Aile bağları herkeste mi bu kadar zayıf :(

Ailemle aram çok kötü. Mecbur olmadıkça konuşmuyorum gitmiyorum onlara. Ayrıldıktan sonra benden kurtulmak istediler evde kalabalık yapıyormuşum vs günah keçisi ilan edildim hep evde benle alakasız durumlarda bile. Özellikle annemle çok tartışırız. Bana sığıntı gibi burada mı kalacaksın bile dedi. Babam ben yaten ev ararken 'git kenı evini kur' diye cümleler sarfetti. Bunu iki erkek kardeşim kendi aralarında (benimle alakasız bir durum) tartışırken gelip bana bunu söyledi. İlk bulduğum evi tuttum. 2 yıldır burada oturuyorum ve mecbur olmadıkça onlara gitmiyorum. Neden mecbur olmadıkça. Çünkü ufak oğlum var ve annem bakıyor. Kreşe başladı nihayet ama yine de benim çalışma saatlerimle çakışıyor. Getirip götürmek sıkıntı oluyor annem götürüyor. Annem bana bağırmak için hep bahane arar. Çocuk için de çok baskı yapmıştı illa torun torun diye. Şimdi kavga edince başıma kakıyor çocuğuna bakıyorum diye. Bugün yine saçma bir sebepten dolayı bana bağırdı. Oğlum onlarda uyudu çünkü dün akşam toplantı vardı ve geç geldim eve. Anneme haber verdim anne bugün bir arkadaşıma kahvaltıya davetliyim oğlanı şu şu zaman almaya geleceğim diye. Tamam dedi. Kahvaltıdan erken çıktım anneme öyle dediğim için. Oğlanı almaya gittiğimde bir baktım evde kimse yok ben de tekrar dışarı çıktım ve bu esnada bir öğrenci velim olan komşumuzu gördüm onunla konuştuk. O ara annem aradı ve ben müsade isteyip uzaklaştım. annem telefonda bana öyle bir bağırdı ki kadın bile arkadan o mesafeden bile duydu güldü. Anne eve vardım yoksunuz sizin evinizin önündeyim siz nerdesiniz dedim. Köşedeyiz dedi ben de o köşeye gittim yine kimse yok. Telefonuma da çıkmıyor. Arabanın içinde bekledim evlerinin önünde yine aradım. Nerdesiniz geldim ben dedim. 'Cehennemin dibindeyim orada bekliyorum seni' dedi bana yine bağırarak ve 'sen lazım değlsin artık sana gerek yok' diye bağırdı. Kapattım telefonu sinirlenip evime gittim ağladım. Aile WhatsApp grubumuz vardı nede olsa gereksizim diye çıkıp sinirden annemi blokladım. Şuan evimdeyim. Yani ben gerçekten anlamıyorum bu bir değil iki değil bizim iletişimimiz sürekli böyle. Bir de hem beni evlerinde istemezler hem de annem uzaktan bana karışıp durur. Derdi ney anlamıyorum. Ben nerde hata yaptım diyorum. Ufakken de böyle herkesin içinde bağırıdı bana rencide ederdi özgüvensiz olarak büyüdüm onun yüzünden ama artık izin vermek istemiyorum. Yine de böyle şeyler yaşıyorum hala...Annemin benim bir ruhsal sorunu var diye düşünüyorum. Babam ve diğer kardeşlerim de çok pasifler. Sadece kim yoksa onun arkasından konuşurlar bana şikayet ederler birbirlerini bu beni çok rahatsız eder hep söyledim de neden aile bireylerinin arkasından konuşuyorsunuz kendisine söyle madem sıkıntın var diye ve yine azarlandım. Hep çocuk gibi azarlanıyorum onlarla yaşamasam bile. Ha torunlarini cok sever o ayri konu ve simartir el üstünde tutup iyi bakar ama iste bana gelince böyle

izmirkumru .!.:

