Selam sevgili dostlar,
Durumum biraz çaresiz göründüğünden size danışmayı en mantıklı şey olarak görüyorum şuan. Umarım birinin dikkatini çekerim de bir yol bir ses işitebilirim.
İlk olarak 2010 yılında kendim için çok büyük bir projeyi gerçekleştirirken yaşanan aksilikler ve dolandırılmamın sonucu işi gerçekleştirirken anksiyete yaşamaya başladım ancak anksiyetenin ne olduğunu bilmiyordum. Derken acile gittik ve testler neticesinde yaygın anksiyete bozukluğu teşhişi kondu. İlaçlarla öyle tanıştım. Tabiki projeyi durdurma hatasını yapmış oldum. Gerçi devam edecek bir yol da yoktu. Borçlar, sorumluluklar derken ilaçlarla serüven başladı. İlaçlardan bir türlü tam etkiyi almıyor, sigortam olmadığı için zorlukla psikoterapistime gidiyordum.. Normale yakın bir hale dönmüştüm zaman içinde, ilaç olarak da cipralex ve rivotrili kullanıyordum. (Bu iki ilaca gelene kadar bir çok ilaç verilmişti) derken evsiz kaldık, çalışamadığım için arkadaşımda kalmaya başladım ve biraz da olsa normale dönmeye başlamış ancak eskisine göre çarpıntılarım bazen şiddetleniyordu. Yine iş hayatına atıldım, ev tuttum derken hayatıma 15 yıldır görmediğim çocukluk aşkım girdi.. Psikoterapiste gidiyordum ilaç devam ediyordu, yeni işimde de iş yeri sorunu nedeniyle kimse ödemesini alamadı ve yine maddi sıkıntılarım başladı.Derken şimdiki eşimin ailesiyle tanışma oldu bize karşı çıktılar ve kendisi yurt dışında yaşıyordu ve ben görüşemediğimiz zamanda hayat kaygısı, borçlarım nedeniyle olduğunu düşündüğüm anksiyeteyi yine yaşamaya başladım. Doktora gidecek durumum yoktu kendim atlatmaya çalıştım, altı yedi ay gibi bir sürede atlattığımı sanmıştım. Hiç belirti yaşamamamıştım. DüZenli bir iş bulmuştum ancak kararsızlık yaşadım ve bir ay sonunda işten çıktım . Bir de bu şekilde bir umut olsyn diye Şimdiki eşimin yanına gelip geleceğimiz için bir karar verelim dedik. Burada nikahımızı yapıp Türkiyeye dönüp mücadelemize devam ederiz diye düşünüyordum. İlk 6 ay bir iki kere çarpıntı oldu ancak geçmişti. Eşimin okulunu bekliyordum.Sonra sürekli bir endişe anksiyete hali geldi, uykusuzluk başladı ve diğer semptomları hepimiz biliyoruz. Hala döneceğimi sanıyordum ve bir psikoterapist ile anksiyetemi tedavi altına alalım dedim. Gitmeye başladık,hiç duymadığım başka ilaçlar verildi ve bir ayın sonunda çok daha kötü, korkunç bir duruma geldim bir de eşim kesinlikle Türkiye de yaşamak istemediğini belirtti. Bütün fiziksel durumum bozulmaya başladı. Saç derimin acıması, saçlarımın azalması, tüylenme ve ağrılar derken doktorlara gitmeye başladık. Polikistik over teşhişi konuldu. Bir de B12 iğneleri verildi... Gittiğim psikoterapist burada daha kötü olduğuma inandığı için dönmeye yüreklendirdi beni ve bu eşimi rahatsız etti, verdiği ilaçları da bir çok kişi önermediği için doktoru değiştirdi. Birkaç ayı cehennem gibi geçirdim. Bulduğumuz başka doktor da bir kaç seans dan sonra lustral verdi ve lustral hafif olmasına rağmen çok ağır yan etkilerini yaşadım. Hem de hepsini...Daha önce Bu denli yoğun kriz geçirmiyordum üstelik ilaçla.. Doktora bunu söyledik ve 1 ayın sonunda kademeyle lustralı kesip xanax verdi... Doktor tedavi ya da ilaç planınından değil haklı olarak çift olarak ikiniz farklı şeyler düşünüyor ve karar vermelisiniz diyor. Karar yok. Eşim burada doğmuş büyümüş ve risk alamam diyor, ben ise Burada dil ve eğitim gibi zorlu yollardan geçmeden çalışmadan,burada çevre yapmadan burayı tanımadan adapte olmam imkansız diye düşünüp zaten kaygımı arttıyorum.Geri dönmek istiyorum kendimde maddi manevi o gücü bulamıyorum. Bu doktorumuz yeni bir ilaç tedavisine başlamadı, her an içimde yoğun kaygıyı yaşıyorum, yürüyorum,çıkıyorum insanlarla zaman geçirmeye çalışıyorum, dua ediyorum...daralınca eski arkadaşlarımı arıyorum telefonla konuşuyorum.. Telkin yapıyorum kendime...burada deneyimleri olan dostları okuyorum ancak ne yapacağımı bilemiyorum. Bilirsiniz her an geliyor, gerçekte stres sebeplerim de var tabiki eşimle bu kadar farklı düşeceğimizi bilemezdim ama bununla bu şekilde işkence çekende benim... Sizce nasıl bir yol izlemeliyim tedavi adına? Aynı soruyu doktora da soruyorum bu sefer haftaya yine görüşeceğiz yine yanıt alamazsam ya da ne derse sizinle paylaşacağım. Çook uzun yazdım kusuruma bakmayın. Cevaplarınızı bekliyorum.
