Ailemin maddi durumu kötü değil ama bana doğru düzgün maddi destek sağlamıyorlar, ne yapmalıyım?

olmuyoreskisigibi

Üye
Kayıtlı Üye
17 Nisan 2023
90
24
Ailem özellikle annem gereksiz cimri insanlar. Annem her şeyin ucuzunu almaya çalışan, resmen paraya tapan birisi olmuştur hep. Onun yüzünden kendime doğru düzgün kıyafet bile alamıyorum yıllardır. Babam ne zaman para istesem verir ama ondan da sürekli istemeye çekiniyorum. Ki işi sebebiyle çoğu zaman evde bile olamıyor yani annemle kalıyorum hep. Gel gelelim asıl meseleye. Ön dişlerimi küçükken kırdığımdan dolayı estetik dolgu yapılmıştı. Zamanla bu dolgular her ne kadar iyi baksam da biraz kararmaya başladı bu yüzden de yenilenmeleri lazım. Anneme ne zaman bunun konusunu açsam bir şeyleri bahane edip duruyor. Gerçekten parası olmasa anlayacağım ama istese karşılayabilir. Daha yaşım 18 ve gülmeye utanıyorum resmen. Bu meseleyi babamla konuşup halledebilirim ama asıl canımı sıkan şey gereksiz cimrilikleri. Çoğu arkadaşımın ailesi parasından kısıp çocuklarına bir şeyler alıyor ve inanılmaz moralim bozuluyor. Zaten bu yıl liseyi bitirdim ve belli sebeplerden dolayı üniversite sınavına çalışamadığımdan mezuna kaldım. Bu yıl da işe girersem üniversite hayalimi askıya olmuş olurum muhtemelen çünkü iş ve ders çalışmayı aynı anda yürütebileceğimi hiç sanmıyorum. Moralim gerçekten çok bozuk. Okumaya hevesim de eskisi kadar kalmadı bazen kendi kendime “üniversiteyi boş ver iş hayatına gir.” diyorum. Ki okumanın da artık boş olduğunu düşünüyorum zaten ama akranlarım üniversite hayatını yaşarken onlara imrenip iyice üzüleceğim bunu da biliyorum. Umarım yardımcı olacak arkadaşlar çıkar. Şimdiden teşekkür ederim.
 
Niye hem çalışıp hemde sınava çalışamazsın ki? Yapan nasıl yapıyor? İnsanlar okurken bile part time çalışıyor. Babanız veriyormuş işte onunla konuşun.
 
O kadar okumaya hevesin yoksa okuma zaten, gir bir yere iş öğren zamanını boşa üniversitede harcama, açıktan da bir şeyler bitir.
Artık universiteler herkese göre değil, ilk 50000 e giremeyen umutsuzca zaman harcıyor.
Bir zanaat öğren.
 
Annenizin huyu buysa değişmez. Ya babanızdan diş tedaviniz için para isteyin, ondan da isteyemeyorsanız bir yıl sıkın dişinizi üniversite sınavı bitene kadar kararma tolere edilir. Ama böyle okusam mı okumasam mı diye düşünerek vakit kaybetmeyin. Hayat bahanelerle ilgilenmez sonuçlarla ilgilenir. Ya adam gibi çalışın girin iyi bir üniversiteye o zaman part time filan çalışır diş tedavisi için para biriktirirsiniz. Okumayacağım diyorsanız da hangi iş koluna girecekseniz onun kurslarına atölyelerine gidin, ara eleman olmak da akıllıca bir hedef. Ama annem şöyle babam böyle diye sızlanarak vakit kaybetmeyin. Değiştirebileceğiniz şeylere yoğunlaşın mesela gelecek tercihleriniz gibi
 
Erken dönemde iş hayatına atılmak belki başta güzel gelebilir ama daha sonra üniversite okumadığına pişman olma ihtimalin çok yüksek.
Tabi uyduruk bölümlerden bahsetmiyorum. Belli başlı bölümlerde iş imkanının daha iyi ve daha vasıflı olduğunu hepimiz biliyoruz. Bunları düşünerek iyi bir şekilde sınava hazırlan. 10 sene sonra pişman olup, okumanın yaşı yok diyerek çabalayan insan da var. Ama belli bir yaştan sonra özellikle örgün okumak kolay değil.
Aslında bu hayatın birçok şeyinde böyle. Her şeyin kritik bir dönemi var. O dönemde o şey olmuyorsa daha sonradan olma ihtimali daha düşük ve zor oluyor.
Dişlerin sağlık yönünden sıkıntılı değilse yani kaygın sadece estetik ise bence umursama. Hatta ulusal sınavlara hazırlanan insanların iyi bir şeyler başarması için mümkün mertebe ders odaklı olması gerek yani sosyallik eskisi kadar olmaması gerek. (Gerçekçi konuşuyorum ülkemiz şartlarında).
Ben iyi bir üniversiteden iyi bir bölümden mezun olduğumu düşünüyorum. Genellikle girdiğim her sınavda da başarılı oldum- oluyorum. Ama süreci şu yaşımda başa almak istesem, o yaşın vermiş olduğu heves , istek ve tatminkârlık olmazdı diye düşünüyorum.
 
