Akıl istiyorum.

bluequeen .!.:

Aile şirketlerini sevmiyorum. Bu tarz babalarda biraz ipleri elimde tutayım kafasında oluyor. Eşinin ayrılıp kesesinide ayrı tutması lazım ne bu böyle ya. Kendi çocuğunu olacak ama eşiniz babasından ipini koparamamış. Ayrı bi para hesabınız yok. Aldığınız mal sizin mi babasının mı. Ya kendi ailenizi kuruyosanız aile işinden uzak durun. Kendi göbeğinizi kendiniz kesin.

Genişletmek için tıkla...

ebbs .!.:

Kendimi yıpratma sebebim sadece arabamızın bu firma için satılmak istenmesi. Eşim bu konuda anlamıyor. Üretim kısmında eşim çalıştığı için aslında babası olmasa da yürütebilir. Ama bu her şey ortak mevzusu çıkıyor.

Genişletmek için tıkla...

ebbs .!.:

Aldığımız mal bizim lakin aile firması için gidecek diye kaygılanıyorum ben de işte. Kafam kazan gibi oldu sabahtan beri bunları düşünmekten

Genişletmek için tıkla...

ebbs .!.:

İlk etapta kendi stres yapıp ev teklif etmişi. Sanırım sonradan dediğiniz gibi kp makine alalım dedi ve eşim arabayı gözden çıkardı. Sakince konuşsam acaba anlayabilir mi diye düşünüyorum. Bunun sonu yok çünkü bir kız bir erkek kardeşi var yarın bir gün onlara bakmak istemiyorum ben. Bunu açıkça hep söyledim. Ya gelir çalışırlar hak iddia ederler ya da susar hak istemezler bile dedim. Sonra kötü oluyorum bunları söyleyince.

Genişletmek için tıkla...

bluequeen .!.:

Maalesef senin düşünmen, farkındalık kazanman çok birşey değiştirmeyecek. Aileye yeni girmiş biri olrak doğrularıda görüp göstersen bu farkındalığı eşinin görüp birşeyleri değiştirmesi gerek. Bu zamana kadar babasıyla çalışıp bunsaattn sonra radikal kararlar alıp işin içinden çıkması çok zor ki eşim anlamıyor diyorsun. Çok stres yapma hamilesin. Bana evimi al sonra naparsan yap diye şartını koyabilirsin ortaya. En azından ev konusunda stres yapmaz bebeğine odaklanırsın

Genişletmek için tıkla...

ebbs .!.:

Hanımlar merhaba. Öncelikle umarım herkes iyidir. Direkt başlamak istiyorum biraz uzun olabilir kusura bakmayın. Eşim esnaf, 9 yıldır da beraberiz. 1 Senelik evliyiz ve ben 6 aylık hamileyim. Beraber çalıştığımız bir mobilya üretim firmamız var. Babası bu dükkanı kurmuş ve bu zamana getirmiş. Şimdi genel olarak her şeyiyle bizim ilgilenmemizi istiyor kendisi sadece gelip, geziniyor. Ufak tefek işlere bakıyor. Firma için 2 ayrı hesap var biri eşime biri kp ait. Evlenmeden önce düğün hediyesi olarak bir ev alacaklarını söyledi kp. 2 adet ev aldı birini bize hediye etti ve içini istediğimiz gibi tasarladık. Bizim evlenmemize 1 sene kala ikisini de sattı ve parasıyla araba aldı. ( Daha önce eşimin arabasını satıp kendine sıfır araba almıştı). Alınan arabayı da eşim kullanmaya başladı. Bir nevi takas yapıldı.

Düğünümüze birkaç ay kala eşimin kullandığı arabayı satıp vip tarzı bir araç aldı kendisine. Sıfır aldığı araç da garajda yattı hep. Bu sırada ben aldığı hediyeyi niye sattı vs diye asla lafını etmedim. Bozuldum orası ayrı ama sonuçta benim paramla alınmadı. Sadece hediyeyi bana sormadan satması canımı sıktı. Gerçi eşeklik eşimde, hayır da diyebilirdi. Evlendikten sonra işler iyice büyüdü. Eşimin aracını satıp aldığı sıfır arabayı satmak istediğini, gelecek olan parayla da ev almamızı söyledi. Tapuya kadar gidildi ve sorun çıktı. Alamadık. Üzerine para koyup daha lüks bir araç aldık. Mevcut araç sayımız iş arabasıyla beraber yine üç oldu.

