Yıllardır takip ediyordum sıra bana buraya yazmak nasip oldu.
Yıllardır görüştüğüm erkek arkadaşımla bir kaç ay önce ailelerimiz tanıştı, kurban bayramınıda isteme ve söz günü alındı yaz tatilinin sonlarına doğruda nişan olarak düşündük. Buraya kadar her şey çok güzel. İsteme ve söz merasimi için A dan Z ye aklınıza ne geliyorsa herşey tamamlandı. Şunuda belirteyim sevgilim ile aynı memleketliyiz fakat ikimizde şuan farklı şehirdeyiz. Bu arada herşeyimiz memleketimizde olacak, İki tarafında aile akraba herkes memlekette.
Fotoğrafçı, kuaför, yemek, giyilecek kıyafetler, organizasyon, dağıtılacak hediyelikler ve daha aklıma gelmeyen bir sürü detay. Her birini hallettik, iki ailede heyecanlı herkesin ağzı kulaklarında. Ta kii pazar günü gelen bir habere kadar. Sevgilimin abisi çok büyük bir trafik kazası geçirdi. Haberi alır almaz aile ile beraber direk hastaneye koştuk. Yüzü tanınmayacak kadar kötüydü. Çok şükür sadece kırık ve çıkıklarla atlattı. 3 gün yoğum bakımda kalıp dün öğleden sonra servise çıkardılar.
Herkes 2 haftaya kadar toparlar diyor ama bizim için öyle değil. Babam vücudunda ki o kadar kırıkla söz yapılmaz konuşuruz erteleriz diyor annemde bende aynı fikirdeyiz. Bu arada abisi olamadan isteme yapılabilir diyenler için, sevgilim babasını küçük yaşta kaybettiği için herşeyinde abisi vardı. O yüzünde bizim için önemli ve değerli.
Ama ister istemez o kadar emek o kadar tantana boşamıydı diye çok üzülüyorum. Çünkü daha ne zaman yapılabilir büyük bir belirsizlik. Erkek kardeşim askeri öğrenci olduğu için kamp eğitimine gidecek.
Konu aslında ertelenmesi değil ama herşeyim bu yaşıma kadar problemlerle oldu. Sonuca bakarsak istediğime eriştim ama istedğime erişinceye kadar çok yıpratıcı süreçler geçirdim.
Mesela ortaokul da çok başarılıyken puanım fen lisesine yeterken öğretmenimin yanlış tericihi sonucu imam hatip lisesine çıkıp aylar ca nakil bekledim. Bir hevesle girdiğim üniden sadece 3 ay örgün eğitim görüp mezuniyetimin bile online olması bile bir acı benim için.
Herkesin çok iyi araba kullandığımı söyleyip bütün tersliklerin üst üste gelip tam 3. de ehliyetimi bile almak benim için çok yıpratıcıydı.
Aile tanışması olduğun gün aracımız arza yaptı. O gün tam bir fiyaskoydu zaten.
Daha hatırlayamadığım niceleri...
Tam bir aksilikler silsilesiyim. Şimdi söz ve kaza olayı. Neden böyle oluyor herşeyim bilmiyorum. Nerde ne hata yapıyorum bilmiyorum.
Bunların yazma sebebim için tavsiye almak. Bir yerlerde bir hatalar yapıyorum belkide farkında değilim.
Yıllardır görüştüğüm erkek arkadaşımla bir kaç ay önce ailelerimiz tanıştı, kurban bayramınıda isteme ve söz günü alındı yaz tatilinin sonlarına doğruda nişan olarak düşündük. Buraya kadar her şey çok güzel. İsteme ve söz merasimi için A dan Z ye aklınıza ne geliyorsa herşey tamamlandı. Şunuda belirteyim sevgilim ile aynı memleketliyiz fakat ikimizde şuan farklı şehirdeyiz. Bu arada herşeyimiz memleketimizde olacak, İki tarafında aile akraba herkes memlekette.
Fotoğrafçı, kuaför, yemek, giyilecek kıyafetler, organizasyon, dağıtılacak hediyelikler ve daha aklıma gelmeyen bir sürü detay. Her birini hallettik, iki ailede heyecanlı herkesin ağzı kulaklarında. Ta kii pazar günü gelen bir habere kadar. Sevgilimin abisi çok büyük bir trafik kazası geçirdi. Haberi alır almaz aile ile beraber direk hastaneye koştuk. Yüzü tanınmayacak kadar kötüydü. Çok şükür sadece kırık ve çıkıklarla atlattı. 3 gün yoğum bakımda kalıp dün öğleden sonra servise çıkardılar.
Herkes 2 haftaya kadar toparlar diyor ama bizim için öyle değil. Babam vücudunda ki o kadar kırıkla söz yapılmaz konuşuruz erteleriz diyor annemde bende aynı fikirdeyiz. Bu arada abisi olamadan isteme yapılabilir diyenler için, sevgilim babasını küçük yaşta kaybettiği için herşeyinde abisi vardı. O yüzünde bizim için önemli ve değerli.
Ama ister istemez o kadar emek o kadar tantana boşamıydı diye çok üzülüyorum. Çünkü daha ne zaman yapılabilir büyük bir belirsizlik. Erkek kardeşim askeri öğrenci olduğu için kamp eğitimine gidecek.
Konu aslında ertelenmesi değil ama herşeyim bu yaşıma kadar problemlerle oldu. Sonuca bakarsak istediğime eriştim ama istedğime erişinceye kadar çok yıpratıcı süreçler geçirdim.
Mesela ortaokul da çok başarılıyken puanım fen lisesine yeterken öğretmenimin yanlış tericihi sonucu imam hatip lisesine çıkıp aylar ca nakil bekledim. Bir hevesle girdiğim üniden sadece 3 ay örgün eğitim görüp mezuniyetimin bile online olması bile bir acı benim için.
Herkesin çok iyi araba kullandığımı söyleyip bütün tersliklerin üst üste gelip tam 3. de ehliyetimi bile almak benim için çok yıpratıcıydı.
Aile tanışması olduğun gün aracımız arza yaptı. O gün tam bir fiyaskoydu zaten.
Daha hatırlayamadığım niceleri...
Tam bir aksilikler silsilesiyim. Şimdi söz ve kaza olayı. Neden böyle oluyor herşeyim bilmiyorum. Nerde ne hata yapıyorum bilmiyorum.
Bunların yazma sebebim için tavsiye almak. Bir yerlerde bir hatalar yapıyorum belkide farkında değilim.
İnsanlar hastanelik olmuş sen kına seti derdindesin.
konu bambaşka
hayatta her sey olabilir yani. sonucta kaza, vefat olaylarında insan ‘yaa o kadar hazırlık yapmıştık amaa’ diyemiyor. benim de esim emniyet personeliydi ve sürekli izin alamıyordu başka sehirdeydi. ama halloldu yani. siz sürekli ‘ay ne şanssızım’ derseniz bu dua yerine gecermis annem söyler hep bana 