Ailemle aram çok kötü. Mecbur olmadıkça konuşmuyorum gitmiyorum onlara. Ayrıldıktan sonra benden kurtulmak istediler evde kalabalık yapıyormuşum vs günah keçisi ilan edildim hep evde benle alakasız durumlarda bile. Özellikle annemle çok tartışırız. Bana sığıntı gibi burada mı kalacaksın bile dedi. Babam ben yaten ev ararken 'git kenı evini kur' diye cümleler sarfetti. Bunu iki erkek kardeşim kendi aralarında (benimle alakasız bir durum) tartışırken gelip bana bunu söyledi. İlk bulduğum evi tuttum. ' yıldır burada oturuyorum ve mecbur olmadıkça onlara gitmiyorum. Neden mecbur olmadıkça. Çünkü ufak oğlum var ve annem bakıyor. Kreşe başladı nihayet ama yine de benim çalışma saatlerimle çakışıyor. Getirip götürmek sıkıntı oluyor annem götürüyor. Annem bana bağırmak için hep bahane arar. Çocuk için de çok baskı yapmıştı illa torun torun diye. Şimdi kavga edince başıma kakıyor çocuğuna bakıyorum diye. Bugün yine saçma bir sebepten dolayı bana bağırdı. Oğlum onlarda uyudu çünkü dün akşam toplantı vardı ve geç geldim eve. Anneme haber verdim anne bugün bir arkadaşıma kahvaltıya davetliyim oğlanı şu şu zaman almaya geleceğim diye. Tamam dedi. Kahvaltıdan erken çıktım anneme öyle dediğim için. Oğlanı almaya gittiğimde bir baktım evde kimse yok ben de tekrar dışarı çıktım ve bu esnada bir öğrenci velim olan komşumuzu gördüm onunla konuştuk. O ara annem aradı ve ben müsade isteyip uzaklaştım. annem telefonda bana öyle bir bağırdı ki kadın bile arkadan o mesafeden bile duydu güldü. Anne eve vardım yoksunuz sizin evinizin önündeyim siz nerdesiniz dedim. Köşedeyiz dedi ben de o köşeye gittim yine kimse yok. Telefonuma da çıkmıyor. Arabanın içinde bekledim evlerinin önünde yine aradım. Nerdesiniz geldim ben dedim. 'Cehennemin dibindeyim orada bekliyorum seni' dedi bana yine bağırarak ve 'sen lazım değlsin artık sana gerek yok' diye bağırdı. Kapattım telefonu sinirlenip evime gittim ağladım. Aile WhatsApp grubumuz vardı nede olsa gereksizim diye çıkıp sinirden annemi blokladım. Şuan evimdeyim. Yani ben gerçekten anlamıyorum bu bir değil iki değil bizim iletişimimiz sürekli böyle. Bir de hem beni evlerinde istemezler hem de annem uzaktan bana karışıp durur. Derdi ney anlamıyorum. Ben nerde hata yaptım diyorum. Ufakken de böyle herkesin içinde bağırıdı bana rencide ederdi özgüvensiz olarak büyüdüm onun yüzünden ama artık izin vermiyorum. Yine de böyle şeyler yaşıyorum hala...Annemin benim bir ruhsal sorunu var diye düşünüyorum. Babam ve diğer kardeşlerim de çok pasifler. Sadece kim yoksa onun arkasından konuşurlar bu beni çok rahatsız eder hep söyledim de necden aile bireylerinin arkasından konuşuyorsunuz diye.

Genişletmek için tıkla...

Annenizle irtibat kurmayin. Cocugunuza babasiyla birlikte yardimci olmaya calisin. Kendinizi uzmeyip guclu olun. Ailemizi secemiyoruz malesef. Siz bir hata yapmiyorsunuz. Aileni herseyi bildigini hatta en iyi bildiklerini dusunen tiplerden. Sizi asagilamalarina izin vermeyin. Hele cocugunuzu aslanonlara emanet etmeyin. Cocugunuzun da size karsi saygisi kalmaz. Onlarin size nasil davrandiklarini gordukce. Hem aileniz gibiler cocugunuzu ne kadar dogru yetistirebilirler ki

Ve çocuğunuza baktırıyorsunuz..sizede pes.

kocelee .!.:

Ve çocuğunuza baktırıyorsunuz..sizede pes.

