- Konu Sahibi aybige_hatun
-
- #1
kızlar merhaba
ALLAH rızası için akıl verin
eski sevgilimle ayrıldım. evet onu seviyodum. ama karşılıklı hatalarımız kibir ve gururdan dolayı ayrıldık. o beni beklemiş bende onu beklemişim..
hayatıma biri girdi. bakınca "maşaalah kendini ne iyi eğitmiş. ne güzel yerlere gelmiş" dediğim bi insandı..
sonradan çocugun bana bişeyler hissetiğini öğrendim. elimi ayagı düzdün. iyi birinede benziyor diyerek konuşmaya başladık. 2 aydı sanırım konuştuk. sonra yüzyüze görüşme şansımız oldu. çocuğuda ailem tanıdııgı için herşey daha hızlı gelişti.
defalarca olmaz dedim.sonra baktım yine bir araya gelmişiz. ben buna kader dedim. kaçamıyorum hiç bi şekilde dilim tutuluyor dedim.
en son ayrılmaya gittiğimiz gün eve parmagında yüzük olarak geri döndüm.. onla güzl bi başlangıç yaptım..
herkese herşeye inat mutlu olcam dedim..
çabaladım çok çabaladım. ağlıyodum. o beni aradıgında nerdesin seni çok özledim dedim.
özlemediğim halde bunu yaptım. doğru bişeymi? hayır deil keşke özlemediğim zaman özledim demeseydim..
sonuç olarak ben ona çok fazla ii davrandım.. ona ailesine çok deger verdim. aileside beni çok sevdi.
o kırdı bni kibarca uyardım. şöyle böyle derken olayımız patlak verdi. bana çok kaba davranıyordu
-napıosun
-oturuyrm sen napıosun
-oturmaktan başka ne yapıyorsunki..
....
-şunu böyle deme. öyle diyince üzlüyorum.kalbim kırlıyor. böyle desen daha mutlu olurum
-işine gelirse ben buyum
..
böyle basit ama bir okadar kalp kıran şeyler
defalarca aradı açmadım. açınca sesi titredi yalvardı
ablası aradı ona yalvardı
anneannem geldi ayaklarıma kadar egildi ne olur yapma dedi
ablam ailem çok üstüme geliyor
en son dedim isterseniz sizin hatrınız için barışayım ama kalbim soğudu ondan bidaha başlayamam dedim. öncedende sevmiodum ama mutlu olcagıma inanıyodum ama artık o inancımda yok. barışsamda ayrılmak için bahaneler ararım bu dahamı doğru olur dedim
vicdanım beni hiç rahat bırakmıo. uyumaz yemek içmez oldum..
bu karardı verdikten 4gün sonra eski erkek arkaşımım pat die karşıma çıktı..
tutamadım kendimi ağladım.hıçkıra hıçkıra ağladım. meger ne çok özlemişim onu. sözlendim ben çok geç kaldın dedim..
onada yeşil ışık yakmadım.. yapma etme dedi. seni bnim kadar kimse sevemez dedi..
şimdi napim bn. aslında içimden geçen.. sözlümden ayrılmak. eski sevgilimlede görüşmemek
sözlümün günahını ahını alırmıyım. bn böyle olsun istedim
sözlümün ablasıda bana dediki "keşke bukadr ii davranmasaydın kardeşime. keşke uğraşmasaydın bukadar ozaman bukadar üzülmezdin" dedi. herkes bana hak veriyor haklısın.
şimdi sözlümün pişman oldugundan beni üzmeyeceğinden eminim. ama ben artık onla olmak istemiyorum
ALLAH rızası için akıl verin
eski sevgilimle ayrıldım. evet onu seviyodum. ama karşılıklı hatalarımız kibir ve gururdan dolayı ayrıldık. o beni beklemiş bende onu beklemişim..
hayatıma biri girdi. bakınca "maşaalah kendini ne iyi eğitmiş. ne güzel yerlere gelmiş" dediğim bi insandı..
sonradan çocugun bana bişeyler hissetiğini öğrendim. elimi ayagı düzdün. iyi birinede benziyor diyerek konuşmaya başladık. 2 aydı sanırım konuştuk. sonra yüzyüze görüşme şansımız oldu. çocuğuda ailem tanıdııgı için herşey daha hızlı gelişti.
defalarca olmaz dedim.sonra baktım yine bir araya gelmişiz. ben buna kader dedim. kaçamıyorum hiç bi şekilde dilim tutuluyor dedim.
en son ayrılmaya gittiğimiz gün eve parmagında yüzük olarak geri döndüm.. onla güzl bi başlangıç yaptım..
herkese herşeye inat mutlu olcam dedim..
çabaladım çok çabaladım. ağlıyodum. o beni aradıgında nerdesin seni çok özledim dedim.
özlemediğim halde bunu yaptım. doğru bişeymi? hayır deil keşke özlemediğim zaman özledim demeseydim..
sonuç olarak ben ona çok fazla ii davrandım.. ona ailesine çok deger verdim. aileside beni çok sevdi.
o kırdı bni kibarca uyardım. şöyle böyle derken olayımız patlak verdi. bana çok kaba davranıyordu
-napıosun
-oturuyrm sen napıosun
-oturmaktan başka ne yapıyorsunki..
....
-şunu böyle deme. öyle diyince üzlüyorum.kalbim kırlıyor. böyle desen daha mutlu olurum
-işine gelirse ben buyum
..
böyle basit ama bir okadar kalp kıran şeyler
defalarca aradı açmadım. açınca sesi titredi yalvardı
ablası aradı ona yalvardı
anneannem geldi ayaklarıma kadar egildi ne olur yapma dedi
ablam ailem çok üstüme geliyor
en son dedim isterseniz sizin hatrınız için barışayım ama kalbim soğudu ondan bidaha başlayamam dedim. öncedende sevmiodum ama mutlu olcagıma inanıyodum ama artık o inancımda yok. barışsamda ayrılmak için bahaneler ararım bu dahamı doğru olur dedim
vicdanım beni hiç rahat bırakmıo. uyumaz yemek içmez oldum..
bu karardı verdikten 4gün sonra eski erkek arkaşımım pat die karşıma çıktı..
tutamadım kendimi ağladım.hıçkıra hıçkıra ağladım. meger ne çok özlemişim onu. sözlendim ben çok geç kaldın dedim..
onada yeşil ışık yakmadım.. yapma etme dedi. seni bnim kadar kimse sevemez dedi..
şimdi napim bn. aslında içimden geçen.. sözlümden ayrılmak. eski sevgilimlede görüşmemek
sözlümün günahını ahını alırmıyım. bn böyle olsun istedim
sözlümün ablasıda bana dediki "keşke bukadr ii davranmasaydın kardeşime. keşke uğraşmasaydın bukadar ozaman bukadar üzülmezdin" dedi. herkes bana hak veriyor haklısın.
şimdi sözlümün pişman oldugundan beni üzmeyeceğinden eminim. ama ben artık onla olmak istemiyorum
Son düzenleme: