Bakıcı, Kreş, Oyun Ablası akşamları çocuklarınızı aldığınızda ne tepki ile karşılaşıyorsunuz?

Çocuğunuzun bakıcı veya kreş deneyimleri, önerirler, tavsiyeler, karşılaşılan problemler, oyun ablaları ve oyun grupları

boganingucu

akışına bırakmak lazım
Kayıtlı Üye
6 Şubat 2009
2.989
161
688
ben çalışan bir anneyim ve 14 aylık kızıma 2.aydan beri babaannesi bakıyor.akşamları iş çıkışı kızımı alıp eve geçiyorum.son 4 aydırda eşim şehir dışında çalışıyor ve ancak cumaları geliyor bununda etkisi vardır muhakkak ama son zamanlarda kızım eve giderken sorun çıkartıyor ağlıyor ya dedesine atılıyor yada halasına.

gündüzleri babaannesiyle yalnız kalıyor akşamları önce dedesi sonra ben sonrada halası işten geliyor.hepimiz onunla ilgileniyoruz.tabi buda çok hoşuna gidiyor ama eve gitmek istemiyor.
memeden kesme dönemindede aynısı yapmıştı ve evde onunla oyunlar oynayarak alıştırdım.ama babaannesi gerek dedesi gerekse halası artık hayatları kızım üstüne dönüyor sürekli peşindeler ,sanki hayatları çok boştaymışta kızım doğunca o boşluk dolmuş gibi.aşırı sahiplenme duyguları var.

kızımın eve gelmek istememesi beni çok üzüyor bazen inanın kahroluyorum tabiki bu çok güzel sevilerek bakılıyor ama bende annesiyim tercihi benden yana olmalıymış gibi geliyor.

benim gibi bu sorunu yaşayan yada tecrübeli arkadaşlardan yardım isityorum.
 
Son düzenleme:
Canım benim kızımda 15 aylık ve babaannesiyle halası bakıryor.
eve gelirken pek sorun yaşamıyorum ben. Sadece kızım babaannesine anne diyor, çok canımı acıtıyor ama manevi acıdan çalışmaya mecburum. Tek umudum biraz daha büyüynce babaanesiyle annesi arasında ayırımı yapması, inşallah yapar.
Bende bilmiyorum nasıl bir yol izleyeceğimi en kolay çözüm çalışmamak ama bunu yapmaya mecburuz işte.
 
çalışmadanda olmazki arkadaşım ama anne demesi birazda babaanneden kaynaklı olabilir onu bilgilendirmesi gerekir.ama malesef büyüklerin böyle şeyler hoşlarına gider.
seni anlayabiliyorum gerçekten içini acıtır.
 
eğer şartlar ve durum el veriyorsa elbette anne bakmalı ...
ben herşeyi bıraktım ,düzenli işimi,maaşımı...
kızımı kendim büyütmek istedim ,çünkü buna yetecek imkanımız vardı ...
ama mecbur olan anneler için gerçekten durum üzücü...
elinizden geldiğince onunla beraberken birlikte samimi ve yakın ,içten temaslar kurmaya çalışın ve sürekli onu çok sevdiğinizi dile getirin ....evde olduğunuz büyük bir kısmı ona ayırın ve onunla ilgilnmeye...oyunlar kurun ,hoşlandığı oyunları oynayın...
babaanneye anne dediğin de ona babaanne demelisin diyerek güzelce uyarın o söyledikçe bunu tekrarlayın,ona annecim diye seslenin ! fazla zaman geçirdiği ve paylaşımlarının çok olduğu insana yönelmeleri ve tabii,ilgi, sevgi de olunca kopmak istememeleri olağan zamanla alışacaklar elbet ama dikkatli ve ilgili olmak çok önemli...
 
ben şu anda hem maddi hemde manevi olarak işimi bırakmak istemyorum.ben çalışmadığım zaman mutsuzum ve bu mutsuzlık kızımda yansır.ama kesinlikle haklısın evde onunla daha fazla vakit geçirmek lazım bazen ister istemez ihmal ediyoruz ev işi yorgunluk ama genelde eve gelmeden önceya alışverişe yada parka götürmeye çalışıyorum .başbaşa olmaktan keyif alması için.
 
sizler çok haklınız.çalışan bayan olmak hele ki çocuk varsa inanılmaz ağır bir yük...
ev ,iş geçim derdi,yorgunluk vs derken sizinde haliniz ortada çok fedakarlıklar yapmanız ve eşinizin yanınızda destek olması şart arkadaşlar....lütfen çocuklarınıza bakan aile büyüklerinizi tatlı bir dille uyarın ,anneanne ,veya babaanne demeleri gerektiğini söyleyip,annen işte seni çok özlüyor senin mutlu olman için çalışıyor tarzında konuşmalılar...onlarada büyük pay düşüyor,bundan zevk alıp ,seslerini çıkarmaz iseler sorun olur ve tabii anne olarak üzülürsünüz,eksiklik hissedersiniz...çocuğunuz küçükte olsa sürekli konuşun hatta dertleşin onunla inanın anlıyorlar ,birkaç ay sonra sizin cümlelriniz çıkıyor ağızlarından ve şaşırıyorsunuz...anlamaz demeyin ,dertlerşin konuşun....
 
sevgili hemşerim çok haklısın anlıyorlar bazen ona neden çalıştığımı ne zaman geleceğimi söylüyorum .söylediğim saatte başlıyormuş kıvranmaya telefonu dedesine götürüp kulağına koyuyormuş.
 
Benim kızıma da annem ve kayınvalidem bakıyor. Şuan annem burda olmadığı için yaklaşık bir aydır sadece babaannesi bakıyor ve çok alıştı ona. Gittiğimde uyuyorsa bazen yanına sokuluyorum ve uyandığında ağlıyor beni istemiyor. O kadar gücüme gidiyor ki... Ama gitmeye sıra gelince sorun çıkartmıyor. Üstünü ve ayakkabılarını giydirdiğim an kapıya koşuyor... Ağlayarak evden çıkmadık hiç Allah'a şükür... İnşallah da yapmaz hiç. Zaten vicdanım sızlayarak çalışıyorum bir de öyle yaparsa çok ama çok dokunur bana...
 
canımbenım kızının durumunu babaneye yuklemen yanlış.tum gun onu nla bırlıkte oldugu için onu itiyor buakdr basıt bence.
bnce sen çalıştıgın için kendını bırazcık suçlu hıssedıyosun bunuda bırılerıne yuklemeye calışıyosun .
bidekızın ayırt edecek donemde değilki daha o kım dah çok ilğilenirse onu sever bu duurm böleama kaygılanma bnce aklı ermeye başladıkca senı ve babneyı dedeyi ve babyı ayırt edecektır.kendını sakın uzue sen mukemmelsın çünkü sen bi annesin :)
 
meralcim bazen okadar gücüme gidiyorki ağlayarak arabaya bindirmek.içimöi acıtıyor kendimi suçluyorum.

bumuyani canım babanneyi suçlamak gibi niyetim olmasada bazı durumlara kendileri meyil oluşturuyor.ben akşamları gittiğimde artık kendim ilgilenmek isityorum ama buna fırsat vermiyorlar .mesela dün sofraya oturmadan önce biz kızımla müzik dinleyip dans ediyorduk hadi sofraya dediler tamam bitsin geliriz dedim.her 30 saniyede bir kızımın adını seslenip çağırdı.tamam siz oturun geleceğiz diyorum ama nafile sürekli kızımın adını seslenip onu oraya götürtmeyi başardı ve ben odada öylece bakakaldım.bu durumda biraz yüklenmem yersiz mi arkadaşım.tabiki severek bakıldığını bilmek ve onları sevmesi hoşuma gidiyor ama bnu derece sahiplewnilmesi açıkçası beni rahatsız ediyor.
 
Benim de kızıma annem bakıyor. Hiç böyle bir sorun yaşamadık ama yaşarsak tutumum şu şekilde olacaktır. Bence sizde uygulamalısınız.
Öncelikle kayınvalidenizle konuşun baktığı için ona minnettar olduğunuzu ama çocuğun annesinin siz olduğunu tatlı dille anlatın.
Siz geldikten sonra mümkünse fazla orada kalmayın çocuğunuzu alın eve geçin. Orada kalmanız demek kızınızın kafasında hala babaanne de olduğu gerçeğini oluşturur ve hala bakımının ondan sorulduğu fikri vardır.
Kayınvalidenizin tutumu çok önemli. Asla sizin yerinize geçmeye çalışmamalı. Örneğin kızım konuşmaya başladığında anneme "anne" demeye başladı. Annem ısrarla öğretti kızıma "hayır ben anneanneyim anne işte gelicek" dedi. Bi müddet sonra kızım bıraktı bunu. Ailede herkes rolünü bilmeli ancak bu şekilde işler sağlıklı yürür.
Eğer çocuğunuz kalmak istiyorsa ısrar etmeyin. Büyük ihtimal o bunu kullanıyor. Sizi cezalandırma yöntemi olarak seçmiş bunu. Bi nevi etkiye tepki yani. Aklınca siz onu bırakıp işe gidiyorsunuz o da akşam isyan ederek sizi üzüp intikam alıyor. Bir çocuk bunu nasıl düşünür demeyin çocuklar hemen böyle tepkiler verebiliyor. Sizi avcunun içine aldığını düşünmemesini sağlayın. Üzüldüğünüzü, sinirlendiğini belli etmeyin.
Dediğim gibi ısrar etmeyin "peki o halde sen burada kal bende eve gidip senin oyuncaklarınla oynayayım, boyalarınla resim yapayım" vs vs gibi cümleler kurun.
Haftada bir akşam mesela dönerken ona bi oyuncak alın orda açmayın ama sadece gösterin "bununla evde oynayacağız" deyin. Eğer gelmek istemezse oyuncağı alın ve eve götürün.
Bu yöntemlerin işe yarayacağını düşünüyorum.

Birde ben olsam "hadi sofraya" dendiğinde sofraya giderdim. Hatta sofrayı hazırlamaya kızımla birlikte yardım ederdim. Bu esnadada kızınızla iletişim halinde olmuş, gelişimine katkı sağlamış ve onu iş paylaşımına katmış olursunuz. Galiba sizde biraz tepkili ve asabi davranıyorsunuz.

Ayrıca maddi açısından öte manevi açısından dolayı çalışmayı tercih ettiğiniz için tebrik ederim. Bende sizin gibi manevi yönü için çalışıyorum. Ve mutlu bir kızım var.

Sevgiler.
 
irem&özge canım ben aksine tepkili değil kızıma iyi baktıkları için minnettarım.öncesinde tepkilerim vardı ama kızım olduktan sonra bunları bir kenara bırakmaya karar verdim.sofrayı tabiki kızımla hazırlarız evde ama orda sofra hazırdı ve ben kızımla zaten odada dans ediyordum oynuyorduk.sofraya geç gitmem tepkimden dolayı değil kızımla ilgilendiğim içindi.
bu arada tavsiyelerin için teşekkürler özellikle birşey alıp paketi açmama konusunu düşünebilirim belki işe yarar.bende bu durumu kızımın bana tepkisi olarak değerlendiriyorum çünkü sabahlarıda oraya gitmek istemiyor yani benim işe gitmemi istemiyor sanırım.ama ona bunu sürekli anlatıyorum anlayacaktır herhalde.
 