Genişletmek için tıkla...

mecburum çalışıyorum ne yapayım

Ve böyle bir kadına Mecburen,çocuğunuzu emanet ediyorsunuz. Biliyorum çaresizlik ama huyuna gitmekten başka çarenizde yok gibi. Keşke şartlarınız imkanlarınız farklı olsa. Biraz huyuna gidin bari hediye filan alın ,çocuğuma baktığın için teşekkür ederim ,sen olmasan başaramazdım ,diye konuşmalar yapın.Tatilinizde arkadaşlarınız yerine onunla plan yapın bir cafeye götürün yedirin içirin,belkide beklediği Budur, çocuk bakıcısı gibi hissediyor ve mecbur hissediyorsa Sinirleniyordur.

Turkandrnb .!.:

Annenizle irtibat kurmayin. Cocugunuza babasiyla birlikte yardimci olmaya calisin. Kendinizi uzmeyip guclu olun. Ailemizi secemiyoruz malesef. Siz bir hata yapmiyorsunuz. Aileni herseyi bildigini hatta en iyi bildiklerini dusunen tiplerden. Sizi asagilamalarina izin vermeyin. Hele cocugunuzu aslanonlara emanet etmeyin. Cocugunuzun da size karsi saygisi kalmaz. Onlarin size nasil davrandiklarini gordukce. Hem aileniz gibiler cocugunuzu ne kadar dogru yetistirebilirler ki

Genişletmek için tıkla...

Maalesef öyle...evet babasıyla ayrıldık ve yalnız anneyim

september_89 .!.:

Ve böyle bir kadına Mecburen,çocuğunuzu emanet ediyorsunuz. Biliyorum çaresizlik ama huyuna gitmekten başka çarenizde yok gibi. Keşke şartlarınız imkanlarınız farklı olsa. Biraz huyuna gidin bari hediye filan alın ,çocuğuma baktığın için teşekkür ederim ,sen olmasan başaramazdım ,diye konuşmalar yapın.Tatilinizde arkadaşlarınız yerine onunla plan yapın bir cafeye götürün yedirin içirin,belkide beklediği Budur, çocuk bakıcısı gibi hissediyor ve mecbur hissediyorsa Sinirleniyordur.

Genişletmek için tıkla...

Böyle şeyleri sevmiyor. Ne bir yere gider ne bir şey sever.

Kaç yaşında cocugunuz?başka bir yol bulamazmısınız?
Yakın komsu bir bakıcı vs olsa.babasıda bakıcı konusunda maddi yardımda bulunsa mesela?
Ne kadar az görüşseniz okadar iyi gibi.

uzumbugusu .!.:

Kaç yaşında cocugunuz?başka bir yol bulamazmısınız?
Yakın komsu bir bakıcı vs olsa.babasıda bakıcı konusunda maddi yardımda bulunsa mesela?
Ne kadar az görüşseniz okadar iyi gibi.

Genişletmek için tıkla...

4 yaşında...Babası işsiz ayrıldık başka şehirde...Aynen annemle ne kadar az görüşürsem kendimi o kadar iyi hissediyorum

Haftasonu babası alsa hem vakit geçirmiş olurlar hem de size zaman kalır. Ayrı şehirlerde mi oturuyorsunuz?

izmirkumru .!.:

Maalesef öyle...evet babasıyla ayrıldık ve yalnız anneyim

Genişletmek için tıkla...

Babasiniın anasına mi biraksaniz acaba demiştim ama ayrı sehirlerdeymissiniz .