Aldığımız lüks aracı da ilk başta kendi evinin garajında tutmaya devam etti. En sonunda canıma tak dedi ve zaten senin arabanı satıp almıştı üzerine biz para koyduk ne diye kullanmıyoruz dedim. Uzun süredir araç bizim kullanımımızda. Tam bu sırada ev sahibimiz kiramıza %95 zam yaptı. %50 olarak anlaşmıştık ama kira günü gelince caydı. Bilin bakalım ne eksik elimizde. Kira sözleşmesi. Benim asalak kocam eve girerken kira sözleşmesi yapmamış, tanıdık diye. Ben de o gün kızdım, ya sözleşme yap ya da yeter bir ev alalım dedim. Eşim de kızmış olacak ki bir anda ev alalım lafı yapmaya başladı.

Ben bir heves ev bakmaya başladım tabi. Araca karşılık ev alabiliyorduk. Bir sürü ev buldum, ertelemeye başladı konuyu. Bu sırada firma için yeni sanayi makineleri aldık. Niye almıyoruz dediğim zaman nakit lazım dedi dün. Sabah işe gelirken neye nakit lazım da ev almıyoruz hayırdır dedim. Yeni bir makine alacağını, arabanın parasından sadece elimize 300 bin kadar kalacağını söyledi. Benim fitiller attı hal itibariyle. Bi enayi biz miyiz her haltı satıyoruz bu firma için. Evimiz yok, çocuk doğacak bir dikili taşımız yok dedim. Ticaret için ev de satılır, araba da satılır niye öyle diyorsun dedi.

İster istemez ben de sinirleniyorum tabi. Her seferinde bir şeyi satılıp elinde bir şey kalmayan biz olduk. Bu enayiliği artık bana fenalık geçirtiyor. Kayınpederin ne arabası ne de evi satıldı. Her şey eşimden bekleniyor. Onların oturdukları ev benim eşimin üzerine bir de.

Gelecek yorumların farkındayım. Eşimin bu enayiliğine nasıl bir yol izlemeliyim. Söylendikçe inada bindirebilen bir tip. Bunların dışında zaten bir sorunumuz yok. Olursa halledebiliyoruz. Elimde birikim olarak kendi biriktirdiğim ve ziynet eşyalarım dışında hiçbir şey yok. Yakında bindiğim arabam da olmayacak.

Bunları yazarken fesatlık düşünmedim hiç. Sonuç olarak bana hediye olarak ev almak zorunda değildi kp. Benim kızdığım kendi aldığımız arabanın satılacak olması. Fikirlerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum. Teşekkürler şimdiden.

Genişletmek için tıkla...

Mihrimah Sultann .!.:

Eşiniz dur demedikce bu böyle devam eder eşinizle konuştunuz mu hiç...

Genişletmek için tıkla...

Hayalkuran .!.:

Bende aynı durumun içindeyim. Eşim eşşek gibi çalışıyor hayatını dükkandan ibaret sanıyor. Babasıgil hayatını yaşıyor. Emek veriyor birikim yapıyor ama hiç biri eşimin değil. Görüşmediği kazık atan 2 abiside ortak olacak tüm varlıklara. Ortak işle çalışan biriyle evlenmek çok zor gerçekten kimseye önermiyorum. Hele ki eşiniz körse görmek istemiyorsa

Genişletmek için tıkla...

ebbs .!.:

Henüz daha açık açık böyle böyle düşünüyorum diye anlatmadım. Sadece tek bir tepki gösterdim. Ev için araba satmıyoruz ama makine için araba mı satıcaz. Saçmalama dedim ve indim arabadan. Bilerek buraya baştan yazmak istedim belki tecrübesi olan vardır böyle konularda nasıl bir konuşma yapmalıyım diye.

Genişletmek için tıkla...

Mihrimah Sultann .!.:

Eşinizle oturup konuşun ve bu durumlardan rahatsız olduğunuzu belirtin, neden sürekli biz biseyler satıyoruz karşı taraftan hiçbirşey eksilmezken biz neden hep eksideyiz? Sakince eşinize bu soruları yönetin , ailesini savunmaya geçerse ki geçecektir bundan sonra ortak bir düzen, alım satım kesinlikle istemediğinizi belirtip restinizi çekeceksiniz, kavga ile değil sağlam duruşla yapın bunu ...