Ailem özellikle annem gereksiz cimri insanlar. Annem her şeyin ucuzunu almaya çalışan, resmen paraya tapan birisi olmuştur hep. Onun yüzünden kendime doğru düzgün kıyafet bile alamıyorum yıllardır. Babam ne zaman para istesem verir ama ondan da sürekli istemeye çekiniyorum. Ki işi sebebiyle çoğu zaman evde bile olamıyor yani annemle kalıyorum hep. Gel gelelim asıl meseleye. Ön dişlerimi küçükken kırdığımdan dolayı estetik dolgu yapılmıştı. Zamanla bu dolgular her ne kadar iyi baksam da biraz kararmaya başladı bu yüzden de yenilenmeleri lazım. Anneme ne zaman bunun konusunu açsam bir şeyleri bahane edip duruyor. Gerçekten parası olmasa anlayacağım ama istese karşılayabilir. Daha yaşım 18 ve gülmeye utanıyorum resmen. Bu meseleyi babamla konuşup halledebilirim ama asıl canımı sıkan şey gereksiz cimrilikleri. Çoğu arkadaşımın ailesi parasından kısıp çocuklarına bir şeyler alıyor ve inanılmaz moralim bozuluyor. Zaten bu yıl liseyi bitirdim ve belli sebeplerden dolayı üniversite sınavına çalışamadığımdan mezuna kaldım. Bu yıl da işe girersem üniversite hayalimi askıya olmuş olurum muhtemelen çünkü iş ve ders çalışmayı aynı anda yürütebileceğimi hiç sanmıyorum. Moralim gerçekten çok bozuk. Okumaya hevesim de eskisi kadar kalmadı bazen kendi kendime “üniversiteyi boş ver iş hayatına gir.” diyorum. Ki okumanın da artık boş olduğunu düşünüyorum zaten ama akranlarım üniversite hayatını yaşarken onlara imrenip iyice üzüleceğim bunu da biliyorum. Umarım yardımcı olacak arkadaşlar çıkar. Şimdiden teşekkür ederim.
Üniversite mezunlari iş bulamiyorken lise mezunu olup iş hayatına atilirsan ancak kasiyerlikte ilerlersin ki oralarda artık ünv mezunu doldu. Babandan işte sen evladisin o baban. 3 ay yaz tatilinde çalış kazan kendi çalıştığın paranın tadı başka oluyor. Annenin cimriligine bir şey diyemem böyle görmüş böyle devam eder gibi duruyor babanla hallet.
 
Niye hem çalışıp hemde sınava çalışamazsın ki? Yapan nasıl yapıyor? İnsanlar okurken bile part time çalışıyor. Babanız veriyormuş işte onunla konuşun.
Mutlaka babamla konuşacağım zaten. Aslında ikisini birden halledebilirim ama daha önce pek iş hayatı deneyimim olmadığı için biraz teredütte kaldım. Bir de babam üniversite kazanmadan çalışmama biraz karşı.
 
Baban nerde, anneni tanımıyor mu bilmiyor mu? Madem 18sin banka hesabı ac, babana IBAN ver her ay para göndersin.
Annemin huyunu biliyor. Aynı şehirdeyiz ama yoğun çalışan birisi ancak geceleri eve gelebiliyor. Bir tek pazar günleri evde.
O kadar okumaya hevesin yoksa okuma zaten, gir bir yere iş öğren zamanını boşa üniversitede harcama, açıktan da bir şeyler bitir.
Artık universiteler herkese göre değil, ilk 50000 e giremeyen umutsuzca zaman harcıyor.
Bir zanaat öğren.
Aslında hevesim var ama annem yüzünden sürekli duygu değişiklikleri yaşıyorum. Moralimi bozduğu an gram hevesim kalmıyor diyelim. Sonra düzeliyor. Öyle.
 
Annenizin huyu buysa değişmez. Ya babanızdan diş tedaviniz için para isteyin, ondan da isteyemeyorsanız bir yıl sıkın dişinizi üniversite sınavı bitene kadar kararma tolere edilir. Ama böyle okusam mı okumasam mı diye düşünerek vakit kaybetmeyin. Hayat bahanelerle ilgilenmez sonuçlarla ilgilenir. Ya adam gibi çalışın girin iyi bir üniversiteye o zaman part time filan çalışır diş tedavisi için para biriktirirsiniz. Okumayacağım diyorsanız da hangi iş koluna girecekseniz onun kurslarına atölyelerine gidin, ara eleman olmak da akıllıca bir hedef. Ama annem şöyle babam böyle diye sızlanarak vakit kaybetmeyin. Değiştirebileceğiniz şeylere yoğunlaşın mesela gelecek tercihleriniz gibi
Şu saatten sonra asla vakit kaybedemem zaten. Babamla konuşunca beni annem gibi tersleyeceğini sanmıyorum. Üniversite okusam da mutlaka part time bir işte çalışacağım.