Durumum biraz çaresiz göründüğünden size danışmayı en mantıklı şey olarak görüyorum şuan. Umarım birinin dikkatini çekerim de bir yol bir ses işitebilirim.
İlk olarak 2010 yılında kendim için çok büyük bir projeyi gerçekleştirirken yaşanan aksilikler ve dolandırılmamın sonucu işi gerçekleştirirken anksiyete yaşamaya başladım ancak anksiyetenin ne olduğunu bilmiyordum. Derken acile gittik ve testler neticesinde yaygın anksiyete bozukluğu teşhişi kondu. İlaçlarla öyle tanıştım. Tabiki projeyi durdurma hatasını yapmış oldum. Gerçi devam edecek bir yol da yoktu. Borçlar, sorumluluklar derken ilaçlarla serüven başladı. İlaçlardan bir türlü tam etkiyi almıyor, sigortam olmadığı için zorlukla psikoterapistime gidiyordum.. Normale yakın bir hale dönmüştüm zaman içinde, ilaç olarak da cipralex ve rivotrili kullanıyordum. (Bu iki ilaca gelene kadar bir çok ilaç verilmişti) derken evsiz kaldık, çalışamadığım için arkadaşımda kalmaya başladım ve biraz da olsa normale dönmeye başlamış ancak eskisine göre çarpıntılarım bazen şiddetleniyordu. Yine iş hayatına atıldım, ev tuttum derken hayatıma 15 yıldır görmediğim çocukluk aşkım girdi.. Psikoterapiste gidiyordum ilaç devam ediyordu, yeni işimde de iş yeri sorunu nedeniyle kimse ödemesini alamadı ve yine maddi sıkıntılarım başladı.Derken şimdiki eşimin ailesiyle tanışma oldu bize karşı çıktılar ve kendisi yurt dışında yaşıyordu ve ben görüşemediğimiz zamanda hayat kaygısı, borçlarım nedeniyle olduğunu düşündüğüm anksiyeteyi yine yaşamaya başladım. Doktora gidecek durumum yoktu kendim atlatmaya çalıştım, altı yedi ay gibi bir sürede atlattığımı sanmıştım. Hiç belirti yaşamamamıştım. DüZenli bir iş bulmuştum ancak kararsızlık yaşadım ve bir ay sonunda işten çıktım . Bir de bu şekilde bir umut olsyn diye Şimdiki eşimin yanına gelip geleceğimiz için bir karar verelim dedik. Burada nikahımızı yapıp Türkiyeye dönüp mücadelemize devam ederiz diye düşünüyordum. İlk 6 ay bir iki kere çarpıntı oldu ancak geçmişti. Eşimin okulunu bekliyordum.Sonra sürekli bir endişe anksiyete hali geldi, uykusuzluk başladı ve diğer semptomları hepimiz biliyoruz. Hala döneceğimi sanıyordum ve bir psikoterapist ile anksiyetemi tedavi altına alalım dedim. Gitmeye başladık,hiç duymadığım başka ilaçlar verildi ve bir ayın sonunda çok daha kötü, korkunç bir duruma geldim bir de eşim kesinlikle Türkiye de yaşamak istemediğini belirtti. Bütün fiziksel durumum bozulmaya başladı. Saç derimin acıması, saçlarımın azalması, tüylenme ve ağrılar derken doktorlara gitmeye başladık. Polikistik over teşhişi konuldu. Bir de B12 iğneleri verildi... Gittiğim psikoterapist burada daha kötü olduğuma inandığı için dönmeye yüreklendirdi beni ve bu eşimi rahatsız etti, verdiği ilaçları da bir çok kişi önermediği için doktoru değiştirdi. Birkaç ayı cehennem gibi geçirdim. Bulduğumuz başka doktor da bir kaç seans dan sonra lustral verdi ve lustral hafif olmasına rağmen çok ağır yan etkilerini yaşadım. Hem de hepsini...Daha önce Bu denli yoğun kriz geçirmiyordum üstelik ilaçla.. Doktora bunu söyledik ve 1 ayın sonunda kademeyle lustralı kesip xanax verdi... Doktor tedavi ya da ilaç planınından değil haklı olarak çift olarak ikiniz farklı şeyler düşünüyor ve karar vermelisiniz diyor. Karar yok. Eşim burada doğmuş büyümüş ve risk alamam diyor, ben ise Burada dil ve eğitim gibi zorlu yollardan geçmeden çalışmadan,burada çevre yapmadan burayı tanımadan adapte olmam imkansız diye düşünüp zaten kaygımı arttıyorum.Geri dönmek istiyorum kendimde maddi manevi o gücü bulamıyorum. Bu doktorumuz yeni bir ilaç tedavisine başlamadı, her an içimde yoğun kaygıyı yaşıyorum, yürüyorum,çıkıyorum insanlarla zaman geçirmeye çalışıyorum, dua ediyorum...daralınca eski arkadaşlarımı arıyorum telefonla konuşuyorum.. Telkin yapıyorum kendime...burada deneyimleri olan dostları okuyorum ancak ne yapacağımı bilemiyorum. Bilirsiniz her an geliyor, gerçekte stres sebeplerim de var tabiki eşimle bu kadar farklı düşeceğimizi bilemezdim ama bununla bu şekilde işkence çekende benim... Sizce nasıl bir yol izlemeliyim tedavi adına? Aynı soruyu doktora da soruyorum bu sefer haftaya yine görüşeceğiz yine yanıt alamazsam ya da ne derse sizinle paylaşacağım. Çook uzun yazdım kusuruma bakmayın. Cevaplarınızı bekliyorum.