Genişletmek için tıkla...

ebbs .!.:

Eşim sanıyor ki yarın bir gün kardeşleri çingenelik yapmayacak. Ben de hep alttan diyorum işin içine mal girince o öyle olmuyor. Bütün emeği sen veriyorsun yarın bir gün görürsün diye. Kardeş sevgisi baskın çıkıyor sanırım. Ama kendi evladı olacak yakında . O zaman e ve nasıl düşünecek, umarım doğru kararlar vermesini sağlayabilrim.

Genişletmek için tıkla...

ebbs .!.:

Teşekkür ederim yanıtınız için. Siz bunları yazdıkça bir güçlü hissettim kendimi, öfkemin yerini mantık almaya başladı sanırım. Bakalım yapacağımız konuşma sonrası neler olacak

Genişletmek için tıkla...

ebbs .!.:

Kp ile aram iyidir. Çok fazla muhatap olmayı sevmem. Ben gastronomi mezunuyum. Bu firmanın muhasebe işini yaparken ayı zamanda kendi işimi de yapıyorum :) Buradan aldığım ücret kendi kazandığım ücrete bile yaklaşmıyor. Daha önce muhasebeden sorumlu kişi yüzünden zarar ettiği için eşim, benim durmamı, bana güvendiğini ve destek istediğini söylediğinden buradayım. Ama kusura bakmayın bu kısımda size katılmıyorum. Burada sabah 08:30 akşam 19:00 çalışıp sonra kendi işime dönüyorum ve buranın gelirinden hakkım yok sadece maaşımı alıyorum. Hak iddia etmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

ebbs .!.:

Hanımlar merhaba. Öncelikle umarım herkes iyidir. Direkt başlamak istiyorum biraz uzun olabilir kusura bakmayın. Eşim esnaf, 9 yıldır da beraberiz. 1 Senelik evliyiz ve ben 6 aylık hamileyim. Beraber çalıştığımız bir mobilya üretim firmamız var. Babası bu dükkanı kurmuş ve bu zamana getirmiş. Şimdi genel olarak her şeyiyle bizim ilgilenmemizi istiyor kendisi sadece gelip, geziniyor. Ufak tefek işlere bakıyor. Firma için 2 ayrı hesap var biri eşime biri kp ait. Evlenmeden önce düğün hediyesi olarak bir ev alacaklarını söyledi kp. 2 adet ev aldı birini bize hediye etti ve içini istediğimiz gibi tasarladık. Bizim evlenmemize 1 sene kala ikisini de sattı ve parasıyla araba aldı. ( Daha önce eşimin arabasını satıp kendine sıfır araba almıştı). Alınan arabayı da eşim kullanmaya başladı. Bir nevi takas yapıldı.

Düğünümüze birkaç ay kala eşimin kullandığı arabayı satıp vip tarzı bir araç aldı kendisine. Sıfır aldığı araç da garajda yattı hep. Bu sırada ben aldığı hediyeyi niye sattı vs diye asla lafını etmedim. Bozuldum orası ayrı ama sonuçta benim paramla alınmadı. Sadece hediyeyi bana sormadan satması canımı sıktı. Gerçi eşeklik eşimde, hayır da diyebilirdi. Evlendikten sonra işler iyice büyüdü. Eşimin aracını satıp aldığı sıfır arabayı satmak istediğini, gelecek olan parayla da ev almamızı söyledi. Tapuya kadar gidildi ve sorun çıktı. Alamadık. Üzerine para koyup daha lüks bir araç aldık. Mevcut araç sayımız iş arabasıyla beraber yine üç oldu.

Aldığımız lüks aracı da ilk başta kendi evinin garajında tutmaya devam etti. En sonunda canıma tak dedi ve zaten senin arabanı satıp almıştı üzerine biz para koyduk ne diye kullanmıyoruz dedim. Uzun süredir araç bizim kullanımımızda. Tam bu sırada ev sahibimiz kiramıza %95 zam yaptı. %50 olarak anlaşmıştık ama kira günü gelince caydı. Bilin bakalım ne eksik elimizde. Kira sözleşmesi. Benim asalak kocam eve girerken kira sözleşmesi yapmamış, tanıdık diye. Ben de o gün kızdım, ya sözleşme yap ya da yeter bir ev alalım dedim. Eşim de kızmış olacak ki bir anda ev alalım lafı yapmaya başladı.