Son düzenleme:
Canım eğer hadi sofraya deniyorsa sofraya gitmeliydin o anda bence. Sofraya birlikte oturulur herkes gelmeden diğeri başlamaz ya hani.
Neyse konumuz bu değil zaten.
Bence uygula umarım işe yarar yöntemler. Üzülme hiç onun annesi sensin ve senden daha fazla hiçkimseyi sevemez babasını bile. Arada böyle olaylar olur ama geçici sorunlardır.
 
arkadaşlar ben bakıcıyım 11aylık bir bebeğe baktım şimdi 6 yaşında ve ben onun huriye annesiyim annesi babası bana hep huriye annesi dediler ben bir yabancıyım ama bir aile oluyoruz babaanneye anne demesi normal o onun cigeri kıskanmayın şimdi bıraktım kızımı başka semtte taşındılar daha dün doğum ğünüydü kızım beni aradı çagırdı ğittik yani ayrılmadı bizden seviyoruz birbirimizi
 
arkadaşlar konum istemeyerk kayınvalide gelin olayına geldi ama benim sorunum bu değil.ben sadece onların aile yapısı olarak çok sahiplenici olduklarını söylerken yorum yaparken size yardımcı olsun diye bildirdim.ayrıca birbirlerini sevmeleri inanın benide mutlu ediyor kızım orada mutlu çünkü.
benim asıl sorum kızımın akşamları eve giderken sorun çıkartmasını önleyecek tavsiyelerinizdir.
ayrıca yorum yapan bütün arkadaşlarıma çok teşekkür ederim.
 
arkadaşlar konum istemeyerk kayınvalide gelin olayına geldi ama benim sorunum bu değil.ben sadece onların aile yapısı olarak çok sahiplenici olduklarını söylerken yorum yaparken size yardımcı olsun diye bildirdim.ayrıca birbirlerini sevmeleri inanın benide mutlu ediyor kızım orada mutlu çünkü.
benim asıl sorum kızımın akşamları eve giderken sorun çıkartmasını önleyecek tavsiyelerinizdir.
ayrıca yorum yapan bütün arkadaşlarıma çok teşekkür ederim.
 
yarışcı arkadaşım duruma gerçekten çok üzüldüm. bence bu durum sadece senin yaptıklarınla çözülecek birşey değil. babaannenin de yardımcı olması gerekiyor. kızının eve giderken ağlaması onu da üzüyor olmalı ama ne yapacağını bilemiyor olabilir sen ona yol göstermelisin ve kızının iyiliği için de çekinmeden duygularını açmalısın. bu seni zayıf göstermez. bir anne olarak en çok korkulan anneliğimizin eleştirilmesidir iyi bir anne değilmiyim ben korkusu bazen bizi çaresiz yapıyor . sen güçlü bir kadınsın hem çalışıyor hem çocuk büyütüyor hem de evi idare ediyorsun. çocuğun hakkında da en doğrusunu aslında sen biliyorsun. kayınvalidenle konuş ikinizin de kızının iyiliğini istediğinizi aynı tarafta olduğunuzu birer rakip olmadığınızı sen bence biliyosun eğer o da biliyorsa kolayca çözülür bu sorun. Allah kolaylık versin
 
merhaba arkadaşlar tüm yazıları okudumda benimde oğlum bakıcısına gitmemekde çok ısrarlı.son zaman sadece bunu düşünüyorum.ve bebeğime kendi evimizde baktırmayı düşünüyorum artık.iyi bir bakıcı arama çalışmaları başlattım dilerim karşılaşırız iyi biriyle.bebekler kendi evlerinde daha rahat ve huzurlu oluyorlar.bakıcının evinde yabancı duruyor hep çoçuk.ve son zaman hareketleri çok değişti.
 
merhaba arkadaşlar tüm yazıları okudumda benimde oğlum bakıcısına gitmemekde çok ısrarlı.son zaman sadece bunu düşünüyorum.ve bebeğime kendi evimizde baktırmayı düşünüyorum artık.iyi bir bakıcı arama çalışmaları başlattım dilerim karşılaşırız iyi biriyle.bebekler kendi evlerinde daha rahat ve huzurlu oluyorlar.bakıcının evinde yabancı duruyor hep çoçuk.ve son zaman hareketleri çok değişti.
 

canım seninkide zor bir durum.
olaya kötü niyetli bakıp aklını karıştırmak istemem ama bakıcını birsüre takibe al çocuğun sana birşeyler anlatmak isteyebilir
kaç yaşında?
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…