Erken dönemde iş hayatına atılmak belki başta güzel gelebilir ama daha sonra üniversite okumadığına pişman olma ihtimalin çok yüksek.
Tabi uyduruk bölümlerden bahsetmiyorum. Belli başlı bölümlerde iş imkanının daha iyi ve daha vasıflı olduğunu hepimiz biliyoruz. Bunları düşünerek iyi bir şekilde sınava hazırlan. 10 sene sonra pişman olup, okumanın yaşı yok diyerek çabalayan insan da var. Ama belli bir yaştan sonra özellikle örgün okumak kolay değil.
Aslında bu hayatın birçok şeyinde böyle. Her şeyin kritik bir dönemi var. O dönemde o şey olmuyorsa daha sonradan olma ihtimali daha düşük ve zor oluyor.
Dişlerin sağlık yönünden sıkıntılı değilse yani kaygın sadece estetik ise bence umursama. Hatta ulusal sınavlara hazırlanan insanların iyi bir şeyler başarması için mümkün mertebe ders odaklı olması gerek yani sosyallik eskisi kadar olmaması gerek. (Gerçekçi konuşuyorum ülkemiz şartlarında).
Ben iyi bir üniversiteden iyi bir bölümden mezun olduğumu düşünüyorum. Genellikle girdiğim her sınavda da başarılı oldum- oluyorum. Ama süreci şu yaşımda başa almak istesem, o yaşın vermiş olduğu heves , istek ve tatminkârlık olmazdı diye düşünüyorum.
Okumazsam pişman olacağımı düşünüyorum zaten. Dişlerim sağlık yönünden sıkıntılı değiller çok şükür. Zaten çok da takıldığım bir mesele değil takıldığım şey genel olarak annem. Psikolojisi de bozuk birisi sürekli tartışma çıkarır. Genel hayatımda da çok sosyal olan biri sayılmam zaten yine baskıcı anne sebebiyle. Uzun cevabınız için teşekkür ederim.
 
Ailem özellikle annem gereksiz cimri insanlar. Annem her şeyin ucuzunu almaya çalışan, resmen paraya tapan birisi olmuştur hep. Onun yüzünden kendime doğru düzgün kıyafet bile alamıyorum yıllardır. Babam ne zaman para istesem verir ama ondan da sürekli istemeye çekiniyorum. Ki işi sebebiyle çoğu zaman evde bile olamıyor yani annemle kalıyorum hep. Gel gelelim asıl meseleye. Ön dişlerimi küçükken kırdığımdan dolayı estetik dolgu yapılmıştı. Zamanla bu dolgular her ne kadar iyi baksam da biraz kararmaya başladı bu yüzden de yenilenmeleri lazım. Anneme ne zaman bunun konusunu açsam bir şeyleri bahane edip duruyor. Gerçekten parası olmasa anlayacağım ama istese karşılayabilir. Daha yaşım 18 ve gülmeye utanıyorum resmen. Bu meseleyi babamla konuşup halledebilirim ama asıl canımı sıkan şey gereksiz cimrilikleri. Çoğu arkadaşımın ailesi parasından kısıp çocuklarına bir şeyler alıyor ve inanılmaz moralim bozuluyor. Zaten bu yıl liseyi bitirdim ve belli sebeplerden dolayı üniversite sınavına çalışamadığımdan mezuna kaldım. Bu yıl da işe girersem üniversite hayalimi askıya olmuş olurum muhtemelen çünkü iş ve ders çalışmayı aynı anda yürütebileceğimi hiç sanmıyorum. Moralim gerçekten çok bozuk. Okumaya hevesim de eskisi kadar kalmadı bazen kendi kendime “üniversiteyi boş ver iş hayatına gir.” diyorum. Ki okumanın da artık boş olduğunu düşünüyorum zaten ama akranlarım üniversite hayatını yaşarken onlara imrenip iyice üzüleceğim bunu da biliyorum. Umarım yardımcı olacak arkadaşlar çıkar. Şimdiden teşekkür ederim.
Dolgun yenilenmeden önce ufak bir silme ile düzelebiliyor mu bir dişhekimine sorabilirsin. Belki parlatma ile daha idare edebilir görüntü elde edilir. Onun dışında estetik dolgular zamanla bozuluyor. 18 yas olmuşsun ön bölge için laminate ya da zirkonyum yaptır. Yani bu yasta ön bölge dişinin düzgün ol ası ve gülebilmek hakkın. Konuş baban yaptırsın. İmkanımız var diyorsun.

Eger ailenin gücü varsa üniversite kazanmak için çabala. Kazandıktan sonra hem calışır hem okursun.
 
X