Ben bir heves ev bakmaya başladım tabi. Araca karşılık ev alabiliyorduk. Bir sürü ev buldum, ertelemeye başladı konuyu. Bu sırada firma için yeni sanayi makineleri aldık. Niye almıyoruz dediğim zaman nakit lazım dedi dün. Sabah işe gelirken neye nakit lazım da ev almıyoruz hayırdır dedim. Yeni bir makine alacağını, arabanın parasından sadece elimize 300 bin kadar kalacağını söyledi. Benim fitiller attı hal itibariyle. Bi enayi biz miyiz her haltı satıyoruz bu firma için. Evimiz yok, çocuk doğacak bir dikili taşımız yok dedim. Ticaret için ev de satılır, araba da satılır niye öyle diyorsun dedi.

İster istemez ben de sinirleniyorum tabi. Her seferinde bir şeyi satılıp elinde bir şey kalmayan biz olduk. Bu enayiliği artık bana fenalık geçirtiyor. Kayınpederin ne arabası ne de evi satıldı. Her şey eşimden bekleniyor. Onların oturdukları ev benim eşimin üzerine bir de.

Gelecek yorumların farkındayım. Eşimin bu enayiliğine nasıl bir yol izlemeliyim. Söylendikçe inada bindirebilen bir tip. Bunların dışında zaten bir sorunumuz yok. Olursa halledebiliyoruz. Elimde birikim olarak kendi biriktirdiğim ve ziynet eşyalarım dışında hiçbir şey yok. Yakında bindiğim arabam da olmayacak.

Bunları yazarken fesatlık düşünmedim hiç. Sonuç olarak bana hediye olarak ev almak zorunda değildi kp. Benim kızdığım kendi aldığımız arabanın satılacak olması. Fikirlerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum. Teşekkürler şimdiden.

Genişletmek için tıkla...

Peynirdelisi .!.:

Öyle bile olsa 1 yılda ne ev ne araba parası kazanmış olma ihtimaliniz yok ki

Genişletmek için tıkla...

ebbs .!.:

Hanımlar merhaba. Öncelikle umarım herkes iyidir. Direkt başlamak istiyorum biraz uzun olabilir kusura bakmayın. Eşim esnaf, 9 yıldır da beraberiz. 1 Senelik evliyiz ve ben 6 aylık hamileyim. Beraber çalıştığımız bir mobilya üretim firmamız var. Babası bu dükkanı kurmuş ve bu zamana getirmiş. Şimdi genel olarak her şeyiyle bizim ilgilenmemizi istiyor kendisi sadece gelip, geziniyor. Ufak tefek işlere bakıyor. Firma için 2 ayrı hesap var biri eşime biri kp ait. Evlenmeden önce düğün hediyesi olarak bir ev alacaklarını söyledi kp. 2 adet ev aldı birini bize hediye etti ve içini istediğimiz gibi tasarladık. Bizim evlenmemize 1 sene kala ikisini de sattı ve parasıyla araba aldı. ( Daha önce eşimin arabasını satıp kendine sıfır araba almıştı). Alınan arabayı da eşim kullanmaya başladı. Bir nevi takas yapıldı.

Düğünümüze birkaç ay kala eşimin kullandığı arabayı satıp vip tarzı bir araç aldı kendisine. Sıfır aldığı araç da garajda yattı hep. Bu sırada ben aldığı hediyeyi niye sattı vs diye asla lafını etmedim. Bozuldum orası ayrı ama sonuçta benim paramla alınmadı. Sadece hediyeyi bana sormadan satması canımı sıktı. Gerçi eşeklik eşimde, hayır da diyebilirdi. Evlendikten sonra işler iyice büyüdü. Eşimin aracını satıp aldığı sıfır arabayı satmak istediğini, gelecek olan parayla da ev almamızı söyledi. Tapuya kadar gidildi ve sorun çıktı. Alamadık. Üzerine para koyup daha lüks bir araç aldık. Mevcut araç sayımız iş arabasıyla beraber yine üç oldu.

