- 22 Nisan 2022
- 81
- 22
- 3
- Konu Sahibi minikpasta
-
- #1
Maalesef ,herkes anne olmamalı bence , okulunuzu bitirip hayatınızı kurun ve annenizle az ilişki kurun , psikolojinizi bozmasına izin vermeyin , bazı insanlar kendileriyle düşman aslında , yani suç sizin değil...Buraya dertleşmek amaçlı içimi dökmek için yazıyorum. Yargilayacak olanlar yazmazsa sevinirim. Anlayışınız için teşekkür ederim.
Ben 23 yaşında üni son sınıf öğrencisi bir kizim. Ailemde annemle hiç anlasamiyorum. Değişik bir kadın beni çok fazla yordu. Sürekli beddua ediyor. Hep mutsuz olmami istiyor bu durum bence hosuna gidiyor. Birinin yaninda guldugum an taklidimi yapip suratini asıyor. Kucuklugumden beri gozune girmeye calistim ve sen benim icin hicbir sey bakın tekrar söylüyorum hicbir sey yapmadin ki diyor. Her şeyi geçtim insan kanindan canindan dedigi insana haftanin her günü beddua eder mi ya? Bu kadar nefret dolu musun bana karsi? Benim ne suçum var peki dogmaktan baska? Bazen keşke baska bir ailenin çocuğu olsaydim diyorum. Bakin 23 yasindayim ve dediğim sey buÇok caresizim ve kendimi çok kötü hissediyorum. Bana yuklenme artık bir kere de guzel birşey soyle diyorum ben sana birsey yaptirmiyorum bile diyor. Seninle ugrasmam sen ugrasmaya bile degmezsin diyor ama benimle inadina ugrasiyor. Panik atak geciyorum bazen agliyorum hatta duygusal olduğum için sürekli agliyorum. Kimse beni takmıyor kardeslerim yine agliyo mu bu ya diyor kimsenin umrunda değilim ne yapicam bilmiyorum. Önümü göremiyorum. İnsanlarla konuşamıyorum , sosyal fobim oluştu kendime teselli vererek bunu yenmeye çalışıyorum. Öyle içimi dökmek istedim.
Evet en çok katıldığım cumlelerden biri herkes anne olmamalı. Annelik o kadar hassas bir kavram ki hele ki çocuk inanin ben anne olmaktan çok cekiniyorum. Çünkü o kadar cok acilarim oldu ki. Ben o yavruyu çok mutlu bir sekilde yetiştirmek isterdimMaalesef ,herkes anne olmamalı bence , okulunuzu bitirip hayatınızı kurun ve annenizle az ilişki kurun , psikolojinizi bozmasına izin vermeyin , bazı insanlar kendileriyle düşman aslında , yani suç sizin değil...
Merhaba, ben de defalarca kez psikiyatriye gittim fakat düzenli bir tedavi sürecim olmadi maalesef. İlaçları ise kullanmak bağımlı kalmak istemedigim için duzenli kullanmadim bir sure sonra biraktim. Terapi almak istiyorum onu ise anca işe baslayinca alabilirim çünkü fiyatlar aşırı pahalı. Bakalim sosyal fobiyi atlatmak çok istiyorumKendinize teselli vererek bir sonuca ulaşamazsınız.
Evin içinde de olsanız kendinize bir hayat kurduğunuz zaman çözüme ulaşırsınız.
Benim annemle öyle büyük sorunlarım oldu ki aynı şehirde ayrı eve çıktım. Psikolojik tedavi gördüm, geçmişte yaşadığım başka sıkıntılar o dönem için yaşadığım aile, iş, evlilik meseleleri birleşince yoğun bir kaygı sorunu yaşadım. Tedaviden sonra nasıl adım atacağıma dair gözümde pus silindi.
Ne zaman birbirimizin işine müdahale etmedik, aramızdaki mesafeyi saygıyı koruduk. O zamandan beri aramız iyi.
Beddua meselesi maalesef bazı insanların diline pelesenk olmuş durumda görme, duyma bilme. Bazen başka çözüm yolu yoktur yaşananların.