Allah kolaylık versin bakicilar da ucuz değil kazandığınız bakıcıya gitse İzmir'de kiralar da yüksek
Zor olur yaşamak .

petrapuella .!.:

Haftasonu babası alsa hem vakit geçirmiş olurlar hem de size zaman kalır. Ayrı şehirlerde mi oturuyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

bunu ben de düşündüm. Aslında babası yatılı olarak da istedi ama annemgil bu sefer karışıyor yok vermem ben büyüttüm diye. Beni zor durumda bırakıyorlar

zorunlunick .!.:

Babasiniın anasına mi biraksaniz acaba demiştim ama ayrı sehirlerdeymissiniz .

Genişletmek için tıkla...

aynen ayrı şehirlerdeyiz Zaten bakıcıya yetmez para...

izmirkumru .!.:

Böyle şeyleri sevmiyor. Ne bir yere gider ne bir şey sever.

Genişletmek için tıkla...

Her insan hediyeyi sever. Kafanızda etiketmişsiniz,kötü biri olsa hiç bakmazdı çocuğunuza banane derdi. Dediğim gibi keşke imkanınız olsa hiç yüz göz olmasanız ama mecbursunuz. Allah yardımcınız olsun

izmirkumru .!.:

aynen ayrı şehirlerdeyiz Zaten bakıcıya yetmez para...

Genişletmek için tıkla...

Çok zor bı durum ya.hani hiç çözümü yok şöyle yap diye öneride bulunamiyoruz

Annenizle açıkça konuşun bence. Bazı konuşmalardan rencide olduğunuzu, kendinize neden böyle davrandığını sorun. Belki bu kadar üzüldüğünüzün farkında değildir. Anneniz sonuçta, sizi anlayacaktır.

izmirkumru .!.:

bunu ben de düşündüm. Aslında babası yatılı olarak da istedi ama annemgil bu sefer karışıyor yok vermem ben büyüttüm diye. Beni zor durumda bırakıyorlar

Genişletmek için tıkla...

Aman aldırmayın. Büyüttü diye onun çocuğu değil neticede babasıyla kopuk büyümesi hiç doğru değil zaten. Farklı şehirdeymiş galiba zaten küt diye yollayamazsınız alışmamış ama biraz arayı iyi tutun babasında da kalsın. Boşanmadan sonra çocuğun tüm sorumluluğunun annede olması korkunç bir durum zaten. Sorsan eski eşinizinde çocuğu var ama siz rahat bi kahvaltı bile yapamazken adam gayet rahat takılıyor. Üstüne bi de annenizi çekiyorsunuz. Size de günah.

september_89 .!.:

Her insan hediyeyi sever. Kafanızda etiketmişsiniz,kötü biri olsa hiç bakmazdı çocuğunuza banane derdi. Dediğim gibi keşke imkanınız olsa hiç yüz göz olmasanız ama mecbursunuz. Allah yardımcınız olsun

Genişletmek için tıkla...

aldığım hediyeleri bir kenara atar hiç kullanmaz bile üstüne de söylenir git geri ver diye.

petrapuella .!.:

Aman aldırmayın. Büyüttü diye onun çocuğu değil neticede babasıyla kopuk büyümesi hiç doğru değil zaten. Farklı şehirdeymiş galiba zaten küt diye yollayamazsınız alışmamış ama biraz arayı iyi tutun babasında da kalsın. Boşanmadan sonra çocuğun tüm sorumluluğunun annede olması korkunç bir durum zaten. Sorsan eski eşinizinde çocuğu var ama siz rahat bi kahvaltı bile yapamazken adam gayet rahat takılıyor. Üstüne bi de annenizi çekiyorsunuz. Size de günah.

Genişletmek için tıkla...

Cidden bütün hafta öyle yoğundum ki evde sıcak yemek bile yiyecek vakti bulamadım. Bugün de kırk yılda bir arkadaşımla kahvaltı yapmak istedim burnumdan geldi. Alttarafı 1 saat ya bıktım artık.