Aldığımız lüks aracı da ilk başta kendi evinin garajında tutmaya devam etti. En sonunda canıma tak dedi ve zaten senin arabanı satıp almıştı üzerine biz para koyduk ne diye kullanmıyoruz dedim. Uzun süredir araç bizim kullanımımızda. Tam bu sırada ev sahibimiz kiramıza %95 zam yaptı. %50 olarak anlaşmıştık ama kira günü gelince caydı. Bilin bakalım ne eksik elimizde. Kira sözleşmesi. Benim asalak kocam eve girerken kira sözleşmesi yapmamış, tanıdık diye. Ben de o gün kızdım, ya sözleşme yap ya da yeter bir ev alalım dedim. Eşim de kızmış olacak ki bir anda ev alalım lafı yapmaya başladı.

Ben bir heves ev bakmaya başladım tabi. Araca karşılık ev alabiliyorduk. Bir sürü ev buldum, ertelemeye başladı konuyu. Bu sırada firma için yeni sanayi makineleri aldık. Niye almıyoruz dediğim zaman nakit lazım dedi dün. Sabah işe gelirken neye nakit lazım da ev almıyoruz hayırdır dedim. Yeni bir makine alacağını, arabanın parasından sadece elimize 300 bin kadar kalacağını söyledi. Benim fitiller attı hal itibariyle. Bi enayi biz miyiz her haltı satıyoruz bu firma için. Evimiz yok, çocuk doğacak bir dikili taşımız yok dedim. Ticaret için ev de satılır, araba da satılır niye öyle diyorsun dedi.

İster istemez ben de sinirleniyorum tabi. Her seferinde bir şeyi satılıp elinde bir şey kalmayan biz olduk. Bu enayiliği artık bana fenalık geçirtiyor. Kayınpederin ne arabası ne de evi satıldı. Her şey eşimden bekleniyor. Onların oturdukları ev benim eşimin üzerine bir de.

Gelecek yorumların farkındayım. Eşimin bu enayiliğine nasıl bir yol izlemeliyim. Söylendikçe inada bindirebilen bir tip. Bunların dışında zaten bir sorunumuz yok. Olursa halledebiliyoruz. Elimde birikim olarak kendi biriktirdiğim ve ziynet eşyalarım dışında hiçbir şey yok. Yakında bindiğim arabam da olmayacak.

Bunları yazarken fesatlık düşünmedim hiç. Sonuç olarak bana hediye olarak ev almak zorunda değildi kp. Benim kızdığım kendi aldığımız arabanın satılacak olması. Fikirlerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum. Teşekkürler şimdiden.

Genişletmek için tıkla...

bebek2020 .!.:

Okurken bunaldım.galiba eşiniz babasına çalışıyor bide üstelik szdende para alıyor evide çoğunlukla siz gecindiriyor gbisiniz...onlarda oğulları ni işçi gbi çalıştırıp sürekli bi alım satım yapıyorlar...Bu durumda enayi siz oluyorsunuz eşinize bi rest çekin....kazandığın para sana kalıyormu konu sahibi

Genişletmek için tıkla...

darkmore .!.:

Kısaca yorum yapmam gerekirse;
Dikili taş istiyorsanız kpin fabrikasına girip çalışmamalıydınız, hem siz hem de eşiniz için geçerli bu lafım. Adam size kurulu düzen vermiş,kurulu düzende herkes çalışır,herkes iş büyütür. Sıfırdan fabrika kursaydınız,kazancınızla ev araba alsaydınız vara yoğa satmak zorunda kalmasaydınız.

Benim de eşim sanayici. O yüzden sizi ve bulunduğunuz durumu iyi anlıyorum. Ama babasından kalana oturmadı. Bu yüzden de kimseye arabamı satıp vermem,evimi de satıp vermem. Kimseye de bel bağlamam. Defalarca araba sattım ama kendi fabrikam için sattım. Yer geldi borcum için,yeri geldi maaşları ödeyemediğimiz için, yeri geldi yeni makina almak için sattım. Köküne kadar emeğim var diye sattım. Elalemin fabrikası için kılımı gene kıpırdatmam.

Genişletmek için tıkla...