Maalesef aynı evdeyiz odalarımız elbette ayri fakat o laflarını bana soylemek icin odama dan diye giren biri. Kesinlikle mesafe koyulabilecek biri değil. Ki sen bana mecbursun benimle iyi gecinmek zorundasın diyen birinin beni dikkate alacağını sanmiyorum. Mesafe ancak ayri evlerde olabilir dediğiniz gibi.Benim annem böyle biri değil ama mizaç olarak anlaşamıyoruz pek o çok düzenli disiplinli biri ben rahat dağınık biriyim.ayrıca o tezcanlı ben baya uyuşuk falan bir insanımkısacası anlaşamıyorsanız ayrılacaksınız arada sırada görüşüp ilişkinizi iyi tutacaksınız ayrılma imkanı yoksa aynı evde mesafe koymak zordur ama odanız falan vardır heralde kendi başınıza vakit geçirmeye gerekmedikçe muhattap olmamaya çalışın ağlayıp bunalım takılarak sizi takmazlar sadece sizi zayıf görüp iyice ezerler.
Bizim nesil anneler depresif ve psikolojisi çoğunun bozuk ve ilginç bir şekilde bundan haz aldıklarına inanıyorum artık bende anne olunca çok.daha iyi anladım benim annem direk kötü bir insandı ne zamanki evden ayrıldım kendime ait sınırları koydum saygısı arttığı için sesi de kesildi okulunu bitir ve ise atıl evini ayır en kötü bir ev arkadaşı bul Kendine çıkamam edemem ekonomi deme asgari ücret bile alsan bir ev arkadaşı bul çekyattan yat ama ayrıl beddua etse de ayrıl sutunu helal etmesene ayrıl bunlar blöf cunkuBuraya dertleşmek amaçlı içimi dökmek için yazıyorum. Yargilayacak olanlar yazmazsa sevinirim. Anlayışınız için teşekkür ederim.
Ben 23 yaşında üni son sınıf öğrencisi bir kizim. Ailemde annemle hiç anlasamiyorum. Değişik bir kadın beni çok fazla yordu. Sürekli beddua ediyor. Hep mutsuz olmami istiyor bu durum bence hosuna gidiyor. Birinin yaninda guldugum an taklidimi yapip suratini asıyor. Kucuklugumden beri gozune girmeye calistim ve sen benim icin hicbir sey bakın tekrar söylüyorum hicbir sey yapmadin ki diyor. Her şeyi geçtim insan kanindan canindan dedigi insana haftanin her günü beddua eder mi ya? Bu kadar nefret dolu musun bana karsi? Benim ne suçum var peki dogmaktan baska? Bazen keşke baska bir ailenin çocuğu olsaydim diyorum. Bakin 23 yasindayim ve dediğim sey buÇok caresizim ve kendimi çok kötü hissediyorum. Bana yuklenme artık bir kere de guzel birşey soyle diyorum ben sana birsey yaptirmiyorum bile diyor. Seninle ugrasmam sen ugrasmaya bile degmezsin diyor ama benimle inadina ugrasiyor. Panik atak geciyorum bazen agliyorum hatta duygusal olduğum için sürekli agliyorum. Kimse beni takmıyor kardeslerim yine agliyo mu bu ya diyor kimsenin umrunda değilim ne yapicam bilmiyorum. Önümü göremiyorum. İnsanlarla konuşamıyorum , sosyal fobim oluştu kendime teselli vererek bunu yenmeye çalışıyorum. Öyle içimi dökmek istedim.
Desteğiniz için teşekkür ederim. İnşallah ben de en kısa sürede kendi hayatımı kurarım.Bizim nesil anneler depresif ve psikolojisi çoğunun bozuk ve ilginç bir şekilde bundan haz aldıklarına inanıyorum artık bende anne olunca çok.daha iyi anladım benim annem direk kötü bir insandı ne zamanki evden ayrıldım kendime ait sınırları koydum saygısı arttığı için sesi de kesildi okulunu bitir ve ise atıl evini ayır en kötü bir ev arkadaşı bul Kendine çıkamam edemem ekonomi deme asgari ücret bile alsan bir ev arkadaşı bul çekyattan yat ama ayrıl beddua etse de ayrıl sutunu helal etmesene ayrıl bunlar blöf cunku
Uyuşturucu değil ki bu ilaçlar doktorum dediği ölçüde ve zamanda kullanıp bıraktıktan sonra hangimiz bağımlı kaldık ki?Merhaba, ben de defalarca kez psikiyatriye gittim fakat düzenli bir tedavi sürecim olmadi maalesef. İlaçları ise kullanmak bağımlı kalmak istemedigim için duzenli kullanmadim bir sure sonra biraktim. Terapi almak istiyorum onu ise anca işe baslayinca alabilirim çünkü fiyatlar aşırı pahalı. Bakalim sosyal fobiyi atlatmak çok istiyorumçünkü ben kişilik olarak komik espirili neşe dolu bir insandım. Büyüdükçe iyice modumu düşürmeye basladi ailem. Ben yine neşeli olmak istiyorum bunun için caba gostermem gerekiyor.. Çünkü anladim ki ailemin anladığı yok..
