda ölüm korkusu olduğunu evden dışarı çıkamadığını, sürekli fenalaştığını duymuştum da anneme gülerek ölümden korkulur mu hepimiz öleceğiz demiştim. :27:

Bu hastalıktan sonra sıkça aklıma gelir bu sözüm. :ssz:

smuwiLa · 12 Ağustos 2013

keroessa .!.:
Bir dönem psikolojiyle yakından ilgilenmiştim. Aslında dönem dönem hepimiz yaşıyoruz anksiyete hallerini. Aşırı düşünme, olay karşısında aşırı odaklanma, en belirgin etkiside içsel kaygılar, huzursuzluk, evhamların artması. Fizyolojik belirtileri ise nefes alamama, kalpte çarpıntı, midede sıkıntı gibi şeyler.
Utangaçlık veya toplum içine girememehissedilen şeyler ise, bence sosyal fobi ile ilgili..

Daha çok yaşadığımız hayal kırıklıkları ve hayata karşı beklentilerimizin olmaması halinde ortaya çıkıyor. Bu dönemde mümkün mertebe insan kendiyle fazla yalnız kalmamalı, hal böyle olunca daha çok düşünerek daha çok sıkıntı yaşıyor insan. Ne bileyim bir tatil, sevdikleriyle vakit geçirme, bir şeylerle meşgulüyet biraz daha iyi gelir bence..

Şu cümlenize sonuna kadar katılıyorum. Ben ani bir ölümden etkilenmiştim, tek başıma bir odanın içinde çalışıyordum. Babama bakıp ağlıyordum sürekli, bir gün bu koltukta olmazsa? Kapıdan hiç girmeyeceği aklıma geliyordu ve delirecek gibi oluyordum. O kıza ne oldu şimdi diye düşünüp duruyordum. Bu arada kız, kardeşimin arkadaşıydı. Yani o dönemler çok yalnızdım.

nio · 12 Ağustos 2013

smuwiLa .!.:
Anksiyete kısaca kaygı ve endişe bozukluğudur. Bana 2008 yılında teşhisi konmuştu ve teşhis konmadan 1 sene öncesi hayatıma girmişti. Her an kötü birşey olacak ve ölüm korkusu yaşıyorum. Sevdiklerimi kaybetmekten korkup birşey olursa ne yaparım ben diye saatlerce ağlıyordum. Cenaze arabaları görünce de aynı şekilde, o andan sonra günümün yarısı berbat geçiyordu. Hayattan zevk alamıyor, herşey boş geliyordu. Sürekli kalkıp kalkıp babamın nefesini dinlerim mesela, aniden ay babam yolda, bir de birşey olursa kaza geçirirse? Anneme birşey olursa, biz uyurken evde yangın çıkarsa? Uyuku haram haliyle. Evi arar annemi çok kontrol ederdim bu yüzden. Kimse ölmesin diye ağlayarak dua ederdim. Hatta kendimi mezarda tabutla görmüştüm bir gün çıkarın beni diye çırpınırken, çok korkmuştum bu bana bir işaret mi diye bile düşünmüştüm. Erkek kardeşim liseye gidiyordu kaç kere götürmeye kalktım okula ne senaryolar ama, kaçırıyorlar ya da organlarını alıyorlar, işkence ediyorlar yeter yeter diye ağladığımı bilirim. Çok zor birşey, hep gerginim, ellerim titrer yeni tanıdığım kişilerin veya 1-2 kez gördüğüm kişilerin yanında çok huzursuz oluyorum kalbim hızlı çarpıyor içimden ateş basıyor ya da ellerim soğuk terliyor. BU hastalıkla tanışmadan önce hayatı ve yaşamayı çok sever, hiç böyle şeyler aklıma gelmezdi. Hatta ben 17 yaşındaydım, bir akrabamızda ölüm korkusu olduğunu evden dışarı çıkamadığını, sürekli fenalaştığını duymuştum da anneme gülerek ölümden korkulur mu hepimiz öleceğiz demiştim.
Bu hastalıktan sonra sıkça aklıma gelir bu sözüm.

Peki dusuncelerinin mantiksiz olma ihtimali zor durumlar oldugunu mu dusunuyorsun yoksa siddetli sekilde oldukca yuksek ihtimaller oldugunu mu dusunuyorsun ? Tedaviye baslayali epey olmus bir ilerleme kaydettin mi??

smuwiLa · 12 Ağustos 2013

nio .!.:
Peki dusuncelerinin mantiksiz olma ihtimali zor durumlar oldugunu mu dusunuyorsun yoksa siddetli sekilde oldukca yuksek ihtimaller oldugunu mu dusunuyorsun ? Tedaviye baslayali epey olmus bir ilerleme kaydettin mi??

Hiç tedavi olmadım ki, yaşadı bugüne kadar benimle bu hastalık. İlk teşhis konduğunda ilaçlar ağır gelmişti, sonrasında gittiğim doktorlar ilaç vermekten yana değildi ve zaten en hafif olanı bile beni baya sarsıyordu. Birde sorunu anlayamadım canım kusurumu mazur gör lütfen.

nio · 12 Ağustos 2013

smuwiLa .!.:
Hiç tedavi olmadım ki, yaşadı bugüne kadar benimle bu hastalık. İlk teşhis konduğunda ilaçlar ağır gelmişti, sonrasında gittiğim doktorlar ilaç vermekten yana değildi ve zaten en hafif olanı bile beni baya sarsıyordu. Birde sorunu anlayamadım canım kusurumu mazur gör lütfen.