Merhaba, şöyle söyleyeyim yılların birikmisligi ile birlikte haliyle üzerimde büyük bir bitkinlik ve yorgunluk var. Evet hepimizin acilari hüzünleri olmuştur ama hangimiz bunlari direkt icimizden söküp atabildik ki? Siz yapabildiyseniz inanin adiniza çok mutlu olurum. Ama ben yapamiyorum. Bana yapılanlar surekli aklimda. Evet yasadigim bu durumlari bu kadar kabullenmemem gerekir ama gerçek bu çünkü yaşandı annemin bana yaşattiklari boğulma derecesine sokuyor beni maalesef. Hele ki kucuklugunuzden itibaren fiziksel ve psikolojik şiddet geçmişiniz var ise.Kurban psikolojisinden çık. Annen kötü biri olabilir ama sen de biraz arabesk geldin bana 23 yaşına gelmişsin artık kabullenmiş olman gerekir
Merhaba, eğitim fakultesindeyim.Hangi bolumdesin? Okulunu bitir ve işini eline al. Sanki para kazanmaya baslayinca annen degisecekmis gibi hissettim ama sen bence biraz uzak durmaya calis. Malesef annen seni surekli asagiya cekiyor, sana iyi gelmiyor. Anne de olsa bazi insanlar baskalarinin mutsuzluklarindan beslenir.
Merhaba,soylediklerinize katılıyorum fakat bir şey hariç güven alani olusturmak aynı evde maalesef ki çok zor. Mutlaka müdahale edilebiliyor o alaniniza. Bu durumda ayri yerlerde yaşanması gerekiyor. Bu da maddiyata bakıyor.anne olmak kelımesı cok farklı bence ...biyolojık olarak doğuran her kez anne olamaz.. anne dendığınde şevkat sevgi mutluluk huzur hersey gelmelidir ınsanın aklına... sıgınacak en büyük limanı olmalı.. lakın cogu ınsan kendı ıcınde verdiği savaşı bitiremediği için herkesın hatta cocugunun bıle kendısı gibi sürekli mutsuz sorunlu olmasını istiyor.. herkesin ruh hali farklıdır belkı kardeslerınede diyordur ama onlar takmıyordur sen fıtratın gereğı taktığın için daha çok üstüne geliyordur o nedenle sürekli aglayıp kendini hebaedeceğine kendi düzenini kur ve kendi alanına kimsenin müdahale etmesine izin verme bu moddan cıkman gerek artık sende aşırı duygusallık yapma iradeli ol.
Haklısınız bu arada ilaclara karşı değilim kesinlikle zaten karsi olsaydim kullanmazdim,duzenli kullanmadim ne yazik ki. Fakat iyi bir terapi alamadim iyi bir doktor da denk gelmedi maalesefUyuşturucu değil ki bu ilaçlar doktorum dediği ölçüde ve zamanda kullanıp bıraktıktan sonra hangimiz bağımlı kaldık ki?
Asıl kafamıza göre bırakırsak sıkıntı.
Benim bunu farketmem ve annemle ilişkimi düzenlemem zaman aldı çünkü farkındalığa geç vardım. Kurban psikolojisiyle ilgili okumalar araştırmalar yapmak direncinizi arttıracaktır üzülmeniz normal ama her seferinde ağlamak vb direnç hattınızı sınırınızı güçlendirmeniz gerektiğini gösteriyor. Burada bu eleştiriyi yapmam sizi haksız annenizi haklı gördüğüm anlamına gelmiyor sadece rasyonel şekilde durum tespiti yapmalı ve bu durumdan az hasar görecek şekilde kendinize bir yol haritası çizmelisiniz, bu sürecin sizin için mümkün olduğunca kısa olmasını dilerimMerhaba, şöyle söyleyeyim yılların birikmisligi ile birlikte haliyle üzerimde büyük bir bitkinlik ve yorgunluk var. Evet hepimizin acilari hüzünleri olmuştur ama hangimiz bunlari direkt icimizden söküp atabildik ki? Siz yapabildiyseniz inanin adiniza çok mutlu olurum. Ama ben yapamiyorum. Bana yapılanlar surekli aklimda. Evet yasadigim bu durumlari bu kadar kabullenmemem gerekir ama gerçek bu çünkü yaşandı annemin bana yaşattiklari boğulma derecesine sokuyor beni maalesef. Hele ki kucuklugunuzden itibaren fiziksel ve psikolojik şiddet geçmişiniz var ise.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?