Demek istedigim bence benim korkularim cok yerinde mesela bundan aylar önce yeni evli bir kadini takilari icin öldurmustu bir hirsiz kapiyi calip kadinin bogazini kesmisti altinlarini almisti ve bir gun gecmeden yakalanmisti haberlerde izlemstim o gundn sonra kapiyi kilitliyordum esim geliyormus bende mutfakta kapi calindigini duymuyordum esim disarida kalip telefon ediyordu :9:

Allahtan anlayisli bri sonra sonra yasakladi kapiyi kilitlemeyi bende bu haberi anlatinca orasi buyuk sehir burasi kucuk öyle bisey olmaz ( en azindan dusuk bir ihtimal ) diyor bense boyle birsey olacagina 100 % 80 ihtimal veriyorum bana sacma gelmiyor... snce senin korkularin sacma mi ? Bu hastaliktan mi bize yuksek htimal gibi geliyor umarim anlatabildim
Bunun gibi daha nice korkularim var :52:

Swanbeauty · 12 Ağustos 2013

ben küçüklüğümden beri korku cümleleriyle yetiştirildim.sağolsun annem babam eğitimli insanlar ve çok iyiler hoşlar da,hep olumsuz cümleler kurdular,hala da öyle..örn;şöyle yaparsan böyle olur.düşersin,üşürsün,başına bi iş gelir,vs...bunları ara ara hep duyardım ama o zamanlar bunun verdiği zararın farkında değildim.yıllar geçti.bu arada yıllar boyu da çok sıkıntılarım oldu manevi yönden özellikle...bu sıkıntılar süresince her geçen gün yeni bir korku kazandım.ailem hala olumsuz cümle kuruyor.bazen ben de kuruyorum.ne de olsa onlar beni böyle yetiştirdi.ama hep uyarıyorum onları ne olur olumsuz tek kelime dahi duymak istemiyorum.fenalaşıyorum diyorum.bana biz seni uyarıyoruz diyorlar.gerekçeleri bu.ama bana ne kadar zarar veriyorlar o olumsuz cümleleri kurdukları zaman.ama yine durum ayn.bu arada onları kaybetme korkusu had safhada bende.aynı yukarıdak, arkadaş gibi ağlıyorum geceleri korkum yüzünden.ve daha bir çok korku,kaygı kemiriyor beni.eskiden çok cesur bi kızdım oysa ki.off of. :43:

sizce terapi mi,psikolog mu,psikiyatr mı,ne yapmalı?çaresi var mı?ve etkili bi yöntem var mı bildiğiniz?

hayatbubellimiolur · 12 Ağustos 2013

bendede var doktora gittim ilaç ve bi iki seans bilişsel davranışsal terapi uyguladı ama nafile geçmiyor

yalnız kalmamak lazım boş durmamak lazım sinsi hastalık anında çıkıyor

Amor-a · 12 Ağustos 2013

neroli .!.:
ben küçüklüğümden beri korku cümleleriyle yetiştirildim.sağolsun annem babam eğitimli insanlar ve çok iyiler hoşlar da,hep olumsuz cümleler kurdular,hala da öyle..örn;şöyle yaparsan böyle olur.düşersin,üşürsün,başına bi iş gelir,vs...bunları ara ara hep duyardım ama o zamanlar bunun verdiği zararın farkında değildim.yıllar geçti.bu arada yıllar boyu da çok sıkıntılarım oldu manevi yönden özellikle...bu sıkıntılar süresince her geçen gün yeni bir korku kazandım.ailem hala olumsuz cümle kuruyor.bazen ben de kuruyorum.ne de olsa onlar beni böyle yetiştirdi.ama hep uyarıyorum onları ne olur olumsuz tek kelime dahi duymak istemiyorum.fenalaşıyorum diyorum.bana biz seni uyarıyoruz diyorlar.gerekçeleri bu.ama bana ne kadar zarar veriyorlar o olumsuz cümleleri kurdukları zaman.ama yine durum ayn.bu arada onları kaybetme korkusu had safhada bende.aynı yukarıdak, arkadaş gibi ağlıyorum geceleri korkum yüzünden.ve daha bir çok korku,kaygı kemiriyor beni.eskiden çok cesur bi kızdım oysa ki.off of.
sizce terapi mi,psikolog mu,psikiyatr mı,ne yapmalı?çaresi var mı?ve etkili bi yöntem var mı bildiğiniz?

Senin bu paragrafı okuyunca yanımda annem vardı ona dedim kendisi öğretmen maşallah bu gazetelerin 3. sayfa haberleri gibidir kendisi. Savunması da bilin önceden uyaran olmazsa kötü derdi. Anksiyetemin sebebi belli yani sürekli olumsuz beklentilerle şunu yaparsan bu olur bu tarz insanlar böyle yapar çocukluğumdan beri öyle korkutulunca öyle oldu.

Anksiyete bozukluğu

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Popüler Üye

💪🏋️‍♀️

Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Mayıslar Bizim!!!

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

&#8216;K&#8217;afto ta perasi&#8217;

Guru

Guru

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Guru

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Mutsuzluk Sardı Beni

Nirvana

Benzer Konular

‘K’afto ta perasi’